Heimskringla - 30.04.1914, Blaðsíða 4

‘ * \
Heimskringla
Pnbliehed every Thursday by
The Viking Press Ltd., (Inc.)
V»rf blaBains 1 Canada og Handar
|2> uu am AriO (fyrir fram bcjrifaO),
Sent til Islands $2.00 (fyrir fram
boriraO).
Allar borgamr sendist A skrifstofu
klaOsins. Pðst eOa Bánka ávlsanir stýl-
ist til The Viking Press Ltd.
RÖGrNV. pétursson
Editor
H. B. SKAPTASON
Manager
Office:
729 Sherbrooke Street. Winoipeft
gOI S 171. Talsiml Oarry 4110
Hvað eru margir Islend-
ingar í Winnipeg?
sama hátt og verið hef- | inL"’ osfrv-
iVi'eð jaln mikilli saiuigirni lietðt
nær nú ekki lengra en það, að L Iívort vér erum meginið konur og ar verður höggvin, svo ekki sprett- i n. þe; r levfa ölgjörðar-' ingalögunum, er 'fram hefir komið
huga hérlendra er eanadiskur börn. það er hægt að komast að ur upp af henni tíðara. Kn öðrum mönntim að reka iSn 1 vanrækslu, viljaleysi og spill-
sama sem enskur. þeir gleyma því, því nokkurnveginn fyrir víst, ef ! rótum verður stungið niður og j s í n a
sem hér eru búnir aS vera Jengst, í samtök væru til þess. Oss hefir upp af þeim sprettur hinn gullni ir. þeir b a n n a e k k i, að sett ,
, , í þeir matt segja, ao meöiirau
að hér hafa Islendingar búið í I lmgkvæmst eitt ráð, er vel mætti i apaldur, er ber guU-eplin goðu, — verði a stofn hér t íylkinu v t n - stjornarinnar gjorou alengissoluna.
næstliðin 40 ár, en aðrir vita það duga, og kostaði engin útlát og j fatnað o~ yfirskó og fæðu af öllu brensluhús. Og þ e i r h a f a ser að atvinnugrein. pvi osviinan
ekki, er seinna hafa komjð,— og afarlitla fyrirhöfn, — að taka á- tagi. Memi verðal ríkir þá af öllu. j e n g r i löggjöf heitið um ylirlysingu var ekki auOið að
en mest af þvi, að liggja í rúmdnu i breytingu á vínsölulögunutn, — að vjora-
og ferðast um á kveldin' hús úr j því undanteknu, að þeir þykjast
ts
að -það ætti að hafa boriö þann á- kveðið og ábvggilegt manntal
rangur, að all-margir, sem taldir ■ fendinga liér í bænum.
eru canadiskir menn og konur, eru A blaöastofurnar íslenzku koma
af íslenzkum ættum og alveg eins jílestir, er í bænum búa, einhvern-
íslenzkir einsog foreldrar þeirral. tima á árinu. Rkkert væri auð-
þá er og annað, sem villir hér- j veldara, en hafa þar bók, svo þedr,
fendurn mönnum sjónir á tölu ís-: sem kæmu, gætu skrifað þar í
lendinga'hér, en það eru nöfnin. jnafn sitt o,g hedmdlisfóiksins. Ef
iVIörg nöfn íslendinga eru lítt menn tækju nú 4 sig það ómak,
þekkjanleg frá ensktim nöfnum, og
gefa því ekki til kynna þjóðernið.
Og þá er hið þriðja. En það er
viljaleysi hérlendra manna enskra,
að viðurkenna nokkur þ’jóðrétt-
indi útlendu þjóflokkanna eða
mannstyrk þeirra í landinu. það
hefir ávalt brunnið við frá fyrstu
tímum, og er hvað ákveðnast nú.
