Lögberg - 08.09.1898, Qupperneq 6

6
LÖGBERG, FIMMTl DAGINN 8. SEPTEMBER 1898
Islauds fi'jettir.
fsafirÖi, 7. jíili 1898.
Sjálfsmcbð. 23. maí siðastl. rjeP
ókvoagaöur kvennmaður sjer bana i
Seyöisfjarðarkaupstaö. Kvennmaöuj
pessi hjet Að.lbjörg SigurÖardóttir.
Bráðahvrcðarlög hefur Dana-
stjórn látiö „á prykk út ganga“ 29
apríl siöastl., til pess 8Ö fyrirbyggja,
aÖ íslendingar veiti 3aridamönnum
eÖa Sp&nverjum lið I ófriönum.
Slikt er til að brosa aö.—
Tíðakfar frrmur vae'tusamt und
anfarna daga.
Grassprktta hvívetna orðin i
góöu lag’, svo aö túnasláttur mun nó
viöist fara að byrja pessa dagana.
Aflabrögðin einatt pryðisgóð A
skelfisksbeitu í verstöðunum „innan
línu“ hjer við Djúp, en róörum lítr
sinnt I ytri verstöðunum, af pví að
beituna vantar.
Gufuskipið „Heimdal“, sem
vasntanlegt er með vörur til „kaup
fjelags í-.tírðinga“, átti að byrja að
hlað.i í Leith 4. p. m., fer paðan til
Breiðafjarðar með vörur til „verzlun-
arfjelags Dalamanna", og kcmur svo
að líkindum hingað 15.—20. p. m.
Aptur funuinn. Barsmíðamað-
urinn Halldór Halldórsson frá l>óru-
stóðum, sem strauk frá Flateyri með
Hafnarfjarðar-skútunni, hafði verið
SVT óforsjáll, að láta ’nleypa sjer á
land i Hafnarfirði, og ætlaði svo að
komast paðan i enskan „trawler“, að
pvt er sagt er, en var tekinn fastur
syðra, áður peirri fyrirætlan hans yrði
framgengt, samkvæmt r&ðstöfun lög-
reglustjórans hjer i syslu, og siðan
fluttur hingað með „Thyru“ 4. p. m.,
og settur hjer i varðhald.
Mælt er, að Halldór synji nú
fyrir, að hann hafi ætlað að strjúka,
en pykist hafa brugðið sjer suður, til
að útvega sjer málfærslumann(!)
Saltfarmi, 400 sm&lestum, á
„kaupfjelag ísfirðinga“ von & með
gufuskipinu „G vent“, sem er væntan
legt hingað 22. p. m.
Sjálfsmorð. Degar fiskiskipið
„Springere'n1, eign Á. Asgeirssonar
verzlunar, ny skeð var iuni & Höfn á
Hornströndum, vaipaði einn h&set-
anna, Álfur Magnússon að nafni, sjer
fyrir borð, og drukknaði.—Álfur heit-
inn var að ymsu vel gefinn maður,
greindur vel og hagorður, en drykk-
felldur mjög og auðnulitill —Hafði
hann verið i latinuskólanum í nokkur
&r, og var pvi all-vel að sjer, en vaið
að hætta pvi n&mi, og stundaði eptir
pað barnakennwlu hjer vestra & vetr-
um, en sjómeunsku & sumrum. Hann
var maður ókvongaður, cn &tti eitt
barn.
Á stranduppboðinu & Ingjalds-
sandi 1. p. m. hafði margt selzt mjög
dýrt, einkum salttískurinn, er komst
& 15—16 kr. tunnan (50— 60 fiskar).
Skipskrokkinn keypti Eirikur bóndi
Sigmundsson & Hrauni fyrir 45 kr.
að eins.
ísafirði, 13. júlí 1898.
Nýir stódentar. Stúdentsprófi
við lærða skólann I Reykjavik luku
i f. m :
Eink.: Stip:
Magnús Jónsson .. I. 103
Halldór Hermannsson. .. 1. 101
Þorkell Þorkelsson... .. I. 99
Jón H. Sigurðsson... . . 1. 96
Bjarni Jónsson .. I. 92
Ari Jónsson .. 1. 90
Sigurður Jónsson.... .. I. 87
Matth. Þórðarson .. I. 86
Matth. Einarsson .. 1. 86
Guðm. Tómasson.... .. II. 83
Einar Jónasson .. 11. 81
Bjarni Þorl. Johnson. . . II. 80
Valdemar StefFensen. .. TI. 77
Tómas Skúlason .. 11. 77
Þorvaldur Pálsson... .. II. 69
Sigfús Einarsson .. 11. 66
og voru peim afhent stúdenta skir-
teini sin við skóla-uppsögnina 30. f.m.
