Heilbrigðistíðindi - 27.02.1871, Síða 6
62
ef haun væri til, skvrslur þessar. Á þann hátt gæti maðnr
helzt komizt að undirrót veikinnar, sjeð hverjum kringumstæð-
um hún er samfara, í hvaða árferði hún er skæðust, hversu
mikið tjón hún gjörir landinu, og það, sem mest ríður á, með
tímanum haft von um, að koma í veg fyrir hana og út rýma
henni.
Hundaveikin. Hundurinn er eilt þeirra dýra, sem sjaldau
er skortur á, hjer á íslandi, en menn gá fyrst verulega að,
hversn mikið gagn hann gjörir, þegar hann vantar. t*egar
hundaveikiu geisaði hjer um landið fyrir l(> árum, fengu marg-
ir að kenna á, hversu óbærilegt það er fyrir alla, sem hafa
fje að birða, að vera hundlausir. Nú í ár lítur út fyrir, að
margir rnuni fá hið sama að reyna; því eptir að hundveikinni
að mestu var lokið hjer á Suðurlandi, hefur frjetzt, að hún sje
byrjuð bæði á Norðurlandi og Austtjörðum, og sje þegar orð-
in þar allskæð. í*að mun því eigi þykja úr vegi, að hjer sje
farið fáeinum orðum um veiki þessa, og drepið á hið helzta,
sem gjört verður til að draga úr henni.
Hundaveiki sú, er hjer hefur gengið Sunnanlands í haust
og í vetur, líkist næsta mjög veiki þeirri, er kallast á dönsku
»Hundesyge« (Febris catarrhalis epizootica canum), og sem er
algeng bæði í Danmörku og öllum öðrum löndum í norður-
álfunni. Þó er sá mismunur á hinni útlendu hundaveiki og
'vorri, að hin útlenda veikin leggst aldrei á neinn hund, sem
er eldri en eins árs, þar á móti virðist hin innlenda veikin að
vera jafnskæð á öllum hundum, livort sem þeir eru ungir eða
gamlir. Að öðru leyti eru sjúkdóms-einkennin (Symptomernel
öldungis eins. Veikin byrjar vanalega með hósta og hrygglu.
Trýnið er þurrt og heitt. Úr nösunum og af augunum renn-
ur í byrjun veikinnar tært vant, sem bráðurn verður graptrar-
kennt. Úetla getur nú gengið nokkra daga, án þess hundur-
inn virðist að vera mjög veikur; en nú fer honurn smá-hnign-
andi; hann verður máttlaus, skjögrar á fótunum, fær krampa-
teygjur og drepst eptir hálfsmánaðar-tíma eða fyr. Opt fylgir
veiki þessari megn höfuðverkur, svo hundurinn verður sem óð-