Sæmundur Fróði - 01.01.1874, Blaðsíða 6

6
er þeír yom samtíðamenn. En Oddur inunkur Snorra-
son á Jdngeyrum. sem ritaði Olafs sögu Tryggvasonar
á latínu um 1160—70, og jní 30 árum eptir dauða
Sæmundar, vitnar og til hans um stjórnarár Hákonar
jarls Sigurðssonar, og nokkru síðar vitnar liann aptur
til Sæmundar fróða um pingið á Dragseiði, er liann
segir: „pessa jiings getr Sæmundr prestr hinn fróði,
er ágætr var at speki, og mælti svá“; og rjett á eptir
segir: „Svá hefir Sæmundur ritað í sinnni kók“, og
kemur Jtá alllangur kafli, að líkindum eptir Sæmund,
um brennu seiðmannanna. Enn fremur vitnar Land-
náma til Sæmundar um pað, er Naddoddur víkingur
fann Island, og sýnir |>að, að |>essar sagnir verða að
vera teknar úr ritum Sæmundar prests. I lofkvæði
j)ví, er ort var um Jón Loptsson, sonarson Sæmundar,
meira en 50 árum eptir dauða Sæmundar, eru Noregs-
konungar taldir frá Haraldi hárfagra til Sverris kon-
ungs, og kveðst höfundurinn Jjar liafa talið æfi peirra
fram til dauða Magnúsar góða, svo:
„sem Sæmundr
sagði liinn fróði“.
Af jiessu er |)á auðsætt, að hann hefur ritað æfi Nor-
egskonunga; en að líkindum hefur liann eigi ritað hana
eina. En hvort sem hann hefur ritað mikið eða lítið,
hefur liann vafalaust ritað Jiað á latínu, eins og J)á
var títt.
llin eldri edda er almennt kennd við Sæmund fróða,
og kölluð Sæmundar-edda; hafa sumir ætlað, að hann hafi
safnað eddukvæðunum og skrifað J)au upp, og sumir liafa
ætlað, að kvaði Jiessi liafi áður verið rituð rúnastöfuny
en Sæmundur hafi ritað Jiau upp með latínustöfum. En