Heimskringla - 19.02.1919, Qupperneq 5

WINNIPEG, 19. FEBR.-I919
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
ætti slíkt félag aS gangast fyrir
t>ví, aS ritaS Væri um Island í
blöSiim og tímarrtum stórþjóS-
anna, til þess aS auka þekking á
Islandi. — Ef þjóSemistilfinning
íslendinga heima og erlendis er
annaS og meira en vindþytur, sem
eg vona aS sé, J>á ætti í slíkt félag
aS fást margir, bæSi heima og er-
l'endis, þó tillagiS væri jafnhátt og
t.d. Bókmentáfélagsins, 6 kr. á Is-
landi og 2 doll. hér, og þeir svo
fengu tímaritiS ókeypis fyrir tillag
8Ítt.
Margt fleira gæti slíkt félag á-
orkaS, bæSi beinlínis og óbeinlín-
is Islendingum til hagnaSar. En
J>aS er ekki tilgangur minn meS
bessum línum aS útskýra þaS ná-
kvæmlega, heldur aS eins hreyfa
þessari hugmynd, ef einhverjir,
sem framkvæmd þessa imáls hafa
í hendi sér, vildu aShylIsist hana
og mikil sæmd teldi eg þaS væri
Vestur-lslendingum, ef fram-
kvæmdarstjóm þjóSemismálanna
hér, sú sem nú er kosin, gæti orS-
iS frumkvöSull félags, sem á
þessum grundvelli væri bygt, meS
því aS leita samkomulags viS Is-
lendinga heima ilm þetta mál.
AS endingu set eg hér þýSingu
af ávarpi 'frá formanni NorSmanna
félagsins, sem birtist í blaSinu
“Norröna" síSastl. haust, og sjálf-
sagt tdl eg, aS upplýsingar um
fyrirkomulag þess félags mætti fá
hjá Ingvar Olsen, ritstjóra áSur-
nefnds blaSs. Ávarp formanns
NorSmannafélagsins, Dr. F. G.
Gade, hljóSar þannig:
"SamúSin viS Noreg er sterk
hjá útflytjendum. ÞaS er líka
Vottur um þrekleysi, aS vilja af-
neita sínu eigin þjóSemi.
Ei þaS er rétt aif NorSmönnum,
aS vilja halda fram þjóSemisrétti
sfrrum hvarvetna í heiminum, án
þess aS særa þá, er þeir hafa mest
viS aS skiftai, þá er þaS vanhugs-
aS og rangt af hverjum einstak-
lingi, aS neita þjóSerni sínu og
dylja þaS. ÞaS er röng hugmynd,
aem eflaust hefnir sín í framtíS-
mni; þaS er veiklunarmerki.
Stjóm félagsins hefir veriS þaS
ljóst, aS vinir vorir og félagsbræS-
ur hafa á þessum styrjaldar tímum
haft marga örSugleika viS aS etja.
ÞaS er ekki einungis aS póstsam-
göngur milli Noregs og annara
landa hafi veriS strjálar og óvi'ss-
ar, er þessum örSugleikum hafa
valdiS, heldur hefir þaS líka vald-
»8 ör8ugleikum, a8 flestir útfluttir
NorSmenn hafa átt heima í lönd-
uxn þeim, er þátt Iháfa tékiS í ó-
friSnum, og hugur þeirra og fram-
kvæmdir hafa því veriS bundnar
viS styrjaldarmálin aS miklu leyti.
Þessi nýju fósturlönd þeirra hafa
gjört svo harSar kröfur til þeirra,
a8 tilfinningin fyrir “gamla land-
inu” helfir orSiS aS sitja á hakan-
um í bráS.