Em bættisprófi á prestaskólan-
um lauk i f. m. einn n&mssveinn,
Halldór Jónsson fr& Ármóti, og hlaut
lofs einkunn (81 stig).
PllÓF í L.KKNISFRÆÐl tóku í
Reykjavfk f f. m.: Eink.: Stig:
Halldór Steinsen... .. I. 102
Georg Georgsson . .. .. II. 82
Jón Blöndal .. 11. 78
Magnús Jóhannsson. .. II. 66
Guðm. Guðmundsson III. 55
Lögfræðispróf. Próf í lögfræði
tók i vor Guðmundur Sveinbjörnsson,
sonur L&rusar h&yfirdómara, og hlaut
II. einkunn.
Þrasgjarnir prkstar. Á hjer
aðsfundum, sem haldnir voru i Skaga.
fjarðar- og Árnessprófastsdæmum,
var & b&ðum stöðum skorað & kirju-
stjórnina, að sjá um, að prestar, sem
til langframa eru í m&laprasi, cða geta
eigi komið sjer saman við söfnuði
sina, segi af sjer, eða reyni að sækja
um annað brauð, og var ummælum
pessum, að pvi er fram kom & fund-
unum, sjerstaklcga beint til prestanna:
sjera Björns Þorl&kssonar & Dverga-
steini, sjer Magnúsar Blöndal I Valla-
nesi og Halldórs prófasts Bjarnarson-
ar & Presthólura, sem allir pykja mjög
hafa verið við m&laferli riðnir.
Tíðarfar enn mjög vætusamt.
Enski fiskikaufmaðurinn, Mr.
Ward fr& Teignmouth, hefur nú lokið
fiskikaupum sinum hjer vestra, og
hefur keypt alls um 1800 skpd. hjer
við Djúpið & 30 kr. skpd., og borgað
allt í peningum.
Barsmíðamanninum frá Þóru-
stöðum, Halldóri Halldórssyni, var 7.
p. m. sleppt úr varðhaldi, með pvi að
stjúpi hans, hr. Kristján bóndi Bjarna-
son á Þórustöðum, setti landssjóði
1000 kr. tryggÍDgu fyrir pví, að hann
ekki hlypi burtu í annað skipti, en
biði dóms og hegningar.
Síld hefurny skeð tvívegis feng-
izt í vörpu & Bildudal í Arnarfirði, en
tapaðist að mestu, eða öllu, úr vörp-
unni i fyrra skiptið, með pví að varp-
an bilaði.
Hjer á Pollinum fjekkst og nokk-
ur sild í vörpu aðfaranóttina 11. p. m.,
og aptur aðfaranóttina 12.
Úr Dýrafirði er ritað 8. p. m.:
„Afli hjer á firðinum hefur verið mjög
ryr, og má heita, að ekki verði lífs-
vart á pvi svæði,—frá Myrafelli og
inn úr—; sem kolaveiðarar hafa verið
með dragvörpur sínar, enda litur
margur hornauga til peirra, pó að
enginn hreifi hönd eða fót, til pess
annaðtveggja að komast í samband
við pá, og reka kolaveiðar með netum,
likt og Önfirðingar liafa gjört, eða pá
reka pá burtu með lóðalagningum,
elta pá út úr firði með pví, að prá-
leggja lóðir í kringum pá, svo að
peim sje eigi unnt að fara frá borði
með vörpur sinar; en til slíks parf
öflug samtök og samheldni, og—ham-
ingjan góða hjálpi oss öllum, annað
parf ekki til pess að gera hvern hlut
ómögulegan hjer.—Grasvöxtur á tún-
um er víðast i allra bezta lagi, svo að
sláttur byrjar víst almennt nú kring-
um helgina.— Síldvart varð í fyrri nótt
inn við Hvammseyrar".
ísafirði, 20. júlí 1898.
Tí» var hjer vætusöm, unz 16. p.
sneri til norðuráttar og purrviðra.—
Síðustu tvo dagana hefur pó verið
suðvestan&tt.
