Sæmundur Fróði - 01.01.1874, Blaðsíða 5
0
vnn það, hvcrsu hann slapp frá meistara sínum, pá er
Jón Ögmundarson fann hann. Sú saga virðist og aÖ
benda á, að Sæmundur hafi lagt sig erlendis eptir stjörnu-
fra ði; Jm að pegar meistari hans varð pess vís, að peir
Jón Ögmundarson og Sæmundur liöfðu á hrott hlaupizt
frá honiun, sá liann |)að á himintunglum, livar peir fóru.
En Sæmundur purfti og eigi annað cn líta í lopt upp,
til að sjá, að meistari hans var á fcrð kominn eptir
peim, enda stóð hann eigi ráðalaus, en villti tvisvar
sjónir fyrir meistara sínum, í fyrra skiptið með |)ví, að
liann ljet Jón Ögmundarson taka skó sinn, fylla með
vatni og setja á höfuð sjer, og póttist pá meistarinn sjá,
að hann væri drukknaður; en J)á cr meistarinn varð
pcss vís, að Sæmundur hafði villt sjónir fyrir honum,
hjelt hann aptur á stað; ljet J)á Sæmundur Jón vekja
sjer hlóð á kálfa og fylla skóinn með og setja í livirfil
sjer, og pá póttist meistarinn sjá pað á stjörnu Sæmund-
ar, að Jón mundi hafa fyrirfarið honum, og sneri heim
aptur. En er hann kom heim, neytti hann enn íprótt-
ar sinnar, og sá Jiá, að Sæmundur var enn á lífi, og
mælti Jiá: „Á lífi er enn Kollur lærisveinn minn, er
betur er; en nógu margt hefi eg kennt honum; Jiví hann
sigrar mig í stjörnu-íjirótt og hragðvísi sinni“.
Ekkert er Jiað til vor komið, er Sæmundur hafi
sjálfur ritað; en Jiað má Jjó víst telja, að liann, slíkur
fræðimaður, hafi eitthvað skráð, pótt J>að nú sje glatað;
Jjví að bæði var hann svo sagnafróður, að Ari Jöorgilsson
har undir hann Islendingahók sína, svo sem hann sjálfur
segir, og hæði hann og aðrir vitna til lians um fall
Ólafs konungs Tryggvasonar við Svoldur árið 1000.
Reyndar gat Ari hafa hcyrt Jiað af Sæmundi sjálfum,