Alþýðublaðið - 15.05.1960, Blaðsíða 4

1
s
a
•i
I
I
I
i
I
4
i
i
%
í
I
i
1
i
í
I
1
»■
1
1
í
J
!
Ingólfs-Café
S®m!u dansarnir
í kvöld klukkan 9
Dansstjóri: Þórir Sigurbjörassou.
Ásadans verður kl. 12.
Ókeypis fyrir 10 fyrstu pörin.
Aðgöngumiðasala frá ki. 8, sími 12826.
Ath. Dansað í síðdegiskaffitímanum í dag,
Diskó kvintettinn leikur.
Ingólfs Café.
tekur til starfa þriðjud. 17. mai 1960.
Barnadeild: Börn ársgömul og yngri komi til
stöðvarmnar aðeins eftir boði hjúkrunarkonu.
Upplýsingar veittar í síma 50281 á þriðjud. og
miðvikud. kl. 14—15.
Börn 1—5 ára komi á miðvikud. kl; 15—17,
Skoðun vanfærra: Föstud. kl. 15—16.
Stjómin.
Húsmæður
Nú er ódýrt að baka heima
Bökunareggin
kosta aðeins kr. 33,40 pr. kg. í smásölu.
ATHUGIÐ að bökunareggin eru stimpluð
með SE 11, SE 55 og SE 88 innan í rauðum
hring.
Notið þetta einstæða tækifæri tii ódýrra mat-
arkaupa, þegar allar aðrar vörur hækka í
verði.
Nýorpin egg.
Óbrevtt verð, kr. 43,25 pr. kg. í smásölu.
SöluféEag garðyrkjumaiuia.
15. maí 1960 —
Benedikt Gröndal skrifar
VIKURNAR líða og hið
nýja efnahagskerfi, sem rík-
isstjórnin innleiddi, er smám
saman að verða að veruleika.
Stjórnarandstaðan óttast, að
hér á landi muni fara eins og
í öllum nálægum löndum:
þetta kerfi muni standast
próf reynslunnar, og er frá
líða stundir revnast lyfti-
stöng fyrir efnahagslíf og af-
komu almennings. Þess vegna
reyna kommar og framsókn
að sýna fram á, að kerfið sé
þegar að brotna niður, ríkis-
stjórnin sjálf að hverfa frá
því.
Slíkar fullyrðingar eru
markleysa. Fiskverð togar-
anna 1959 og útflutnings-
skatturinn eru hvort
Iveggja vandamál viðkom-
andi uppgjori á gamla kerf-
inu. en snerta í engu nýja
kerfið. Ríkisstjórnin hefur
haldið fast í öll atriði. hins
nýja efnahagskerfis og mun
gera það. Gylfi Þ. Gíslason
gekk svo langt á fundi ný-
Iega að segja afdráttarlaust,
að stjórnin mundi fyrr segia
af sér en hona frá grund\rall-
aratr’ð<im stefnunnar í efna-
hagsmálum.
Mörg stórmál hafa verið til
umræðu og afgreiðslu á al-
þingi. Að vísu finnst almenn-
íhgi ekki mikið gerast í stein-
húsinu við'Austurvöll. en það
stafor af þeirri einföldu á-
stæðu. að ríkisstjórnin sagði
frá stefnuskrá sinni í heild í
haust og vetur, og skýrði bá
frá aðalatriðum bessara mála.
Hins vpnar tekur langan tíma
að hrinda beim í framkvæmd
m°ð lagasetningu, bótt þau
séu sjaldan fréttnæm á því
Stio-i.
Siðustu vikur hefur allur
kraftur farið úr stiórnarand-
stöðunni. í hinum lönStt um-
ræðum um viðskiptamálin
var framsókn gersamlega
máttlaus, en kommúnistar
héldu unpi nokkru hófi, aðal-
lega Einar Olgeirsson.
Þeir flýta
sér hægt.
Af bessum sökum beinist
athvgli manna nú í vaxandi
mælí að kommúnisturn og
fylgifiskum þeirra, sem ráða
málum í Albýðusambandinu.
Hvað gera beir? Ætla þeir að
hefia verkfallsbaráttu fyrir
hækkuðu kauni? Á svörum
við bessum snurningum bvgg-
ist, mavgt varðandi örlög þjóð-
arinnar í næstu framtíð.
Verðhækkanir vegna ráð-
sfafana stjórnarinnar ern nú
að vérúlegu leyti fram komn
ar. Það mætti því ætla, að
kommúmstar væru þyrjaðir
að hreyfa sig. Þeir hafa haft
stór orð og hótað öllu illu.
Þeir ætluðu að leiða barátt-
una ög brjóta niður nýja
kerfið. Hvað dvelur þá?
Verkalýðsfélögin hafa lausa
samninga, ekki stendur á
því. Eftir hverju er beðið?
Það er sýnilegt, að komm-
únistar ætla ekki að flýta sér
að rétta við hag alþýðunnar,
eins og þeir kalla það. Sann-
leikurinn er sá, að þeim er
alls ekki aðalatriði að bæta
hag fólksins. Hins vegar miða
þeir nú allar aðgerðir sínar
við það eitt, að komast aftur
í ríkisstjórn. Þessu ætti fólk-
ið í verkalýðsféiögunum að
gera sér grein fyrir. Ef þetta
væri ekki rétt, þá væri þegar
komin hreyfing á einhverjar
félagsstjórnir. En svo er ekki.
