Heimskringla - 11.12.1913, Blaðsíða 5

Heimskringla - 11.12.1913, Blaðsíða 5
heimskringiía WINNIPEG, 11. DES. 1913. 5. BLSj BYGGINGAVIÐl Af öllum tegundum fæst gegn sanngjörnu verði. JR The Empire Sash & Door Co., Phone Main 2510 Henry Ave. East. Limited Winnipeg TILKYNNING Hérmeð er almenningi f Arborg og nær- liggjandi stfiðum, gefið til kynna að liin vel f>ekti hesta og gripa kaupmaðar S. B. Levin hefir komið hér á fót Sale Stable. Ég hef til sölu 20-25 hesta, og skifti einnig á hestum og vinnu uxum og markaðs gripum. Ég sel liesta með góðum skilmálum. Sömuh iðis borga ég hæðsta verð fyrir mjólkurkýr Qg aðra nautgripi. Ég ábyrgist að gera yður ánœgða. Fjósið er opið hvern dag og hestar og nautgripir keyptir og seldir. S. g. LEVIN EIGANDI Thomas Sigurðsson, umboðsm. TIL ISLENDINGA Vér undirritaðir vonum að allir landar vorir muni eftir íslenzku klæðskerun- um á Sargent Avenue. Vér saumum jafnt karla sem kvenna fatnaði. Vér gerum við föt, pressum og hreinsum, og breytum gömlum fötum í ný. LOÐFATNAÐUR alskonar lagaður og hreinsaður. Allur fatnaður sóttur og fluttur til baka ef óskað er. Vér vonum að íslendingar láti oss njóta viðskifta sinna. 677 SARGENT AVE. PHONE SHER, 2542 Jónsson & Sigurðsson Hvað borga íslendingar fyrir vörur sínar. Eftirtektaverð skýrsla. (Frá hr. stórkaupm. J>órarni Tulinius í Khöfn heíir ritstj. ísa- íoldar fengig svofelt t>réf, er lesiS mun veröa meö mikilli athygli af öllum landsmönnumj : Ilr. ritstjóri! Af tilviljun komst ég aö því ný- lejra, að stór nýlenduvöruverzlun í Khöfn, sem bæSi ég og allflestir islenzkra kaupmanna verzla viS, væri vön aS semja farmreikninga (Fakturaer), þar sem verS vör- unnar væri reiknaS mun hærra en þ-aS í raun og veru væri, og aS þessa hefSi veriö krafist af um- hoössölum íslenzkra kaupmanna. J>ar eS ég í rvim 20 ár hefi verzlaS viS eigændur þessarar verzlunar, Ad. Trier & Goldschmidt, og m. a. á síSastliSnu ári keypt vörur fyrír nær 80,000 kr., fann ég mig knfiSan til, aö kvarta yfir þessu viS þá. SíSan hafa orSiö bréfa- skifti milli okkar um þetta, og leyfi ég mér aö senda yöur eftirrit allra bréfanna, svo þér þess betur getiö áttaS vöur á málinu. Meöal annars reyndu þessir kaupmenn aS telja mér trú um, aS þetta eina til felli, sem ég fvrst frétti um og kvartaSi vfir viö þá, væri alveg einstakt, og aö slík aöferS heföi aldrei fyr veriö notuö. En ég hefi síðar fengiS sönnunargögn fyrir því, aS þetta g e t u r ekki veriS satt, og aS aðferSin miklu fremur hefir veriS notuð aS jafnaíji. j>rátt fyrir skriflega ákæru mina gegn Ad. Trier & Goldschmidt um, aS þeir í þessu hafi fariö meS ósatt mál, og eins áskorun mína um að hreinsa sig frá áburöi þessu.m, þá hafa ''eir hó enn ekki þorað, aS hxfða mál á hendur mér. Eg veit því ekki annan veg til aíhjúpunar þessari ljósfælnu verzl- unaraSferS en þann, aS koma op- inberle''a fram með ásakanir mín- ar, einkum vegna hinna mörgu heiðarlegu