Oft hefir að þessu verið spurt, Hversu sem reynt er að loka aug-
em ekkert ábyrggilegt svar fengist um fyrir.jþví, :þá vita það allir, að
þeirra í bókina. Tdl þess skráin
enn. Menn hafa verið að geta sér : tilraumn er jöfn og stöðug sti — gæti orðið sem fullkomnust, þyrfti
húsi, t’il þess að halda fyrir öðr-
um vöku. — Og það er hvort-
tveggja yndæl vinna.
Alt þetta á að gjörast með af-
námi vínsölunnar — í smáskömt-
um. Og það afnám ætla Ldberalar
að gjöra komist þeir til valda.
En hvernig ætla þeir að gjöra
það ? Með bví að láta hætta að
búa vín til ? Nei. — Minsta kosti
láta þeir þó hætta að brugga bjór
tíma gæti bók þessi 0,T ol hór 1 f:vikinu' h911”11 ol)Í.Íorö
og afnema ölgjörðarhúsin ? Nei,
nei, ekkert svipað því. þau mega
vera hér og brugga eins mikið öl
og þau vilja, og þótt þau vilji
koma kút og tunnu inn á hvert
heimili, er það meinlaust af Liber-
ala hálfu. þeir- ætla þó að taka
fyrir sölu öls og lagar, og taka af i
foreldra, | alla vínsolu ? Uangt frá, þedr vilja
leyfa vinsölu fram og aftur um
að kotna sem fiestir á hverjum
degi nú um nokkurn tíma, gæti
hví manntali verið lokið á fáum
vikum, ef aðlerð þessi væri notuð.
Fyrir síðari
verið eitthvert dýrmætasta heini-
ildarrit íslenzkrar sögu hér vestan
hafs. þe'ir! sem ekki gœtu komið,
gætu sent nalfnspjald sitt með
pósti, og mætti þá færa nöfn
ætla að banna vínsölu á jóladag-
inn, föstudaginn langa og öðrum
lögboðnum helgidögum. Flr það
stjórnarbót svo mikil, að við því
sé lítandi ?
Bindindismálið á steínuskrá T.ib-
erala er notað sem tálbeita, og er
ekkert annað en yfirskin, ehda sjá
fiestir bindindisvinir það. Allur só
lopi, sem spunninn er upp um þær
breytingar, er verða eiga, þegar
komin er á vínbannslöggjöf þeirra,
er tröllasaga, sem ímyndunin ein
liefir búið til hjá forsvarsmönnum
flokksins, — ef til vill örfuð af
“spirituósa”.
— Bindindis-stefna Liberala er
brennivín.s-draumur.
að vera tekið fram, auk nafnsins,
fæðiugarstaður og ár,
nöfn, bær og sveit á Islandi eða
þess. til, að hér væri þettal alt frá 0g tilraun sú hefir’hepnast söknm
5—7000 manns íslenzkt, heima fætt vingulskapar útlendinganna, — að
eða hér í landi, en á hverju þær jata allar óenskar þjóðir hér í
tilgátur eru bvgðar, vita menn iandi sitja yfir skörðum hlut. Bar- ; hér í álfu, er persónan væri frá, alt fylkiö, ■ s t ó r s o 1 u,
ekki með nokkttrri vissu. IJmferð- j áttan mdkla, sem á sér stalð ein- ; o<c hvort hún væri gift eða ógift, : P ° t t u m og gallónttm,
armenn um bæinn, og þeir, sem
bera út íslenzku blöðin, hafa sagt
oss, að vera myndi um 900 ís-
lenzk fjölskyldu heimili í bænum,
og mun það vera það næsta pg á-
byggilegastai, sem menn hafa kom-
ist að með mannfjöldann hér. A
mitt nú mjlli Frakka og ensku- ekkjumaður (ekkja), mentun (al- i tkki 1 dropatali, en í tuhnutaK, ef
mælandi þjóðarinnar í landinu, er ! þvðuskóla eða æðri skóla) og at-jvi11, °K l*41® ma Kanía inn á hvert
þjóiðernisleg, en ekki einsog látið j vinnttgrein.
