Alþýðublaðið - 24.04.1960, Side 16

Alþýðublaðið - 24.04.1960, Side 16
'"-VWWWWWfrWWWWVWWWfcWVWWVWWVjWWw' .WVtW.'i V.V ~. IWfrWWWWWWWWWWWWWWWV ij Árlega verður fjöldi manna jj i fyrir miklu tjóni af völduml j kærulausra ökufanta WWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWtWWiWWWWWWWWWWWWWtWWWWWWWW Stöðugt fjölgar bílum hér á landi, einkum í Reykjavík, en þessari fjölgun fylgja að sjálf- isögðu meiri árekstrar og eignatjón, sem af þeim leiðir. Mætti álíta, að tryggingar bættu upp það tjón, sem bíleigend- ur verða fyrir, og þær gera það, vilji menn eyða íjögur til fimm þúsund krónum á ári í iðgjöld. — Með því er tryggt fyrir þeim skemmdum, sem verða á mannlausum bíl- um, hvort sem þeim er stolið, eða það sem al- gengara er, að á þá sé ekið og síðan hlaupizt á brott, svo eigendurnir standa uppi bótalausir. Sú trygging, Sem skyld er samkvæmt lögum, greiðir það tján, sem bíll veldur á öðrum bíl, og einnig tjón á lífb Og ti œum manna. Hins vegar Nóg er að gera á fjölda réttingaverkstæða. Þessi mynd eti tekin í Bílaskálanum við Kleppsveg. greiðir skyldutrygging ekki tjón, sem ökumaður veldur á sínuín eigin bíl. Hún greiðir heldur ekki tjón af völdum brotthlaupsmanna. Verðlaun. Bifreiðatryggingar hafa um ái'abil haft þann hátt á, að verðlauna þá menn, sem ekki valda tjóni í umferðinni, bæði með sérstakri viðurkenningu og lækkun iðgjaida af skyldu- tryggingu. Margir bílstjórar munu setja metnað sinn í, að £á þessa viðurkenningu. Þessi yi-t'ulaun iiufa verio umdeild, og; hafa ýmsir menn álitið, að þau yrðu til þess ■að ökumenn hlypust frekar brptt frá á- rekstri en áður. Greinargóður maður, sem hefur í tvo ára- tugi fjallað um slík mál, seg- ir það sína skoðun, að ekkert samband sé á milli þessa verðlaunakerfis og brott- hlaupsins. Hinu sé ekki að neita, að brotthlaup frá á- rekstrum faTÍ vaxandi í hlut- falli við meiri árekstrafjölda. Brott/hlaupsmenn eru aflt önnur manntegund en sú,1 sem forðast misferli í akstri með það fyrir augum, að halda nafni sínu í góðum prís hjá tryggingarfélagi. Iloimildarinaður minn um þessa hluti sagði að brott- hlaupsmenn væru eitt þriggja, fullir, réttindálausir eða kæru- lausir, ef þeir væru ekki allt í senn. Símastaurinn. Bifreiðatryggingar voru, áður en verðlaunin komu til sögunnar, eins konar guð, sem borgar fyrir hrá'fninn. Öku- maður, sem keyrði á síma- staur, átti það til að fá kunn- ingja sinn til að gefa skýrslu um árekstur, svo tryggingarn- ar greiddu tjónið. Slíkum bissness hefur áreiðanlega orðið þyngra undir fæti eftir að afsláttur af iðgjaldi kom til sögunnar. ; ■ En þsgar tryggingafélögin hafa þannig fengið leiðréttingu mála sinna, væri ekki úr vegi að athuga, hvort ekki mætti koma skyldutryggingunni jbet- ui- við, þegar um brotthlaup ökufanta er að ræða. Sá mað- ur, sem skilur bíl sinn eftir fyrir utan hús* sitt að kvöldi og vaknar síðan að morgni við það, að einhver dóni hefur ó- nýtt eða stórskemmt hann, stendur að þvf leyti illa að vígi, að hann verður að borga tjónið, náist ekki í dónann, sem olli skemmdunum. Stund- um verða samviskusamir borgarar til þess, að hefst uþpi á ökufantinum. Og 'ilög- reglan kann raunar engin betri ráð í þessum vanda, fyr- ir utan að Teyna að hafa uppi á manninum, en þau, að hvetja borgarana til samstarfs um að upplýsa þessi mál. Þótt slíkt sams.tarf hafi oft borið góðan árangur, er hinu ekki að leyna, að þarha er stórt gat í skyldutryggingu, sem er það ákveðin í garð : bíl- eiganda, að greiði hann ekki iðgjald, er bíllinn tekinn úp uinferð. Tjóiiasjóður. Þegar þess er gætt, að menni kaupa oft’ bíla af litlum efn- um, og skulda í þaim stórar fjár'hæðir, getur það erðið erfiður baggi að sitja uppi með bíl, sem einhver brotthlaups- maður hafur ónýtt, án þéss að nokkur trygging sé fyrir því, að tjónið verði bsdtt af þvÍ tryggingarfélagi, sem ábyrgzt hefur bíl ökufantsins. Menn skildu hafa í huga, þegar'þeir lesa um innbrot, iþar 'seni stolið er fimmtíu þúsundj: krónum eða svo, og þykir það nokkur .fjárhæð, að oft er stærri fjárhæð stolið af efna- litlum einstaklingum, með þvl einu að hlaupast á brott eftir að hafa ekið á bíl hans. Hér er raunverulega um þjófnað Framhald á 13. síðu. Eftir INmiDÁ G. ÞORSJEimSON

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.