Heimdallur - 01.12.1884, Blaðsíða 14

henni geta flýtt fyrir brjefum og póstsendingum,
sem ekki er greinileg utanáskript á.
I bókinni eru taldir upp allir kaupstaðir,
verzlunarstaðir og bæir á landinu, allt 1 stafrofs-
röð og um leið tilgreint, í hvaða hrepp og
sýslu þeir eru. Ef menn því aðeins vita nafnið
á bænum, sem brjef eða sendingar eiga að fara
á, má fletta bæjarnafninu upp í bókinni og finna
í hvaða hrepp og sýslu bærinn er og þetta er
fljótgjört og umsvifaminna en að hlaupa ámilli
manna og spyrja að því.
Aptan við bæjatalið er viðauki og í honum
er skrá yíir sýslurnar og við hverja sýslu eru
taldir hrepparnir í henni, þvínæst eru taldir allir
hreppar í stofrofsröð og um leið tilgi-eint í hvaða
sýslu þeir eru og síðast er skrá yfir allar póst-
stofur, póstafgreiðslustaði og brjeihirðingarstaði
í stafrofsröð og umleið getið uin, í hvaðahrepp
og sýslu þeir eru.
Bókin er mjög greinileg, nákvæm og mjög
vandlega samin og hr. Vilh. Finsen á rniklar
þakkir skilið fyrir hana.
Hitt og I'etta.
Forlög milliónar manna. Enskur stjórnfræðingur
Dr. Farr, hefur eptir nákvæma rannsókn, komizt að
þeirri niðurstöðu, að af 1 millión af bömum, sem fæðast
lifandi, deyja 150,000 á fyrsta árinu, 53,000 á öðru árinn
og 28,000 á þriðja árinu. Næstu 10 árin doyja aðeins
4,000; Við lok 45. árs eru 500,000 dánir; 370,000 lifa
við lok 60. árs; 37,000 verða „ittræöir; við )ok 95.
árs eru hjer um hil 223 lifandi og loksins cptir 108 ár
er enginn eptir af allri millióninni.
Pappir er gjörður af trje, hálmi, druslum og
pappírsrusli o. s. fr.; úr trje og hálmi erpappírinn lakari.
Pappírinn er notaður til margs eins og menn vita; á
seinni tínum hafa verið byggð úr honum hús einkum
í Ameríku; fyrirskömmu var byggð kirkja úr pappír
suður á Fýzkalandi og í fyrra gufuskip í Eússlandi.
Skip þettá er 25 íeta langt og 5 feta breitt.
í Parísarborg lifa 30,000 kvennmenn við blómstur.
gjörð. Blómstrin eru húin til úr allskonar dúkum; þau
likjast mjög Hfandi blómstrum og eru seld víðsvegar út
um heim. í'rakkar hafa uppúr þessari hlómsturgjörð
margar millíónir franka.
Skrítlnr.
Kátlegt.
Kerling ein sá sjómenn draga upp segl fyrir
framan landssteinana; hún stóð nokkra stund þegjandi
og hugsandi; loksins kallaði hún upp:
„T'að er ekki að lá, þótt þeir skræki hræðilega,
því þcgar þeir draga seglið niður fer það upp.“
Belgurinn er óbilandi.
Nágranneprestar sjera Jóns að S. þingum voru
einhverju sinni í boði hjá honum. Auk prestanna var
einnig forsöngvarinn í S. þingunum í boðinu; hann var
lítill og feitlaginn maður og hafði í mörg ár stýrt
sönginum í kirkjunni, því að ekkert orgel var í henni.
Einn af prestunum sagði þvi vingjarnlega við hann:
„Hjerna sjáum við orgel safnaðarins. „Ó“, greip
forsöngvarinn auðmjúkur tram í, „það fer nú að verða
ónýtt gargan“. „Ekki er hætt við því“, sagöi sjera
Guðmundur prófastur, „helgurinn er óbilandi“.
Kýrin og terpentinolía.
Jón og Pjetur mætt.ust á förnum vegi.
Jón: „Sæll vertu Pjetur minn, hvað gafstu kúnni
þinni, sem var veik um daginn?“
Pjetur: I'að var nú eitt pund af terpentínu.“
(Nokkrum dögum síðar).
Jón: „Fað var óheilla ráð, sem þú gafst mjer,
Pjetur minn; jeg gaf kúnni minni eitt pund af terpent-
nu, eins og þú sagðir, en hún dó.“
Pjetur: „Já rjett er það, það gjörði mín ]íka.“
Grikkur.
Slátrari kom til málsfærslumanns og sagði: „Jeg
vildi gjarnan leita ráða hjá yður í máli einu. Pegar
hundur stelur kjötstykki frá mjer, hver á þá að borga
mjer kjötið ?“