Heimskringla - 18.03.1925, Síða 7

WINNIPEG, 18. MARZ 1925.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐStÐA
The Dominion
Bank
HORNI NOTRE DAMi AVE
osr SHERBROOEE ST.
HöfuSstóll uppb........$ 6,000,000
Varaijóður ............6 7,700,000
AHar eignir, ylir .... »100,000.060
Sératakt athygll veitt viðBkift-
um kaupmanna og verzlunar-
félaga.
Sparisjóðsdeildin.
Vextlr af innstæðufé greiddir
jafnháir og annarsstaðar við-
gengst.
PHONE A 9253
P- B. TUCKER, ráðsmaðnr.
Anægjuleg kvöldst.
(Framhald frá 3. sf5u)
aÖur af söng Sigfúsar allra þeirra,
er eS hefi heyrt syngja, og er það
t,ví álit xpitt, að það snerti áömu
strengina, sem geymdir eru í sál
uiinni, frá unglingsárum frá far-
utenskunni.
Nsestur á skemtiskránni var síra
agnar E. Kvaran með upplestur.
estir hér um sióðir munu nú hafa
eyrt síra Ragnar lesa upp sögukafla
°S flestir munu þá einnig hafa gert
^er Ijósa grein fyrir þeim miklu blæ-
r|goum, sem verða í sögunum í með.
er8 hans, þegar borið er saman við
PaC, að við erum sjálf hvor í sínu
,°rni reyna að klöngríst yfir þær
a fréskóm. I sambandi við upplest-
nr s>ra Ragnars dettur mér . í hug
Prisma” herbergið í Hamborg. Inn
' ^aS ^erbergi er gengið eftir marg-
ro ótti»m göngum, settum speglum á
a®ar hendur, var mér sagt að leið-
f^gnarlaust hæmist enginn í gegnum
au göng nema aðeins af hendingu,
mikis völundarsmíð var á þessu.
mnri enda gangsins var svo þetta
erbergj, örlítið, alsett “prismum”
^erstrengisg^u!), Við vorum þar
1 emu og veifuðum vasaklútun.
Uni okkar þar inni, en alt í kring-
l1111 okkur var urmull af fólki kom.
1 ^ringum okkur alt í einu og
veifaði alt vasaklútunum sinum,
ms og þag vær; ag |jernla eftir okk-
Ur
að
um
> en við nánari athugun voru þetta
vísu spegilmyndir af okkur sjáJf-
°g segir fylgdarmaður okkar, að
U|yndirnar séu um 800 að tölu, mun
það hnfa látið særri.
. ÞaÖ eru að minsta kosti 800 hliðar
ejSlra ^agnari við ppplesturinn, alt
lític" •^V' kvaS öann les, og er þó líkl.
1 í lagt. Hann las part úr verald-
°gu Gröndals, og síðar gamanbréf
sins ^aii^rimssonar lii kunningja
^ s' Var gerður að hvortveggja hinn
ar ,r°mur- Einnig söng síra Ragn.
slæn^° er f1311*1 var, því miður,
Uf af kvefi. og naut sín þar af
andl ekki sem bezt.
ýjan gest höfðum við á
°kkur 1 þetta
ma"nsson.
^omið
vildi
1 siðast,
sö,g
meðal
a sinn, ungfrú Rósu Her.
Hefur hún aldrei fyr
, hinSað norður í bygðirnar, og
eS mega óska að það yrði ekki
^a sinni. Söng hún bæði ein.
v ?** si®ar tvisöng með Sigfúsi.
lYilg ^vort ég á að fyrirverÖa
opini>eyrrir.])að’ aS gera Þá játningu í
fan • U _ aSi> að ég varð strax ást-
vanaíel' ÞaS er "okkuS ó’
iýsintrar . Sja Þannig lagaðar yfir-
Vegna á h PreHti- ÞiS sÍáiS Þess
þag pvi sem á undan er sagt, að
hva* Und' ekki vera óvilhallur dómur
“vao m^r r
niætt' • ailSt um song hennar, vera
um j^. U aS eÍBhverjum færi að hitna
Of l P rtaræturnar við þennan lestur,
dirfskuna miSur-h,ý'ega til mín fyrir
gera h- ^ SV° eg finn mér skylt að
•stilla tn S??rhf f,ng að ég kann vel að
Nú ° S ' ^essurn sökum.