SÍLD OG AFLABRÖGÐ. ----- Aðfara-
nóttina 15. p. m. fengust nokkrar
tunnur síldar I vörpu hjer & pollinum,
og í Álptafirði fengust einnig nokkrar
tunnur nyskeð, og hafa opnir bátar
aflað allvel á hana; en bæði reynist
síldarveiðin mjög stopul, enda fáir,
sem róðra stunda um penna tíma &rs.
Látinn er 18. p. m. í Bolungar-
vík Hallgrímur Gíslason skipstjóri.—
Hann dó úr lungnabólgu, hafði sykst
& pilskipi pví, er liann var fyrir, og
var fluttur veikur í land í Bolungar-
vík.
ísaf. 30. júlí 1898.
Tíðarfarid gott og blítt undan-
farna daga.
Látinn er bjer í kaupstaðnum
aðfaranóttina 22. p. m. einn af elztu
borgurum pessa bæjar Kristján Arn-
grímsson j&rnsmiður.
Fiskverð kvað nú stórverzlanirn-
ar prjár hjer á ísafirði hafa komið
sjer saman um að ákveða pannig:
Fyrir málfisk 40 kr., fyrir sm&fisk 40
kr. og fyrir Isu 26 kr.
Afli af pilskipum hjer vestra
einatt í tregara lagi, með pví að síld-
beitu brestur.—Þjóðv. ungi.
Seyðisf., 30. júlí 1898.
Snorri Viium.—Á sjúkleik hans,
sem getið var um í síðasta blaði, er nú
orðinn sá endir sem flestir menn munu
harma, að hann andaðist pann 28. p.
m. kl. 4 um tnorguninn.
Snorri Wiium varð að eins 47 ára
gamall. Hann er fæddur 1. júní 1851
að Brekkuseli í Tungu. Faðir hans
var orísli Gíslason Wiium skáld, en
móðir hans Ingibjörg Snorradóttir
prests að Desjarmúri Sæmuodssonar.
Snorri fór að verzlun & ungum aldri
og var fyrst á ísafirði og síðan á Eski-
firði, en 1891 tók hann við forstöðu
pöntunarfjelags Fljótsdæla (pegar
Jón Bergsson á Egilsstöðum sleppti
pví eptir að hafa staðið fyrir pví frá
stofnun pess 1886). Nú á síðastliðn-
um vetri öndverðum kvæntist hann
Guðlaugu Eiríksdóttur Guðmundsson-
ar bónda á Brú, sem nú á pvl að sjá
á bak honum eptir tæpa tíu mánaða
sambúð.
Jarðarför Snorra Wiium fer fram
miðvikudaginn 3. figúst kl. 12.
Seyðisf., 6. ágúst 1898.
Yfirlit yfir afla Fiskigufuskipa-
fjelagsins hjer til 1. ág.:—Bjólfur hef-
urfengið 28,328 i 28 ferðum =-1,013 í
ferð; Egeria 41,068 í 27 ferðum=
1,5221 í ferð; Elín 32,224 í 26ferðum
1,521 í ferð.—Öll til samans 101,-
655= 1,255 í ferð. Þetta er allt 640
skipd. af verkuðum fiski.
Gjafir fr& Ameríku til spítalans
& Seyðisfirði, safnað af Elisabet Jóns-
dóttur i Winnipeg:—Jóhann Pálsson
$2, Kristin Finnsdóttir $1.50, sjera J.
Bjarnason, Elísab. Jónsdóttir, Rann-
Jónasson, S. Sigurjónsson og Ólöf
Goodmann $1 hvert; Jón Ketilsson,
Una Sigurðardóttir, Sigprúður Sig-
urðardóttit og Anna Pálsson 50 cts.
hvert, og Björg ögmundsdóttir 25c.
—Samtals $10.71. Fyrir gjafir pess-
ar sendir spítalanefndin hinum heiðr-
uðu gefendum hið bezta pakklæti sitt.
Nýdáinn er sjera Jón JÓDSson á
Hofi í Vopnafirði. Hafði að eins leg-
ið nokkra daga.—lijarki.
Gat ckki klætt sig lijál]>ar-
laust.
Bóndi einn í Nóva Scotia skgir frá
UVKRSU IIANN KVALÐIST AF GIGT
OG IITERNIG IIONUM BATNAÞI.
