Norðurljósið - 01.01.1979, Blaðsíða 38

38
NORÐURLJÓSIÐ
hann er sannfærður guðleysingi og fer alls ekki í launkofa
með þá skoðun sína.
Honum reyndist auðvelt að ná fram sviðnum götunum
og brunablettunum á klæðinu og einnig sumum af blóð-
straumunum. En til þess að ná fram andlitinu varð hann að
vinna alveg þveröfugt við allar grundvallarreglur um
myndun og áhrif ljóss og skugga, sem honum höfðu verið
kenndar, reglur, sem hann alltaf hingað til hafði unnið eftir
í list sinni.
John Weston hefur nýlega játað í blaðaviðtali, að í ljósi
þeirrar reynslu, sem hann hafði aflað sér við gerð þessarar
nákvæmu eftirlíkingar af líkklæðinu, geti hann ómögulega
gert sér í hugarlund, að svipmyndin af mannslíkama á lík-
klæðinu gæti verið unnin af falsara.
Undarlegasta hlið þessa máls er þó sú, að jafnvel þótt
menn geti fallist á, að svipmynd mannslíkama, sem sést á
klæðinu, sé alveg ósvikin svipmynd af líki Krists í gröfínni,
þá er það enn sem fyrr hulin ráðgáta, á hvern hátt hún hefur
orðið til.
Það er ekki hægt að ímynda sér lengur, nú á dögum, að
þessi svipmynd á klæðinu hafí einfaldlega myndast við það,
klæðið hafi snert blóði - og svitastorkið líkið eftir kross-
festinguna. Þessi skýring á fyrirbrigðinu var aftur á móti
algeng fyrr á tímum.
Enda þótt fullvíst megi teljast, að svipmyndin á klæðinu
sé alls ekki til orðin af neinum slíkum líkamsvessum, þá
gæti heldur aldrei hafa myndast svo nákvæm svipmynd af
líkama við lauslega snertingu klæðisins og líksins, því að
sjálf svipmyndin hefur til að bera skýra eiginleika lág-
myndar eins og augljóst er af Torino líkklæðinu.
Hvernig varð svipmyndin til?
Hvergi hefur verið sýnt jafn greinilega og á jafn sannfær-
andi hátt fram á þetta atriði eins og með tilraun þeirri, sem
tveir ungir aðstoðar-prófessorar gerðu nýlega við háskóla
flughersins í Colorado Spring í Bandaríkjunum.
Þeim var mjög annt um að komast að algjörlega vísinda-
legri niðurstöðu um það, sem gerðist, þegar svipmyndín á
líkklæðinu varð til. Létu þeirgeraeftirlíkinguaflíkklæðinu
í réttri stærð, fengu síðan einn félaga sinn, sem var um það
bil af sömu stærð og líkaminn á svipmynd Torino-líkklæð-
isins sér til aðstoðar. Þeir létu manninn leggjast á klæðið í
sömu stellingum og svipmyndin á Torino líkklæðinu sýnir.
Með því að taka síðan nákvæmlega skipulagðar ljósmyndir
af manninum undir líkklæðinu, fyrst með líkklæðið breitt
yfir hann og síðan eftir, að það hafði verið tekið ofan af
honum, gátu þeir mælt nákvæmlega fjarlægð klæðisins,
meðan það var breitt yfir hann.
Þeir komust að raun um, að hvernig sem myndin á
Torino-líkklæðinu hafði orðið til, þá hafði það gerst með
nákvæmlega jafnmikilli festu alls staðar á myndafletinum,
alveg án tiliits til þess, hvort klæðið snerti líkamann beint
eða hafði eins og sums staðar verið í allt að fjögurra senti-
metra fjarlægð frá líkamanum.