er — trúarbragðaleg, að Frakkar! Til reynslu,\ ef nokkrar undir;
eru kaþólskir. Öllurn hávaða hinna j tektir verða í þessu miáli, höfum
Ensku er samawn alla trú. þeir ! vér hugsað oss, að byrja manntal
sýna það í mörgtt, að þeir eru til j þetta með 1. maí og hafa bók
mörgum þessum íslenzku heimilutn meg að hafa trú-skifti í hvert j hér á skrifstofimni fyrir fólk að
mun vera allmargt af lausafólki, skifti, sem þeir hafa sokkaskifti, j skrifa sig í, er hingað kemur. —
er ekki tilheyrir fjöLskyldunum. eitthvað er á þvi að græða. — Tækist manntal þetta hér í bæn-
Er það sumt til heimilis hér í bæ , þag er ekki um það, sem er bit- j um, væri hægurinn hjá að gjöra
að eins um skamman tíma, annað 'lsy heldur hvor þjóðflokkurinn slíkt hið sama út ttm landsbygð-
ina, og hafa einal slíka bók á póst-
húsunum íslenzktt.
þetta mál viljum vér ræða nokk-
uð frekar í næsta blaði. En á
°K
stundar j skuli sitja fyrir með embættaveit-
j ingar, virðingar, hlttnnindi, yfir-
altur hér heimilisfast
fasta atvinnu.
Ef að þessu fólki meðtöldu væri j réttíndi.
nu gjöft ráð fyrir, að jafnaðar- ; jjer j hæ ráða Skotar trneira, cn
tafa fólks á hverju bedmili værj nokkur annar þjóðflokkur, ásamt j meöan býðnr Heimskringla alla
um 7 manns, þá ætti eftir því að tncfí Englendingum. Eru báðir íslendinga velkomna og óskar að
vera um 6,300 íslendinga í bænum. brezkir og mæla sömtt tungu, svo jsem Aesrir vildu sinna þessu og
Vér erttm nokkurnvegin vissdr um, samlyndið er því sæmilegt. það lata skattskrifast.
að þessi jafnaðartala á heimilttn-; má tel ja þá íslendinga 4 fingrum
um er ekki of há, því víða munu sér, er komist hafa hér að viö ,
vera fleiri en 7 til heimilis, þó aft- skóJana, þrátt fyrir góða hæfilag- :
ur kunni að finnast. htis, þar sem leika og mentun. Um önnur em-
ekki eru svo margir. bætti er ekkl að tala. Engir sitja
Utan þessara föstu íslenzku j nú í skólanefnd, engir í bæjarráði.
heimila munu allmargir einhle\ptr Tveir Islendingar hafa staðið í Frá öllum stöðum, þar sem Lib-
menn og konur búa víðsvegar um lögregluliði bæ jarins, lengur en , eralar flytja ræður eða koma fram
bæinn meðal enskra. jtess utan ern nokkrir hinna, sem nú eru þar. En fyrir almenning, heyrast digur-
nokkuð margar íslenzkar konttr >’lir þá er alt af hlattpið, þe.gar ttm mæli ttm það, að ef þeir komist
Bindindismalið og
Liberalar.
giftar hérleudum mönnum. Hver j lattnahækktm eða hæ.kkun í stöðu
tala þessa fólks er, verður tkkijer að ræða.
gizkað á með neinni vissu, en irú- Ekki alls fyrir löngu var hér al-
skifti i menunr kennaraftmdur haldinn 1
hedmili, blessað víniö, engtt minna
en verið hefir. það verðtir alð eins
að vera í stórtitn skömtum. Lib-
eralar eru allir “alópatar” og það
er “alópatiskt-vínsölu-jirinsip, seim
þeir berjast fyrÍT. þeir hafa þó
lofað, að taka af vínsölu í hótel-
nm, bað er í stefnuskrá Norris og
marg-ítrekað á öllum þeirra mót-
tim ? Ekki heldur. Ekkert þvílíkt
er að finna í stefnuskrá flokksins.
