Lögberg - 08.09.1898, Síða 7

LÖGBEllG, FIMMTUDAGINN 8 SEPTEMBER 1898.
7
r
Utvörðuriiin.
(Eptir Viotok Tissot.)
J ósep 11. Austurríkiskeisari var
vanur að ganga sjer til skemratunar á
hverju kveldi. Hafði hann f>& yfir sjer
Btóran feld og lítinn ríting við hlið
sjer, sem svo sem ekkert bar á.
Það var einhverju sinni, er hann
hafði setið lengur við vinnu, en hann
ktti vanda til, að hann gekk út að
glugganum 1 herberginu stnu og
leit yfir bæinn; var á bjart tunglskin
og varpaði pað nokkurs konar töfra-
ljóma yfir strætin og húsin. t>etta
var um vetur og kuldaveður. Fannst
keisaranum eitthvað svo einmanalegt
inni, að hann gat ekki stillt sig um að
bregða sjer út, þó framorðið væri orð-
ið. Hann gekk beina leið til „Grab-
en“, og var par hljótt og eyðilegtsem
I kirkjugarði. Þaðan rölti hann apt-
nr eptir Carinthianstræti og var kom-
inn heim án pess að bafa mætt nokk-
urri sál á leiðinni. En pegar hann
®tlaði að fara inn um litlu dyrnar á
Burg, tók hann eptir pví, að útvörð-
Urinn spurði ekki eins og til stóð,
»hver er parna'1, og pótti lionum
petta furðu gegna.
Keirarinn stóð pó nokkra stund
grafkyr, en útvörðurinn hjelt áfram
að ganga um gólf, eins og hann hefði
einskis orðið var.
„Tarna er skrítið11, tautaði hann
við sjálfan sig og gekk að útverðinum
Og spurði skyndilega:
„Hvers vegna kallar pú ekki:
Hver er parna?“
Útvörðurinn svaraði engu, en fal
»ig í pess stað í varðklefa sínum.
Nú var keisaranum nóg boðið;
bann preif í handlegginn á útverðin-
um og spurði reiðulega, hvað allt
þetta ætti að pýða.
„Ó, drottinn minn!“ stundi út-
vörðurinn upp með veikri og mjórri
rödd, „komið ekki upp um hann
Agúst minn!“ Og um leið varpaði
útvörðurinn sjer fyrir fætur keisarans.
„Stattu upp, stúlka mín, stattu
Upp“, sagði keisarinn, sem undir eins
bafði sjeð, að petta var kvennmaður.
}>Hver ertu? -Og hvernig stendur á
þvl, að pú ert hingað komin í pessum
búningi?“
„Jeg skal segja yður hreinskiln-
islega, herra minn, hvernig í öllu
Bggur“, svaraði stúlkan, „en komið
Þjer d&lítið nær, svo að menn heyri
«kki til okkar. Jeg heiti Marfa og
Unnusti minn heitir Agúst. Hann er
hermaður og átti að standa hjeraa á
útverði núna; en af pví að hann er
Hsinn, pá bauðst jeg til að standa á
verðinum fyrir hann. Hann fór heim
til pess að ylja sjer ögn hjá okkur;
það er svo kalt í veðrinu. Jeg sár-
bæni yður um að vera ekki harð-
brjósta gegn ungri stúlku......“
„Hermaður, sem vanrækir skyldu
fiina, bakar sjer punga hegningu, ef
það kemst upp.......“
„Já, en pjer ætlið ekki að ljósta
þvf upp, ætlið pjer?“ sagði hún með
grátstaf 1 kverkunum.
„O, sussu nei, — legðu nú bara
byssuna frá pjer og farðu úr varðkáp-
Unni og bfddu svo eptir mjer parna
Við strætishornið. Jeg skal koma til
þfn aptur samstundis.“
Stúlkan grátbændi hann um að
lofa sjer að vera kyrri á verðinum, en
I>að kom fyrir ekki. Keisarinn kall-
aði & fyrirliða og skipaði honum að
taka byssuna og kápuna og láta annan
bermann taka að sjer varðpjónustuna.
s>Jeg hef“, bætti hann við, „leyft hon-
Um Ágúst að fara af verðinum.“
Keisarinn náði nú stúlkunni, sem
var farin af stað á undan.
„Nú skaltu ekki vera hrædd“,
®agði hann, „jeg er nú búinn aðkippa
þessu f lag. En mjer pætti gaman
»8 vita, hvar pú átt beima.“
„Það er nú ekki meira en fimm
mfnútua gangur pangað“, svaraði iiún
°g greikkaðí sporið eins og til að
vfsa honum til vegar.