Jafn merkileg og þessi niðurstaða verður að teljast, öðl-
aðist hún þó ennþá víðtækari þýðingu, þegar öðrum pró-
fessorum var boðið að nota VP - 8 myndgreinitækið. Þessi
vél er notuð í geimvísindastöð bandaríkjanna til þess að
búa til upphleyptar myndir eftir ljósmyndum af yfirborði
fjarlægra reikistjarna. Við gerð þannig upphleyptra mynda
eru venjulega tvær samstæðar Ijósmyndir, sem teknar eru í
fyrirfram ákveðnu horni frá viðfangsefninu, þar sem venju-
leg stök Ijósmynd gefur aftur á móti heldur flatneskjulega
og rangsnúna niðurstöðu, þegar hún er notuð í mynd-
greinitækið við gerð slíkra upphleyptra mynda.
Þeim dr. Jackson og VP - 8 tæknimanninum til mikillar
undrunar birtust svipmyndirnar á Torino-líkklæðinu í
fullkomnni þrívídd.
Eins og unnt er að gera ljósmyndir af viðfangsefnum
utan úr geimnum, var unnt að snúa svipmyndinni um
fastan öxul í myndgreinitækinu, en upphleypta myndin
var samt alltaf í fullu samræmi.
Af þessum tilraunum er aðeins hægt að draga eina
einustu ályktun. Á einhvern hátt felur Torino-
líkklæðið í sér um yfirborðsáferðina á líkinu, sem klæðið
eitt sinn huldi. Þessar duldu upplýsingar er unnt að leiða
fram í dagsljósið með því að beita háþróuðustu tækni
geimvísindanna.
Það er því að lokum aðeins hægt að varpa fram þeirri
spurningu, hvort 14. aldar myndafalsari hafi verið fær um
að vinna þetta verk?
Er líkklœðið fimmta guðspjallið?
Hvað er það raunverulega, sem við sjáum á líkklæðinu?..
Af svipmyndinni má draga vissar, öruggar ályktanir. Af
nákvæmum mælingum, sem gerðar hafa verið, er auðsætt,
og líka almennt viðurkennt, að maðurinn, sem líkklæðið
huldi, hafi verið um 178 sm á hæð eða vel í meðallagi hár,
vel limaður og hlutföllin milli hinna ýmsu líkamshluta hafi
verið góð. Það er mjög útbreitt ranghermi meðal nútíma-
fólks, að fólk hafi í fornöld verið mun lægra vexti heldur en
við sjálf.
Eftir að hafa formað líkan, með lögun og dráttum
andlitsins á svipmynd Torino-líkklæðisins, hefur banda-
ríski þjóðflokkafræðingurinn Charles S. Coon sagt um
manninn, sem svipmyndin á líkklæðinu er af, að þarna sé
um manngerð að ræða, sem enn megi rekast á meðal Araba
af háum stigum og meðal sefardiskra Gyðinga, en svo
nefnast afkomendur þeirra Gyðinga, sem herleiddir voru
til Babel.
Hvað varði umbúnað á hári og lögun skeggsins, þá bendi
þessi atriði til þess, að maðurinn hafi verið Gyðingur. Allt
aftur til daga Móse hafa Gyðingar kosið yfirleitt að ganga
með alskegg og sítt hár, alveg ólíkt því, sem tíðakaðist meðal
Rómverja, sem flestir voru nauðrakaðir i framan og með
stuttklipt hár. Af svipmyndinni á líkklæðinu af baksvip
mannsins virðist vera langur hárlokkur, sem liggur frá
hnakka og allt niður undir herðablöð og er aðeins haldið
lauslega saman. Ef þessi túlkun er í reynd hin rétta, þá
bendir þessi umbúnaður á hárinu alveg sérstaklega til þess,
að maðurinn hafi verið af gyðinglegu þjóðerni. Því að á
dögum Jesú var mjög algengt, að Gyðingar væru með slíkt
smátagl í hnakka, og má reyndar enn sjá þessa greiðslu
meðal rétttrúaðra Gyðinga nú á dögum.