Heimskringla - 30.04.1914, Blaðsíða 2

U } v
? A
ALÞÝÐUVINURINN
Blaðið sem allir vilja lasa af þvf það er bæði aazn-
legt og skewtilegt. auk þest eina íslenzka bind- j
UTANÁSKRIFT:
692 Banaing Street Winnipeg
Dularfullir gjörningar
og blekkingar á leiksviði útskýrðir
Það er
alveg
víst
að það borg-
ar sití að aug-
lýsa 1 Heim-
skringlu !
GRAHAM, HANNESSON &
McTAVISH
LÖGFRŒÐINGAR
GIMLI
Skrifstofa opin hvern föstu-.
dag frá kl. 8—10 að kveldinu
og laugardaga frá kl. 9 f. h.
til kl. 6 e. h.
I Fort Rouge Theatre II
Pembina og Corydon.
AGÆTT HREYFIMYNDAHÚS
■ Beztu myndir sýndar þar.
I J. Jonasson, eigandi.
þar.
J
PERFECT
eða
Standard
Reiðhjól
•ru gripir sem allir þurfa að fá sér fjrir
•umarið. Því þá meiga menn v#ra vissir
um að verða á undan þeim »em eru á
ÖHrum hjólum.
Rinnig seljum við hjól sem við hófum
breytt svo á vísindalegan hátt að þau
eru eins góð og ný enn eru K> ódýrari.
Gerum við reiðhjól, bíla, motorhjól og
hitt og þetta.
mmi BICYCLE
WOBKS
666 NOTRE DAME AVENUE
PHONE GARRY 121
S. Matthews, Eigandi
CRESCENT
MJOLK OG RJOMI
er svo gott fyrir börnin, að
mæðnrnar gerðu vel í að nota
meira af þvf.
ENGIN BAKTERIA
lifir f mjólkinni eftir að við
höfum sótthreinsað hana.
Þér fáið áreiðanlega hreina
vöru hjá oss.
TALSÍMI MAIN 1400
Þú kunningi
•em ert mikið að heiman
frá konu og börnum getur
veilt þér þá ánægju að
gista á
Strathcona Hotel
sem er líkara heimili en
gistihúsi.
Horninu á Main og Rupert St.
Fitoh Broe., Eigendur
Moler Hárskurðar skólinn
Neniendtim boreaðjfott kaup meðan
þeir erti að læra. VÝir kennum rakara
iðn á fáum vjkum Atvínna útvejruð
að loknum laerdómi. með Í15 til ,$25
kaupiá viku. Komið og fáið ókeypis
skóla skýrzlu. Skólinn er á horni
KING & PACIFIC ST.
MOLER BARBER
COLLEGE
1 tuttugu ár fékst hann við galdra
og gjörninga, eða með öðrum orðum
við hina dularfullu speki á leik-
sviðinu og nú eftir alt saman segir
hann að það sé ekki annað en
blekking ein til þess, að ginni með
auðtrúað fólk.
Mörgum árum hefir hann varið
til þess að veita athygli öndum er
sýndir voru í líkams gervi á fund-
um andatrúarmanna. Og án þess
að hafa nokkra tilhnegingu til þess
að finna út brek og bresti þeirra,
því að hann vildi um frarn alt vita
hið sanna í þessu, þá játar hann
á endanum að hann hafi aldrei
fengið fyllilega sönnun fyrir þessum
fyrirbrigðum og í bréfi einu segir
hann á þessa leið-.
“Engum manni myndi líka það
betur en mér, ef það vwri mögulegt
að sanna ódauðleika mannsins á
þennan hátt. En hvorki mig né
annan langar til þess, að ttúa því
sem sönnu, sem ekki er það. Ég
býst því æfinlega við prettum og
blekkingum, þegar uin slíka hluti
er að ræða, eða sýningar andanna
I mannlegu gjörvi. Og hvenær, scm
ég hef verið viðstaddur sýningar
þessar, þá hef ég rekist á prettina.”
Lesendurnir kunna einhverjir að
muna eftir hinum dularfullu gjörn-
ingum, að taka myndir af öndum,
sem Mr. Abbot svo ijóslega sýndi
hvernig gjört væri.
Einhver vinur Abbots, sem
vantrúaður var á gjörninga þá er-
j sýndir voru á leiksviði frammi fyrir
j almenningi, en skildi ekki hvernig
j þeir gjörðu það skrifaði svo Abbot
j og bað hann að koma og sjá þetta.