j>eir hafa lofast til, að veita bind-
indismönnum þatt hlunnindi, 1 að
semja reglugjörð um útrýmdngu
vínborða (bars) úr hótelum, og
leggja svo þá reglugjörð fyrir al-
menning og láta hann skerai úr,
hvort þetta skuli verða lögtekið
eða ekki með almennri atkvæða-
gredðslu. En ekki hafa þeir ennþá
tekið fram, hvað stóraln nveiri-
hluta þeir heimta, svo taliö verði,
að fólk hafi samþykt frtnnvarpdð.
En samþykki nú fólk frumvarpið,
þá er eftir að setnja lög ttm það,
er lögð þurfa að vera fyrir þing-
ið, og engin vissal eða loforð í þá
j átt, að það verði nokkurntíma
! cjöft.
Ræða Sir R. P. Roblins
í Neepawa 16. Apríi.
BINDINDISLÖGGJÖF FYLKIS-
STJÓRNARINNAR-
(Niðurlag).
VÍNSALA BÖNNUÐ í NÝJA
HÉRAÐINU
Auk þess, sem nú er talið, vildi
eg geta þess, að stjórndn skipaði
meö þinn-sályktun, að standa skuli
vinsölubann yfir alla ltina nýju
viðbót fylkisins, er tekur yfir
tn’eira en 180,000 íerhyrningsmílur.
Gjörði hún þetta af sjálfsdáðum,
án þess að vera til þess kvödd af
nokkrum. Hver, sem horfa vill yf-
ir uppdrátt þessa fylkis og merkja
öll jtau héruð, j>ar sem vínsala er
bönnuð, kemst að raun um, aið
einsog stendur nú, þá nær bannið
yfir mestan hluta fjlkisins, eða
yfir 250,000 ferhyrning.smíltir, eða
fjóra íimtu hluta fylkisins.
Kg vildi því spyrja kumtingja
mína, sem ertt bindindismenn á
undan öllu ööru, því hina cr ekki
til neins að spyrja, er hafa bind-
indismáliö að yfirskyni, livort
þeir vilji ekki segja mér, bréflega
eða mttnnlega, eftir að þeir eru
búnir aö bera satnan afstöðti bind-
til valda skuli bindindinu verða
borgiö hér í fylkimt. jteir ,ætla ekki Kn set.ium nú svo, að það yrði indismálsins hér í fylkinu og í hin-
að láta stein vfir steini standa í újört alt saman, þá er hugmyndin um fylkjum sambandsins, — hvort
nokkrtt vínsöluhtísi. Jteir ætla aö ckki samt sem áður sú, að af- lx’im íinnist ekki, að bdndindis-
útrýma ölltt áfengi, hvar sem það "cma vínsöluleyfi hótelannal. J>ei,m stefna Conservatíve flokksins hér
verður að eins fyrirboðið, að selja mesta fraimfarastefnan i þesstt
að gætum vér, að það
hundruðum. Ef nú svo væri, er bænum. Sóttn fundinn kennarar
alls ekki óscnnilegt, að tala allra |' íðsvegar að ttm fylkiö. þar komu ; kann aið finnast út um alt fylkiö.