inni sem !*, ^ar kominn * frá s°gn-
á skemf iC Ur stærsta stykki
***,
á Malay “ornum um dvöl hans
,eg frásö Ska^a’ var ÞaS ö*®1 fróð-
ekki saet&n Skemti,eg> gæti ég alls
hvi erindi,nr-ÍnÍlegan útdrátt úr
yfir lif„ ? ,laS margbrotið og tók
hfna*arháttu manna M* „
JUrta
ekki
o. fl.
manna, dýra og
Gafst honum því miður
tími t'l “o>'um pvi miour
Um 'ogleðu'rs^/r1 °kkUr frÓÖ,eÍk
stunduð p ækt,na> sem þar er
aS heyra ' r_°ö,eRt væri þó um slíkt
mun fólki lítið
aS Sigfú, ’ðn' Vonumst við eftir
Ur Um baXK' Sér fært aíS fræ8a okk-
PaS þ° síðar verði.
aStUr d skemtiskránni var G.- O.
Einarsson. Hjann er heimalning-
ur í bygðinni og hagorður í bezta lagi.
Las hann tvö kvæðabrot frumort. Hið
fyrra um landnám hér, og var hugð-
næmst og hreif tilheyrendurnar. I
hinu siðara þótti sumum, sem hann
færi nokkuð út á hálan ís i samfélagi
| við léttklæddar konur og “home.
! brew”. Ekki ætla ég mér þá dul, að
! leggja dóm á þessa grein skemtiskrá-
arinnar. Er það hvorttveggja, að ég
ber lítt skyn á slíka hluti, og enda
erfitt að átta sig á þvt i hasti. H)efi
ég svo engu við þetta að bæta, öðru
en þvi, að það sem séð varð á hin.
um ýmislega og allavega löguðu bros.
um á andlitum fólksins, frá byrjun
til enda, var sönn ánægja. Veitingar
voru hinar höfðingilegustu, eins og
þegar er altitt á samkomum í Árborg.
Þökk sé sambandssöfnuði Árborgar
fyrir, að leggja svo mikið á sig og
hafa svona mikinn tilkostnað til að
gera þetta kvöld sem ánægjulegast.
Þegar maður hugleiðir svona lag-
aða skemtun, getur naumast hjá því
farið, að maður verði var sterkrar
Iöngunar til að eiga slíka krafta í
heimahögunum, og geta notið þeirra
tíðar. Nú finst mér og eigi örvænt
um, að nokkuð í þá áttina sé nú þeg-
ar að gróðursetjast hér á meðal okk-
ar. Má þar til nefna hinn lofsverða
áhuga fólks yfirleitt fyrir söng og
músik-kenslu. Ef svo mætti að orði
kveða, þá hefur Árborg verið nokk.
unskonar gróðrarstöð á þvi sviði um
undanfarna vetra; hefur þaö breiðst
út þaðan meir og meir, unz að nú í
vetur, að Víðir og Framnes-bygðir
eru komnar inn fyrir takmörkin, og
er nú allfríður hópur þar æfður af
hinum ötula söngkennara, herra
Brynjólfi Þorlákssyni. Þessari hliö-
inni sýnist því mega vænta, að sé
borgið, ef menn halda nú í sama horf-
inu og kveinka 6ér ekki við hvern
smáörðugleika, sem verið getur á veg-
inum. Ef við nú getum átt í vænd-
um að sjá hin bókmentalegu vínber
vaxa að sama skapi, þá gætum við
án allrar prestlegrar aðstoðar sofnað
hinum síðasta blund með ánægjulegu
sigurbrosi á vörum. En því miður
finst mér að ekki sé um of sagt, þó
sagt sé þvert nei við því. Mér er
ekki kunnugt um, að aokkur kensla
af nokkru tagi, fari hér fram ti-1
þroskunar þeim hæfileikum, sem þó
hljóta að vera til á meðal okkar, svo
sem málsnild, ritlist eða Ieiklist. Væri
óhugsandi að slíkt yrði kent út á
landsbygðinni ? Ekki finst mér það.
Og vil ég leyfa mér að benda á
eina tillögu, sem mér virðist ekki ó-
kleif. Hún er þessi: Árborgarskól-
inn ræður íslenzkan kennara, sem er
þeim hæfileikum búinn, að geta
kent ofannefndar greinar og er einn.
ig viljugur til að leggja slíkt á sig
t. d. á laugardögum. Gætu svo allir,
sem vildu taka þátt i kenslutímum
sætt þessu. Það var víst ekki fjarri
að slíkur maður yrði ráðinn til kensl-
unnar þar fyrir yfirstandandi tímabil,
eti því miður er afturhaldið, í alla-
vega búningi enn þá yfirsterkara hjá
okkur. Viljið þið nú ekki, bræður
góðir og systur, veita mér þá virðing
að ræða þetta mál.