I Abbot brá við skjótlega og horfði
á sýningar þessar þrjú kvöld í röð,
| og var einlægt breytt til, svo að
j erfiðara væri að skilja. En listin
var sú að lesa blindandi lokuð bréf.
Abbot skrifar svo um þetta og
| segist honum þannig frá:
Maðurinn, sem kúnstina átti að
1 gjöra var heldur sinár vcxti og
grannur, með. síðu liári svo að á
| axlir tók og hafði svip fölan og
draugalegan. Fyrsta kvöldið sett-
j ist hann rólegur á stól einn á leik-
j sviðinu. En áður hafði forstöðumað
J ur sýningarinnar látið dreng einn
fara innan um áhorfendurna mcð
miða og bréfaumslög til þess menn
gætu ritað spurningar sínar og iok-
að svo í umslögunum. Og á meðan
hélt forstöðumaðurinn stutta ræðu.
Drengurinn sem með miðana fór
var alþektur og ekkert við sýning-
una riðinn. Hann safnaði svo
spurningunum í liatt inn og færði
forstöðumanni. Var hver miði lok-
aður í umslagi.
Síðan voru menn kosnir af áhorf-
endum að binda fyrir augu sjáand-
ans og lögðu þeir fyrst kvennmanns
glófa fyrir augu honum og vöfðu
svo um með tröfum og klútum, svo
að þeir yrðu nú vissir um að hann
gæti ekkert séð.
Tók svo forstöðuniaðurinn hann
við hönd sér og leiddi að borði
einu á leiksviðinu. Voru á þvf
I blóniapottar og söngkassi. En
j aldrei fór hann úr augsýn áhorfend-
anna, og gátu þeir vel séð að engu
var haggað uni bandið fyrir augun-
J um.
Þegai- drengurinn kom upp á
j leiksviðið frá áhorfendunum með
; hattinn, þá fleygði forstöðumaður-
inn klút yfir hattinn og bað dreng-
| inn að taka sæti' á leiksviðinu
j gagnvart áhorfendunum eitthvað
. tíu fetum framar en sjáandinn.
Flutti l>á forstöðumaður stutta
ræðu og er henni var lokið bað
hann drenginn taka umslag eitt
úr hattinum og halda því hátt upp.
Hann gjörði það, og til undrunar
öllum fór sjáandinn að svara spurn-
ingu einni sem maður einn af á-
horfendum játaði að væri frá sér.
Þannig var hverri spurningu svarað
á eftir annari og hvef varð að játa
sem spurninguna hafði skrifað
bvort hún væri rétt eða röng. En
'í>ær voru æfinlega réttar og að því
; búnu var hverjum afhent sitt ums-
lag og voru þau öll harðlokuð.
Næsta kvöld var aðferðinni hreytt
Þá safnaði forstöðumaðurinn ums-
lögunum og miðunum sjálfur og lét
J í poka og reyrði saman opið. En
; um leið og hann tók við þeim gaf
j hann hverjum manni númer eitt-
; hvert og setti hina sömu tölu í
umslagið með miða hans. Þegar
hann hafði safnað öllum miðunum
hélt hann pokanuin á gómum sfn-
um sínum hátt upp yfir höfði sér,
svo að allir gætu séð hann. Fór
harin svo ineð hann upp á leiksvið-
ið og hengdi hann upp á streng
_ j einn er hékk þar. Þurftu menn
| j ekki að missa sjónar af honum eina
í | einustu sekúndu.
j En meðan hann var að gjöra
\ þetta labbaði sjáandinn um leik-
j sviðið með biflíu opna í hendi sér
: var að lesa í henni. En þcgar
í búið var að hengja upp pokann,
! lagði hann biflíuna á borðið, og
j gekk þangað sem forstöðumaðurinn
j stóð og var þar kyr stundarkorn
j meðan hinn flutti ræðu stutta. En
við lok ræðunnar tók hann biflíuna
! upp aftur.
Hann fletti blöðunum hægt og
hægt og las við og við grein og
grein í henni. En á eftir hverju
vessi svaraði hann einni spurningu.
Og æfinlega játuðu spyrjendur að
spurningin væri rétt. Þegar þessu
var lokið tók forstöðumaðurinn
pokann, lielti umslögunum mcð
miðunum í ofan í körfu eina svo
allir sáu og lét svo færa spyrjöndum
og þau voru öll saman lokuð og
límd saman eins og þeir höfðu
skilið við þau.