umboðsmanna, sem nú verða aö gjalda einstakra svartra sauða innan stéttarinnar. Eins og liér stendur á liefir um- boSsmaSurinn krafist þess áf stór- kaupmanninum, að 4 prósent væri lagt á vöruna, þegar farmreikn- ingar væru útbúnir, — verðhækk- un, sem gengiS liefir í vasa um- LESIÐ ÞETTAI Aldrei hefi ég áSur haft jalnmik- iö og fjölbrevtt úrval af lilýjúm hús-kvenskóm (Ladies’ House and Bedroom Slippers) af allskonar lit o«r gerö. Mun naumast ha'gt, rið velja vinstúlkum sinum smekk- légri og betur þegnar Jólagjaíir, o um leiö öllum fært að kaupa, hvað verðið snertir. Karlmönnun- um hefi é<r lika séð fvrir hússkóm, að bregða upp á sig kvöld og morvna. AS siálfsögSu hefi év xiiegSir af öSrum skófatnaði, sem ég sel eins vætru verSi og mögulegt er. Reyn- ið þiS litlu skóbúSiníi á Sargent Ave. áöur en þiS fariS ofan í bæ- inn til skókaupa. J>íiS getur spar- aS vkkur tíma og peninga. GLEÐILEG JOl! J. Ketilsson, 623 Sargent Ave. JÓLA GJAFIRNAR! Kaupið menjagripi lianda siálfum yður, vinum og vandamönn- um, hjá Nordal og Björnson. Vorar miklu jólabyrgðir gjöra oss fært að verða við kröfum yðar hverjar sem eru, komið ein- ungis f tfma með sérstakar pantanir. Vér bendum á þessar tegundir að- eins sem sýnisborn:—Yfir 80 tegundir af skirtu bnöppum, slifsisprjónar af mörgum tegundum og skrautlegum kafsel, stuttar festar (fobs), hálskeðjur úrkeðjur, nisti, hinar sólfögru brjóstnælur, hringir, fingurbjargir úr silfri og stáli, er þola að liggja á hliðinni undir 300 punda þunga án þess að beiglast; gull, silfur og nikkel úr af öllum stærðum og margskonar tegundum, svosem Waltham, Rockford Tavannas, ofl. Silfur og kristal vara vor er fnllkomin. Vér böfum kaffi og te sets af mis. munandf gerðum fyrir stTstaklega lágt verð nú fyrir jólin. Sjáið silfur og cut glass Vöru vora. Lftið inn í búð vora um leið og þér hugsið að gleðja vini og vandamenn um jólin. Komið ölI-Komið Snemma NORDAL & BJORNSON \ JEWELERS Phone Sher. 2542 674 Sargent Ave. boðsmannsins. Ennfremur var verð vörunnar hækkað enn meir áður farmreikningarnir voru út- búnir, og hefir eigandi verzlunar- hússins Ad. Trier & Goldschmidt játað fyrir mér, að af þeirri verð- hækktm hafi verzlunin sjálf notið góðs. En þó ekki væri að ræða nema um þrssi 4 prósent, sem ís- lenzkir kanpmenn á þennan hátt hafa orðið að horga meira fyrir nvlenduvörur sínar, þá verður það ekkert smáræði á einu ári, jafnvel J>ó ég hafi vissu fyrir, að J>að séu ekki nema einstakir miður áreið- anlegir umboðsmenn, er slíkt hafa að venju. En þar sem verzlunar- hús, sem hingað til hefir verið í miklu áliti og notið fulls trausts sinna viðskiftavina, ekki blygðast sín fyrir, að aðhafast þvílíkt, J>á |>vkir mér ekki ólíklegt, að slíkt einnig komi fyrir hjá öðrutn stór- ,kaupmönnum, sem verzla við ts- lendinga. J>vi ]>egar góöur við- skiftavinur krefst Jress af birgða- salanum, að varan sé “sett upp” um svo og svo mikið á hundraði