Eptir blað. Enterprice, Bridgeivater, N, 8-
Kvalirnar sem menn verða að líða
af gigt eru opt og tíðum næstum pví
óbærilegar. Að eins peir sem hafa
reynt hvað pað er, geta skilið hversu
fegnir menn verða pegar peir losast
ár peim grimmdar-klóm. Mr. J. W.
Folkenham í New E!en, N. S. er einn
i.f peim, sem hefur batnað pessi kvala-
fulla veiki, og sem álltur pað skyldu
dna að gera öðrum kunnugt hvernig
hægt er að lækna veikina. Mr. Ifolk-
anham er bóndi, og eins og allir, sem
fylla pá erfiðu en heiðarlegu stöðu,
verða opt að vera úti f slæmu veðri
Þetta orsakaði veiki hans, sem olli
honum svo miklar kvalir áður en hann
gat losast við hana. Hann segir:
„Jeg fjekk gigtina um vorið 1897.
Allt sumarið pjáðist jeg meira og
minua af henni, og um fyrsta október
varð jeg svo slæmur að jeg komst
ekki út úr húsinu. Kvölin var mest í
annari mjöðminni og í bakinu, og
pjáði mig svo mikið að jeg get naum-
ast lyst pví. Jeg varð svo slæmur að
jeg gat ekki kíætt mig hjálparlaust.
Svo færðist veikin í handleggina og
ber.durnar, og urðu pær stundum
dofnar og aflausar. í nóvember byrj-
aði jeg að brúka Dr. Williams Pink
Pills, og pegar jeg var búinn úr fjór-
um öskjum fór mjer að skána. Deg-
ar jeg var búinn úr sex ö?kjum var
bóígan og kvölin alveg farin eg jeg
var fær um að vinlia hart dagsverk.
Jeg ætla mjer að brúka nokkrar öskj-
ur fleiri til varúðar, og jeg vildi ein-
læglega ráðleggja öllum, sem pjástaf
pessari kvalafullu veiki, að reyna Dr.
William Pink Pills til hlytar.
Dr. Williams Pink Pills lækna
með pví að leita inn að rótum sjúk-
dómsins. I>ær endurnyja blóðið og
styrkja taugaksrfið, og rcka pannig
allan sjúkdóm burt úr lfkamanum.
Varist allar eptirlíkingar með pví að
gæta að, að á hverri öskju sem keypt
er standi einkunnar-nafn fjalagsins að
fullu: „Dr. Wliliams Pink Pills for
Pale People“.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M, HalldorssoD,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River> —------N. Dak.
Er aS hitta á hverjum miSvikudegi 1 Grafton
N. D.,fri kl. 6—6 e, m.
TANNLÆKNIR,
M. C. CLARK,
er fluttur á horniðá
MAIN ST. OC BANATYNE AVE
I. ffl. Cleghorn, ffl, D.,
LÆKNIR, og jYFIRSETUMAÐUR, Et-
'Iefur keypt lyfjabúSina á Baldur og hefur
|ivl sjálfur umsjon á öllum meSölum, sem hann
ætur frá sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN.
P. 8. Islenzkur túlkur viö hendinahve
nær sem þörf gerist.
OLE SIMONSON,
mælirmeð sfnu nyja
Scaudiuavian Hotel
718 Main Strkkt.
Fæði $1.00 á dag.
208
lokið erindi sínu, Alíeytíé fullur af undrun yfir hve
ljúfur og lftillátur jafn nafntogaður herforÍDgi gat
verið, en Jón frfsandi og hæðnislegur, sem lysti von"
brigðum hans og fyrirlitningu.
„Hvað gengur að pjer, maður ?“ spurði Aylward
forviða.
„Jeg bef verið dreginn á tálar og hafður að
fffli“, svaraði Jón reiðuglegur.
„Hver befur gert pað, Samson sterki?“ spurði
Aylward.
„Þú befur gert pað, Balaam fhlski spámaður“,
gvaraði Jón.
„Við sverðsbjöltu mín!“ hrópaði Aylward, „pó
jeg sje ekki Balaaun, pá er jeg nú að skrafa við sömu
skepnuús, sem talaði til hans. En hvað gengur að og
1 hverju bef jeg dregið pig á tálar?“
„Nú, sagðir pú mjer ekki, og hann Alleyne
hjerna getur borið vitni um pað, að ef jeg færi f
hernað með pjer, p& skyldi jeg f& að berjast undir
merkjum leiötoga, scm eDginn tæki frara á Eoglandi
1 vaskleik og breysti? En prátt fyrir petta ferö pú
meö mig til mannvæskils, sem er krangalegur og ó-
sællegur, með augu eins og ugla f s&rum, og sem
verður að ráðfæra sig við móður sfna fiður en hann
festir sverð við belti sjer“.
