Lögberg - 25.03.1915, Síða 5

LÖGBERU, FIMTUDAGINN 25. MARZ 1915.
5
■
Srrktr á Frakklandi. — Herlið Frakka hiö serkneska úr Afríku, er
kulsælt á vígvelli. Hér er sýnd ein sveit af þeirra liöi, en hver maöur
hefir sveipaö aö sér ábreiöu eöa brekani, til aö halda sér hlýjum.
Umboðsmenn Lögbergs
J. A. Vopni, Harlington, Man.
Ólafur Einarsson, Milton, N.D.
K. S. Askdal, Minneota, Minn.
J. S. Wium, Upham, N.D.
G. V. Leifur, Pembina.
J. S. Bergmann, Garöar, N.D.
Jón Pétursson, Gimli, Man.
S. S. Anderson, Kandahar, Sask.
Jón Ólafsson, Leslie, Sask.
A. A. Johnson, Mozart, Sask.
Svb. Loptsson, Churchbridge, Sask.
Paul Bjamason, Wynyard, Sask.
J. J. Sveinbjörnsson, Elfros, Sask.
Jónas Samson, Kristnes, Sask.
G. F. Gíslason, Elfros, Sask.
C. Paulson, Tantallon, Sask.
Olgeir Friöriksson, Glenboro. Man.
Albert Oliver, Brú P.O., Man.
Chr. Benediktsson, Baldur, Man.
Ragnar Smith, Brandon, Man.
D. Valdimarsson, Wild Oak, Man.
Jóhann Sigfússon, Selkirk, Man.
S. Einarsson, Lundar, Man.
Kristján Pétursson, Siglunes, Man.
Oliver Johnson, Winnipegosis, M.
A. J. Skagfeld, Hove, Man.
Guöbr. Erlendson, Hallson, N.D.
O. SigurÖsson, Burnt Lake, Alta.
Sig. Mýrdal, Victoria, B.C.
Th. Simonarson, Blaine, Wash.
S. J. Mýrdal, Point Roberts, Wash.
meö sama skipi í næstkomandi
óktóber mánuöi.
Herra Ámi Eggertsson veröur
því viÖ því búinn, eins fljótt og
liann fær farseöla formin frá fs-
landi aö selja farbréf alla leiö frá
Winnipeg til íslands og eins aö
veita móttöku fargjöldum til fólks
á íslandi sem fólk hér kynni aö
vilja senda því og á því veröi sem
aö framan er auglýst.
Geta má þess aö umboöstnenn
Gullfoss í New York eru þeir
Bennett & Hroslef, 18 Broadway.
Meö þessu er vonaö aö svaraö
sé flestum þeim spurningum sem
hlutasölu nefndinni hér og blööun-
um hefir borist um þetta efni.
B. L. Baldwinson,
ritari.
Skipatökur Englend-
. inga.
milli Islands og Færeyja.
ESns og áöur hefir veriö frá
skýrt hér í blaöinu, hafa Englend-
ingar 5 vetur tekið þrjú skip, sem
hafa flutt hesta héöan til Danmerk- ]
ur: Kong Helge, Botniu og Es-
bjerg og skipaö hestunum á land í
Leith. Enskur sjóliösforingi haföi
tekiö viö stjóminni á “Kong
Helge”, og fórst honum svo lag-
'ega aö leggja að bryggjunni í
Leith, aö skipiö rakst á bryggjuna
°g stór-skemdist og annaö ekkerið
tupaöist. Tók alllangan tima aö
gera viö skipiö. Englendingar
höfðu fyrst heimtaö aö hinir
dönsku eigendur ‘hestanna borguöu
Uppskipun á hestunum og fóöur
þeirra í landi, en þvi hafa eigend-
Urnir mótmælt. Mun hestunum
s'ðan hafa veriö skilaö aftur, því
Rnglendingar hafa oröiö aö viö-
uhkenna. aö hestamir væm eigi
^tlaöir til útflutnings frá Dan-
'uörku Hafa bæöi útgeröhrmienn
skipanna og eigendur hestanna
'crafizt skaöabóta.
Aasberg skipstjóri á Botniu ter
i^essum oröum um feröina t sam-
'aTi viö danskan blaðamann:
betta er hin versta tslandsferð
t>eim 179, sem eg hefi fariö. —
^ ið fóram frá Seyðisfirði 20. des-
umber meö 280 hesta, 200 smá-
esta stykkjafann og 10—20 far-
Pega. Kl. 7 um kveldiö, þegar viö
v°rum milli Færeyja og íslands,
'orum viö stöövaöir af enska beiti-
skipinu "Virginia”. Veöur var
stilt og bjart og Englendingar settu
ut bát og sendu liðsforingja yfir um1
hl okkar. Hann skoöaöi skips-l
skjölin og skipaöi oss svo aö liggja
kyrrum, þangaö til “Virginia”
heföi fengið skipun frá foringja-
skipinu. Aö fjómm klukkustund-
um liðnum kom báturinn aftur og
meö honum Grey liösforingi og 10
vopnaðir sjóliöar. Og nú var okk-
ur skipað aö halda til Kirkwall.