hverju, er hætt við að hirgðasal- inn hugsi sig tvisvar um, áður en hann neitar að gera það — af tómri hræðslu við, að viðskifta- vinurinn þá fari eitthvað annað. Ef verð nýlenduvörunnar þannig er hækkað um 4 af hundraði, hver getur þá áln-r-'st að t. d. vefnað- arvara hafi ekki um leið veriðfialt að 10 prósent dvrari, cn hún í raun og veru er hcr í Khöfn. J>að eru hér til verzlunarhús, sem árleo-a senda vörur til íslands dvsir 1—2 milíónir kr., t. d. um- boðsmenn kattpfélaganna. Ef að eins nokkrar i>rósentur á óheiðar- leg-an hátt eru lagðar á þessa við- skiftaveltu, verður sú fúlga alt að 100,000 kr. á ári hverju, sem alveg að ástæðulausu hafa komist í ann- arra vasa og réttur eigandi aldrei fær vitneskju um. því báðir hlut- aðeigendur, birgðasalinn og um- boðsmaðurinn, eru hér ásáttir um að gera farmreikningana þatinig úh garði, að verð vörunnar er ha:kkað, eins og sannað er, að Ad, Trier & Goldschmidt hafa gcrt í ]>ví tilíelli, sem ég benti ú. J>essu máli er þannig varið, að ég sé mór ekki fært að stinga því undir stól, og þess vegna bið ég yður að birta þetta í tsafold. Helzt vildi étr að Ad. Trier & Gdldschmidt höfðuðu mál á hend- ur mér, svo ég hefði tækiíieri til að koma frain tneð J>au sönnunar- gögn, sem ég hefi fyrir máli mínu. En gcri þeir það ekki, ]>á darna Jreir sjálfa sig. þórarinn Tulinius. Dixon Bros. KJÖT og MATVARA Mikið upplag af nauta, kinda og svína kjöti; einnig fiskur og f uglar á sanngjöpnu verði, Gleymið ekki garðamatnum. Cabbage, per lb ... Carrots . . 5c ParsnijjB 5c Onions 5c Beets Turaips Potatoes, per bush. 80c Vér höfum einnig nokkuö af epp- lum í kössum, hver kassi $2.25 Síma pöntunum gefin fljót skil. 637 ÖABGENT AVE. Phone tíarry 273 tNrest viö Good Templar.s Hall) — í horginni Indianapolis í Bíindartkjunum gengttr margt fremur róstusainlega til umi þessar tnundir. Stra'tisvagnaþjó'Uar gerðu alinent \ erkfall fvrir nokkrtt síðan, ot' er félogin réðu verkfallshrjótú i Jreirra stað til að stjórna vögnun- nm, lenti í róstum og bardögnm, og h-afa utn 200 tnanns verið hnept j ir í fano-elsi. Verkfahsbrjótarnir j eru og hiettir að vinna af ótta við hina, <>g nú renna etrgir spor- . vagnar ]>ar í borginni. Núna sið- j ast kvað ’'ó horfa vænU'oa rjm, >'.ð \ sættir mutti takast tneð málsaðil- j ttm. MINNINGARRIT STÚKUNNAR HEKLU NO. 33, A. R. G. T. fæst hjá Mr. B. M. Long, 020 Alver Stone St. og einnig í bókaverzlun II S. Bardals. Verð 7.» eents. Borguri verður að fylgja öllum* p.intununr ut- acbæjar. Kitið er mjög eigulegt fyrir alla setn vi’.ja kynna sér brnd indismálið, og fyrirtaks jólagjif til alira bindindismanna. ► l I J J:! I I ; 1 I ; | , ! I I . , lU 56 Sögusafn Heimskringlu .i i í ÍT ‘Ég vil helzt af öllu trúa yöur’, sagði hún og lá kyr og ánægð í faðmi hans. þetta var kveðjan þeirra. 