Lögberg - 25.10.1900, Page 3
LOGBKRG, PIS4MTUDAGINN 25. OKTOBtíR 11)00
Mr. Paul Williams,
binn núverandi audiíor (reikt-ings-
yfirskoftandi) í Peœbina Co. er c-inad-
iskur að uppruna, laeknisson, mefl á-
pætri naeDtun og eiginlegle.kum,
skólakenrari og bóndi. Langflestir
íslei zkir kjósendur í Pambina county
f>ekkja Mr. Williams persónulega,
sem m«nn, kennara, bónda eða ero-
bwttisman, og pekkja hann að góðu.
1 mörfT ár hefur htnn kent 4 skóla með-
al íslendingra, 0» enginn al-enskur
kennari hefur orðið fieim kærari eo
Paul Wiiliams, svo ár eftir ár hefur
hann kent á sama skólanum. Síðasth
tvö ár hefur hann verið auditor, og
ásamt aðstoðarmanni sinum, Sveini
Thorwaldson, getið sér hylli manna
alment. Náiega öll blöð Pembina-
county’s ljúka lofsorð á embættis-
færslu þeirra. Sem dæmi upp 4 vin-
sældir Mr. Williams má geta, að við
síðustu kosningar fékk hann öll at-
kvæði, nena, eitt, í sínu township-i, og
sú er trú almennings, að f>að hafi
hlotið að vera hans eigið atkvæði.
S íkt er mjög fágætt í voru laudi. Og
sá maður sem fiannig er kyntur
„heima“ hjá sér, sá maður sem vér ís-
lendingar trúum sérátaklega fyrir
börnum vorum og uppfræðing freirra,
sen hefur reynzt jafnvel sem embætt
ismaður, sem hefur valið sér fslenskan
efnismann til aðstoðar, sem hefur ver
ið endurcefndur af sfnum flokks
bræðrum, sá maður á f>að sannarlega
skilið, að fá atkvæði íslenzkra kj és-
enda í haust. Hver réttsýnn kjós-
andi hlýtur að sjá, að fiað < r gjör-
samlega ástæðulaust að skifta um
embættismann f>ar sem eins stend-
ur á, &ð jafn-alkunnur mentamaður,
trúverðugur fijónn almennings og
sérstakur íslendinga vinur á 1 hlut.
Hann hefur ieynslu í starfi sinu og
befur gefist f>ar jafn vel og í skóla-
kenslunni og hann hefur margsýnt,
að hann er vinur vor íslendinga,meira
en i orði og fyrir atkvæðis sakir, og
nú ættu íslendÍDgar ekki að láta sitt
eftir liggja, að sýua honum sitt hugar
f>el og traust n eð f>ví, að gefa honum
atkvæði. Það væri meir tn lítið öfug
pólitik og óhollar flokksæsingar sem
léti menn gleyma slikum manni kjör-
daginn.
Pað er æði n örgum kunnugt að
Paul Williams er óvenjulega góður
drengur—auk hæfilegleika,sem fregar
voru nefndir. Hálf nakin, allslaus
pkólabörn, hefur hann stundum klætt
fyrir eigin reikning. Og naumast
mundu þau gleyma honura 6 nóvem-
ber, ættu f>au atkvæðisrétt, hvort sem
hinir Islenzku feður fieirra barua og
frændur gera f>ið aú eði ek'< .
Sá, sem f>etta ritar, og ekki er
jólitiskur embættismaður, leiðtogi né
he c’mti) pess keyptur, getur ekki
látið vera að segja um leið um Mr.
Svein Thoi waldson, aðstoðar-auditor,
að meðtl íslend:nga e.r mjög vand-
fundinn betri maður fyrir f>4 stöðu
Nálega allir íslendirgar pekkja hanr
að góðu, en f>ekkja hann þó ekki fyr
ir jafn góðan drer g og myndarlegsr
I sinni embæt.tisttö^u, eins og hvun í
aun réttri er. Riunalegur blettur
yrði f>að á oss, hinum íslenzku bræðr-
um hans, ef vér fyikjUm ekki liði með
honum I kosninga-baráttunni.
Grrið honum f>að sem f>ér vi'duð
láta yöur ger11. t>essir menn eiga
xlt ut-dir atkvæðum yðar.
Gefið f>eim f> íu—f>ó spilt verði
fyrir petm af einstökum andstæðing-
um.
Mr. Alex L. Airth.
