Heimskringla - 28.03.1934, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 28. MARZ 1934
HEIMSKRINGLA
7. SlÐA.
ANDAR ÖRÆFANNA
Eftir Böðvar frá Hnífsdal
til þess að geta hlustað á út-
varpið.
— Það getur komið sér vel í
útilegu, að geta náð veðurfregn-
Hann opnaði augun og leit í. unuIú, hafði Siggi sagt.
kringum sig. Það hlaut að vera' Tjaldbúinn hélt áfram að láta
komið langt fram á dag. hugann reika til samferðafólk
Það var heldur ekki við öðru ins fylverandi-
að búast, þar sem hann hafði ~ Mér er sem eS Magnus
vakað mestalla nóttina við að vera að berjast v,ð að koma við-
horfa á miðnætursólina. |tækmu 1 lag‘ Gunna horfir
......... Isennilega á hann og hlær, svo
Hann klæddi sig í snatri og að henn. gvelgist & 8Í arettu.
gekk ut ur tjaldinu.
Steinsnar frá tjaldinu
stöðuvatn. Það var á að gizka
hundrað metrar á lengd, en
meira en hálfu minna á hreidd.
Það lá í aflangri lægð og úr
öðrum enda þeirrar lægðar rann
straumharður lækur niður
heiðadrögin.
Meðfram allri ströndinni hinu-
megin var snjóskafl, sem var
miklu stæri um 3ig en vatnið
sjálft. Rönd hans gekk út í
vatnið eins og nokkurskonar
skriðjökull. Hann var að því
leyti líkur jöklunum, að hann
bráðnaði aldrei til fulls, bráðn-
aði ekki einu sinni svo mikið,
að það sæist nokkur munur á
stærð hans, þó að sólin neyddi
hann til að láta af hendi efnið
í vatnið og lækinn, sumar hvert.
Hann varð ofurlítið þynnri eða
grynnri, en á ummáli hans varð
engin teljandi breyting sjáan-
leg.
— Það er bezt að skola af sér
reyknum, en Inga segir í þess-
var um letilega, dragandi málrómi,
sem hún heldur að sé ákaflega
fínn og ‘‘raffíneraður”: — Æ,
góði Mangi, flýttu þér nú að
ná í almennilega dansmúsik.
— Nei, hugsaði hann og stóð
á fætur, — þá vil eg heldur
vera hér uppi í óbygðum, laus
við alla útvarpsmúsik og dag-
langan þvætting um ekki neitt
og verra en ekki neitt.
Hann leit í kringum sig og
drakk í sig töfra víðáttunnar.
Svo langt sem augað eygði,
skiftust á heiðaflákar með hæð-
um og lægðum, gróðurlausar
urðir og aurholt, sem voru auð-
sjáanlega nýkomin undan snjó.
Á stöku stað risu nakin,
snævi þakin háfjöll, upp úr
þessari öldóttu breiðu. Hvergi
sást til sjóar og hvergi s*ást
Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Blds.
Skrlfstofustml: 23674
Stundai sérstaklega lunirnaalúk-
dðma.
Kr aTS flnna á skrlfstofu kl 10—12
f. h. ok 2—6 e. h.
Helmlli: 46 Alloway Ave.
Talalmli 38158
skortur. Hann skall flatur nið-
ur á hjarnið og rann samstundis
niður á við. Hann greip hönd-
um í snjóinn til að stöðva sig,
en það varð árangurslaust. —
Lausamjöllin veitti ekkert við-
nám, fremur en gripið væri í
loftið tómt, og hjarnið, sem
undir var, var svo hart, að ó-
mögulegt reyndist að marka í
það glufu, til viðnáms höndum
eða fótum.
