Heimskringla - 30.11.1921, Blaðsíða 7

Heimskringla - 30.11.1921, Blaðsíða 7
WLNNíPEG, 30. NÓV. 1921. HEIMSKRINGLA. 7. B L A Ð S I Ð A, The Dominion Bank HORNI NOTRE DAME ATE. OG 8HERBROOKE ST. HöfnSfitöll nppb. VarasjóISor ...... Allar elgair . .. . .$ 6,000,000 . . 9 7,000,000 . . $79,000,000 Sérstakt athygli yeitt viðskitt- um kaupmanna og verzlunaríé- aga. Sp?risjóðsdeildin. Yextir af innstæöufé greiddir jafn háir og annarssta'öar. Yér bjóðum veilkomin smá s©m etór viðskifti- PHOIE A 0253. P. B. TUCKER, RácSsmacSur Flutningsgjald (Aðsent) Cappers vikulblaSdð skýrir írá ]dví, aS paS sé ódýrara ’fyrir bænd ur, sem rækta hrísgrjón, aS senda þau ifyrst til Liverpool og iþaSan aftur til N'ew York, heldur en borga flutning 'á beim fráBeumont til New York. Bómuill er hægt aS senda frá Galveston, Texas, til Bremen á Þýzkalan'di, 3000 míl- ur vegar, fyrir 35 cent, en aS senda einn bagga af bómull 300 milUr Ikostar meS járnbrautunum 95 cents. Eru f>essar upphæSir staSlfestar af Earl B. Maýfield, sem er eftirlitsmaSur járnbraiita í Texasríkinu. Margar tegundir af garSávöxtum, svo sem kálhöfuS og lauíkur, fúna nú niSur á ökr. unum í Texas og hey og korn (maís) fara sömu leiSina í Kan's- ásríkinu. Sítrónur, appelsínur og fleira liggur nú í hrúgum í CalL fomia og rotnar iþar niSur, því ekki borgar sig aS sendia þaS meS járnbrautum til markaSar. Gripa- húSir verSa nú aS en-gum notum um alt lanidiS sökum hins háa flutningsgjalds meS járnbrautun- um í landinu. EftirlitsmaSur mark aSa í Texas E.W.Cole aS nafni álítur aS 3000 jámbrautarhlöss af snemma vöXnum garSávöxtum, 'hafi tapast jþar, aakir þess aS ekki borgaSi sig aS senda IþaS meS járnbrautum. AS senda maískorn til Wichita Falls í Texas um 125 naílur, kostar n,ú fyrir hvern mælir 27 cents og er iþaS hér um bil sarna verS og fæst fyrir þaS á lendingarstaSnum. Kornyrkj u. túenn ge’ta ekki fengiS meira en sem svarar vinnu og flutnings. gja'ldi til næstu vagnstöSva. Járn. brautamálaráSherrann í Okla- homa, J, A. Whiscthart, segir aS j mest allir garSávextir fúni þar bokstaiflegia niS-ur. 1 NoraSur Da- kota er nú veriS aS smádrepa alla griparækt í ríikdnu aS sögn herra V. E.Smart, sem er eftirlitsmaSur járnbrautanna og eftirlitsmaSur alþjóSa grijDa'búa í Ameríku T. W. Tomlinson segir aS ekki hafi veriS hægt aS senda eitt einasta gripahlass frá Idaho til markaSar; þar sem áSur hafa veriS sent fleiri þúsund járnbrautahlöss. Um þetta leyti (Maí) hafa gripabænd ur í Nýju Mexico og Texas vana- lega sent hjarSir sínar til Kansas til fitunar á grasi, en nú háfa þeir ei ráS á því og á bönkunum fást engin ián. Gripabændur austan- vert viS Missouri fljótiS, k^upa vanalega mikiS af allf-allfa grasi en 1 ár er engin sala a þessari Ihey- tegund. Gott alf-alfa hey í bögg- um, þegar þaS er komiS til járn- brautastöSva er nú 6 til 8 dollara tonniS, en fiutningur á einu tonni till Illinois er nú 15—18 dali svo heyiS þegar