Islendinga hér í bæ, að meðtöldum ; bka menn frá mörgum nágranna-1 Svo er málað með skærttm lit- afonfri 'iö borð (bar) einsog nú er, m'al* fnnan Canada
þeim’, setn hér eru fæddir af ís- | fylkjuhum. Eftirtektavert v-ið ftind- I um, hvcr afleiðingdn verði. j>að en l,au vcfta það gestum j ÓSANNSÖGLINNI HRUNDIÐ
fvrsta er ”K f*tiírínfi flr»lít„f „i.iclr -- - ...mi, Lrti ct jfiiQ. i vr—
ir menn í kaffistofunni. í revkin,,.! Tekið hc,i eK eítir l>ví’ aS 1,00
hefir komist í móð meðal ýmissa | Gg felst í nefndri flokksyíirlýsingu
ábyrgðarlausra ræðu-gutlara, að j En hvað felst svo meira í ’
Eg ætla ekki aö kalia itema eiuu
mann til vitnis um æruleysi þessa.
sakaffáburðar, og það er maður,
sem eg þori aö segja, aö þeir þora.
ekki að yfirheyra, eöa mó’tmæla
orðurn hans. Maöurinn er VV. W.
Buehanan, hinn viöurkendi foringir.
allra bindindisllokka þessa fylkis,
sajnnur drengskaparmaður, er m»t-
ur bindindismalið meira en nokk-
urt llokksmál, og þiggttr liöveizlu
íyrir það mál tiflitslaust tií.
llokka, hvaöan sem hun kemur.
Sjálfur er eg sannfærður utn.
hreinskilni og einlægni Mr. Buch-
anarts í bindinddsmálinu. Eg get
ekki annað en dáðst að hugrekku
hans og stefnufestu, sem verð-
skuldar viröingu allra sannm
bindindisvina í fylkinu. Hér et
bréf frá honum. það er skrifotó ó-
umbeðið, — enda hefðd beiðni í þ4
átt lítinn árangur við þann manr;
— til Mr. J ohnstones, sem er yfir-
tmtsjónarmaður fylkisins með öll-
um veitingaleyfum stjórnarinnar.
Er j>að fullkomið mótmæli 4
hinni ástæðtilausu yfirlýsingu lib-
erala.
Skrifstoía Moral and Socia
Keform Council of Manitoba
316jý Honald Street.
Winnipeg, Man., 23. ágúst 1913.
Hr. M. J. Johnstone,
eftirlitsmaður vínsöluleyfa.
Winnipeg.
“Kæri herra Johnstone! Mig
langar tdl, að votta yðurjþakk
læti mitt og ánægju vora fyrit
hinn skjóta og óhlutdræga em-
bættisrekstur deildar yðar, :
sambandi við lagabrotin í Glen
ella. Mér er það miki&
ánægjuefni, a ð g e t „
afdráttarlaust vottaí
þannig samþykt mína
með gjörðum deildar-
i n n a r.
L ér erttm að reyna að gjöra.
vort ítrasta til þess, Jað vera yð-
ur til aðstoðar, meö því að
safna upplýsingum, er ledtt geta
til að, ljósta ttpp lalgabrotutn, og
hjálpað til þéss, að skapa virð-
ingu fyrir lögtinttm, og þótt í m
kvartanir vorar séu á stuudum;
orðfáar, er það vegna annríki.s
og bið eg vður aö skilja þaS
ekki svo, að þær séu cjörðar L
útásetningarskyui, heldttr af •. ii
samlegum hvötum.
Vðar einlægast,
\V. VV. B u e h a n a n.
Ennfremur skal eg geta þess,
að hann skrifaöi annað bréf unr.
þetta santa efni, til Hon. Mr.
Howden, dómsmálaráðgjafa. Er
eg skal ekki eyða tíma í að lesa.
