Alþýðublaðið - 15.05.1960, Blaðsíða 2
fCTtgíffaniíi: .Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingóifur Kristjánsson.
•— ittitstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt GrondaL — Fuiitrúar
£ k UStjómar: Sigvaldi Hjálmarsson og Indriði G. Þorsteinsson. —Fréttastjóri:
f í dórgvm GuÖmundsson. — Símar: 14900 — 14902—14 903. Augiýsingasxmi:
| S4Ú00. — Aðsetur: Alþýöuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfis-
g — Áskriftargjald: kr. 45.00 á mánuði, I 'iausasölu ,kr. 3,00 eint.
Hannes
á h o r n i n u
SVART OG HVÍTT
j mAMSÓKNARMENN hafa þá hugmynd um
, íi).ufs>:erk stjórnarandstöðuflokks, að hann eigi,
, hvað .sem tautar, að vera á móti öllu, sem stjóm-
, >n gerir, Ef stjórnin segir hvítt, segir framsókn
:varf.
| Þessi stefna hefur nú leitt til þess, að Tíminn
| '..fckur afstöðu á móti aukningu á sparifé þjóðarinn-
I U'. B.)n.g ið til hafa framsóknarmemi talið það hag
. kvæmt> að þjóðin legði fyrir fé sitt, þannig að bank
i ir iandáins gætu lánað það til nauðsynlegra fram-
, kvæmda, Nú hefur vaxtapólitík stjórarinnar borið
I þami árangur, að sparifé hefur storaukizt. Þá kú-
■ /endix Tíminn og segir, að það skipti litlu rnáli,
ij hver sparifjárinneignin sé — geti meira að segja
j Ifcitt tii kreppu og vandræða,_ ef sparifé verður of
I mikið.
ffugsandi menn horfa undrandi á þennan
i hriftgsimning framsóknar. Þeim verður hugsað tii
* þess, að engir ganga lengra en framsóknarmenn í
; krafnm tii bankanna og lánasjóða þeirra, Þeir
hfcim.fa, að bankarnir láni meira til framleiðsl-
j inaaar, iieimta að sjóðir landbúnaðar og sjávarút-
jegíí lání meira, heimta aukin húsnæðislán. Svo
Kona á hnjánum — í
mold.
Hvemig allt grær í
kringum hana.
Himneskir dagar.
Fólkið — og heimur-
inn sem var.
ÉG SÁ KONU skríða um garð
inn sinn upp við Rauðavatn á
fimmtudaginn. Hún reisti þar
dálítið hús fyrir fáum árum og
síðan hefur allt tekið furðuleg-
um breytingum á landinu henn-
ar. Þar er fagur hvammur,. —
grænmetisgeymsla, auk sjálfs
hússins, gróðurreitir undir gleri.
Ég jjýt þarna framhjá einstaka
sinnum og það er alveg eins og
ég sjái allt gróa í kringum kon-
una.
AB LÍKINDUM stundar mað-
ur hennar störf sín í bænum alla
daga, en hún fer upp eftir og
vinnur í landinu frá morgni til
kvölds. Þegar ég horfði á hana
á hnjánum í moldinni á fimmtu-
daginn fannst mér svo mikill
friður í kringum hana, að það
var eins og ég yrði um leið ró-
legri en ég var, ánægðari og
bjartsýnni. Svona getur fólk
haft áhrif á aðra án þess að það
hafi hugmynd um það sjálft. Og
trúað gæti ég því, ag þessi ó-
kunna kona í vinnufötunum hafi
sótt heilbrigði og þrótt í þessi
vor- og sumarverk sín,
DAGARNIR hafa verið eins
góðir og beztu vordagar geta
orðið. Hitinn hefur komist upp
í 19 stig og allt hefur tekið
breytingum. Maður hefur getað
séð trén springa út og grasið
gróa, fólk er önnum kafið í görð
unum og ös við plöntusölur, á-
burður er keyptur og spaðar og
skóflur. renna út. Það er hugur
í fólki.
VORIÐ er bezt allra árstíða.
Manni finnst það að minnsta
kosti — og ástæðan er sú, að þá
er skammdegið að baki,
— kuldinn og hragland-
inn. — í raun og veru hefur mér
alla tíð fundist að stúlkurnar í
Austurstræti sýndu fyrstu vor-
boðana. Alltaf þegar sólin ksín
fýrst á vorin og hlýnar í veðri
breytist klæðnaður ungu stúlkn-
if-gjíi þeir, að það skipti engu máli, hvort þjóðin
• leggur fé sitt í banka og sparisjóði,
I 'Tíwax telja framsóknarmenn, að bankakerfi
. aandbms eigi að fá fé til alira þeirra útlána, sem J>eir
ijáiiir ’heimta? Er það stefna þeirra, sem hingað
•'dl laeJrar aðeins heyrzt hjá einstaka komnmnista,
.•X» seðllaljankinn eigi að láta prenta eins mikið af
jjífcnmgasíeðlum og hægt er að koma í umferð?
| Sai'mieikurinn ■er sá, að framsóknarmenn
< koma þessa dagana fram af svo algeru ábyrgðar-
! leysi, að undrun sætir. Þeir eru á móti ölíu, sem
íá’á stjómirmi kemur, en hafa enga aðra stefnu fram
að bjóða.
j álvenfkirkjan
Samkoma í dag kl. 5.