-----0-----
Svar til
“Mountain-búa”
“Hafi ég talað rangt, þá sfinna
þú það, en hafi ég talað rétt, því
slærð þú mig?”
Þessi þungu ásökunarorð meistar-
ans frá Nazaret duttu mér ósjálfrátt
í hug, e/r ég las grein til mín í “Lög-
bergi”, 26. feb. síðastliðinn, sem á
að vera svar til mín upp á grein mína
“Roð og Uggar” í “Heimskringlu”
28. janúar s. 1. Svar þetta undirrit-
uðu af Mountain.búa.
Grein þessi er eitt stórt axarskaft
af vitleysum, hugsunarvillum og mót.
sögnum, og lítur út fyrir að höf. hafi
annaðhvort verið undir áhrifum ann.
ara, eða ,ekki fyllilega með sjálfum
sér.
En hér eru góð ráð dýr.
Eg veit ekki hvort ég á hér við
karl eða konu, eða einhvern hvorug-
kyns óskapnað, ef til vill er hér um
að ræða móðunsjúkan eða geðveikl.
aðann aumingja, og gæti þá verið
stór ábyrgðarhluti að svara, eins og
greinin á skilið og hefir unnið til, því
skömminni skárra er þó hálft vit en
ekkert.
Grein mín var ekki skrifuð í nein.
um illum tilgangi, heldur aðeins sam.
bland af gamnýog alvöru, sem hver
óbrjálaður maður hefði getað að-
greint.
En hér er ekki um að villast, hvað
þrællyndur getur “hóað hátt”, eða þá
bleyðuháttinn; að skjótast úr skugg.
anum, bíta mann í hælinn, og svo í
fylgsnið sitt aftur. Það er rótgróinn
vani sumra illa vaninna dýra, sem
höf. hefur tekið sér til fyrirmyndar.
Eitt er sérstaklega einkennilegt við
grein þessa, sem hann kallar svar til
mín. Hiann reynir ekki með einu
orði aö hrekja neitt af því, sem stóð
í minni grein, reynir ekki að draga
mig fram í dagsljósið, sem ósann.
indamann, eða hnekkja nokkru af því
sem ég sagði; er það þó eitt af að-
alskilyrðunum, ef svarið á að vera
fullnægjandi og koma manni á kné.
En í staðinn fyrir það, eys höf.
ösku yfir höfuð sér og reitir hár sitt,
fjúkandi reiður yfir því, að ég segi
satt, og grípur svo ráðþrota til þess
ómenskuúrræðis að velta sér yfir mig
með persónulegum óbótaskömmum,
löngum óhróðursögum og brígzlyrð.
um, og gengur það jafnvel vitfirr.
ingshætti næst, hvað hann er henskár
óvinur sannleikaus.
En andinn í grein þessari mun
eiga að vera á-gætur og hugsunar.
hátturinn göfugur, enda leggur höf.
talsverða áherslu á hvað hann sé
kristinn og prestselskur, og guð.
hræddur, og kirkjurækinn, og rétt-
látur dómari.
“Hvaðan kennir þef þenna”.
Já, hamingjan góða I Eru þá þetta
aðal skilyrðin fyrir því að geta heitið
kristinn maður?
Yfir einu gleðst ég, og það er það
að þcir en ekki við, eiga með öllum
rétti þenna-n andlega “Bægifót”. Eg
ætla ekki að gerast dómari í minum
sökum; ég játa það, að ég er eins
breyskur maður og máske í mörgu á-
bótavant. En samt er ég ekki kominn
minstu vitund nálægt því, að gera
nokkra isyndajátningu, hvorki fyrir
einum eða öðrum af þessum jarð-
bundnu syndakvitturum. Og “við bíð-
um og sjáum hvað setur”. Skyldi það
vera óhugsanlegt að höf. þessi hafi
sjálfur einhverja veika hlið, eða búi
í glerhúsi og megi illa við því, að
standa í grjótkaisti ? Því þorði hann
ekki að gangast við sínu eigin af.
kvæmi, þó vanskapað væri ? —
— “Drottinn alla dæmir bezt
■dómar falla manna”.