þaS er komiS á enda.. stöSina er orSiS 21—26 dollará tonniS. Af þessum ástæSum eru nú allar alf-alfa millur hættar og búiS aS loka þeim. Bændur í Illi- nois rikinu, sem vanalega ikaupa mikiS af tilbúnum áburSi og þaS alt aS 40,000 tonn verSa nú aS vera algerlega án þess sökum hins afarháa flutningsgjalds og 'hiS sama á sér staS í Ohio, þar sem bændur ihafa vanalega keypt mik- iS af möluSu kalkgrjóti til áburSar á lönd sín. Áskoranir frá eftirlits- mönnum járnbrauta í Bandaríkj- Unum hafa nú veriS sendar þing- f . inu í Washington um þaS aS nema úr gildi hin svonéfnd Esch-com- mission.lög, sem heimila járn- brautum 6 % í sinn vasa, þrátt fyrir okur þeirra á flutningi. Senator Capper bar fram þessa til_ iögu jáfnlframt því aS lækkaS væri flutningsgjald mieS járn- brautum. Tillaga frá hr. Strong, þingmianni frá Kansas var sam- þykt og studd af fjölda af bænda félögum og öSrum, sem áhuga hafa á veliferS þjóSarinnar yfir hö'fuS og var þaS tilgángur þess. ara manna aS íköma markaSnum í sama hortf og var íyrir stríSiS, og ætti þaS aS takast, þar sem mestur hluti þjóSarinnar lítur lík- um augum á þetta miál, en mest er þó komiS undir leiStogum þeirr sem almenningur kýs og aS þeir standi viS orS sín svo lolforS þeirra verSi ekki aS tómri kosn- ingabeitu. & '■ ARNAQULL. Questions. Shall I tfind the peace I crave Where bdok'lets sing fcheir lay? Perhaps some whispering breeze may stir The hlope of yesterday. Will I ever live to view The withered flowers bloom? That tried to niod so bright to me Overshadowed by their d’oom. Will return the smile that freeze Upon the lips otf faith? Wilf the brightness df the sun Qbliterate the v’raith? Can the voice that died at birth Give sweet sound again? Will the tfaintness <df that sigh Take away the pain? Can fch'e shackles df cold death Reveal the healing hand? Can the essenoe of true love Tie the bröken strand?" Can the all eternal God Awake the sleeping soul, In unifcy enforoe his rule As coming ages roll? Indó. BlómmóSir 'bezta! beztu jarSar gæSa gaif þér fjöld flesta faSir mildur hæSa; hver mun svo, er sér þig, sálar þjáSur dof? aS gleymi guS lofa? SYSTKININ ÞRJÚ NiSurl. “HJvaS hieita þau?” spurSi kóngur. “Ertu meS þau í elftir- dragi. Þau hafa þá lent hjá þér þessi hjú. ÞaS er búiS aS reka þau burt úr landi mínu. Þau voru hér aS flækjast og voru mönnuim til ama og óþæginda. Eg hélt aS þau væru dauS, en þú hetfir þá hirt þau, telpa litla. Jæja, —verSi þér aS góSu, og farSu hiS 'fljót- asta í burtu.” 