Heimskringla - 06.07.1927, Síða 7

WINNIPEG 6. JÚLl 1927.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSÍÐA-
o*
c
“Dominion Business Collegen
Sigur ritvélarinnar
er jafn furðulegur, sem hann er ómótstæðilegur á hinum
öSrum sviSum verzlunarnámsins.
I fimtán ár hefir The Dominion Business College sveigt alla
sina orku í þá átt, a<S undirbúa hundru'8 ungra manna og kvenna
í Winnipeg og Vestur-Canada fyrir hinar beztu skrifstofustööur
seiii fáanlegár eru.
Svo vel hefir “DOMINION” skólanum heppnast þetta, aö
vinnuveitendur flokka nú alla umsækjendur sína niður í tvær
sveitir------þá sem hafa notiö “DOMINION”-tilsagnar og
bina, sem ekiki hafa tileinkaö sér þann heiður.
POMINION
David Cooper, forseti.
301-2 New ENDERTON BLDG. (Næst Eaton’)
WINNIPEG
ingum miklum af völdum sjávarins
og hefir stækkað mjög og gerst
margbreyttari upp á síðkastið. Er
gangt í hellinn og um hann meþ
lágsævi og allt gegnum bergiö. Venja
ferðamenn þangað komur sinar.
Karl Kuchler, Islandsvinurinn
þýzki, hefir haldig fyrirlestra um
Island i vetur á Þýzkalandi. Ráð-
gérir hann aö koma hingað aftur
árig 1930, og langar til að dveíja þá
um hríð við Reykjanesvita. Eru þau
hjónin mjög hrifin af náttúrufegurð
og einkennileik urrthverlisins á
Rey k j anesstánn i.
(Alþýðublaðið.)
Akureyri 24. maí.
Félag mánna á Akureyri hefir á-
kveðið að gefa út Flateyjarbók í al-
þýðlegri útgáfu og hafa sent út
boðsbréf, þar sem tilgreint er, að út-
gáfunni verði þannig hagað^ að bók-
in komi í 3 bindum. Bókhlöðuverð
að verða 15 krónur. Aðalmenn
útgáfufélagsins eru Oddur Björns-
son prentsmiðjustjóri og Jónas
Sveinsson bóksali.
j I
Frá íslandi.
Islcnzk lciklist ytro, — Undanfarna
tvo vetur hafa ungfrú Anna Borg
og Haraldur Björnsson sundað nám
á leikskóla konunglega leikhússins í
Khöfn. 22. f. m. var þeim gefinn
íkostur á að sýna list sína á sviði
leikhússins Léku þau síðasta þátt í
“Fjalla-Eyvindi”. Hafnarblöðin rita
hlýlega um leik þeirra, viðurkenna
hæfileika þeirra, sérstaklega Önnu
Borg, en telja að þessi vandasami
þáttur í snilldarverki Jóhanns Sig-
urjónssonar, hafi verið ofviða svo
ungum og óreyndum leikendum.
VertíS er nú byrjuð fyrir fullt og
allt við Eyjafjörð, á öllum veiði-
stöðvum þar, Siglufirði, Olafsfirði
Dalvik og Hrisey. Er mokafli norð
ur þar og fá bátar þetta upp undir
8—10 þúsund pund i róðri, og er það
óvenjulega mikill afli. Beituleysi, er
oft bagar við Eyjafjörð á þessum
tima, þegar smásíld bregst á Akur-
eyri, hefir ekki stöðvaö sjósókn enn.
— Vertiðin byrjar í fyrra lagi nyrðra
nú.
um, og krafðist ræðismaður Þjóð—
verja hér, að þýzka stjórnín skifti
sér af þessum málum, Með fullu
samkomulagi meðal hlutaöeigenda
hefir þvi þessi -bráðabirgðarráðstöf-
un verið gerð.
Bccr brennur. — 27. f. m. kvikn-
aði i bænum Forsæti í Villingaholts-
breppi i Flóa, og brann hann til
kaldra kola A bænum var lítið timb
urhús og var vátryggt hjá sveita—
tryggingunni. En innanstokksmun-
ir voru óvátryggðir.
(Vörður 4. júní)
Byggingar. — Utlit er fyrir að
mikið verði byggt hér í bæ i sumar.
Hvar sem manni verður gengið í út-
jöðrum bæjarins, er verið að byggja
eða grafa fyrir .grunnum. Fyrir sið
asta bæjarstjórnarfundi lágu 17
beiðnir urn byggingaleyfi.
Þýzkur rccdismaður. — 1. þ. m.