Þriðja kvöldið var sjáandinn
klæddur, sem Buddhista prestur,
ineð stórum túrban á höfði, menn
spurðu á sarna hátt og fyrri, og nú
safnaði forstöðumaðurinn þeim í
tágarkörfu. Sat hann svo stundum
við borðið á leiksviðinu. Og nú
var ræðan miklu- styttri en áður.
En nú fór sjáandinn að banka á
bjöllu eina litla, eins og hann væri
að ákalla andana og lesa upp
svör þeirra á nýjan yfirnáttúrlegan
hátt. Stundum settist Iiann við
borðið. Stundum gekk hann um
órór og flóttalegur, sem væri hann
í angist og kvölum kvallinn, og
hringdi í sífellu bjöllu sinni. En
þegar hann svaraði spurningu einni
þá nam hann stað&r og stóð kyr
snöggvasit á meðan hann var að
svara henni.
Ahorfendurnir voru forviða ög
frá sér numdir af undrun og þeir
þó mest, sem séð höfðu þetta kvöld-
in áður, og gátu ekki gjört sér
nokkra hugmynd um, hvernig
þetta gjörðist.
En Abbot gat séð það, og í raun-
inni var það svo ákaflega einfalt.
Þegar drengurinn kom á leiksvið-
ið fyrsta kvöldið tók Abbot eftir
því að forstöðumaðurinn tók við
hattinum af honum með hægri
hendi ofur eðlilega og benti dreng-
num til sætis. Eins og eðlilegt var
horfðu nú allir á drenginn. Abhot
var sá eini, sem hafði nákvæmar
gætur á forstöðuinanninum og sá
það að hann tók upp klútinn sinn
af borðinu þá skifti hann um hatta
á bak við söngkassann á borðinu
og lét annan hatt í staðinn fullan
af umslögum eins og hinn. Enginn
annar en þaulæfður maður hefði
getað gjört þetta jafn fimlega, og
enginn maður hefði getað séð það
nema sá sem alvanur var brögðum
þessum.
Þess er getandi, að nefndin, seni
kosin var til að binda.fyrir augu
sjáandanum hafði til þess nokkuð
harðan og stífan glófa. Og með því
að mjaka til augabrúnum sínum
gat sjáandinn ýtt honura upp á
við svo að hann sægi undir hann
um rifu þó ekki væri stór. En á
bak við blómin og söngkassann op-
naði hann svo umsögin með lipurð
mestu, tók miðana úr þcim og
hafði í vinstri lófa sér, meðan for-
stöðumaðurinn var að flytja ræð-
una. Þegar svo drengurinn hélt
upp fölsku lokuðu umslægi (sem
aldrei hafði í hinn rétta hatt koinið,
þá liurfti hann ekki annað en iesa
svarið á miðanum f lófa sér, koma
þeim miða svo frá og öðrum 1 stað-
inn þegar til þess koin að svara
næstu spurningu. Seinna voru svo
miðatnir settir í hin réttu umslög,
og þau lfmd aftur, sem aldrei
hefðu þau snert verið, og færð svo
spyrjöndunum.
Leyndardómurinn næsta kvöld
varfólginn í pokanum sjálfum. Eng-
inn annar en Abbot gat séð. að
það væri nokkuð undarlegt við það
er forstöðumaðurinn var að hengja
jtokann upji, og þá hrópaði maður
einn utarlega í áhorfendaflokknum
og bað um að tekin væri spurning
frá sér eins og öðrum. Forstöðu-
maðui'inn bað þá mann einn í
frarnsætunum að taka pokann og
fwra honum og fá spurninguna hjá
honum. En þessir tveir menn voru
náttúrlega féiagar hans og þarna á
bak við áhorfendur skiftu þeir íim
jiokann og voru umsiög alveg eins
í þessum hinum nýja poka. Svo
hröðuðu þeir sér á bak við tjöldin
með hin upprunalega poka, lásu
spurningarnar, skrifuðu þær upp
á pappírsmiða með númerunum
som við áttu, og lögðu miðana í
biflíuna sem sjáandinn lagði á
borðið, þegar hann gekk fram á
leiksviðið og stóð við hlið forgtöðu-
mannsins meðan hann flutti ræð-
una. Úr því var það alt ofur ein-
J íalt.