'H.elga var relkin út úr borginni, og lét konungur þaS boS út ganga út um landiS, aS enginn mætti hýsa hana, áf því aS þetta hyski væri meS henni. Hlelga var nú flæmd burtu úr landinu. Hún fór upp í dalinn, þar sem fioreldrar hennar höfSu búiS. Þegar hún var búin aS vera þar nokkra daga, sá hún aS alls- konar ávextir uxu á trjánum í kring uim kotiS. Systkinin tíndu ávextina handa henni á hverjum morgni og lifSu þau nú í næSi í mörg ár. Merkilegast af öllu var þaS, aS Iþama í dalnum var altaf sumar upp frá þeSsu, atf því aS GuS sagSi vetrinum aS fara fram hijiá dalnum, Iþegar hann væri á ferSinni. Þetta gerSi GuS af því, aS honutm þótti svo viænt um Helgu og litlu systkinin. Nú er aS segja frá vonda kóng- inum og þegnum hans. Trú, Kær_ leikur og DygS höfSu veriS rek- in úr landl, og þessvegna fór illa fyrir landsmönnum. Þeir voru alt- a'f í sítfeldu rifrildi og gerSu loks uppreist á móti konungi og drápu hanp. Svo urSu þeir konungslausir og varS óstjórn mesta f landinu. Þeir vildu velja sér konung, en kom aldrei saman um, hvern þeir ættu aS kjÓ3a. Einn dag kom^riddari inn í borgina, Hann var tígulegur á- sýndum, og lagSi skæran bjatma af Ihjáimi hans. Þennan riddara vildu menn gera aS konungi. Var nú kalIaS saman þing, og kom þangaS múgur og margmenni. Riddarinn gekk fram fyrir mann- fjöldanrt og hrópuSu þá ailir: “Hann er konungur vor. Hann er konungur vor!” Riddarinn sté þá upp á stóran stein og mælti: “ÞiS hafiS kosiS mig til kon- ungs. Konungur ýkkar skal eg verSa, ef þiS viljiS ganga undir þrjú lolforS. LoforSin eru þessi: AS Trú fái aS dvelja hjá hverj- um einasta manni í landinu. aS Kærleiikur fái aS ráSa á hverju einasta hieimili í landinu. AS dygS gangi á undan hverj- um manni í landinu, hvert sem hann fer.” Þegar menn heyrSu þetta, beygSu þeir höfuSin og urSu vand | ræSalegir á svip. Vissu þeir, aS þessi sysfckin hötfSu veriS rekin úr ; landi og voru hlortfin meS öllu. “ViljiS þiS lo'fa þessu?” spurSi riddarinn. "ViS vitum ekki, hvar þessi sýstkin er aS finna,” svaraSi Iý8- urinn. “FinniS þau, þá verS eg kon- ungur ykkar,” sagSi riddarinn og gekk burtu. Nú var ífariS aS leita systkin- anna. Mesti fjöldi karla og kvenna leituSu þeirra um fjöll og firnindi. Menn lögSu á sig ótrúleg, ustu raunir í þessari leit. Eftir langa mæSu fann fátæk ekkja dalinn, sem Helga átti heima ,. ÞaS var um hávetur, en í dalnum var sól og surnar. Ekkjan sagSi fólkinu frá fundi sínum og þusti nú múgur og margmenni niSur í dalinn. Þar ífundu menn Helgu og sýstkinin Iþrjú. IBáSu þeir þau meS mörgum fögrum orSum aS koma Iheim í land þeirra. Þá sté Trú fram og mælti: “Viorum viS ekki rekin úr land inu ykkar?” Þfegar Trú mælti þessi orS, var sem þrui'-u lysti yfir mannfjöld- ann. Menn féllu til jarSár og grjetu, því þeir iSruSust þess, hve fávíslega þeim halfSi tfarist. Þegar systkinin sáú þaS. gengu þau brosandi til fólksins, réttu því hendurnar og reistu þaS á fætur. Eftir þettft bélt mannfjöldinn heim á leiS, og var Helga og syst- kini þrjú í tförinni. Þegar riddatfinn sá Helgu og frétti, hvaS hún hatfSi gert, varS hann svo hrifinn, aS hann mátti ekki af henni sjá. Þegar hann varS konungur, tók hann hana fyrir drotningu, og var samibúS þeirra hin ástúSIegasta. Og IfólkiS var ánægt, því aS Trú, Kærleikur og DygS voru sezt aS í landinu ÞORRI. Þorri kaldur þeytir snjá, þylur