8. KAPÍTULI. íbúarnir í Cibber-götunni, Lcicest Square, voru ®U-órólegir yfir óhapirinu, sem henti Chicot. Ef hún hefði verið þolinmóð, starfsöm og ná- kvaetn kona og móðir, þá var þetta ekki umtalsvert, en Chicot, hverrar nafn stóð svo víða á liúsveggjum *neð þriggja feta háum stöfum, hún var persóna sem allir voru hrifnir af. >að hafði gengið eins og maðnrinn spáði, hún var drukkin og vélastjórinn var líka drukkinn, oq afleiðingín af þvj var þetta óhapp. Síðustu vikuna hafði einhver ónefndur' sent henni kassa með 36 merkurflöskmn í af kampavíni, og hún neytti þess óspart. Hana grunaði, að kampavíniö kæmi frá sama manni og armbandið, en hún áleit nægan tíma, að hrekja hann frá sér, þegar hann vrði of nærgöngull. Eins og stúlkum er gjarnt til, langaði Chicot til að þekkja þenna aðdáanda sinn. Hún horfði um bekkina, einkum þar sem æskulýðurinn sat, unz hún kom auga á ungan mann með fölt andlit, dökk augu, fallegan munn, þykkar varir og <lökt, slétt og gljá- andi hár, líkan Gyðingi. ‘jmtta er maðurinn’, hugsaði Chicot, Jtegar hún sá, hve alvarlega hann athugaöi hana. ‘Hann lítur út fyrir að vera auðugur’. Henni geðjaðist að aridlitiuu og gat ekki látið JótiogLára 57 vera að hugsa um manninn, og eftir þetta drakk liún kampavínið hans með meiri ánægju, og eitt kvöldið drakk hún tvær flöskur meðan hún var að búa sig, svo hún var talsvert drukkin og átti all-bágt með að dansa, en sajmit tókst henni það, svo að allir dáðust að henni. ‘Hún er sannarlega aðdáanleg kona’, sagði Smo- lendo. ‘Hún mun draga að sér áhorfendnr næstu þrjú leiktímabilin’. Tíu mínútnm síðar byrjaði uppstigningin frá kóralhölhnni. Vélin urraði, stundi, skalf og klofnaði. Dansmeyjan rak upp voðalegt hljóð, og mennirnir á leiksviðinu sömuleiðis ; Chicot lá á gólflnu, þögul og meðvitundarlaus, og græna tjaldið féll með hraða. I>að var seint nm kvöldið, daginn eítir óhappið, að Jack Chicot kom heim og fann konu sína meðvit- undarlausa. Lifinu hennar var haldið við með stöð- ugri briikun brennivíns. ókunnur maður sat hjá rúminu herfnar, þegar Jack kom itin, ungur og alvar- legur. Hjtikrunarkonan stóð hius vegar og lagði dúk, vættan í köldu vatni, á enni hennar. llm fót- hrotið var búið að binda. Jack gekk að rúminu, lant niður og horfði á konu sína. ‘Vesalings Zaire mín, þetta er mjög slæmt’, taut- aði hann og sneri sér svo að ókutma Jnanninum, sem var staðinn upp lir sætmu. ‘J>ér eruð líklega lækn- ir ?’ ‘Ég er sjúkravörður. Hr. Smolendo vildi ekki trúa mór fyrir, að binda um beinbrotið, og gerði boð eftir Sir Jolin Pelham, og alt gekk vel, en leyfði mér að vera hér til að gæta hennar. Líf konu yðar er í hættu. 3ig hefi nýlokið námsprófi og hefi heim- ild til að stunda lækningar. Mér þætti vænt um, að ]>ér vilduð leyfa mér að líta eftir konu yðar, með tilstvrk Belhams, auðvitað. Um borgun þarf ekki 58 Sögusafn Heimskringlu J ó n o g L á r a 59 að tala. Mér er um að gera, að fá tækifæri til að aria mig’. ‘Ég tek tilboði yðar r.teð þakklæti’, svaraði Jack með meiri ró en Georg Gerard bjóst við af manni, sem kami heim eftir viku fjarveru og fann konu sína í þessu ásigkomulagi. ‘Haldið þér að heuni batni?’ J>essa spurningu bar Jack frani með mestu ró, en horfði jafnframt í augu Gerards, eins og hann biði eítir dómsúrsliti. Augnatillit þetta kom lækninutn til að hugsa um ásigkomulagið milli hjónanna ; fyrst var ltann svo rólegur, nærri kærulaus, en nú var hann í megnum spenningi. Af hverju kom þessi breyting?’ ‘Á ég að segja yður sannleikann ?1 spurði Georg.; ‘J, ég elska vísindi mín einlæglega. ltg liefi ekk- ert annað að elska, og óska einskis annars’. ‘Jæja, gerið alt, sem þér getið, til að frelsa líf hennar’, sagöi Jack. Hann gckk utn gólf í djúpum hugsumiim. ‘Eg bað hana innilega, að voga ekki liíi sínu við þessa uppstiguing. Mig grunaði, að óhapp lilyt- ist af henni’. ‘J>ér hefðuð átt að fyrirbjóða þetta’, sagði lækn- irinn. ‘Fyrirbjóða! J>ér jtekkið ekki konu mína’. ‘Ef ég ætti konu, skyldi hún hlýða mér’. ‘J>etta er almcnn skoðun ungra mattna, en hinkr- ‘Já, afdráttarlaust’. . |iS Jx-r yið, ]>angað til þér eignist konu, J>á munuð ‘Gætið þess, að það er mín eigin tneining, sem ég|J>ér segja annað’. læt í ljósi. Tilfellið er efasamt. Skemdina á heilan-j ‘J>að á sér engin umbreyting stað í nótt’, sagði um er ekki unt að meta’. iGerard, og tók hattinn sinn, þegar hann var búinn ‘Ég tek orð yðar eins og þér talið þau, en í.að athuga sjúklinginn nákvæmlega. Frú Mason veit guðs hænum verið J>ér lireinskilinn’. |um aít, sem hún á að gera. Ég skal koma hingað Jack stundi ]>ungan og skalf. 1^1. 6 í fyrramálið’. ‘Segið þér mér, hvernig óhappið atvikaðist. þér ‘Kl. 6. J>ér eruð morgunfugl’. voruð í leikhúsinu og sávið það’, sggði Jack. ‘Eg vinn hart. J>að eina er nauðsyrileg afleiðing ‘Já, ég var þar og sá það, og það var ég, sem annars. Góða nótt, hr. Chicot. Ég gleðst yfir þreki tók konu yðar og bar hana burt, lrinir þorðu ekki að yðar, að geta mætt slíku óhappi með ró. það er snerta hana’. jinerki góðra tauga’. Gerard sagði nákvæmlega frá öllu, og Jack Jack ímyndaði sér, að háð byggi í þessum orð- hlýddi á hann, án nokkurrar svipbreytingar. jum, en breytingý.rnar í lífi lians voru svo miklar, að ‘Mín meining er sú’, sagði Gerard, ‘að litlaí lík-;]>ær leyfðu engu'm öðrum htigsunum aðgang. ‘J>ér ur séu til, að konu yðar batni, en vonlafus er ég ekki, -megið fara að hátta, frú Mason’, sagði hann við og af þeirri ástæðu bið ég yður að leyfa mér að bjúkrunarkonuna. ‘Ég skal vaka hjá konu minni’. gæta hennar’. | ‘Afsakið, herra, ég vanrækti skyldu mína, ef ég Jack horfði undrandi á læknirinn. leyfði mér að fara að sofa á meðan ásigkomulag ‘]>ér hljótið að elska stöðu yðar mjög mikið til hennar er jafn voðalegt og nú, ég vil samt vera þakk- þess, að geta verið jafn umhyggjusamur fyrir annars lát fyrir einnar stundar svefn’. manns konu’, sagði liann. ‘Haldið þér, að konu minni geti batnað?’

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.