Leifursnöggt ályktaði hann:
— Geti eg ekki sböðvað mig
strax, áður en hraðinn eykst, þá
get eg það ekki heldur neðar í
nokkuír votTur ~°manna°bygðar snjónum’ Þó að brattinn minki>
eða mannaverka. j ^ví að Þar er enSin handfesta
Htein og ósnortin af mönn-!fremur en hér' Es stöðvast þá
um, og angandi af sumargróðri, I ekki en niðri 1 urðinni' ~
svefninn, hugsaði tjaldbúinn og iá óbygðin í faðmi sólarinnar, Haldl eg afram að renan a
hljóp niður að vatninu. | sem fyrir nokkru hafði kyst grufu’ ems °s nu’ með fæturna
Baðið var kalt, ískalt, en það daggartárin af vanga hennar. á undan’ slePP es ef td vlU með
var hressandi. ^ Hann fór aftur í fötin og gekk beinbrot. en Það er sama sem
Hann var eins og nýr maður, Upp ag tjaldinu, borðaði nokkr-
þegar hann kom upp úr vatninu. j ar brauðsneiðar og hélt því
Hugsanir hans voru óvenjulega j næst af stað, í áttina til fjalls
skarpar og vitund hans full af j eins, er bar við himin í norð-
hinni óskýranlegu vellíðan þess austri.
manns, sem er í samræmi við j Það var lengra í burtu en það
sjálfan sig og viðhorf líðandi sýndist. Hann gekk hratt, en
stundar. j þó liðu fullar tvær klukkstund-
Hann settist niður og lét sól- j ir, áður en hann komst upp að
argeislana leika um nakið hör- snjólínunni. Það var ekki nema
kvalafullur dauðdagi.
snjó, eins vel og hægt var, og
fór svo að virða fyrir sér út-
sýnið.
í norðri, langt, langt í burtu,
sá á haf út. Handan við ásinn,
sem lá fyrir sunnan og vestan
tjaldið hans, var stórt vatn, og
úti .í því miðju eyja. Umhverfi
vatnsins var grænt og gras-
gefið, svona yfir að líta úr fjar-
lægð. — Þangað fer eg á morg-
un, hugsaði hann. — Það er í
rauninni undarlegt, að ekki
skuli sjást nein mannabygð héð-
an af fjallinu. Það eru þó ekki
nema þrír dagar síðan eg lagði
af stað frá Straumfirði, en eg
hefi auðvitað farið ýmsa króka,
villzt með vilja, svo að eg hefi
nú ekki minstu hugmynd um,
hvar eg er staddur.
Hann stóð á fætur aftur. Það
var alt of kalt þarna uppi til
þess að sitja, einkum fyrir þann,
Geti eg sem var löðursveittur og lieitur
aftur á móti snúið mér við, eftir erfiða göngu.
undið.
— Nú sé eg ekki eftir því að
eg dró mig út úr hópnum og
lagði einsamall af stað upp í ó-
bygðirnar, ekki þessar fagur-
frægu, ljósmynduðu “túrista”
óbygðir, sem allir vilja sjá, af
því að allir aðrir hafa séð þær,
heldur öræfaland afskekktra
landshorna, sem enginn er til
frásagnar um.
Hvar skyldu þau annars vera:
Siggi og Gunna, Magnús og
Inga, Magga og þau, sem bætt-
ust við í Straumfirði?
Þau ætluðu eitthvað inn í dal-
inn og tjalda þar. Þeim er það
líka hentast, að leggja ekki of
mikið í brattann, með allan
þennan farangur. Þau höfðu
m. a. haft með sér ferðaviðtæki
efst á fjallinu sem snjór lá enn.
Það var því ekki langt upp á
brúnina, en þangað var erfitt að
komast.
Efsta lagið á snjónum hafði
gljúpnað í sólarhitanum, svo að
hann óð krapann upp fyrir ökla,
en undir var glerhörð og svell-
hál hjamfönn.
Hægt og varlega fikaði hann
sig áfram eftir hálkunni, unz
ekki voru eftir nema nokkrir
tugir faðma upp í brúnina. Þá
varð skaflinn alt í einu svo
brattur, að engin leið var að
ganga beint upp hallann. Hann
reyndi því að sniðganga hall-
andann og komst þannig góðan
spöl, en þegar hann sneri sér
við til að taka sniðbeygjuna í
hina áttin, varð honum fóta-
þannig, að höfuðið viti á undan,
eru allar líkur til þess, að eg
fái skjótan dauða. — En hníf-
urinn, flaug alt í einu gegnum
huga hans. Með nokkrum erf-
iðismunum dró hann hnífinn úr
sliðrum, greip báðum höndum
um skaftið og hjó honum nið-
ur í hjarnið fyrir framan sig.
Hnífsblaðið risti fönnina, hann
hélt áfram að renna, en smám
saman minkaði hraðinn og að
lokum stöðvaðist hann.