NorSmannafélagiS hefir full-
komlega skiliS aSstöSu þeirra og
vér höfum skiliS þaS, aS NorS-
*nenn hafa stundum orSiS aS fara
aajög varlega um a8 halda fram
þjóSemi sínu, svo mikiS bæri á,
því þaS gat á þessum tímum vak-
R5 tortrygni hjá þeim, er þeir
bjuggu saman viS. En þó er þetta
ekki svo alItssaSar; t.d. í Englandil
hefir NorSmönnum veriS sýnd
mikil samúS, og ekki veriS tekiS
aia upp þá þeir vildu sýna þjóS-
®mi srtt; og svo mun vera í öSrum
onskumælandi löndum. NorS-
naenn búsettir á Englandi sýnast
hafa aukiS samheldi sitt síSan ó-
friSurinn byriaSi. En éf þaS er
rétt af NorSmönnum á þessum
hmum aS vilja sýna þjóSemi sitt,
»»eS hæfilegu tilliti til þeirra, er
þeir búa saman viS, þá er þaS,
erns og áSuT er sagt, auSsjáanlega
rangt af hverjum einstaklingi, aS
••eita þjóSemi sínu, eSa reyna aS
dylja þaS. ÞaS hefnir sín í fram-
tíSinni, er veiklunarmerki, sem los-
ar tilfinningaböndiin viS heima-
þjóSina, veikir sjálfsvirSingu út-
fluttra NorSmanna og veikir virS-
•ngu þá, sem fyrir þeim er borin í
hinu nýja fósturlandi.
NorSmenn hafa enga ástæSu til
uS dylja þjóSemi sitt. Hvar sem
þeir hafa sezt a8, hafa þeir áunn-
iS sér vrrSingu sem duglegir og
þjóShollir borgarar, sem uppfylt
hafa allar skyldur sínar viS hiS
ttýja fósturland, og einmitt meS
því aS gjöra gQdandi sína beztu
þjóSkosti í hinu nýja fósturlandi,
hafa þeir unniS sér miklu meira á-
jit, heldur en ef þeir hefSu engan
þjóSemislegan Iit sýnt, en horfiS
eins og dropi inn í hiS nýja þjóS-
urhaf pg orSiS aS eins lítilfjörleg
ttúö.
í fjötrum. ................
*
Ef þú finnur æða þinna
ólgu, trauslra hjarta slátta,
lát þér skiljast----enn er ekki
áskapað að “fara’ að hátta.”
Þó að röðull sígi’ að sævi —
svefn þarf brá, en andinn varia;
Lát þig dreyma’ um daginn næsta
djarft að klifra mótgangs hjalla.
Þetta------vaka í vöku og svefni!
varpar lífsins deyfðar-tötrum:
Þegar vonir vængjum sveifla
viljinn má ei sofa í fjötrum.
Vaki þar sem vonin ríkir
viljans afl og þróttur kjarksins.
Þá mun enginn, enginn hefta
áform þitt að ná til marksins!
Pálmi.
Hér í Noregi mundum viS hafa
lítils metiS þá útlendinga, sem
reynt hefSu aS afkl(æ8a sig þjóS-
emi sínu, og þeir hefSu lítiS gagn
unniS Noregi meS því.
Oss hefir veriS þaS mikil gleSi,
aS NorSmenn, sem hafa heimsótt
ok'kur frá Ameríku, hafa látiS í
Ijós þessa sömu skoSun, og þeir
hafa sagt þaS ótvírætt, aS bezti
framfaravegurinn þar vestra væri
aS sýna sem mesta sjálfsvirðing
og virSing á þjóSemi sínu. Alt
þaS er í öfuga átt færi yrSi frama-
hnekkir hverjum einum.
Oss er þaS gleÖi aS NorSmenn,
hvar sem þeir hafa sezt aS, hafa
fariS hinn gullna meSalveg í þessu
efni, veriS góSir og þjóShollir
borgarar þess lands, er þeir hafa
aSsetur í, en geymt í ‘hug og hjarta
rækt til föSurlands síns. Og þeir
hafa unniS viS þaS, en einskis í
mist
Oss væri mjög kært aS NorS-
menn, sem búsettir eru víÖsvegar
í heiminuVn, vildu Játa í ljós skoS-
anir sínar um þetta efni, og hvem-
ig þjóSir þær, er búa saman viS
þá, hafa litiS á þjóSernistilfinning-
ar þeirra.”