I skrá þeirri sem vér birtnm fyrir
nokkru síðan yfir embættismanna-
efni f>au er flokkur republikana hefur
tilnefnt í Pembina-oounty, N. I)ak.,
gátum vér meðal annara um Mr. Alex-
arder L. Airth, er sækir um endur-
kosningu sem ritari í „county“-rétt-
inum (Clerk of t.he Court) fyrir Pem-
bino-county. Á tilnefningar-fundir-
um í Neche, fyrir nokkru sfðan, fékk
Mr. Airth mikið hrós í ræðum, sem
ýmsir republikanar héldu við f>að
tækifæri, fyrir f>að hve ljómandi vel
hann befur staðið í stöðu sinni undan-
farið kjörlímabil (2 ár). E>að sýcdi
sig lika, að f>að var eicdregið álit
fundarins, að Mr. Aírth væti hæfasti
maðurinn í ritara-embættið, f>vt hann
var tilnefndur I f>að fyrir næstu tvö
ár í einn bljóði, sem er óvanalegt á
pannig fuudum. Fundurinn sýndi,
að hann kunni að meta ráðvendni og
hæfilegleika f>essa embættismanns
„county4* isins, og hefur vafalaust
uppfylt almenna ósk kjósendanna
með f>ví, að tilnefna Mr. Airth aftur I
ritara-embættið. hetta og hve að
dáanlega Mr. Airth hefur staðið I
stöðu sinni, hlýtur að f>ýða f>að, að
hann nái kosningu með miklum at-
kvæða mun. Þsð lltiir út fyrir, að
kjósendur í Pembina-county eéu stað-
ráðnir í að halda f>eim f embættum
lengur en eitt tímabil, sem staðið liafa
í fieim með eins mikilli trúmeDsku og
dugnaði eins og Mr. Airth hefur gert.
Dað er eogin blettur eða hrukka á
mannorði Mr. Airth’s, ^hvorki sem
prívat borgara cé sem embættismanns,
og fiess \egna leyfum vérossaðmæla
fast með kosningu hans.
Mr. Airth er einn af f>eim ensku-
mælandi mönnum í Pembina-county
sem kanu að meta hæfa og góða ís-
lendinga, f>ví hann hefur haft einn
landa vorn fyrir aðstoðarmann (De.
puty Clerk), nefnil. Mr. Geo. Peter-
son, sem einnig er vel fær m»ður í
starfi sfnu og sem vafalaust heldur
áfram á skrifstofunni, ef Mr. Airth
verður ecdurkosion. Þið, að Mr.
Airth kaus sér íslending fyrir að-
stoðarmann, ætti »ð vera öflugt með-
mæli fyrir hann hjá fsl. kjöseoduu
hinn 6 nóv. næstk.
Mr. W. J. Burke.
E nn af be’m mönnnm, sero
flok'Tur republikana hefur tilrefnt, til
endurko8ningar hirin 6. nóv. næstk.,
er hinn rúverandi ríkissóknari (State-
Attornev) fyiit Pen bina-couDty, Mr.
W. J. B irke. Hann, eins og m>>r(rir
af íbúum „county“ isins, er fæddur I
Cauada, en fluttist til N. Dakota sem
unglingur árið 1880 með foreldrum
sínum, sem námu land mllu frá
bænum Cavalier.
Mr. Burke gekk fyrst á alpýðu-
skólann í Cavalier, en síðan fór hann
á háskóla Norður-Dakota rikis, I
Grand Forks, og las f>ar í 2 ár. Eftir
f>að kendi hann á skólum um hríð, en
las jafnframt lög, og árið 1891 fór
hann á lögfræðie-skóla Minnesota-
ríkis og útskriíaðist f>aðan með hæsta
vitoisburði árið 1894. Eftir að Mr.
Burke útskrifaðist.var hann um hrið I
félagi við Mr. Daniel J. Laxdal, lög-
fræðing I Cavalier. En árið 1896
gekk Mr. Burke í félag við Mr. N. C
Young, lögfræðing f Bathgate, og
hefur aukið og bygt upp starf f>að, er
Mr. Young hafði byrjað f>ar. Mr.
Burke var kosinn sem rfkissóknari
fyr'r Pembina-county árið 1898, með
svo miklum atkvæða mu >, að enginn
republikan 1 „county“-inu hefur haft
e:ns mikinn meirihluta. Hann er rit-
ari lögfræðÍDga-félags N. Dakota-rík-
is, og er > el fiektur maður, ekki ein-
asta I Pembina-county, heldur um alt
rfkið. Hann hefur staðið ágætlega I
stöðu sinni og ætti að vera endurkos.
inn. Það er ekki völ á j*fngóðuro,
h^að f>á hæfari, manni I „couoty“ inu
í ríkissóknara embættið, svo kjósend-
ur ættu að styðja hann eindregið.
