Sæmundur Fróði - 01.07.1874, Qupperneq 3

«bords byrjar, megi vel fiytja, at ærnu rumi, medal bords ok
«þin. Enn ef eigi ero bord fyrir kongi,þá gack þú svo nærri
"kongssæti at ærit sé rum til allrar þjónustu milli þ(n og fót-
«skamla þeirra er fyrir ero kongssæti. Hendrþínar skaltu sua
«láta liggja, er þú stendr nærri kongi, at hin hægri greip spenni
«um hinn vinstra ulflid, ok lát sídan hendur þfnar í tómi rekjast
«nidur fyrir þik, sem þeim er hægast...........»
.... «Nú ber sua til, at Kongur gengur at skemta ser,
«hvert sem hann er í kaupstad eda f heradi, eda hvar sem
«hann er staddur, ok fylgir þú hanom ok þínir laugonautar,
«hvart sem þer erot vapnadir eda vapnlausir, þá er sua fegurst
«fylgd ydar, at þer gangit jafnframmi, á hvaratveggja hlid han-
«om, ok þó hvarger met balluttum fiokki. Ætiit sua til, at
«hann verdi i midiu ydru fauroneyti staddur, þar sem þer
«gangit, og þer verdit jafnmargir á hvaratveggja lid hanum; eda
• fram ifra hanom sem á bak. Enn eingi ydar gangi einn sua
• nærri hanum, at hann hafi eigi ærit rum at tala vit þá menn,
«er næstir hanom ero, eda hann vill til sín kallat hafa, hvert
«sem hann vili tala vit þá met leynd edur hæd. Ennþóathann
«kalli engvan mann á tal vit sik, þá látit hann þó ganga millum
«ydar, sua at hann hafi jafnan mikit rum alla vegu um sik.
«Enn ef Kongur rídur at skemta ser, ok fylgir þú hanum ok
«þinir laugonautar, þá háttit á hina saumo leid reid ydarri,
«sem ek hefi adur sagt um gaungu ydar, og þvi þa fiarr meir,
«at eingi saurr stauckvi af hestum ydrum ok á Konginn, þó at
«þer ridit mjök hart».
«Nú kallar kongur á þik met ákvednu nafni, þá varazt þú
«þat, at þú kvedir hverki hu ne ha, edur hvat? á moti, tak
«helldur sua til ords : ja, Herra minn, ek heyri giarna. Var-
«azt þú þat ok vandliga, at þú hlaupir eigi snemma í át edur
«drykkju um morgna, sem ergiomenn eður úsidarmenn gjaura.
«Bíd sidsamlega kongsborda, ok gakk til borda met Kongi,
«hverio sinni er þú ert innan hirdar staddur. Enn þá er
• Kongur gengur tii bordz met hird sína, þá eigu allir hirdmenn
«hans at fylgja hanum, med gódum sidum ok fagri skipan, at
«eigi hlaupi hver fyrir annan fram, sua sem sidlamsir menn,