Norðurljósið - 01.01.1979, Qupperneq 65

NORÐURLJÓSIÐ
65
inu í Egiftalandi. Samræmið kennir okkur líka, að upprisa
allra manna mun eiga sér stað. Það voru ekki aðeins góðir
Gyðingar, sem leiddir voru út úr Egiftalandi, heldur allir
Gyðingar. Þannig munu og allir rísa upp. Það lesum vér í
Jóh. 5.28.,29.:
„Undrist ekki þetta, því að sú kemur stund, þegar
allir þeir, sem í gröfunum eru, munu heyra raust
hans, og þeir munu ganga út, þeir, sem gott hafa
gjört til upprisu lífsins, en þeir, sem illt hafa aðhafst,
til upprisu dómsins.“
Þess vegna segir páskahátíðin oss, að Gyðingarnir, sem
voru þrælar í Egiftalandi, smáðir, auðmýktir og spilltir,
fóru síðar út þaðan dýrlegir, heiðraðir og hreinsaðir. Með
því að trúa á Krist breytumst vér einnig. Nú lifum vér nýju
lífi, en munum öðlast fulla hlutdeild í arfleifð hjálpræðis
vors seinna meir, eins og ritað er:
„bannig er og varið upprisu dauðra. Sáð er for-
gengilegu, en upprís óforgengilegt; sáð er í van-
sæmd, en upprís í vegsemd; sáð er náttúrulegum
líkama, en upprís andlegur líkami.“ (1. Kor. 15.
42.-44.)
Náttúrulegur líkami er til, og andlegur líkami er til.
Merking páska á meir við andlega líkamann en hinn nátt-
úrulega. Páskarnir minna oss aftur og aftur á það, að Jesú
frá Nasaret er páskalamb vort, sem getur hrifið oss frá
dauðanum til lífsins, ef vér aðeins viljum trúa því.
Eilífðin.
Þjóð vor geymir þá arfsögn, að sendiboði Messíasar, Elía
spámaður, muni koma til einhvers heimilis Gyðinga, með-
an páskamáltíðin stendur yfir. Þess vegna er hurð opin,
meðan máltíðin fer fram. Þótt Gyðingarnir skilji það ekki,
er páskalambið táknmynd af Jesú Messíasi, sem kom til að
bera á brott synd heimsins.
Hann úthellti blóði sínu sama kvöldið, sem páskarnir
voru haldnir, þegar Israelsmenn slátruðu páskalömbum
sínum. Þannig var uppfyllt fyrirmyndin, þegar páskalamb-
inu var slátrað, er Israelsmenn fóru brott af Egiftalandi.
Páskahald nú á dögum vantar rétta merkingu, því að það
er engin páskafórn. An páskalambsins eru engir páskar.
Hvorki steikt lambslæri eða kjúklingar né nokkuð annað
getur tekið burt þörf vora á sanna páskalambinu til að frelsa
oss frá verri þrældómi en hjá Faraó - syndinni.
Hvorki saltvatn né edik er unnt að nota í stað hins dýr-
mæta blóðs Krists, til að veita oss fyrirgefningu syndanna
og tryggja oss upprisu til eilífs lífs. Allt þetta finnst aðeins
í Kristi, hinu sanna páskalambi Guðs.
S. G. J. sneri á íslensku.
OFANSKRÁÐ GREIN
er þýdd úr „The Chosen People" (Utvalda fólkið), sem er
málgagn Gyðinga-trúboðsins í Bandaríkjunum. Birtist hún
í mars-hefti þessa árs. Kom það á undan febrúar-heftinu
mér í hendur. Fannst mér sem greinin gæti átt erindi til
fleiri en mín.
„Ef Kristur er ekki upprisinn, er trú yðar fánýt . .
„En nú er Kristur upprisinn frá dauðum.“ (1. Kor. 15.
17. og 20.).
ÚR ANDLEGUM LJÓÐUM
Konungur himins,- konungur vor,
kemur hér senn.
Vissan sú eykur vondirfð og þor,
Kristur hann kemur senn.
Dásamleg, himnesk dýrð verður það,
Drottinn er hefur búið oss stað,
kallar oss hástól kærleikans að.
Kristur hann kemur senn.
Konungur himins, konungur vor,
kemur hér senn.
Friður og blessun fylgja í hans spor,
Kristur, hann kemur senn.
Blómskrúði klæðist blómvana hlíð,
blessun hans veitir sérhverjum lýð,
böl er þá horfið, búin öll stríð,
Kristur, er kemur senn.
Bíðum með von og brennandi þrá,
bíðum hans enn,
þráum hans auglit sólbjart að sjá,
Kristur hann kemur senn.
Líkt eins og eldblik, ljómandi bjart,
leiftrar og skín um náttmyrkrið svart
Kristur mun sjást með konunglegt skart,
Kristur, hann kemur senn.
Kristur Jesús, athvarf aumra manna,
öllum þeim, er trúa, stoð og líkn,
ég hef fengið kærleik þinn að kanna,
kvittuð brot mín, ég er orðinn sýkn.
Saklaus varstu sekur áður talinn,
syndir mínar, er þú tókst á þig.
Aleinn gekkstu dauðans myrka dalinn,
dýrðarsól Guðs náðar skín á mig.
Ég var í syndarþrældóm seldur
sýkn ég varð og frjáls og hreinn í þér.
Sé ég grimmri freisting eltur, felldur,
frið og athvarf náð þín veitir mér.
Dáinn var ég, dauður lá í syndum,
Drottinn, í þér líf og kraft ég fmn,
sneyddur drykk ég sný að þínum lindum,
snauður var ég, þú ert auður minn.
Láttu, sál mín, lofgerð um hann streyma,
lofa, tunga, Jesú mikla nafn.
Hugur, skoða himins fjarstu geima,
Herra þínum finnst ei nokkur jafn.
Ljósið er hann, lífið, elskan, náðin,
líkn og miskunn, friður syndugs manns.
Hans er dýrðin, viskan, valdið, ráðin,
vegsemd, heiður, máttur, - allt er hans.