En í þriðja skiftið var blekkingin
best af þeim öilum, og erfiðast að
sjá hana. En Abbot sá undireins
hvernig þdir höfðu það. Það var
: aðeins endurbót á hinum aðferð-
I unum en miklu fullkomnari og
! kænlegri. Karfan,, sem umslögin
j voru látin í, var með tvöföldnum
botni, og svo til hagað að þegar
J öðrum var lokað, þá ojmaðist hinn.
| Hin fölsku umslög voru í körfuni,
! þegar umslögin frá spyrjöndum
|voru látin í hana. Þegar hann helti
úr henni á borðið voru það hin
fölsku umslög, sem á borðið komu,
en körfunni með hinum í henti
hann frá sér og tóku félagar hans
þar umslögin með körfunni, opn-
uðu þau og lásu spurningarnar og
skrifuðu niður.
En sjáandin var með túrbaninn
á liöfðinu og í hinum þykku brot-
um hans var fólgin telcfón móttök-
uvél eður heyrnarpípa rétt við
eyrað á honum, en vírar lágu fólgnir
undir klæðum hans, og tilsvarandi
koparplötur voru á vissum stað í
gólfinu.
Þurfti hann þvi ekki annað en
stíga fótunum á koparplöturnar í
gólfinu og þegar hann átti að taka
eftir og hlusta þá hi'ingdi bjallan í
hendi hans og gat hann þá heyrt
þá lesa upp af miðunum.
Þarna var nú kominn aðal-gald-
urinn. En til þess að gcta svarað
spurningunum rétt höfðu þeir ó-
tal meðhjálpara, sein gátu sagt þeim
nöfn og háttu og familíulíf og bú-
stað hvers einasta manns af þeim
sem spurðu, þó að stundum ]>yrftu
þeir að senda út um allan bæ til
að vita það.
lstekjan í Rauðá.
Ein með stærri ver/.lunargrein-
um hér í borg er íssalan. ÁVlega
eru seld hér frá 40—50,000 ton af
ís. þenna vetur hefir ístekjan ver-
ið meiri en undanfarin ár. Yar ís-
sögun hætt nii um páskaleytið og
var þá búið að taka upp rúm 65,
000 ton, eða 130,000,000 pund af
ís. Verður allur þessi moli klipinn
upp og notaður® ,her í bænum í
sumar. í smásölu er pundið selt á
cent, svo nokkrir peningar eru
það, sem ísfélagið fær sumarlega.
Sumarhitinn hér er envu síðtir út-
dráttarsamur, en kuldimi á vet-
ura.
Virðist sem hægt væri fyrir bæ-
inn, að skapa s.jálfum sér einka-
leyfi á íssölu, svo sá hagnaður,
sem af henni kynni að verðal, gæti
gengið í bæjarsjóð. Hér er fjÖldi
manna atvinnulaus á veturna, er
feginn mundi vilfa vinna við ls-
töku, ef hann ætti þess kost.
20,800 FET BEINT f LOFT UPP.
Við Johannesthal á Þýzkalandi,
flaug flugmaðurinn Linnekogel
20,800 fet beint í loft upp eða réttara
hringaði sig upp hærra og hærra
þangað til þessari hæð var náð, og
er það víst það hæðsta sem nokkur
maður hefir flogið. Flug þetta var
hafið 31. raarz, síðastl.
ATHUGASEMD.
Dixon Bros.
KJÖT OG MATVÖRUSALAR
Þegar þér viljið fá besta kjöt, fisk
fugiakjöt, eða garðávezti, þá heim-
sækið oss. Verð sanngjarnt
Síma pantanir fá fljóta afgreiðslu.
637 Sargent Ave.
Næst við Good Tempiar Hall
Phone Garry 273
Herra Ritstjóri Heimskringlu:
Viltu gjöra svo vel og taka af mér
fáeinar línur til leiðréttingar við
víkjandi grein.cr stóð 1 Lögbergi í
vetur, út af andláti Jóns Einarsson-
ar, er dó í Nýja íslandi norður við
Fljótið, 19. janúar, 1914. ftg hef ekki
haft tækifæri að sjá Lögberg, en
mér hefir verið sagt að hann hafi
átt að hafa verið frá Hafnarfirði, og
fluzt þaðan til Ameríku, en þetta
er rangt. Hann var aldrei í Hafnar-
firði. Hann var alla sína æfi í
Iteykholtsdal í Borgarfjarðarsýslu,
er hann var á íslandi; fæddur og
upjialin á Auðstöðum, giftist 1853,
Guðríði Þorgrímsdóttir, og bjuggu
þau á Uppsölum í Hálsasveit í 35
ár. A þessum árum eignuðust þau
10 börn, þar af þrjú dóu í æsku en
sjö kornust á fullorðins ár.