HEYRiVARLEYSI I.ŒKNAST EKKI vld innapj t-
lngar edit þesskon-ir, því pad mer ekki í uppt ikln
þad er ad eins eitt, aem læknar heyrnarieysi, og þad
er medal er verkar á alla iíkamebygginguna I»ai)
stafar af seslng í slímhimnunum er ollir bólgu 1
eyrnapípunum. þegar pœr bólgna, kemur suda
fyrir eyrun eda heyrnin fflrla«t, cg ef þær lokast f»á
fer heyrnin. Sé ekki hægt ad lækna þad >em orsak-
ar bálguna og pípunum Komid i samt lag, þá fæet
heyrnin ekki aftur. Niu ai tíu slíkum tilfeiium or-
sakast af Catarrh, sem ekki er annad en æsing i
slímhimnunum.
Vér skulum gefa ?1' 0 fyrir hvert einasta heyrnar
leysis-tilfelll (er stafar af Catarrh , sem H ALL S
CATARRH CURE læknar ekki. Skiifld eftir bæki-
ingi geflns. F. J. Cheney & Co, Toledo, O.
Sélt í lyfjahúdum á 7Bc.
Hall’s Family Piils eru beztar.
CAVEATS, TRADE MARKS,
COPYRICHTS AND DESICNS.
; Send your bnsiness direct to Washington, <
saves time, costs less, better service*
My offlce cloae to U. 8. Patent Offlce. PREE prelimln-1
1 ary examinations made. Atty’e fee not nntil patent <
1b eecured. PERSONAL ATTENTION GIVEN-19 YEARE «
’ ACTUAL EXPERIENCE. Book ”How to obtain Patenta,” J
! etc., sent free. Patenta procured through E. G. Siggere ]
5 receive apecial notfce, without charge, in the
jlNVENTIVE ACE;
l HluBtrated monthly—Eleventh year—terma, $1. a year. ’
Late of C. A. Snow & Co. J
;E. G. SIGGERS,
916 F St.. n.
WASHINGTON, D.
3
De Laval
r
Rjoma=
Skilvindan
Núði Háurn Verðlaumim (Grand Prize) hj4 verðlaunanefnd-
inni á Parísarsýningunni í sumar, og voru þar til að keppa um verð’-
laun skilvindur frá öllum löndum. De Laval skilvindan var viður-
urkend að taka öllum öðrum fram í öllu verulegu.
Skrifið eftir ritlingum o. s. frv. til
T“ CANADIAN MIBT SBPPLT CO.
236 KING ST., WINNIPEG.
F.ða til
Á. EGGERSSON, Geni.rai. Agf.xt, 68o Ross Ave., WINNIPEG,
CIIR. JOHNáON, Agent Baldur, Man.
S LOFTSSON, Agf.nt, Churchbridge, As,a
ALEXANDRA SKILVINDURNAR
eru hinar beztu, Yér liöfum selt meira af Alexandra þelta sunaar e t no tkra siaui
áður og hún er enn á uudan öllum keppinautum.
Vér geruru oss I hugarlund, að salan verði enn meiri næsta ár, og vör afgreiðuin
íljótt og skilvíslega allar pantanii sendar til umboðsmanns vois
IVjr. Cunnars Sveinssonar
og eins |>ær sem kunna að verða sendar beina leið til vor.
R A. LISTER & CO. Ltd
232 King Str., WINNIPFG.
Pf\ --7y xTv s'Jx ^fX ?f\ /-7V \ ?f\ sfx ?f\ ?f\ 'Sfx Jfx Sf\ -7\ ?f\ -tv
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
%
*
&
X
*
S
1
*
*
*
*
Ijaustib kemttr
og nú er því tíminn til að kaupa
HAUST= oo VETRAR=
VARNING.
200 kvennmanna og unglinva ytirhafuir af öllum litum og af öllum stærð-
um. Vandaðra og ódýrara npplag heflr aldrei til delkirkliæj .r kom-
ið. Verð frá $1.75 til $il.25.
Kjó’adúkar af öllnm litum og af mismnnandi gæðum, Verð frá 15c. til
$1.30 yardið.
250 Karlmanna- og drengja fatnaðir úr bezta efni með nýjasta sniði. Verð
frá $3.25 til $15.00.
Skótau og margt fleira alveg með gjafverði. öll matvara ný og ljúffeng.
Kornið sem fyrst á meðan er úr miklu að velja.
Við gefum Trading Stamps.
ROSEN & DUGGAN,
Selkirk, Man.
*
*
*
*
*
*
¥
*
*
*
*
*
263
að J>ér þektuð þennan Mitchel aftur, ef [>ér sæjuð
bann?“
„Ég get ekki sagt um það fyrir víst“, svaraði
Chambers. „En, eftir á að hyggja, p>að voru tveir
menn, sem kallaðir voru Mitchel, og báðir nefndust
ei nnig Leroy“.
„Eruð f>ér vissir um [>etta?“ sagði Barnes.
„Já, nokkurn veginn viss“, svaraði Chambers.
„Deir voru systkina-synir. Hinn maðurinn varyngri.