Nú er liðlega mánuður unz
síldveiðar hefjast. Það er
mjög ólíklegt, að kommún-
istar ætli sér að standa í
stórdeilu í júní—júlí. Af því
má marka, að þeir ætli að
bíða með aðgerðir til hausts-
ins. Þá hafa þeir í hyggju að
sameina mótmælaaðgerðir
sínar kosníngum til Alþýðu-
sambandshings og nota hað
sem stökkbretti inn í stiórn
— ef þess verður nokkur
kostur.
Ekki er lióst enn, hvort
koramúnistar revna að draga
viðskiotin við Austur-Evrópu
inp í betta mál. Ekki vantaði
hótanir { beira efnum í ræð-
ura Eraars Olgeirssonar á
h'pgi. Hius vegar gáfu bæði
Ólafur Thora. forsætisráð-
herra. op Oylfi Þ. Gísla=on við
skiptamálaráðherra. afdráttar
lansflr vfirlvsingar bess efnis,
að heir ætluðu ekki og raundu
ekki draúa úr heim viðskipt-
um. Þvert á raóti stæði á aust-
anmönnTira að auka vi?iski'r>t-
in. t. d. með aukinni síldarsölu
austur.
Verður dragnót
leyfð aftur?
Það hefur brevtzt töluvert
svipurinn á albingi síðustu
vikurnar. Hingað til hafa hin
stóru stjórnarfrumvörp tekið
mestallan þingtímann. en nú
er allmikið af málum þing-
manna að koma úr nefndum
og ýms mál komin fram. þar
sem flokkslínur fá að riðlast.
Þar að auki hafa þingmenn
flutt meira af málum en fyrr,
og varaþingmenn eru ein-
staklega afkastamiklir í þeim
efnum, enda vilia þeir nota
tímann í þingsölunum til að
auglýsa sig, en eru lítið inni
í hinu raunverulega starfi
þingsins.
Tvö mál, sem nú hafa kom
ið fram, eru gamlir kunn-
ingjar á þingi. Það eru drag-
nótin og minkurinn. Ógern«<
ingur er að segja fyrir um
afgreiðslu þessara mála, én
komi þau til atkvæða er ekk-
ert líklegra en að meirihluti
sé fyrir dragnót og miiika-
eldi. Mikil mannaskipti liafat
oírðið í þinginu, og vafalaust
blöskrar gömlum þingmönn-
um hver hugarfarsbreyting
hefur einnig orðið. Jón
Pálmason var eins og rödd
aftan úr forneskju, þegar
liann réðist gegn dragnót-
inni á fimmtudag. Honum
tókst raunar vel upp, en
yngstu flokksbræður hans
risu upp á eftir og hund-
skömmuðu hann. Þá er sagt,
að Pétur Ottesen hafi, þegap
hann frétti af þessum mál-
um, ekki getað setið lengur
kyrr á Skaga heldur brugðið
sér yfir flóann og heimsótt
fornar slóðir í þinghúsinu.
Vafalaust hafa einhvcrjir
þingmenn fengið orð í eyra
frá honum um dragnótina.
Það er ógerlegt að spá
nokkru um þessi mál, m. a.
vegna þess að þau eru ekkl
flokksmál. Menn skiptast
nokkuð eftir héruðum, og fyr-
ir suma eru þetta hrein trú-
aratriði. Vestmannaeyingar
hafa flutt dragnótarmálið á
nokkrum þingum, en það ekki
náð fram að ganga. Hefur
slíkt frumvárp legið í nefnd
síðan í þingbyrjun. Nú hefur
Birgir Finnsson, formaður
sjávarútvegsnefndar neðri
deildar, tekið málið upp og
með sleitulausu starfi tekizt
að sameina nefndina um nýtt
frumvarp. Jón Pálmason kall-
ar það raunar „dragnót til að
veiða í skoðanalausa alþingis-
menn“ og vissulega er það
sniðið til að mæta sem flest-
um sjónarmiðum. En vegna
þess að Birgi tókst að sameina
nefndina um málið, eru stór-
um meiri líkur á að það nái
fram að ganga.
Minkamálið er ekki tekið
eins alvarlega, enda flutt af
einum manni, Einari Sigurðs^
syni. Þó vakti það athygli, að>
enginn skyldi standa upp til
andmæla, og sannleikurinn er
sá, að margir þingmenn segja
sín á milli: Við hljótum acS
geta hamið skepnurnar, alið
þær og grætt á þeim eins og
aðrar þjóðir. Fóðrinu höfuna
við nóg af.
Enn er allt óráðið um störf
þingsins. Ýms mál liggja óaf-
greidd, sem stjórnin vill Ijúka,
og rætt er um, hvort taka eig£
ný mál til meðferðar, svo sera
bankamálin. Ríkisstjórnin
hlýtur nú innan skamms að
taka ákvörðun um þessi at-
riði og kemur þá væntanlega
í ljós hvort þinginu lýkur
seinni hluta þessa mánaðar
eða ekki fyrr en í júní.
Alþýðublaöið