Og þó ég nú vissi um hið rétta nafn,
og borgaralega og siðferðislega af.
stöðu þessa ódrengs, sem þannig hef-
ur að ástæðulausu ráðist á mig per.
sónulega og þrælslega, þá mundi ég
ekki, eins “hundheiðinn” og hann seg-
ir mig vera, notfæra mér það náð-
armeðal, til að auisa á hann per.
sónulegum skömmum og óhróðri og
dylgjum. Til þess er ég þó of kristinn
í það minsta upp á mína vísu, og ég
hefi ekki minstu löngun til að sækja í
haug hinna sanntrúuðu þann “tyrf.
ing” því: '
“Honum liggja álög á,
eign hans veldur meinum”.
Þessum persónulegu árásum og logna
sakaráburði, sem ómenni þetta ber á
mi&> fog er auðsjáanlega ekki sprott.
ið af því, að hann vilji knésetja mig
fyrir grein mina, heldur af hatri og
hefnigirni, að öllum líkindum fyrir
eitthvað æfa-gamalt, sem hann þykist
hafa um að banda), svara ég með því,
að skora á hann, að sanna vottfest,
lið fyrir lið, allan þann lygaáburð og
staðhæfingar á mig í tjeðri grein, eða
opinberlega að éta það alt ofan í sig
með yfirlýsingu í blöðunum “Hieims.
kringlu” og “Lögbergi”, og rita sitt
rétta nafn fullum isitöfum undir.
Geri hann hvorugt, þá er hann
frammi fyrir almenningi, ómerkur ó.
sannindamaður, rógberi, og flugu.
maður, útsmoginn úr skúmaskotum
hugleysis og lítilmensku. Og furð.,
anlegt er, að ritstjóri “Lögbergs”
iskuli vilja lána blað sitt nafnlausum
manni ,undir jafn.ógeðslegar dylgj-
ur. Þrent er það, sem mér hykir (
hálf vænt um, í sambandi við þennan !
vesaling:
Fyrsta, — að sá, sem á mig réðist,
skyldi svo greinilega koma fram sem j
andlega óvandaður aumingi, og isið.
ferðislega þreklaust vesalmenni, sem
öll grein hans her honum vott um.
Annað, — að þekkja hann/ ekki,
og þessvegna vita ekki til, að ann. ;
að eins sálarhrip, fult af illgirni í
garð náungans, sé til á meðal þeirra
manna er ég þekki.
Þriðja, — að vita af þessum
“kristna” boðbera óhróðurs og ó-
sanninda “guði befalaðan” undir
verndarvæng kirkjunnar, og eitt
“dublið” á stórsjó Kirkjufélagsins.
Og þó náungi þessi finni þörf hjá
sér að ganga örna isinna inn á heLgi-
völl “Lögbergs”, girtur megingjörð-
um haturs og ósanninda, þá verður
hann að tefla þar við sjálfan sig
framvegis. Bg hefi enga löngun til
að standa í blaðarifrildi, og blöðin
eru ætluð fyrir alt annað og betra.
Svo kveð ég þenna ratvísa og afar.
skilmerkilega greinansmið, því nú er
orðið framorðið, og ég býst við, að
hann fari nú að hrjóta í svefni hinna
réttlátu.
Eg ætla aðeins að raula honum of-
urlítið vögguljóð eftir Þ. Erl.:
\ “Þrælslund aldrei þrýtur mann
þar er að taka á nógu,
hann gerði alt sem hundur kann
hefði hann aðeins-----rófu”.
J. B. HOLM.
-------0-------
Nánari (réttir
AF JANÚAR-VEÐRINU MIKLA
Á ÍSLANDI.
Aðfaranótt 21. þ. mán. gerði ofsa-
veður af suðri, og mun veðrið hafa
náð yfir mikinn hluta íslands, en
harðast var það á vesturhluta lands-
ins. Hélt ofsaveður þetta áfram fram
á dag, 21. jan. og var mest um há-
degisbil þann dag. Urðu mjög víða
stórfeldir skaðar af veðri þessu, eink_
anlega á Suðvesturlandi. Hefir ísa.
fold reynt að fá sem nákvæmatsar
fréttir af veðrinu, og tjóni því, er
það hefir ollað.
OR HAFNARFIRÐI.