— Nú ^rð mér það til lífs,
að hnífurinn var ekkert barna-
leikfang, sagði hann við sjálfan
sig. — Venjulegur slíðurhnífur
myndi hafa brotnað við fyrsta
átakið. Og hvað sem tautar,
þá skal eg upp á brúnina.
Þegar hann kom upp á fjalls-
tindinn, settist hann niður og
blés mæðinni. Hendur hans
voru hruflaðar og blóðrisa, því
að hann hafði rifið sig á hjarn-
inu, þegar hann hrapaði, og frá
vinstri olnboganum lá blóðug
rispa, alla leið fram á úlnlið.
Hann þvoði af sér blóðið með
The Viking Press, Limited, gerir prentnn smáa og stóra, fyr-
Ir mjög sanngjamt verö. Ábyrgjumst að verkið sé smekklega
og fljótt og vel af hendi leysL Látið oss prenta bréfhajusa
yðar og umslög, og hvað annað sem þér þurfið að láta prenta.
Bækur og stærri verk gerð eftir sérstökum samingi.
THE VKING PRESS LTD.
853 SARGENT Ave., WINNIPEG
Dr. J. Stefansson
21« MBDICAL ARTS BI.no.
Horni Kennedy og Graham
Stundar rlnadnau iiikiii- eyrna-
nef- og kverka-ajAkdðma
Er að hitta frá kl. 2.30—5.30 e. h.
Talsimii 26 688
Helmlll: 638 McMUlan Ave. 426(1
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknlr
602 MEDICAL. AKTS BLDG.
Siml: 22 296 Helmilis: 46 054
Tel. 28 833 Res. 35 719
-'f-
305 KENNEDY BLDG.
Opp. Eaton’s
Enn einu sinni leit hann yfir
víðáttuna. — Móðir náttúra,
sagði hann. — Niðri í bygðum
dvelur herskari menningarinn-
ar, börnin, sem sneru við þér
bakinu, til þess að skapa sér
nýjan himin og nýja jörð. Þau
hafa gert það, en sú jörð er að
springa undan fótum þeirra og
sá himinn er hulinn dimmum
skýjum. Eg er hinn glataði
sonur, sem sný aftur til míns
upprunalega heimkynnis, þegar
augu mín uppljúkast fyrir sann-
leikanum.
Hann hélt niður af fjallinu og
heimleiðis. Undir kvöld kom
hann til tjalds, en hrökk þá ó-
notalega upp úr draumum sín-
um og náttúrutilbeiðslu, því að
þar, sem áður var eitt tjald,
voru nú tvö.
HVeímig í ósköpunum gat
staðið á þessu? Hver eða hverj-
ir réðust inn í öræfaríki hans?
Borgarbúar í sumarleyfi? Það
var þó ekki vani þeirra að velja
sér tjaldstaði svona langt frá
bygð. Hversvegna ættu skrif-
stofumennimir og búðarþjón-
arnir að fara þangað, sem þeir
gætu ekki töfrað neina heima-
sætu með glæsimensku kaup-
staðarbúans? Og hvers vegna
ættu afgreiðslustúlkur og verzl-
unarmeyjar að fara þangað, sem
enginn var til að dást að bún-
ingi þeirra? Hann ýtti við skör
nýreista tjaldsins og gekk inn.
Unglingspiltur lá þar endi-
langur í grasinu og svaf. Hálf-
reyktur vindlingur lá, logandi
við hlið hans.
— Nýsofnaður, sagði hann
William W. Kennedy, K.C.., LL.B.
Fred C. Kennedy, B.A., LL.B.
Kenneth R. Kennedy, LL.B.
Kennedy, Kennedy &
Kennedy
Barristers, Solicitors, Etc.
Offices: 505 Union Trust Bldg.
Phone 93126
WINNIPEG, CANADA
— Það hefi eg ekki heldur,
svaraði hann.
— Ekki það! Hver eruð þér?
— Eg er konungur fjallanna,
svaraði hann og brosti.
— Konungur f jallanna, endur-
tók hún hlæjandi. — Hvar er
birð yðar hátignar, lífverðir og
þegnar? Eg hefi engan séð.
— Það er eðlilegt. Þér eruð
fulltrúi Mannheima, en þegnar
mínir eru ósýnilegir menskum
augum.
— Yðar hátign er þó sýnileg.