Timóteus dó 22 ára að aldri, en
Sigi'íður dó 21 árs gömul. Hvíla
bæði í Kyrkjugarðinum í Reykholti
Ástríður er búsett í Reykjavík,
en Böðvar er í sjónum þar og var
hann einn er druknaði af Geir.
Til Ameríku- fiuttust þessi iijón ;
1888 og fylgdi þeim 3 börn þeirra,
Guðjón og Þóra, og sá sem þetta j
ritar. Þessi tvö eru dáin fyrir
nokkrum árum, og hvíla þau í sama
grafreitinum og foreldrar þeirra,
norður við fljót í Nýja íslandi.
Faðir minn varð 85 ára er hann |
skildi við þennan heim, og móðir |
mfn varð einnig 85; dáin fyrir 4. i
árum. Þau voru alment álitin ;
sæmdar hjón í hvívetna. Friður sé
með þeim.
. Thorður Johnson
VANTAR VINNUKONU ....
á gott heimili, til að hjálpa til með
húsverk, þar sem fjórir eru á heim-
ili. Upplýsingar fást hjá Mrs. Thor-
valdsson, 350 Beverly St. Talsími:
Sherbrooke 82.
liomes Beaat iií foi 1.
Hin Mikla Smekkvísi
sem Banfields húsmunir gefa til kynna, lætur þá sýnast miklu
dýrari heldur en vér seljum þá fyrir.
Á vorum dögum er ekki nauðsynlegt ofurverð fylgi ágæti.
Smekkvísi og ’dómgreincl skijia hásæti. Það var sem vakti
fyrir oss þegar vér völdum vöruna.
Vort inarkmið er að sjá um að húsmunir allir scm vér seljum
beri vott um góða dómgreind, smekkvísi og samræmi, og sé um
leið á svo lágu verði að engum sé ofvaxið að kaupa.
J. A. Banfield
Areiðanlegu húsgagna salarnir
492 Main St. - Phone Garry 1680
Utnefningar í fylkinu:
Eftir öllu að dæma smá dregur nær kosningum hér í Mani •
toba. Hafa útnefningar fariS fram í 30 kjördæmum, og hafa
þessir hlotitS heitSurinn:
Constituencies
Arthur
Assinibaia
Beautiful Plains
Birtle
Brandon
Carrillon
Cypress
Dauphin
Deloraine
Dufferin
Elm"ood
Emerson
Gladstone
GlenTTood
Gimli
Gibert Plains
Iberville
Hamiota
Kildonan * St. Andr.
Killarney
Lakeside
Lansdowne
Le Pas
La Verandrye
Manitou
Minnedosa
Mountain
Morden-Rhineland
Morris
Nelson-Churchill
Norfolk
Nor«ay
Portage la Prairie
Roblin
Rock«’ood
Russell
St. Boniface
St. Clements
St. Rose
St. George
S”-an River
Turtle Mountain
Virden
Winnipeg Centre
Winnipeg Centre
Winnipeg South
Winnipeg South
Winnipeg North
Winnipeg North
Candidates
A. M. Lyle
J. T. Haig
íon. J. H. Howden
B. W. L. Taylor
Albert Prefontaine
George Steel
W. A. Buchanan
J C. W. Reid
H. D. Me^hirter
Dr. D. H. McFadden
A. Singleton
Col. A. L. Young...
Sv. Thorvaldsson
A. L. Young
Wm. Ferguson
Hon. Dr. Montague
H. G. La«rence
J. J. Garland
Dr. R. D. Orok
J. B. Lauzon
J. Morrow
W. B. Waddell
L. T. Dale
W. J. Tupper
Jacques Parent
P.O. Addrea
Lyleton
Winnipeg
St. Pierre
Glenboro
Dauphin
Underhill
Winnipeg
Emerson
Gladstone
Souris
Icelandic River
Winnipeg
Hamiota
Winnipeg
Winnipeg
Portage la Prairia
b
L
r
i
R. F. Lyons
Hon, H. Armstrong
F. Y. Newton
Isaac Riley
E. Graham
Thomas Hay
J. Hamelin
E. L. Taylor
J. Ste'Tart
Hon. Jas. Johnson
H. C. Simpson
Le Pas
Winnipeg
La Riviere
Minnedosa
Baldur
Winnipeg
Letellier
Carberry
Portage la Prairio
Stonewall
Fox«arren
Selkirk
St. Rose du Lac
Winnipeg
Thunderhill
Virden
Er aRt einvala líð, og mikil-hæfir menn, og má vafa-
laust telja ao þeir hljóti kosningu hverjir aðrir sem í kjöri verða.