Keisarinn gekk & optir hcnni og
komu pau nú inn f prönga götu, par
Bem ekki var nema eitt ljósker, er
bjekk f taug yfir pvera götuna. Þar
°puaði hún dyrnar á fátæklogu húsi
og gekk inn í herbergi á neðsta gólfi.
Sat par gömul kona við vinnu sína
og brann á messiugarlampa hjá henni.
,,Hvað er pettt, ertu komin,
Marfa ?“, sagði hún h&lfhissa, pegar
hún kom auga á stúlkuna, sem var
orðin rauð i kinnum af kuldanum,
„hann hefur orðið að taka til fótanna,
hann Ágúst, pví pað eru ekki nema
fáeinar mfnútur siðan hann fór“.
Nú tók gamla konan fyrst eptir
ókunnuga manninum, sem kom með
dóttur hennar, og stóð hún p& snar-
lega upp, til pess að virða pennan
vafagemling dálítið fyrir sjer.
Keisarinn tók varla eptir pví.
Hann einblíndi á ungu stúlkuna, sem
var dásamlega fögur synum og naut
sín svo ljómandi vel í bjarmanum,
sem lagði af lampanum. Hún hafði
ljóst hár, næstum hrafnsvört augu, og
hin löngu augnah&r vörpuðu dökkum
skuggum á hinar blómlegu og flauj-
elskenndu kinnar hennar. Hún var
h& og grönn, með rósrauðar varir, og
var allur skapnaður hennar sem yndis-
leg endurspeglun af æsku, fjöri og
heilbrigði. Á hlið að sjá minnti and-
lit hennar á myndir af Albanfukonum,
og pegar hún brosti, var eins og sól-
skini slægi yfir allt andlitið. Hún
leit út fyrir að vera tæpra nítján ára.
María sagði nú móður sinni, hvað
fyrir hana hafði komið.
„Ef ekki hefði viijað svo til, að
jeg gekk par um, pá hefði pað, svei
mjer, komið peim á kaldan klaka“,
skaut keisarinn inn f, „en nú purfið
pið ekki að bera neinn kvfðboga fyrir
pví; nú fær enginn neitt að vita um
pað“. Síðan sneri hann sjer að stúlk-
unni og sagði í dálítið lægra róm:
„En með hverju ætlar pú nú að launa
mjer petta?“
Marfa varð rjóð út undir eyru,
en pagði.
„Komdu“, hjelt keisarinn áfram,
og reyndi að teygja hana að stórri
kistu, sem stóð við bakvegginn í her-
berginu og í stað legubekkjar.
,,Komdu, Marfa, jeg pirf að tala dá-
lítið við pig“-
Stúlkan hreifðist ekki úr sporun-
um, en stóð grafkyr.
„Vertu nú ekki svona prálynd.
Þú hefur ráð og örlög unnusta píns f
hendi pjer, og s/nir pú mjer ofurlitla
blfðu, pá fær pú pað, sem er í pessum
sjóði, í heimanmund“.
„Allir eru peir eins“, tautaði
gamla konan.
Það glitti f gullpeningana gegn-
um möskvana á silkipyngjunni,og peir
brugðu tælandi og töfrandi freistingar-
ljóma yfir petta fátæklega heimili;
en stúlkan ljet sjer hvergi bregða og
stóðst freistinguna.
Keisarinn hafði alla sína æfi ver-
ið efunargjarn að pvf er snerti kvenn-
dyggðir. En parna brást honum
bogalistin.
„Eigið pjer sjálfur gullið yðar“,
sagði María loksins, „jeg heyri unn-
usta mínum einum til, og úr pví að
pjer eruð ríkur, ræð jeg yður til að
dvelja ekki of lerigi hjerna.
Þessi orð fengu svo á keisarann,
að honum vöknaði um augu.
„Hvers krefst pú af mjer“, spurði
hann með viðkvæmri rödd, „til pess
að sanna, að jeg vilji pjer ekki nemá
gott?“
„Að pjer pegið yfir pvf, sem pjer
hafið komist á snoðir um.“
„Hjerna er hönd mín til stað-
festingar pví.“
„Og farið pjer svo í burt bjeðau!“
„Kysstu mig að minnsta kosti einn
koss, áður en pú rekur mig út“, sagði
keisarinn og gekk beint framan að
henni. í sama vetfangi opnuðust
dyrnar og Ágúst kom inn.