*
Svona talar einn meS merkustu
mönnum frænda vorra í Noregi
um þjóSemismáliS. Eg hefi þýtt
þaS lauslega, af því mér fanst svo
margt í því snerta sama strenginn
hjá okkur Islendingum.
Eg ætla aS lúka þessu máli og
óska þér og starfsbræSmm þínum
og systrum í þjóSernismálinu heilla
og hamingju í framkvæmd þess.
Þinn einl.
Jón Jónsson,
frá SleSbrjót.
Eiga vikublöðin
íslenzku að lifa?
(Pramih. frá 1. bls.)
hafa ekki gætt skyldu sinnar eins
og skyldi, þar sem 24 kaupendur
skulda $20 til $30. Alveg sama
sagan, og maÖurinn sagSi mér fyr-
ir mörgum ámm síSan
Hvernig sem á er litiS, þá er
dollarinn nú aS eins frá 50c. til
60c: virSi, og eftir því eru íslenzku
blöSin ifrá $1 til $1.20. — Sem
eitt dæmi af helzt of mörgum get
eg tilnefnt einn mann, sem skuld-
ar blaSi sínu fyrir 13 árganga.
Þegar hann síSast hefir borgaS
það, mun hann hafa unniS fyrir
35c. til 40c. á kl.stund (hann er
smiSur). Nú þessi 2 síSustu ár
hpfir hann unniS fyrir frá 65c. til ^
70c. á kl.stundu. Þó stendur
skuldin enn óborguS. Ef aS 'þeim
mönnum, sem standa svo illa í skil-
um viS blöSin, finnast þau ekki
nauSsynleg eSa galla gripir og því
ekki borgunarverS, hví þá ekki aS
losa sig viS þau? Borga skuld sína 1
aS fullu og segja blaÖinu upp.
Eru íslenzku blöSin og öll út-
lendingablöS nauSsynleg hér í
landi? Getur ekki fólkið komist
af meS öll hin stóru og mörgu
ensku blöS ? I
Fyrri spumingunni svara eg
meS jákvæSi. öllum útlending-
um hér í landi mun finnast nauS-
syn og ánaegja í aS hafa blöS á
ættlands málinu. Hví þá ekki hiS
sama fyrir okkur Islendinga, og
þaS því fremur sem vér erum öSr-
um útlendum þjóSflokkum hér í
landi bókhneigSari? —
SíSari spurningunni svara eg ó-
hikaS neitandi. ÞaS er enn stór
hluti af Vestur-íslendingum, sam
getur ekki lesiS blöS og bækur á
öSru máli en íslenzku. Er þeim
ekki nauSsyn á íslenzkum blöS-
um?
Stundum hafa ungir Iandar sagt
viS mig: "ViS getum vel komist
af án íslenzku blaSanna; þau eru
bæSi fátæk og óhæfilega dýr.”
Þessum sömu piltum hefi eg svar-
aS á þá leiS: Eins lengi og ein-
hver tilfinning dregur ykkur inn í
íslenzkt félagslíf; eins lengi o^g þiS
eigiS móSur á lífi, og kannske föS-
ur og önnur nákomin skyldmenni,
sem ékki geta lesiS á öSru máli en
íslenzku, og þess utan alt aldraSa
fólkiS, þá liggur skylda á ykkur
aS halda blöSunum viS aS ein-
hverju leyti.
BlöSin eru lífæÖ þjóSanna.
HvaS íslenzku blöSunum viS-
víkur, þá eru þau sérstaklega líf-
æS allra íslendinga hér í álfu.
Þau flytja okkur margar þær frétt-
ir af mönnum og viSburSum, sem
viS fengjum alls ekki í gegn um
önnur blöS. Þessi lífæS eSa
líftaug liggur í gegn um allt þetta
stóra meginland, NorSur Ameríku,
sem í anda tengir saman alla I9-
lendinga. Eg hefi tekiS eftir því í
blöSunum, aS Islendingurinn í
Nome, Alaska, og lslendingar, er
einangrast hafa í fjarlægustu
staSi, hafa lýst yfir gleSi og fögn-
uSi aS hafa meStekiS íslenzka
blöSin.