Þar rak tvö skip á land, brotnaði
annað mjög mikið. Var það mótor-
skip, eig« Ólafs Davíðssonar kaup-
manns. Þök fuku af þremur húsum.
ÚR GRINDAVfK.
Sjávarflóð gerði þar afskaplegt og
olli það miklu tjóni. Herra E. G.
Einarsson, kavpmaður í Grindavík
hefir skýrt frá flóðinu og þeim skaða
ér það hafði ollað á þessa leið:
Miðvikudaginn þann 21. þ. m. gerði
hér afskaplegt veður af suðri, með
feikna.miklu ibrimi og sjávairganfci.
Tveim tímum fyrir flóð var sjávar.
hæðin þegar orðin eins mikið og elstu
menn mu«u dæmi til í mestu flóð-
um. Fór þó veðrið og sjávargang-
urinn stöðugt vaxandi fram að flóði,
og gerðu svo mikinn skaða og skemd-
ir, að slíks eru áður engi* dæmi.
Tvær eða þrjár jarðir í Járngerða-
staðahverfi munu að mestu eyðilagð-
ar, auk ýmissa túnbletta og fjölda
matjuftagarða, feem hafa algerlega
eyðilagst. Eitt íbúðarhús (Akurhús)
eyðilagðist algerlega og annað (VölL
ur) skemdist stórkostlega. Þar var
heyhús áfast við íbúðarhúsið og voru
í þvi um 60 hestar af töðu. í einu
soginu slitnaði það frá íbúðarhúsinu
og kastaði sjórinn því með öllu, íem
í því var, minst 20 m. í burtu. Þetta
hús mun hafa staðið ca. 150 m. frá
venjulegu stórstraumsflóðmáli. í
fjölda húsa gekk sjór i kjallara og
eyðilagði alt, sem í þeim var. Niður
við lendinguna, sem mjög eyðilagðist,
braut sjórinn og tók burtu 12 salt-
skúra og eyðilagði í þeim mikið af
salti og öðru verðmæti. Margir
róðrarbátar brotniuðu og s^errtduslt.
Fjöldi af sauðfé druknaði í flóði
þessu, bæði í húsum og til og frá með
fjörunum. Fjöldi fólks hefir flúið
úr húsum sínum og gistir i nótt hjá
nágrönnum, er hærra búa frá sjó.
Enn er ekki frétt um tjón það, sem
kann að hafa orðið í Þorkötlustaða.
og Staðarhverfum, en búast má við
því svipuðu. — Manntjón varð ekki,
en þó skall hurð svo nærri hælum, að
úr tveim húsum, sem standa langt
uppi á túnum, varð að bjarga fólk-
inu á bátum, og úr öðru þeirra að
hrjóta glugga til þeiss as ná því.
Tjónið er mikið með tilliti til efna.
hags þeirra, er fyrir því hafa orðið.
AUSTAN ÚR SVEITUM.
\. vestur. og uppsveitum Árnes-
sýslu urðu miklir skaðar af veðrinu.
(Sjávargarðurinn fyrir vestan Eyr-
arbakka, alla leið vestur að óseyrar-
nesi hrundi gersamlega. Unnið hef-
ir verið að sandgræðslu á sandinum,
innan við garðinn. Má telja hana
eyðilagða. Girðingar allar þar evði.
lögðust. Telja kunnugir menn tjón-
ið þarna nemi 10 þíis. kr.
Kringum Gamla Hraun gerði víöa
skörð í sjógarðinn. En frá Hraunsá
og austur að Kaðlastöðum, er garður-
inn að mestu fallinn í rúst. Alls mun
garðurinn vestan og austan Eyrar.
hakka hafa hrunið á nál. 4 km. svæði.
Talið er, að sjávarflóð þetta hafi
verið engu minna, en hið annálaða
sjávarflóð 8.—9. janúar 1799 —>■ svo
nefnt aldamótafljóði. Hefði 'flóQlS
komið að nóttu, eru öll líkindi til, að
margir tugir hrossa hefðu farist. En
vegna þess að það skall að degi til,
var ráðrúm til þess að
bjarga hagapening undan því.
Sjávarflóðið gekk upp undir tún á
Syðra-Seli.
Skemdir á húsum urðu ekki aðrar
en á rjómabússkálanum á Baugs.
stöðum. Hann skemdist talsvert af
ölduganginum. Öll önnur hús standa
hærra.