Þegar hann sá hinn ókunna
mann, kom eins og d&lítið fát á hann,
en hann áttaði sig íljótt og gekk
snúðugt að honum og spurði með
mesta pjósti:
„Hvaða rjett hafið pjer til að
vera hjerna?“
„Og hvaða rjett hefur pú til að
vera hjerna?“ spurði keis&rinn aptur
ofur rólega.
„Jeg!—Jeg er unnusti Marfu!“
„Og jeg hef komið hingað, af pví
að mjer póknaðist nú að gera pað.“
„Þjer hafið komið hingað í miður
sæmilegum tilgangi?“ sagði Ágúst
reiðilega og ógnaði um leið með hend-
inni.
„Af hverju veiztu pað?“
„Þjer eruð hermaður?“
„Já!“
„Jæja, pá parf jeg ekki að gefa
yður & hann. — Komið pjer nú með
mjer!“
„Ágúst! Ágúst! Hvað ætlarðu
að gera?“ kölluðu b&ðar konurnar og
reyndu að halda í hemilinn á honum.
„Jeg er reiðubúinn“, svaraði keis-
arinn og sló um leið frá sjer feldinum.
En p& var eins og Ágúst hefði verið
lostinn af eldingu og hann varð fölur
sem nár.
„Keisarinn!“ stamaði hann út úr
sjer og kai taði sjer á knje og grát-
bændi um miskunn fyrír móðgunar-
yrði sín. Konurnar köstuðu sjer nú
Ifka á knje.
„Standið upp og verið glöð! ‘
sagði keisarinn. „Þið eruð sómafólk,
og jeg vil fá að verða skírnaxvottur
allra barnanna ykkar.“
«■
í 9 ár samfleytt kom Ágúst reglu-
lega á hverju ári og tilkynnti keisar-
anum, að nú væri haun aptur búinn
að eignast son. Þegar langt var liðið
á 10. árið, mætti keisarinn einu sinni
Ágúst í hallarganginum í Burg.
„Nú er líklega sá tíundi á ferð-
inni,“ sagði keisarinn kátbroslega.
„Nei, yðar hátign; ptð hefur ekki
árað vel í ár. í petta sinn kem jeg
ekki til að fá mjer skírnarvott, heldur
í öðrum erindum. Jeg hef heyrt að
ófriður væri í pann veginn að byrja
og kem nú til pess að biðja leyfis yð-
ar hátignar um að jeg megi fara með
hernum sem sjálfboðinn hermaður.
Bróðir minn, sem er óhraustur, ætlar
að annast verzlunina, setn mildi keis-
arans mfns studdi mig til að koma
á fót.“
„En hvað segir konan pín um
pessa fyrirætlan?“
„Konan mín mun bara elska mig
enn heitar, ef jeg kem heim aptur
með sárum, sem jeg lief fengið í pjón-
ustu keisarans míns“.
H&lfu ári síðar kom Ágúst aptur
til Vínarborgar og hafði p& heljar-
mikið ör & vanganum og á brjóstinu
verðlaunamerkifyrir góða framgöngu.
Jósep II. hafði mjög gaman af
að segja frá pessu æfintýri sfuu og
bætti pá æfinlega við:
„Jeg segi ykkur pað satt, að
pessi unga stúlka, hún María, liefur
ekki gert neina smáræðisbreyting á
skoðunum mínum að pvf er snertir
kvenndvgreðir14.
Þýtt af V. G.
—Eimreiðin.
Chio-ríki, Toletlo-ba;> s
Lucíi8 County. $ ’ *
Frank J. Cheney sver, ad tann sje elilri mccJlimur
fjelagsins F. J. Cheney & Co., sem verzla í bænum
Toledo í áour nefndu county og ríki; og uo nefnt fje-
lug býOst til aó borga eitt hundraó (flOO) dollars
fyrir hvert þaó tilfelli af Catarrh sem ekki lækniist
vid aO brúka Hall’s Catarrh Cure.
tFrank J. Cheney.
Kiófest og undlríkrifaó frammi fyrir mjer, 6. des-
ember, 1896.
[Titnar] A, W. Gleason, Not. Pub.
Hall’a Catarrh Cure erinntOku-meóal og verkar
|>ví beinlínis á blódió og slímhiinnurnar í likainan-
um, Skrifa eptir vitnisburdnm.
F J, Cheney & Co , Toledo, O.
Til s*)lu í lyíjabúdum,7fic.