öll útlendingablöÖ ættu helzt
aS vera óháS stjómmála flokkum.
—ViSvíkjandi íslenzku blöSuniun
hefi eg heyrt skynsama menn
segja: “ÞaS er mesta mein í okk-
ar íslenzku blaSamensku hinar
skaSlegu stjómmála ádeilur, og í
Sctimbandi viS þær persónuleg aS-
köst og jafnvel meiSyrSi.”—Samt
var þetta þolanlegt í tíS Stefáns
Björnssonar og eins má segja á
yfirstandandi tíS, ef Johnson og
jafnvel Bildfell væru ekki ertnÍT
til meS óþarfa aSköstum.
Mér finst aS íslenzku blöSin
ættu aS vera óháS stjómmála-
flokkum. Scimt væri gott aS þau
sem óháS gæfu bendingar og
hlutdrægnislausar skýringar á ýms-
um atriSum sem stjómmálaflokk-
unum greinÍT helzt á um.
Yfirlertt má segja um Islend-
inga hér í landi, aS allir sem hafa
einhverja nasasjón af stjórnmál-
um, geti lesiS ensk blöS, sem
skýra málin miklu betur, sum af
þeim aS minsta kosti, heldur en ís-
lenzku blöSin gera. Þau eru aS-
eins bergmál hinna stærri ensku
blaSa. Samt alt ófullkomnara.
ÞaS er nokkuS einkennilegt aS
heyra stundulm til landans, þegar
hann er aS ræSa um stjómmál.
ÞaS er eins og sumum finnist ekki
nema herzlumunur aS lslendingar
geti ráSiS stjómmálum hér í landi
—jafnvel alríkismálum. Sann-
gjamt er aS viSurkenna, aS þeir
hafa stundum haft áhrif í stjórn-
málum fylkjanna. En svo getur
þeim yfirsézt alveg eins og öSriJm
þjóSflokkum, t.d. þegar þeir
fylgdu Roblins-flokknum meS
miklum krafti, eftir aS lýSum var
ljóst hvílíkur fjárglæfraflokkur
þar var viS völdin.
. . Hvemig getum viS haft sjálf-
stæS, fræÖandi og ánægjuleg blöS
hér í landi?
1. MeS því aS borga skilvíslega
blöSin, svo þau þurfi ekki aS
vinna fyrir stjómmálaflokka til aS
geta haldist inni í húsum sem
fjársýslustofnun.
2. Flytja ekki stjórnmálagreinar
nema sem óháS blöS. TrúbragSa
málum hefir þegar veriS vÍ9aS á
dyr.
3. Flytja fréttir a'f kynbræSr-
unum eins mikiS og tækifærin
leyfa; þaS hafa þau gjört.
4. Flytja fræSandi greinar af
ýmsu tagi, sem þar til færum
mönnum er trúandi til aS þýSa og
frumrita. Þó ekki of þungskilin
vísindi fyrir alþýSufólkiS.
5. RæSa meS gætni og skyn-
semi þau borgaraleg málefni, sem
standa á dagskrá þann og þann
tíma. ÞaS hafa þau gjarnan gert
í liSinni tíS. — ViS ættum helzt
ekki aS hafa nettna tvö vrkublöS.
ÞaS er nægilegt á íslenzku máli.
Þótt hiS þriSja vikublaS hafi
risiS upp og þau þrjú hafi þramm-
aS samhliSa í heilt ár, þó meS dá-
litlum ölnbogaskotum og smá-
ýlfri, — eru litlar líkur til, aS slíkt
geti þrifist til framtíSeir. Alt af
fæltkar hinu eldra fólkinu, sem
helzt unnir íslenzkum blöSum.