galdra sitríSá; linnir aldrei ýmir á Tu skvaldri hrlíSa. Kemur norSan hann um haf, heiftarorSum svölum, jarSarsporSi yztum af, ægir mlorSi’ og kvölum. Harkan skæS um lög og láS líf í æSum myrSir. VerSa klæSum einum á engjar, hæSir, tfirSir. ■Lengi snivin fósturfold fönnum drifin mæSist, alt sem lifir ofar mo,ld emjar, bitfast, hræSist / Girnast allar elfur skjól undir mjallar þaki, þorir valla aS sýna sól sig aS fjalla ba'ki. Friður á jörðu. (Þýtt úr Secttle Star) Nú senda þeir menn til aS makka um þaS hvort minkaS geti þjóS-irnar hei)búnaS; og þú vilt aS viS skipum þegar í staS þingmönmum okkar aS stySja þar aS; því viS viljum eindregiS állir friS, aS afnema stríSin, IþaS heimtun viS. En, áSur en byrjum viS ærsl og kliS, athugum sjálfa’ okkur dálítiS. Ef viS erum tfriSsamir, hver um sig, hví höigum viS okkur ei samlkvæmt því? Þvtf erum viS sjaldan sérlega stilt, en isífelt til meS aS fara í illt? ÞjóSstjórnar-sinnar og samveldis-menn! þeim semur líkt og hundum og kötfcum enn. AuSmenn >og verlkamenn! Eins eru þeir; ata hverjir hina sauri og leir; állir vilja ibera fyrir brjósti sína stétt og berjast fyrir því sem þeim ifinst vera rétt. Eg og þú! ViS erum í þeirri lest, hver álítur sig vita þaS sem er bezt. Ef Iheimskingi andmælir okkar málstaS, er óSara sjálfsagt aS sllást ujn þaS; en harla sjaldgæft aS höfum viS hirt mörg um annara sjónarmiS. Því, sézt mönnum yfir aS efla sem ber elskuna’ og friSinn heima Ihjá sér? StríS verSa fargandi, funandi bál, unz friSur ríkir í mannanna sál. Þvtf er þaS, aS sjaldan í sál vorri rís, sagan ’in gamla um bjálika og flís? Ef viljum vér friS hafa, verSur hver veginn aS ganga, og breyta sér, svo heimurinn megi síifelt sjá hvers siSgæSisdæmi orka má. Vér geturn ei hillulagt Mítfar og sverS unz heimafyrir lærist oss friSargerS. ERL. GiSLASON ////■ D* MILES* NERVINE Vid Taugabiiun Þjálst þú aí nitSurfallssýld, höfutiverk, móöursýki etSa lauga- bilun i einhverri mynd, Nauralgia eöa svefnleysi? t öllum slíkum tilfellum er Dr. Miles’ Nervine óbrigöult læknis- lyf. Dr. Miles’ Nervine er árangurinn p.f margra ára starfsemi sér- fræbings i heila- og taugasjúkdómum. Bftir aö hafa tektö þetta meíal, veröa taugarnar, sem áöur voru á ringulreií, endurlifgaöar og fá aftur sína reglulegu köllun. Og eins og öll Dr.Miles’ meööl, inniheldur Nesvine ekkert af eitri, vínanda eöa öörum hættulegum efnum. ÞaB er ekta lífsvökvi sem ekkert heimlli ætti aö vera án. naflö Nervine á heimilinu. BiöjitS lyfsalann um flösku. Hann mun fullvissa yöur um hata eöa skila peningunum aftur. Pnþmrad at tht Laboratory of tht Dr. Miles Medical Company TORONTO - CANADA ReynltS DR. MILES’ Nervine vi?$: höfutJverk niöurfallssýki, svefn- leysi, taugabilun, Neur- algia, flogum, krampa, þunglyndi, hjartveiki, meltingarleysi, bakverk mót5ursýkl, St. Vitus Dante, ofnaut vins og taugaveiklun. íWl

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.