það.1 En eg álít, að þetta sé nój:
til þess að sanna bindmdismönn
lenzkum foreldrum i aðra eða báð-
ar ættir, nái alt að 7,000 matins.
j>etta er þó að eins ágizkun, en
fróðlegt hefði veriö, aö geta íengið
að vita þetta með vissn. Vér höf-
um oft heyrt það sagt, að vér
værtitn fáir og smáir. í sarnan-
burði við aörar þjóðir værum vér
duft á metaskálinni, gætum vér
því ekki búist við, að mikið til-
lit væri til vor tekið. Einkum hef-
ir þetta heyrst, ef vakið hefir ver-
ið máls á því, að vér ættum ein-
hver sórréttindi, er þingi og þjóð
inn v-ar j>að, að engir vortt skip- > fvrsta er, að enginn drekkur, eyðir slnnm 'úö imáltíðar, bera það ívr-
aöir a ræðuskrá af útlendingum j einum einasta evri fyrir vín. Ann- ir menn 1 kaffistofunni, í reyking j
hér í fylkinu, en þó var heilttm j að, allir verða alt í eintt bindindis- j arstofunni’ það ttjip til her-
degi varið til þess, aö ræða iim j menn af beztu tegund, svo þeir her?.ía Ccstanna, — atisa því út á
uppíræðslumál meðal útlendinga , taka nýfæddum börnum fram hvern þann hátt sem vill. Fvrir-
hér í landi. J>eir höfðu ekkert um
það að segja, — j>eir voru ekki
kvaddir til þess, aö bera fram sína
hlið á því máli. þeir voru ekki
spurðir ttm það, hvaða þekkdngu
þeir ættu yfir að ráðal, né heldttr,
hvaða sérfræðslu þeir hefðu notið,
um afstöðu stjórnarinnar, svo
lengi sem Mr. Buchanan er viður-
kendur bindindis leiðtogi, og nægja.
til ]>ess, að vinir mínir, bindindis
mennirnir, leggi lítinn trúnað .
jafn hóflausa og ástæðulausa árás
þess-
stagast á því stöðugt, að sam-| an yfirlýsingu, og hvað lofast þeir
hófsemj. Hið þriðja : þetta kemtir komulagiö á að verða það sama
yfir menn alt í einu, ’á einu I 0íf tfðkast í Evrópu. En fáir, sem
attgnabliki, einsog ttpprisan við i fvlífst hafa með skýrslum um á-
heimsslit. þeir deyja ekki, heldur ; fengisnautnina í Norðurálfunni,
umbreytast }>eir á einu vetvangi, jmunu verða til að trúa þvi, að
vrð þann lúðurhljóm, þegar hinn : |>etta sfðara fyrirkomulag verði Herra forsetí sá maður sem : binda l*ir ^ tfl að gjöra ? Verði.
“spilti” og “svíviröilegi” Roblin- j »»ndandr.smal..m mikiö til styrkt- | ,oyfir ^ ’ * j þeim konrð til valda, þykjast þeir
band eigi sér stað milli mín og
stjórnarflokks míns og áfengissal-
anna í fylkinu. Bera þeir fyrir sii>
óvöndugar staðhæfingar blaða, er | kvæmt "þeirra ”rigin±''orðum, er :
sýnt hafa mér fjamdskap og of- j “ótakmörkuð saímúð með
sóknir. bindindismáliuu”. Og hvað skuld-
ril að gjöra ? Ifvað segja þedr ?>
Sem llokkur lofa þeir engri nýrri
löo-oiöf í bindiudisáttina. , 1 einu
orði sagt, alt sem þeir lofa, sam-
inu hér.
þcir voru ekki að því
bæri að viðurkenna, eða borg og spurðir, hvort þeir óskuðtt eftir,
bæjarráði, eða skóla og skólaráði: j að börnin þeirra fengju lært móð-
“þið eruð svo fáit, að í saman- j urtungu sína, eða aðal drættina
er til halds mætti koma þjóSfélag- j flokkur er úr sögunni, — |>egar í ar her 1 landi, eða til þess, að út- !