Ég pekti hann ekki sjálfur. Hann var af þvl tsgi
sem maður kallar kristilegra ungmenna-fólagspilta,
og [>ess vegna ekki alveg af sama tagi og ég. En
mór finst ég muna eftir, að hafa heyrt, að hann hafi
verið ástfanginn I creofe-stúlkunni. En, heyrið mig,
ég get sagt yður hver getur frætt yður um alt [>etta“.
„Ó, hver er hapn?“ sagði Barnes.
. „Það er gamall maður, sem nefnist Neuilly“,
svaraði Chambers. „Hann vissi um alt viðvlkjandi
creoíe-stúlkunni, og hlýtur pvl að vita um alt I sam-
bandi við [> jssa Mitchels. Ég held, að hann hafi ver-
ið á valdi pessarar La Montalbon. Hön vissi eitt-
hvað um hann, og notaði pað til að kúga út úr hon-
um peninga, eins og hún gerði við marga aðra. Með
j>ví hún er nú dauð, pá getið [>ér ef til vill fengið
hann til að segja yður alt saman“.
„Gott og vel“, sagði Barnes. „Útvegið mér
hösnúmor hans, og vitið slðan hva'a upplýsingar þér
getið fengið um [>ennan hinn Leroy Mitchel, góða
niltinn. Uppgötvið hvað varð af honum, og skil ég
270
Eftir að Mr. Mitchel hafði lesið petta, lauk hatiu
við að klæða sig, notaði telegraf-skeytið til að kveikja
sér I sígarettu, og fór síðan með unnustu slna á
feikhúsið.
- XIV. KAPÍTULL
IlJÓNAVÍtíSLA, SKM TAFIÐ VAK FYBllí.
Á meðan Mr. Barnes var suður I New Orloans,
uppgötvuðu njósnarmenn hans I New York lltið eða
ekkert gagnvart peim, sem þeir áttu að hafa gætur
á. Sannleikurinn var, að frá sjónarmiði leynilög-
raglumannsins hafði framferði fólksins, er gætur
voru hafðar fi, verið mjög viðburðalltið og hversdags-
legt. Þið fór I [>essar vanalegu heimsóknir, fór á
leikhúsin jafn oft og vanalega, fór I eftirmiðdags-
tedrykkjur, I stuttu máli, pað hagaði s5r algerlega
eins og hvert annað efnað fólk er vant að gera. En
samt liðu pessar vikur ckki án þess að neitt sérlegt
gerðist. Hið pýðiiigarmesta, sem gerðist, var ef til
vill að tiltaka brúðkaupsdag peirra Mr. Mitchels og
Miss Remsen. Dagurinn, sem |>au ætluðu að gifta
sig, var hinn 5. mal, sami dagurinn sem Mr. Barnes
og Mr. Neuilly voru væntanlegir til New York.
Örlögin virtust þannig vera að fl/ta fyrir aðal-
viðburði, sem áttcað sko sjálfan brúðkaupsdaginn.
259
verð að fa^a með yður til New York“.
„En, heyrið mig“, sagði maðurinn, sem nú var
orðinn lafhræddur, „hér er slórkojtlegur misskiluing-
ur á ferðum. Ég hef verið að ljúga að yður; ég er
ekki eiginmaður konunnar, og ég heiti ekki Mitchel".
„Þeasi saga hjálpar yður ekki, kunningi“, sagði
Barnes. „Mr. Sefton, leynilðgregluaaaðurinn hér í
borginni, becti mér á yður“.
„En hann er einmitt maðuriun sem leigði mig til
þess, að '4 yður til að halda, að ég væri Mitchel“,
sagði mnnntetrið.
Mr. Barnes hló með sjálfum sér fogar hann sá
hve vel bcagð hans hafði hepnast. Hann hafði altaf
grunað, að New Orleans-leynilögreglumiðarian væri
að leiða sig afvega, og nú sá hinn tækif ri til rð
koma með krók á móti bragði og ná 1 dýrmætar upp-
lýsingar.
„Þetta er mjög ótrúleg saga“, sagði B iraes [>vf,
„en ef f>ér segið mér alt, sem þér vitið, pi má vera
að ég trúi yður“.
„Þér getið reitt yður á, að ég skal sogja yður
upp alla söguna eins og húu er, til f>ess að knmast úr
pessari klípu“, sagði maðurinn. „F'yrst og fremst er
hið rétta nafn mitt Arthur Chambers. Eg var eitt
sinn talsvert ofarlega I mmnfélagiuu, átti allmik'a
peninga og var heiðarlegur maðar. En drykkju-
skapnr breytt' öllu saman. Nú g-itur hver sem «r
keypt mig fyrir fáeiua dollara, og f>að er einmitt pað
scrn Sefton gerði. Hann kom til mfu fyrir hér uui