Þetta nýja og þriSja blaS átti
aS vera reist á stjórnmála grund-
velli Eftir því sem ritstjóra seg-
ist frá, hefir þaS imætt opnum
örmum hjá bændalýS og byltinga-
mönnum. — Eg hefi lítiS lesiS í
blaSinu, en svo mikiS hefi eg þó
séS, aS berleg lygi hefir veriS sett
fram sém sakargift á móti sam-
bandsstjóminni. Og í öSmm til-
fellum hafa fjálgjmælgi og ýkjur
veriS svo gífurlegar, aS líkja má
viS aS "gera úlfalda úr mýflugu”.
En ritstjórmn veit, aS hættulítiS
muni aS rita djarflega, því fáir af
stjómmálamönnum geta lesiS
blaSiS.
Jafnvel þó eg búist viS, aS
margir af lesendum blaSsins líti
meira á manninn en málefniS,
dirfist eg samt aS láta grein þessa
koma fram í Heimskringlu, ef rit-
stjórinn vill góSfúslega géfa
henni rúm.
RitaS 16. febr. 1919.
J. H. Lindal,
Wynyard, Sask.
Liðsbón.
Síóan stríðið byrjaði og fram til
þ©ssa dags hefi eg leitast við að
somja nafnaskrá yfir alla menn af
íslemzkuin ættum, er fallið hafa,
særst eða veikst af gasi. En þetta
er 'hægra sagt en gjört, þar sem
meir en helmingur af þelm gengur
undir öðrum nöfnum en íslenzkum,
og 'þeim ekki sem skeantilegustum.
Eins og kunnugt er, hafa dag-
biöðin hérlendu prentað nafnalista
á hverjum degi yfir þá, sem gengið
hafa úr leik í Canada hernum, en
náttúrlega aldrei prentað nöfn
þoirra Canadamanna, er fallið hafa
eöa særst í brezka hernum (The
Imperial Army). Eg veit þó, að eitt-
hvað af íslendingum hafa verið
settir 'þangað ©ftir að til Englands
kom. T. d. hafa tveir ungir menn
frá Winnipeg verið herteknir af
Þjóðverjum, þeir Lieut. A. Oddleifs-
son og Oapt. W. S. Stephcnoon, hinn
ungi og frægi flugmaður, som skaut
niður 18 þýzkar fihigvélar og er
ssamdur mörgum heiðursmerkjum,
og þar á meðal hinum franska or-
ustukrossi (Croix de Guerre).
Af þeesu sjá menn hve þetta er
erfitt verk er eg hefi verið að fást
Imperial Bank of
Canada
STOFNSETTUR 1875. — AÐALSKRIFST.: TORONTO, ONT.
Höfuðstóll uppborgaður: $7,000,000. Varasjóður: $7,000,000
Allar eignir.....$108,000,000
125 ötlbö f Domlnion of ( anada. SparlMjóÖNdelld f hverju ötihöl. »k naft
byrjn SparÍMjöbMreikninK mcS l»vf aS loiínja Inn $1.0« eba meirn. Vextlr
eru borRablr af penlnKfum yöar frft InnleKKN-ileKÍ. ÓMkab eftlr vibsklft-
um ybar. AnæKjuleK viÖMkifti iiKKlniiN ok ftbyrRMt.
Útibú Bankans er nú Opnað aí Riverton, Manitoba.
---------------------------------------------------------------------/
við, og eru það þvi vinsamleg til-
mæfli airfn, að einin íslendmgur í
hverju bygðarlagi og einn í íhverj-
um bæ, sendi mér lista yfir ]>á Isl.
menn, er fallið bafa, slasast, veikst
af gasi eða verið handteknir.
Eig ætlast til, að þetta verði gert
fyrir ekki neitt og borgað 3 cent
undir bréfin; því ekki set eg eitt
rautt cent fyrir mína fyrirhö'fn,
heldur afhendi listann nefnd þeflrri,
er stendur fyrir minnisvarðanum.