þeir, “sem komnir eru úr hörm- rÚma áíengisnautninni með ölltt.
ungunni miklu1”, eru komnir til! Þvert á móti hefir það sýnt sig j
valda. þá veröur líka þerrað hvert °R sannast, að hún fer þá fyrstað:
tár af aJUgum þeirra, er mænt j aukast að stórum mun. Konur;
jafnt sem
drekka.
karlar fara þá að
burði við aðra eruð þið ekk'i ur sinni þjóðar- og menningarsögu j tlafa eftir stjórnarstyrk, en ekki
neitt”. — Er ekki laust við, að j f þess staÖ flytur maður þar er- j fengið hann, “því hið íyrra er far- drekka. Að setjast niðttr við borð
sumir hverjir á meðal vor hafi ■ indi *— Dr. Blaek, skólaformaður ; ið”, — þó verðttr það af einum, ! fa sor kaffi og konjak verðrtr
j>essa skoðun, eða að minsta !fra Regina, Sask., — um markmið sem ekki verður þerraö hvert tár, Jfint' eftt sfnni að siður sá
kosti, þá ótti íyrir að svo sé. — skólamanna einsog það ætti að ; — hann er svo voteygðtir, að það verÖur upptekinn, breiðist hann
Dregur það úr kjarki þedrra, að vera hér í fylkinu og annarsotað- er lífsómögulegt. j oran ut °£T leiðir vfir þjóðina al-
ar í Cajnada. Segir hann, með IIÍ<Í fjórða : þá verður hvert -j mennan drykkjuskap, sem ekki
halda vorttm málum fram af
kappi, og láta ekki undan síga,
hversii sem á móti er miælt. Kem-
ur þar fram, sem annarsstaðar,
þar sem óvissan er, og menn ekki
vissir í sinni sök, ;— dregur það úr
dáðutn og framkvæmdum.
Einnig rýrir það ekki lítiö áhrif
vor, og þaö tillit, sem til íslend-
inga ætti að vera tekið, að hér-
lenda þjóðin í bænum hefir þá
skoðun, að vcr séum ekki neffla
örfá hundruð, — mest eitt til tvö
þúsund, og þá mest konur og
aumkttnarverðri vanþekkrngu og
sjálfsþótta, að hér búi að eins ein
þjóð — brezka þjóðin — og skól-
arnir eigi ekki að viðurkenna til-
verurétt nokkurrar tungu, nema
enskunnar. Markmið Jæirra sé, að
skapa upp alla, sem hingað flytja,
og fullkomna hið enska sköpunar-
verk þessarar álfu, er stjórnum
-landsins auðnist ekki að gjöra.
Allur þessi hugsiinarháttur á ein
og sömtt upptök : Otlendi ng-
a r n ir eru svo fáir og
heimili sælt í þessu fylki, engin þekkist nú.
missátt, enginn kuldi og ónot Hvað er það þá, sem Liberalar
framar til, nema á veturnar, þeg- j astla að gjöra fyrir bindindishreyf-
ar ekki er hægt að hita upp húsin j inguna, ef þeir komast að ? Vér j
fyrir frosti. En svo verður frostið j skulum játa það, að vér vitum
vægra en verið hefir, því þó sólinl.það ekki, 0lr það veit enginn, j
ser, að segja nokkuð þessu nt,, x . r , , .. ,.
, i <etla, að leyfa bindmdtsmoimum
likt, er osannindamaður og sann-j að semja frumvarp um algjört
leiktirmn býr ekki í honum. — j vínsölubann, og bera það undir at-
Hvorki eg sjálfur né stjórnin, set» j kvæði kjósenda í fylkinu. Verði
eg veiti forstöðti, hefir nokkru l)aS sam'hvkt af kjósendunum, á
sinni staöið í sambandi við áfeng- 1>að að nk staðfestingu.