Hall’s Fammily Pillseru J.œr beztu.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUK
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o. s. fr.\
10g“ Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meðöl
Munið eptir að gefa númerið af meðalinu
DR- DALGLEISH,
TANNLŒKNIR
kunngerir hjer með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (set of
teeth) sem fylgir:
Bezta “sett“ af tilhúnum tönnum nú að
eins $10.00. Allt annað verk sett niður
að sama hlutfalli, En allt með því verði
veröur að borgast út í hönd.
Hann er sá eini hjer í bænum Winnipeg
sem dregur út tennur kvalalaust.
Rooins 5—7,
Cor. Hlain & Lombard StreeLs.
Phycisian & Surgeon.
Utskrifaður frá Qucens háskólanum í Kingston,
og Toronto háskólanum ( Canada.
Skrifstofa í IIOTEL GILLESPIE,
CRVSTAL, N* l>.
GODIR
L.ANDAR!
Komið á hornið á King og Jarnes
St’s, par er margt sem ykkur girnir
að sjá. Þar fáið pið allt sem lítur að
hýsbúnaði, svo sem Rúmstæði með
öllu tilheyrandi, Hliðarborð, ný og
gömul, stólar forkunnar fagrir. Mat-
reiðslu stór af öllum mögulegum
stærðum, ofnar og ofnpípur.
Ljómandi leirtau og nyirgt fleira
sem hjer er of langt upp að' telja.
Allt petta er selt við lægsta
verði..
Við vonum að pið gerið okkur pá
ánæyju að koma inn og líta á sam-
safnið áður enn pið kaupið annars-
staðar, og pá sjálfsagt að kaupa ef
ykkur vanhagar um eittbvað.
Gætið pess að kaupa ekki kött-
inn í sekknum.
YbAK ÞJKNUSTU KKIÐUUÓNIK.
Palson & Barda/.
Jceiinlr
BÓKUALD,
IIRAÐRITUN,
STÍLRITUN,
TELEGRAPIIY,
LÖG, ENSKAR NÁMSGREINAR,
OG „ACTUAL BUSINESS",
FR& BYRJUN TIL ENDA.
STOFflAOUR FYRIR 33 ARUM SID&N
og cr elzti og bczti skólinn í öllu Norðvest*
urlandinu.
YFiR 5000 STUDENTAR
H/\FA UTSpiFAST AF HONUIVl.
og eru þar á meðal margir mest leiSandi
verzlunarmenn.
pessi skóli er opinn allt árið um kring, og
geta menn pví byrjað hvenær sem er, hvort
heldur þeir vilja á dagskólann eða kveldskólann
i(enslan er fullkonpip
Nafnfr.egir kennarar standa fyrir hvcrri
námsgreina-deild. pað er bezti og ó-
dýrasti skólinn, og útvegar nemendum
slnum betri stöðu cn aðrar þvilíkar
stofnanir.
Komið eða skrilið cptir nákvæmari upplýs
ingum.
MAGUIRE BROS.,
EIGF.NDUR.
93 E. Sixth Street, St. Paul, Minn.
fjekk Fybstu Vbrdi.aun- (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var í Lundúnaborg 18912
og var hveiti úr öllum heiminum sýnt
par. En Manitoba e ekki að eins
hið bezta hveitiland í hetati, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjárræktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasia
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pvl bæði er par enn mikið afótek >
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, bar sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu ot
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð
ast.
í Manitoba eru j&rnbrautir aiki
ar og markaðir góðir.*
í Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Braodoa
og Selkirk og fleiri bæjum mui i
vera samtals um 4000 íslending .
— í nýlendunum: Argyle, Pipestoue,
Nýja-íslandi, Alptavatns, Shoal Laí
Narrows og vesturströnd Manitob*
vatns, munu vera samtals um 4000
íslendingar. í öðrum stöðum I fyii
inu er ætiað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pvl heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní
toba er rúm fyrir mörgum sinnam
annað eins. Auk pess eru I Norð-
vestur Tetritoriunum og British Go
lumbia að minnsta kosti um 1400 1»
endingar.
íslenzkur umboðsm. æt'ð reiðu
búinn að leiðbeina Isl. innflytjendum
Skrifið eptir nýjustu upplýsing
m, bókum, kortum, (allt ókeypis)
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister #f Agriculture A Immigratioa
WiNNapuo, Manitoba.
IJflJ ou licrij.