■ kom hingað þýzkur greifi, von Pféil
und Kleinellguth, sem gegna á ræð-
ismannsstörfurti Þjóðverja hér fyrst
um sinn Aðalræðismaður Þjóðverja
'Sigfús Blöndáhl, hefir sótt um og
fengið nokkurra mánaöa yorlof frá
störfum sinum. Kunnugt er að þýzk
ir togaraeigendur hafa fyrir nokkru
ráðist í þýzkum blöðurn á íslenzkt
réttarfar með hinum háðulegustu orð
Siglu'firði l'. júni.
Verkamenn gera kaupsamning i dag
vlð dr. Paul, sem hefir verksmiðju-
rekstur á Siglufirði. Samningurinn
gildir til 15. júli. Kaupgjald er 60
kr. á viku fyrir 9 stunda vinnu á
dag. Eftirvinna greiðist með kr.
1.20 á stundina. Lausavinna 1 kr.
um klst. í dagvinnu Eftir 15. júlí
er í ráði, að kaupið hækki við alla
vinnu. Er þegar hafinn uncllrbún-
ingur undir þá samninga.
Mokafli er á vélbáta, 4—8 þúsund
pund í róðri. Togarinn “Belgaum”
var hér í gær með 100 tunnur lifrar;
tók hér salt. Ts er sagður á djúp-
miðum, er reki til lands.
Rvik 2. júní.
Við manntalið, sem tekið var
skömmu fyrir síðastliðin áramót.
reyndist fólksfjöldinn hér i Reykja-
vik vera 23,224, þar af 10,666 karl-
menn og 12.558 konur. Eru þannig
100 karlmenn á móti hverjum 118
konum. Árið áður taldist fólkið ver
22,022, svo að samkvæmt því hefir
Reykvikingum fjölgað um 1202 á
síðastliðnu ári eða um h. u. b. 5
(Samkvæmt Hagtíðindum.)
Rvík 28. mai.
Aðalfundur Sögufclagsins, — —
— Forseti dr. Hannes Þorsteins-
son, gat dáinna félaga, og niinntust
fundarmenn þei|ra með þvi að standa
upp. Þá voru lagðir fram endurskoð
aðir reikningar félagsins fyrir árið
sem leið. Er nti hagur félagsins
stórum betri en undanfarin ár, en'da
fjölga félagar með hverju ári. I
fyrra bættust við 112 nýir félægar,
en aðeins örfáir gengu úr félaginu
eða losnuðu þaðan upp.
Þessi velgengni félagsins verður nú
notuð til þess að auka bókaúfgáf—
una að miklum mun; Meðal annars
fá félagsmenn í ár 10 arka hetti af
Þjóðsögum Jóns Arnasonar, og alls
gefur félagið út 32 arkir, er félagar
fá fyrir einar 8 krónur, sem er árs-
tillagið, en minnst eru bækurnar 18
króna virði. — Þetta hefti þjóð-
sagnanna verður Ijósprentað í Leipzig
Þýzkalandi, algerlega nákvæm eft-
irlíking frumútgáfunnar, svo að ekki
má á milli greina, hvor útgáfan er.
Þó er þessi prentun ódýrari en
venjuleg prentun. Hafði forseti góð
orð um að láta siðan endurprenta á
sama hátt þær 10 arkir þessa verks,
sem þegar eru komnar út hér heima.
(Vísir.)
borgar spurði nýlega Clemenceau
gamla, sem á ófriðarárunum var for
sætisráðherra í Fr#kklandi og þá al-
niennt kallaður “tigrisdýrið”, hvort
hann hefði ekki 5: hyggju að skrifa
æfiminningar sínar eins og Hinden-
burg og fleiri stórmenni.
En svar Clemenceaus kom flatt upp
á blaðamennina.
Hann svaraði:
“Eg mun aldrei skrifa æTiminn—
imgar minar. Eg hefi séö og heyrt
of mikið bak við tjöldin. Eg veit
of mikið, og ef eg skrifaði þær,”
bætti hann við, “myndi enginn mað-
ur undir neinum kringumstæðum
fara út í ófrið, jafnvel þó ættland
hans væri í hættu Statt.”
Það má segja, að tennur “tígris-
dýrsins” séu ekki orðnar eins skarp-
ar, eins og þær voru áður.
Hitt og þetta.
•Hann hcfir séð of mikiðl
Eitt af stærstu blöðum Parisar-
Rcttarmisgnp.
Mary Wickery, 16 ára gömul stúlka
er álitið var að hefði verið myrt
1925, skilaði sér um daginn affur
heim til sín í New York. Fyrir
þenna ímyndaða glæp hafði bifreiðar
stjóri, Conley Dabney að nafni, ver-
ið dæmdur í æfilanga fangelsisvist.
og var hann farinn að taka út hegn-
inguna.