Mér finst það ekki mega minna
vera, en að menn viiti um nöfn
þeirra manna, er fllátið hafa líifið
eða limi sina fyrir hið bezta málefnd
er nokkru sinni hefir verið 'barist
fyrir. Barist fyrir því, að frelsa
heiminn frá þeim fjölmennustu og
verstu þjófum rg irDorðingjuan, er
nokikru stoni hafa uppi vei;ið.
l>að iiefði verið æsKilegt að fá
safnað nöifnum afllra Isflendmga er
herklæddu'st, og ibyrjaði eg á íþví, en
hætti við. Mér fanst það óvinnandi
verk.
En vænt þætti mér |þó um, að mér
yrðu send ölfl nöfn sundur liðuð og
gætl maður iþá kamist nærri uíin
hversu margir menn af ísl. ættiim
hiafa verið herklæddir ihéðan frá
Oanada.
Eg vonast etftir að einhver íslend-
ingur f Bandarfkjunuim safni nöfn-
mn allra þeirra manna, sem af ísl.
ættnm eru komnir og gengið hafa í
sjó- eða fliand-iher fóstra ]>eirm Sami-
úels með pípuihattton og í rönd-
óttu buxunum.
Ef menn vilja, geta þeir sent mér
öll nöfn og aðrar upplýsingai’ og
mun eg sjá um að komá þ\rí á rétt-
an stað.
Með vinsemd og virðingu,
S. J. Austmann,
615 Lipton str., Winnipeg, Man.
Ástandið á Rússlandi.
öllum fregnii'in úr austurvegi ber
saman um ]>að, að óstæður rúss-
nesku þjóðarinnar versni með hverj
um degi. Flokkar og stét ir innan-
lands iberast á banaspjótum, en ó-
friður á öilum landainærum. Frið-
samleg iðja fliggur í dái að mestu,
en orka þjóðarinnar rennur í sand-
inn í endalausum bræðravígum.
Amerfskur rif'höfundur, sein ný-
verið'hefir ri að um þetta efni, skor-
ar á bandaþjóðirnar að hjálpa rúss-
nesku þjóðinni írá því tvenskonar
óláni, sem yfir lienni vofi. önnur
hæt’an sé það, að Þjóðverjar noti
sér varnarfleysi landsins og bæli
unidir þýzk yfirráð meginhluta
þjóðarinnar. Hefði þjóðin þá að
eins skift svo um, að fá erlenda kúg-
un fyrir ininlondia. Stæði vesturþjóð-
unum og þjóðfretei ihvar sem er í
heiminum tvöföld hætta af Rússum
ag Þjóðverjum sameinuðum, þar
sem fólksmergð og náttúrugæði
Rússlands væri lagt undir hervaflds-
stjórn prússneskra junkara.
Hto hættan statfi frá sjá'Hrl byít-
ingunni. Þó að Þjóðverjar létu
Rússa hlutiLausa og blönduðu eér
ekki í mál þeirra, er sundrung etétt-
anna í Rússlandi þó evo mikil, að
vel má búast við að þar kæmist
ekki á friður í landi og skipulegir
stjórnarliættir íyr en etftir mörg ár,
jafnvel eftir heilan mannaaldur.
Frelsi það, sem þá íengist, væri
geysilega dýrkeypt. Yerkefni banda-
þjóðanna í Rússlandi ætti þá að
vera það, að freflsa þjóðina frá er-
lendri undjrokun og langvarandi
innalands óstjóm.
Nú hagar svo tifl í Rússlandi, að
gerbyltingamenn eru að natfni til
ráðandi í landinu. Þeir sömdu frið-
inn við Þjóðverja til að geta snúið
sér að þvi, sem þeim var bugþeflck-
ara: baráttunni inn á við, barátt-
unni við þær stéttir, er þeir töldu
hafa kúgað ]>á. Fana þeir með her-
skildi og ráTOihendi um eignir að-
aismanma og stórhöfðingja, og etru
ekki vandir að tilefnum. Þjóðverj-
ar styðja óstjórn gerbyltingamanna
tifl að auka sem mest vandkvæði
Rússa. Er 'því að yfirvarpi dágott
samikomuiag mliili iþýzku júnkar-
anna og svæsmistu byltingainaniiia
á Rússflandi. Hinsvegar líta rúss-
neskir bægritmeinin ihelzt vonaraug-
um til Þjóðtverja. Vænita að þeir
styðji iþeirra imátetað, er til lengdar
lætur, og myndu tfúisir að vinna mik-
ið til, ef kostur væri tfyrir þá &ð
halda lffi og eignum undir verndar-
væng þýzkrar stjómar. Þjóðverjar
hatfa að því leyiti góða aðstöðu í
Rúisslandi, að bæði öreigarnir og
stóre ignamenn i rn i r dainisa eftir
þeirra ihöfði.- Tíminn.