— Sýnileg eða ósýnileg, eftir
atvikum.
Hún beygði sig niður, tók upp
hálfreykta vindlinginn, sem
drepist hafði í, og kveikti á eld-
spýtu.
— Sleppum nú þessu, sagði
hún. — Hvað heitið þér annars?
— Á þessum slóðum ber eg
konungsnafn — annað ekki. En
þér?
— Þér viljið halda leiknum
áíram, Jæja, sama er mér.
Hún stældi stellingar hans og
rödd furðanlega vel.
— Á þessum slóðum ber eg
drottningarnafn — annað ekki.
— Ágætt, sagði hann, og
áður en hún áttaði sig, greip
hann hönd hennar og leiddi
hana út úr tjaldinu.
— Það er ekki gott að mað-
urinn sé einsamall, hélt hann
áfram, — enda þótt hann sé
konungur. Þér segist bera
drottningarnafn á þessum slóð-
& 5ími 86-537
&
við sjálfan sig. — Það er bezt
að taka þessu með silkihönzk-
um gamanseminnar.
— Hver eruð þér? sagði hann
hátt.
Unglingspilturinn hrökk upp
af svefni og stóð á fætiir. í
um. Verði yðar vilji. Við skul-
um nú ganga um, úti í ríki
mínu, svo að þegnarnir geti séð
hina fögru drottningu, sem kon-
ungur þeirra hefir tekið sér.
Hún kipti að sér hendinni.
— Eftir hirðinni að dæma,
sama vetfangi sá hann, að þetta saSðl úún kuldalega, — ætti
var stúlka, grannvaxin, stutt- dr°tnning yðar hátignar að
klippt, með enslía húfu á höfð-
vera einhver jökulbungan, sem
hreyfingarnar sögðu til sín.
— hvert eruð þér að ferðast?
spurði hann.
— Eg ætlaði til Álfavíkur,
svaraði hún.
— Álfavík! Næst fyrir vestan
Straurpf jörð ?
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrœðingur
702 Confederation Life Bldf,
Talsimt 97 024
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFANSSON
tSLENZKIR LÖGFRÆÐINUAU
á öðru gólfl
325 Main Street
Talsími: 97 621
Hafa einnig skrifstofur afl
Lundar og Gimli og eru þar
að hitta, fyrsta miðvikudag i
hverjum mánuði.
M. Hjaltason, M.D.
Almennar lækningar
Sérgrein: Taugasjúkdómar.
Lætur úti meðöl i viðlögum.
Sími: 36155 682 Garfield St.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um ðtfar-
lr. Allur útbúnahur sá bsstl.
Ennfremur selur hann sllskoaar
mlnnisvarba og legstelna.
843 SHERBROOKB 8T.
Phonet 8« 607 WIjri«IPBI«
RAGNAR H. RAGNAR
Pianisti og kennari
Kenslustofa: 683 Beverley St.
Phone 89 502
MARGARET DALMAN
TBACHKR OP PIANO
§54 BANNINO 8T.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
Tslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Siml: 96 210. Helmilln: SSS28
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
B.(g«(e an« Ponltire Mov
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutninga fram
og aftur um bælnn.
J. T. THORSON, K. C.
lalenakur lliafraptflncnr
Skrlfetofa:
•01 GRKAT WEST PERMANKNT
BUILDING
Simt: 92 756
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
inu og klædd í buxur og blússu. 1 raun réttri væri ástheitur
Hún leit því út eins og strákur, j kvenmaður, en ósýnilegur
fljótt á litið, er hún lá kyrr, en menskum augum.
— Það er rétt, anzaði hann.
— Jöklar hvíla oft á eldfjöllum,
en eldurinn er mönnum ósýni-
legur.
Hún leit á hann spyrjandi.
Hann hló.
— Þetta er nú kallað að
Talilmli 28 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIR
614 Somenet Block
Portage Atcboc WINNIPBH
— Já. Eg viltist af réttri skilmast með orðum. En heyrðu
leið og hefi nú ekki hugmynd vmfS> drottnmg, kóngurinn og
um, hvar eg er. Frh. á 8. bls.
Operatlo Tenor
Sigurdur Skagfield
Slnging and Voice Cultnre
Studio: 25 Music and Arta Bldg.
Phone 25 506
Res. Phone: 87 435