„Er pað par, sem skórinn kreppir að pjer?“
sagði Aylward og skellihló. „Jeg ætla að spyrja
pig að pvf að prcmur mánuðum liðnum, cf við lifum,
iivaða &lit pú hafir & honum; pví jcg oj VÍSS uj«—“
213
Sir Baldwin de Redvers hafði byggt kastala
pcnna & gömlu styrjalda-tfmunum á tólftu öld, pegar
menn hugsuðu mikið um hernað og bardaga, en lftið
um pægindi, og var pví hið eina, sem haft var fyrir
augum, að byggja Twynham-kastala sem ramlegast;
hann var pvf ólfkur hinum dyrðlegu kastalabygging-
um, sem síðar voru reistar, par sera sameinað var
styrkleiki hinna gömlu kastala og skraut konunga-
hallanns. Aðrar eins byggingar og Gonway og
Caernarvon kastalar (að maður nefni ekki hinn kon-
unglega Windsor-kastala), scm risu upp eptir tíma
Edwardanna, syndu, að pað var mögulegt að sameina
pægindi á friðartfmum og styrkleika & ófriðartfmum.
En kastali s&, sem Sir Nigel rjeði yfir, mændi upp &
bakka hinnar lygnu Avon-ár hjerum bil eins og hann
var pegar hinir harðlyndu Normanar byggðu bann.
Þar voru hinir vanalegu breiðu ytri og inni kastala-
garðar, sem ekki voru stcinlagðir, heldur grasivaxn-
ir, til pess að par væri beit fyrir sauðfje og nautgripi,
sem kynni að vera rekið par inn pegar hætta var &
fcrðum. Allt um kring voru h&ir steinveggir með
turnum, en f einu horni garðsins var aðal kastala-
byggingin ferhyrnt, h& og gluggalaus, og var hún
hjer sem ætfð reist & h&um hól, sem gerði pað að
verkum að hún var pví nær óvinnandi. Upp við hina
ytri og innri kastala-garða, innanverða, voru reistar
raðir af ósterkam timburhúsum og skúrum, sem
bogaskytturnar og hermennirnir—setuliðið—höfðust
við í. Dyruar & ílestum af pessum lítilmótlegu hús-
212
köstuðu rauðu skini um ytri garðinn og ofurlftillí
óstöðugri, rauðleitri glætu fram í gegnuin liina hruf-
óttu hvelfingu í gegnum kastala-vegginn. Yfir hlið-
inu gat ferðamaðurinn pó sjeð Montacute-skjald-
merkið, nefnilega hjört & silfurgrunni, og til beggja
hliða minni skildi með hinum rauðu rósum, sem voru
skjaldmerki hins reynda fógeta jarlsins af Salisbury,
Sir Nigels. I>egar peir fóru yfir vindibrúna tók
Alleyue eptir, að pað glampaði á vopn f gluggakist-
unum, til beggja handa, og peir voru varla komnir
af brúnni og & steinlagða veginn, pegar blásið var f
lúður, og p& fór strax að marra f hjörum og glamra I
koðjum, og annar endinn & hinni^ pungu brú lyptist
upp af ósynilegum höndum. Á sama augnabliki kom
hin mikla hurð hliðsins skröltandi niður úr fylgsni
sfnu og útilokaði hina síðustu dags skfmu. Sir Nigel
og frú hans hjeldu áfram, sokkin niður í samtal sitt,
en feitur undirbryti tók á móti hinum premur fjelög-
um og fór með p& inn í herbergi brytans, og var par
sett fyrir p& kjöt, brauð og öl, sem par var ætíð &
rciðum böndum handa ferðamönnum. Eptir að peir
höfðu jetið sig vel sadda og pvegið af sjer rykið 1
keri, sem til pess var ætlað, gengu peir út f kastala-
garðinn, og horfði bogaskyttan f kringum sig f h&lf-
dimmunni og ryndi & veggin| og aðalvfgið eins og
maöur sem vanur væri við umsátur kastala, og pess
vegna var ekki ljettur leikur að gera til liæfis. All-
cync og Jóni virtist petta nú samt vera eins ramger
kastali cins og unnt væri að mannahcndur byggðu,