Dánarfregn.
Þann 31. jan. 1919 dó að hei>TLili
sonar síns, Helga F. Oddssoiniar,
bónda að Lundar P. O., ekkjan
Katrfn Sigurðardóttir Oddson, 94
ára og tveggja m'áamða gömul. Htún
var fædd 2. des&miber 1824 á Végeins-
stöðum í Fnjóskaafl í Suður Þingeyj-
•arsýslu. Foreldrar hemnar voru þau
lijónin Sigurður Vfgfússon og Guð-
björg SigurðavidóttÍT. 1852 giftist
hú.n' Friðbirni Oddssyni af Tjörnes.i
í N'orður-Þingeyjarsýsiu: hann er
dáinn tfyrir 10 áruin. beim hjónum
var 8 barna auðið: 6 af þeim dóu í
æsku, en tveir synir jteirra búa við
Lundar póstfluis: Sigursteinn og
Htolgi. Sumarið 1883 ffluttust þau
hjón ásaimt þessum sonum sínuaii
til Vesturheimn og settust að f Win-
nflpeg. Árið 1889 fluttu þaiu sig til
A ffi :a vatnsb y gða r og tóku land
skamt frá Oold Springs P. O. —
KaLrto sál. var búin að -vera blrnd
ytfir 20 ár og rúmtföst á fjórða ár;
bar sig vsaimt vei og lét aldrei hug-
fafl'last undir byrði Wfstfns, heldur
bar 'þjáningannar, sern eru samfara
löntrum lífdögum með stakri þolin-
nræði og krtetilegu hugarfari. —
Hún var ástrfk eiginkona og uim-
hyggjusöm og etekurfk móðir. —
Séra Jón Jóns»on ihélt hjartnæina
húskveðju að iheimtfli ]>eirrar látnu,
að viðstöddium síkyldmennuim og
vinurn. Hún var jarðsUngin af fyr-
nefndmn preiwti i]i«imn 8. íebr. 1919 í
Lundiar grafreit.
Hivfli hin fraanfliðna í ró og friði.—
Bfessuð veri minning hennar.
H. F. O.
-------o-------
Lagaákvarðanir viðvíkj-
andi fréttablöðum
1.) Hver maður, sem tekur reglulega
á móti blaði frá pósthúsinu,
stendur í ábyrgð fyrir borgun
inni, hvort sem nafn hans eða
annars er skrifað utan á blað
ið, og hvor sem hann er áskrif
andi eða ekki.
2) Ef einhver seglr blaði upp, verð-
ur hann að borga alt sem hann
skuldar þv£, annars getur útgef-
andinn haldið áfram að senda
honum blaðið, þangað til hann
befir geitt skuld sína, og útget-
andinn á heimting á borgun
fyrir öll þau blöð, er hann hefir
sent, hvort sem hinn tekur þau
af pósthúsinu eða ekki.
3) Að neita að taka við fréttablöðum
•ða tímaritum frá pósthúsum,
eða að flytja i burtu án þess að
tilkynna slíkt, meðan slik blöð
eru óborguð, o- fyrir lögum
skoða^ sem tilraun til svika
(prima facie of intentionnl
fraud).
B0RÐVIÐUR MOULDINGS.
Vi8 höfum fullkomnar birg8ir af öllum tegundum
Ver8skrá verSur aend hverjum þeim er þesa óskar
THE EMPIRE SASH <& DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Teiephone: Main 2511
“------------------------------------ ----- /