íssala þessa fylkts, ne mun nokk . ekki heyrt -x.tið um neitt því.
tirntíma í samband við þá ganga. I líkt tildtirsverk, þar sem jafn
Og sá maður er ekki til í þessu margir hafa átt hlut að máli og
fylki, er leitt geti í ljós púnkt eða ! l>etta' ^e Liheral flokkurinn em-
prik, er litið vrði við af nokkrum ,‘’ftur,1 llcssn cfni' l>a ætla l’**r
,. , , t ,. i ser nti með þmgsalvktun, að taka
domendum i laudinu, þvt trl sonn- ( bindindismálið og öll samskonar
mál úr höndum þingsins. Meö því
eyðileggja þeir löggjafarvald þings-
unar. Allar sagnir um það, eru
gjörðar til þcss aö afvegaleiða og
svíkja almenning og eru staðlaus
og ósvífin ósannindi.
1 stað þess, að haga löggjöfinni
áfengissölunni í vil, höfum vér 4r
eftir ár; einsog eg hefi sýnt, samið
börn. Að vissu leyti er sú skoðun jdreifðir. það er engin
eðlileg. Síðasta inanntalið, er hér jmótstaða eða réttair-
var tekið, getur þess ekki í mörg- krafa frá þeirra hendi.
um tilfellum, hverrar þjóðar íbúair Nú væri gaman að vita, hvort
landsins eru. AlHr hér fæddir eru vér íslendingar erum eins fáir, og
taldir canadiskir, en þekkingin sagt er og hérlendir menn hugsa.
ekki nái til að vyrma, þá ertt j hvað það getur verið, því steínu-
aðrar sólir, sem verma eiga upp skrá jreirra ber J>að ekki með sér. I 134111 1<>K’ el einífonKu h;lfa miðað
hýbýli vor, — aítan-sólir, sem kær- j Að vísu lofast þeir til, að fækka
leiksgeisla sína breiða yfir alt áö- vínsöluleyfum í fylkinu, en það er
ur en þær gauga uiidir. þá verða loforð, sem lítið er hægt 4 að
öll hjón sátt og ekkert hjúskapar- j byggja, því ekki hafa þeir tiltekið,
óíán íramar til. Ekkert, sent j hvar eða með hverju móti sú
skyggir á gæfuna, því gæfuspillir- j fækkun skuli verða gjörð. þeir
inn er horfinn. v i 1 j a ekki aínema stór-
Ilið fimta þá verða þeir rík-jsölu á víni. þeir barina
'ir, er áður voru fátækir, þó þeir >ekki vínsölu á hótel-
vinni alls ekkert, og erviði engan j u m. þeir banna ekki, að
dag. því hin eina rót fátæktarinn- flytja vfn inn 4 h e i m i 1 -
til jtess, að efla bindindi og heftai
vírmautn meðal almennings. En
j )>ar s>em eg er nú búinn að skýra
frá afstöðu vorri, ætla eg að bæta
við uokkrum orðum um stefnu-
skrá Liberala í J>essu máli.
það er þá fyrst, að benda á
þessi formálsorð, eða forspjalls-
grein þeirra, svohljóðandi :
“Flokksþing *þetta fordæmir alt
eftirlit stjórnarinnar með vínveit-
tns, — jieir g.jöra jiað að sam-
kundu til þess að staðfesta og
lögleiða mál, cr mvndast hafa og
nnptök eiga ntan þings. Er þvt
þetta loforð þeirra, um nð láta
semja frumvarp og* leggja það fvr-
ir kjósendur, hið aumasta hrófa-
tildur, sem hver hcilvita maður
getur séð, og lagalevsa. Ettda
verður jtessi gangttrinn, því í
fimta atriði i stefnuskrá sinni lof-
ast ’-eir til að lögleiða “heina lög-
triöf”, er ber það með sér, aið upp-
tök og aflúkning mála verðttr al-
rjörlega utan þings.
Af þesstt flvtnr Tvá l>að, að, ef
beir komast ti1 valda, og ent ein-
1mrir þessum skttldbindíngum sín-
nm. sem vér sktibim ætla, — þá'
evðiTrgm'a þeir þinoræðið. þeir
srmja lög og samþvkkja um, að