Stúlkan segist hafa yfirgefið heim
ilið af þvi að hún hafi orðið saup-
sátt við foreldra sina. Skömmu etir
að hún hvarf fannst kvenmannslík,
sem talið var víst að væri af henni.
Var Dabney tekinn fastur, og bar
eitt vitni að það hefði séð hann beita
ofbeldi við Mary Wickery. Mann-
auminginn þrætti, en var dæmdur
engu að síður. Nú er búið að taka
vitnið, afbrýðissama konu, fasta fyTr-
ir rangan framburð fyrir rétti.
(Alþýðublaðið.)
GEYMT í EIKARKÚTUM.
FRAMÚRSKARANDI WHISKY.
mwmmrmwxwmiiwttmwsmwmfrmmwm
immmraiM'myg
Lappar voru í förinni. Annar þeirra teknum lykkjuföllum, þótt hún fæð—
'þekkti 'ekki á klukku og var oft ist árlega 2. ágúst.
miklu lengur á vetði^en honum var |
ætlað, til þess að vera viss um að
varðtimi sinn væri ósvikinn. Myndir
eru í bókinni og greinagóðar skýr-'
ingar á þeim. Málið er lipurt og.
létt, letrið skýrt og pappir og prent- !
un góð. Munu margir lesa bókina
með ánægju, ekki sízt unglingar. Hún
lýsir bæði baráttu og sigri visinda-
mannsins og lifsbaráttu Lappanna
tveggja, sem fóru í þessa hættuför
vegna þess, að atvinnan var góð, ef
þeir aðein^ sluppu heim aftur heilir
og lifandi; en stundum sagði Löpp-
ununi þungt hugur um framhald
ferðarinnar.
(Alþýðublaðið)
Ný fcck.
“Frá Vestfjörðum til Vestri-
bygg'ðái''”. För Friðþjófs
Nansens og félaga hans yfir
meginjökul Grænlands. •—
Ritað hefir Olafur Friðriks-
son. 1. hefti.
Þetta er fjörug frásaga um ferð
þeirra Friðþjófs, og byrjar, þegar
þeir .komu til Þingeyrar með “Thyri^’1
gömlu vorið 1888. Heftin verða
þrjú, og nær þetta þangað til þeir
hafa náð landi á austurströnd Græn-
lands eftir margra daga hrakninga
á ísi. j
I þ^ssu hefti segir meðal annars
sélaveiðum og hverjar brellur
frá
veiðimenn nota
blöðruselinn í
til þess að narra
skotfæri Tveir
Minni framtíðarinnar.
Eftir Arthur Brjósibein.
Islendingadagurinn fer i hönd með
allt sem hann hefir í för með sér,
flest eða allt skemtilegt. Þeir ungu
horfa á kappleiki; þeir eldri hlusta á
hljómleik, kvæði og ræður — minni.
Já, 'ninni Islands og minni Canada
að sjálfsögðu. Osanngjarnt væri
að ætlast til að þau væru að mun
ólík eða bæru engan keim af ein—
'hverjum þeim, sem haldin hafa ver-
ið í liðinni tíð, af góðum og gædd-
um Islands sonum. Seinna eru þau
'birt i Heimskringlu og Lö_gbergi. —-
Margir lesa þau, og margir hugsa,
þegar lestrinum er lokið: “Upp aft-
ur það sama”, og með þvi er helgi-
deginum gleymt.
Tólf mánuðir rekja ofan af prjón
unum, svo fitja verður upp að nýju.
Flikin er alltaf sú sama, að undan-
Þessi leikur er leikur hitnangs—
flugunnar, er rænd hefir verð hun-
angi sínu — hún byrjar að safna að
nýju.
Það er í alla staði viðeigandi að
mæla fyrir minni Islands og Canada;
væri rnáske lélegur Islendingadagur,
væri þvi sleppt úr.
En mér dettur í hug, hvort ekki
mæti bæta við einu minni, til að gera
daginn breytilegri og ef til vill á—
vaxtameiri.
Annan ágúst fara hugir okkar aft
ur i tímann; tíma, sem er glataður að
eilífu. Það gerir okkur lítið illt að
huga árlega, hvar og hvernig feður
okkar 'hafa dottið af baki; en það
gerir okkur mikið gott að íhuga veg-
inn framundan, svo við komumst
sem lengst án þess að hrasa.