Börge Schantz, æskulýosleiðtogi frá Skods-
j borgarhæli, talar. Júlíus Guðmundsson, skóla
j stjóri, túlkar.
Einsöngur.
Ailir velkomnir.
Áskríftarsíminn er 14900
HUH CHUNG
árum, er 63 ára gamall, hlé-
drægur lærdómsmaður að
nafni Huh Chung. Hann er
prófessor í sagnfræði og al-
gerlega óháður í stjórnmál-
um. Hann er í söfnuði meþód-
ista eins og Rhee og bjó í
Bandaríkjunum árum sarnan
MARGT hendir nú til að
lýðræðið sé að ná fótfestu
í Suður-Kóreu, eftir að Syng-
man Rhee hafði verið knúður
til þess að láta af völdum og
draga sig í hlé. Eftir 10 daga
byltingu, sém varla á sinn
líka í sögunni, ákvað hin
aldna frelsishetja að fara
gangandi úr forsetahöllinni í
Seoul til einkabústaðar síns í
úthverfi borgarinnar. Banda-
ríska sendiherranum tókst þó
á síðustu' stundu að koma í
veg fyrir að gamli maðurinn
legði sig í þá hættu og fór
hann í bifreið. En þá brá svo
við að mannfjöldinn, sem í
tíu daga hafði ausið ýf-ir hann
ókvæðisorðuni og krafðist
þess að hann færi, fagnaði
honum innileg'a og bað hann
lengi að lifa.
En verður nú gróðursett
það lýðræði sem stúdentarn-
ir og stuðningsmenn þeirra
fóru fram á? Um það verður
ekki sagt að sinni en eins og
fyrr segir bendir margt til
þess, — ekki hvað sízt sú
staðreynd, að þúsundir ungra
Kóreubúa reyndust fúsir til
þess að fórna lífinu fyrir frelsi
og lýðræði.
Eftirmaður Rhee og sá, sem
móta mun stefnun3 á næstu
anna. Þær ganga kápulausar og
bros þeirra eru bjartari og seiða
betur og meir en á vetrum, þaer
springa út, bókstaflega talað —i
og manni þykir þær aldrei eins
fallegar og á vorin.
ARNARHÓLL ber líka votí
um vor. Hann er alltaf samkomu
staður fólks, og þá ekki sízt aldr-
aðra manna. Ég hef verið gestur
á Arnarhóli í áratugi. Þar hef ég
kynnst miklum fjölda manna, en
þeir hverfa ört, eftir hvern vet-
ur fækkar um nokkra, en aðrir.
koma í þeirra stað. Það er dá-
lítið sárt að sjá á bak þessum
kunningjum sínum, því að þeir
eru komnir úr heiminum eins
og hann var og þeir hafa átt svö
mikla og merkilega lífsreynslil
að unga fólkið undrast. En það
er þó einhvernveginn svona, að
með hverjum nýjum manni, sem
kemur á vorin og fer að venja
komur sínar á hólinn, kynnist
maður nýjum viðhorfum og
nýrri lífsreynslu. >
3
ÞEIR koma undan vetrinumi
og dvelja dögum saman á stein-
bekkjunum á Arnarhóli. Unga
fólkið kemur þangað Ííka og iþað
er dálítið skrítið, að það leggst
í grasið, flatmagar þar, en gömlu
mennirnir liggja ekki í grasinu
og sóla sig þar. Þeir sitja á stein
bekkjunum og horfa þaðan fyrst
og ffemst út á sjóinn. Af hverju
vilja gömlu mennirnir ekki
liggja í gra.sinu? Kunna þeir
ekki við það að liggja út af? Er
það einmitt í samræmi við lífs-
reynslu þeirra í heiminum senS
var? j
Hannes á horninu. '
rneðan Japanir réðu Iandinu.
Þar kynntust Huh og Rhee og
varð hann ritstjóri málgagns
landflótta Kóreumanna í
New York.
1948 var Huh skipaður ráð-
herra í fyrstu stjórn Rhee og
var einn af hinum fáu Kóreu-
mönnum, sem andmæltu
gamla manninum. Þrisvar
dró Huh sig í hlé til þess að
mótmæla auknu einræði R,he@
— en samt sem áður skipaði
Rhee hann utanríkisráðherra
er óeirðirnar brutust út í vet-
ur. Áhrif hans meðal mennta-
manna og stúdenta gerðu
hann sjálfsagðan eftirmann
Rhee.
Takmark hans er að því er
hann sjálfur segir: að útrýma
spillingú og byggja upp lýð-
ræðið. j
Hús yfir
bókasafn
AKUREYEI, 14. maí. — &
fundi bæjarráðs Akureyrar var
nýlega sambykkt tillaga, sem
fiutt var á bæjarstjórnarfundi
12. apríl s.!. en þá vísað til bæj-
arráðs aftur.
Tillagan er þannig:
„Bæjarstjórn samþykkir að
minnast 100 árp afmælis bæj-
arins m. a. með þeim hætti, að
láta reisa hús yfir Amtsbóka-
safið á Akureyri. Verði undir-
búningi hraðað svo sem unnt
er, og að því stefnt, að fram-
kvæmdir veiði hafnar á 100
ára afmælinu". —- G. St. j
g 15. maí 1960 — Alþýðublaðið