Vélbátar Stokkseyringa voru allir
settir upp á tún, þar sem engan rekur
minni til, að sjór hafi komið. 1
þetta sinn skoluðust skorður undan
þeim, og settu þá um, en þeir brotn-
uðu þó ekki.
Á Holti í Stokkseyrarhreppi •fauk
heyhlaða og fjárhús.
Ofan af Skeiðum hefir frést um
þessa skaða:
Á Vorsabæ fauk h»yhlaða. Á
Brúnavöllum fauk heyhlaða og skúr.
I Grímsnesi hafði fokið heyhlaða
og þak af blaðstofunni á Miðengi,
og í Hraunakoti fauk heyhlaða og
fjós.
10 símastaurar voru brotnir milli
Hraungerðis og Ölfusárbrúar.
1 vestur hluta Rangárvallasýslu
urðu einhverjir skaðar, og hefir ísa-
ford frétt, að heyhlaða hafi fokið í
Varmadal og önnur á Geldingalæk.
AF KJALARNESI OG ÚR KJÓS.
I Saurbæ á Kjalarnesi rauf þakið
af íbúðarhúsinu, alt járnið og eitt-
hvað nokkuð af súðinni með. — Á
Tinnstöðum i Tinnstaðadal tók þak
af blöðu, og önnur skemdist svo, að
nokkuð að heyi fauk úr henni..
Á Káranesi í Kjós rauk alt þakið
af íbúðarhúsinu svo fólk varð að
flýja um tíma úr húsinu. Á Hálsi
rauf þak af hlöðu, og á annari brotn.
aði það inn. Á Hurðarbaki feykti
járnþaki af hloðu.
ÚR BORGARFIRÐI.
1 Brgarnesi urðu nokkrar skemdir,
en ekki sérlega stórvægilegar. Járn-
þök rauf af húsum til hálfs, og flugu
sumar plöturnar, eins og (fuglar yfir
húsunum, og aðrar rákust á, og
brutu rúður og gluggakarma. Af
sláturhúsi Sláturfélags Borgfirðinga
rauf hálft þakið, og af ýmsum fleiri
húsum.
Einn maður slasaðist — fauk á
hann brotin rúða, og skarst hann í
andliti, en þó ekki stórkostlega.
Ur sveitunum höfðu og borist
fregnir af ýmsum stöðum. í Mýrdal
í Kolbeinsstaðahreppi fauk þar af
fjárhúsi. Á Hjarðárfelli í Mikla-
holtshreppi tók þakið af íbúðarhús-
inu. í Álftártungu. Hllaða fauk á
Miðfossj í Andakílshreppi. Á Hvann.
eyri skemdist skólahúsið eitthvað.
FRA ÍSAFIRÐI.
Tvo mótorbáta rak á land af höfn.
inni á Isafirði.
I Hnifsdal fauk smiðahús Ólafs
Daníelssonar.
- I Álftafirði rak tvo báta til hafs.
Taiið er víst að annar hafi sokkið, en
hinn er ófundinn, og má vera að eins
hafi farið um hann. I Súðavík í
Alftafirði fauk heyhlaða.
— “ísafold”.
v ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
K A U P I Ð A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East. Phone A 6356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
SKIPXÐIR
▼IST A8T J ÓRAR
HAN8 HXTIQNXR
QKORQK KONDNQS
"@4adiaN @J^*
WH ISKY
Seld með þrefaldri ábyrgð
Oæði.
At verksmiðj-
unni, sem ber
nafn og hefir
vörumerkí, sem
era þess verð-
mœtustu elgnir.
Aldur.
Með etjórnar-
bettunni yflr
stlmplinum á
flösku etútnum.
ósvikin
Með því að
þessi vin er hægt
að kaupa & lög-
logan hátt.
Lesið miðann á flöskunni
Lesið stimpil stjórnarinnar
á húfunni.
Þeir eru bruggaðir og settir í flöskur af
Hiram Walker & Sons, Ltd.
WALKERVILLE, ONTARIO.
Þeir hafa bruggaS fínt tVhisky siðan 1858.
MONTREAL, QUK. LONDON, ENGLAND. NEff TORK, U. S. A.
KOL! - - KOL!
HREINASTA og BEZTA TEGUND KOLA.
Bæði til HEIMANOTKUNAR og fyrir STÓRHÝSI.
Allur flutningur með BIFREIÐ-
Empire Coal Co. Limited
Sími: N 6357—6358
f
f
f
♦;♦
T
f
f
T
603 Electric Ry. Bldg. T
♦;♦