Gangið á St. Paul ,Business‘-skólann. pað
tryggir ykkur tiltrú alira ,bnsiness‘ manna. Á-
lit hans hefur alltaf aukist þar til hann er nú á-
itinn bezti og ódýrasti skólinn í öllu Norðvest-
urlandinu. Bókhald er kennt á þann hátt, að
iegar menn koma af akólanum eru þeir fœrir
um að taka að sjer hjerum bil hvaöa skrifstofu-
verk sem er. Reikningur, grammatlk, að stafa,
skript og að stýla brjef er kennt samkvæmt
fullkomnustu reglum Vjer erum útlærðir lög-
menn og höfum stóran klassa í þeirri námsgrein,
og getur lærdómur sá, sem vjer gefum i þeirri
námsgrein komið í veg fyrir mörg málaferli.
MAGUIRE BROS.
93 E. Sixth Street, St. l’aul, Minn
Noplhpu Paciöe By.
TTJVLEl CABD.
MAIN LINE.
Arr. Lv. Lv
II ooa I 25p .. .Winnipeg.... i 00p 9 3°P
7 5Sa 12 OOp .... Morris .... 2.28p 12oi
6 ooa 11.09a ... Emerson . .. 3.20p 2 3 5
5 ooa 1° 55.a ... Pembina.... 3.35p 9. 30
i 2$a 7.30 a . .Grand Forks.. 7-05p 5. 55
4.05 a Winnipeg Junct’n 10.45p 4. 00
7.30 a .... Duluth .... 8.00 a
8.30 a .. Minneapolis .. 6.40 a
8.00 a 7.15a
)0.30a .... Chicago.... 9.35 a
MORRlS-BRANI\ON BRANCH.
Lcss upp Ixes nidur
Arr. Arr, • . Lv. Lv.
ll.OOa
8,30p
5.15p
12. lOa
9.28 a
7.00 a
4.00p
2 20 p
12.53 p
10.56a
9.55 a
9.00 a
.. .Winnipeg
....Morris,....
.... Miami....
.... Baldur ....
. .. Wawanesa...
Lv.Brandon..Ar
. |l0.30a
12. )5p
1.50p
3.55p
f.OOp
e.oop
9-301
7.00p
Il0.17p
3,2*2p
6,02p
8.30p
þetta byrjadi 7. des, Kngin viöRtuda í Morris. þa
mæta tnenn lestinni nr. 103 á vestur-leíd og lesliun
nr. 104 á austur-leid. Fara frá Wpeg: uiánud., mídv.
og ítistud, Frá Brandon: þridj ,flmnit. og laug.
Northern
PACIFIC
RAILWAY
GETA SELT TIGKET
Til vesturs
Til Kooteney p1&ssins,Victoria;Van.
couver, Seattle, Tacoma, Portland, eg
samtengist tranp-Pacific línum til
Japan og Kíua, og strandferða og
skemmtiskipum til Alaska. Eiunig
fljótasta og bezta ferð til San Fraticisco
og annara Califoruiu staða. Pullm::n
ferða Tourist cars alla leið til San
Francisco. Fer frá St. Paul á hverj-
um miðvikudegi. Þeir sem fara frá
Manitoba ættu að leggja á stað sann
dag. Sjarstakur afsláttur (excursi
rates) & farseðlum ailt árið um kriug,
Til sudurs
Hin ágæta braut til Minneipolís,
. Paul, Ohicago, St. Lousis o. s, frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu o
Pullman-svefnvagna.
Til austurs*
Lægsta fargjald til allra staðaíat.
ur Canada og Bandaríkjnnum I gej -
um St. Paul og Chicago eða vat. -
leið frá Duluth. Menn geta hal. *
stanslaust áfram eða geta fengið < 3
stansa I stórbæjunum ef peir vilja.
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv Arr.
4.45 p m ... Winnipeg. .. j Portage la I’rairieí 12.35 pm
7.30 p m 9.30 a m
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G.P.&T.A.,St.Paul. Gen.Agent, Winnipe
S
Til gamla landsins
Farseðlar soldir með öllum gufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelphiá
til Nerðuráifunnar. Einnig til Suður
Ameríku og Ástrallu.
Arinbjorn S. Bardal
Solur líkkistur og annast um út
arir. Allur útbúnaðux ,á bezti.
Opið da'g og nótt.
497 WILLIAM AVE, T"'«''
Skrifið eða talið Vtö ageuta North-
ern Pacific járLorautarfjelaarsins, cOa
skrifið til °
H. SWINFORD,
Gknkrai, Agknt,
WINNIPEG, MAN