Það er mín tillaga, að á öllum
Islendingadögum sé mælt fyrir rninni
FRAMTIÐARINNAR, að ræðumenn
séu vaídir til að hrinda þjóðinni
fram en ekki til baka. Þessir menn
verða að þekkja og sjá líf og ástand
þjóðarinnar, eins og það er. Þeir
verða að vera spámenn, að þvi leyti
að geta séð hvert stefnir, eða hvert
ætti að stefna. Umræðuefnið ætti
að vera það sania í öllum byggðum
sama árið. Til að mynda eitt árið
mætti það vera: “Framtíð Tslendinga
sem Islendinga í Vesturheimi”; ann-
að: “Framtíð islenzkunnar í Vest—
urheimi”, og þriðja: “Ef allir leggð
ust á eitP’, o. s. frv.
A þennan hátt getum við notað
bezta tækifærið árlega, að ræða okk
ar á'huga- og framtíðarmál.
Eigum við að halda áfrarn aftur
á bak ? Nei, fram !
Hcllir einkennilegur er í sjávar-
hömsrum náiægt Reykjanesvita, i
Litla Valahnúk. Tekur Jiann breyt-
í EF ÞÚ ÁTT KUNNINGJA f
I
i
Á ÆTTLANDINU
Farseðlar
frnm or nftnr
tll
allra staða
í veröldinni
SEM ÞIG LANGAR TIL AÐ
HJÁLPA TIL AÐ KOMAST
VESTUR HINGAÐ, KOMDU
OG TALAÐU VIÐ OSS. VJER
CETU.V/ GERT ALLAR RÁÐ
STAFANIR því VIÐVÍKJANDI
Alloway & Champion, járnbraut-agentar
Í C07 Main Street,''lVlnnlpeg. (Síml! 26 SCl)
1 UMBOÐSMENN allre SKIPAFÉLAGA
j tSa xnflltl yJSiir til hvnfla ngent* aem er
j QANADIAN jSjATIONAL
Því meiri rœkt sem þú leggur við Hveitisamlagið
því meir berð þú úr býtum.
Umboðsmenn skýra frá því, að fjöldi nýrra meðlima sé að bætast við’Hveitisamlagið í öll-
um Sléttufylkjunum, og allir eldri meðiimir endurnýi samninga sína. Samt eru fáir menn í
flestum sveitum, sem enn standa utam við Samlagið. Hjá ýmsum þeirra veldur afvegaleiddur
metnaður, og þeir vilja ekki kannast við, að þeir hafi gert rangt í fyrstunni, að vilja ekki ganga
í þenna félagsskap; aðrir viðurkenna kosti Samlagsins, en halda að þeir geti sjálfir hagnast á
því að selja hveiti sitt til óvina Samlagsins. \
Eins og oft hefir verið tekið fram, þá stafar Samlaginu mest hætta af því hveiti, sem sá
hóndi hefir yfir að ráða, sem ekki tilheyrir Samlaginu. Það fyllir markaðinn fyrri part hausts
ins, og hefir mikil áhrif í því að halda niðri verðinu þangað til það er selt. þ>etta veldur því,
að veVðið er óáhyggilegt og miklum breytingumháð í október, nóvember og desember, meðan
á því stendur að selja það. . '.
Allir þeir, sem Samlaginu tilheyra, ættu að leiða nágrönnum sínum, er ekki tilheyra því,
það fyrir sjónir kurteislega og vinsamlega, að það sé öllnm bændum fyrir beztu, að Samiagið
selji allt hveiti. Hveitisamiagið heldur áfram og það er öllum meðlimum þess og allri Vestur-
Canada fyrir beztu, að það selji allt hveiti, semframleitt er í landinu.
Árið sem leið varð kostnaður Canada Hveitisamlagsins hér um hil einn fimti hluti fir centi
á hvert bushel hveitis, en kostnaðurinn í fylkjunum liálft cent á hvert bushel. í>að að kostn-
aðurinn er svona afar lítill, kemur aðallega til af því, hve afarmikið hveiti Samlagið hefir að
seija, og því hefir kostnaðurinn orðið tiltölulega svo lítill.
i
£
ífi
Hi
fcR
tfi
UR
Hérumbil allir bændur, er ekki tilheyra Hveitisamlaginu, viðurkenna að það liafi verið og sé
þeim til hagsmuna. Það er því ekki nema sanngjarnt að ætlast til þess, að þeir einnig hjálpi því,
sjálfum sér og stéttarbræðrum sínum, með því að gerast meðiimir Hveitisamlagsins.
Manitoba Wheat Pool Saskatcbewan Wheat Pool Alberta Wheat Pool
Winnipeg, Man. Regina, Sask. Calgary. Alta.
£
yR
hfi
!=fi