Grey liösforingi var mjög kurteys,
og spuröi hvort skipverjar vildu
vinna aö skipstjóminni, og sam-
þyktum við það. Sigldum viö
samhliöa beitiskipinu í 28 klukku-
stundir. Daginn eftir drógu Eng-
lendingar upp brezka fánann fyrir
ofan póstflaggiö okkar. Eg mót-
mælti þvi. en Grey liðsforingi sagöi
aö þetta væri fyrirskipað, og svo
varö aö vera. Viö komum til
Kirkwall að kveldi hins 22.; toll-
þjónamir komu um borð og tóku
skipsskjölin, og þá var brezki fán-
inn dreginn niöur. Eg fór til
hafnarstjórans og mótmælti þess-
um aöförum; sagöi honum meöal
anhars aö í svona kyrru veöri væri
of-lítið loft í lestinni, og tveir hest-
amir væm dauðir. Eg fór því
fram á aö skipiö hraöaöi feröinni
til Leith. Seinna um daginn feng-
um við skipsskjölin aftur og skip-
un um aö fara til Leith. Þangaö
komum við seint á aöfangadags-
kveld. Á jóladaginn var hestunum
skipaö i Iand, og fékk eg kvittun
fyrir þeim — 278 — og |>á var loks
vandræðunum lokiö.
T Noröursjónum fórum viö
fratnhjá sprengidufli í reki, og
komum hingaö til Kaupmanna-
hafnar aö kveldi hins 29. desem-
ber.” — Austri.
Frá Gimli.
Viö undirritaðar álítutn okkur
skylt að geta þess, aö í vetur hefir
herra Jóhannes Sigurðsson kaupmaö-
ur hér á Gimli afhent okkur eitt
hundraö dollara í peningum, til út-
býtingar meöal fátæklinga á Gimli
og i grendinni. Við höfum nú aö
mestu afgreitt þetta, eftir okkar
greind og samvizku, og erum þess
fullvisar, aö hugheilustu þakklætis-
tilfinningar frá þiggjendum fylgja
línum þessunt og einnig aö sá, sem
ekki lætur einn vatnsdrykk ólaunaö-
an, metur gjöfina aö verðugleikum.
Mr. Sigurðsson gat þess, aö gjöfin
væri frá verzlunarfélagi sinu, Sig-
urdson-Thorvaldsson Co. Þietta
sýnir réttan skilning á því, aö sælla
er aö gefa en þiggja.
Elísabet Polson.
Ingibjörg Frímannsson.
Sterkur (Islendingur.
Herra ritstjóri Lögbergs:—
í síðasta blaði þinu er þess get-1
iö aö maður nokkur hafi boriö
kvígii á baki sér, sem viktað hafi
300 pund; og er þaö hér um bil
273 pund dönsk.
Eg get nú sagt þér sögu af manni
sem uppi var um miöja 19 öldina
og geröi alveg hiö sama, nema þaö
aö hann bar byröi sína mikið
lengri og ógreiðari veg. Sagan er
svona:
Maður hét Stefán og var Ólafs-
son. Var hann austfirzkur aö ætt
og uppmna. Hann var tröll aö
vexti og ramur aö afli, og á líkum
aldri og þeir synir Hjörleifs sterka,
Ámi, Stefán og Guömundur.
Stefán Ólafsson var latur til
vinnu og var þvi oft í ferðalögurm
og seldi dót a'f ýmsu tagi, svo sem
koparkjálka, bitla og sylgjur, er
þénuðu til reiöbeizla geröar. Líka
sagöi Stefán sögur. því aö hann
var maöUr skýr og kunni vel frá aö
segja. Var því ætíö velkominn
gestur hjá öllum heldri mönnum
sem ætíö dáöu þá menn er segja
kunnu frá einhverju er á sér haföi
sögu blæ.
Eitt sinn fór Stefán Ólafsson
suðurfyrir Lónsheiðt með dót sitt.
Þá er hann var á suðurleið gisti
hann hjá séra Þórarni Erlendssyni,
sem þá var prestur á Hofi x Álfta-
firöi, þar sem Síðu-Hallur bjó til
foma. Stefán var nokkra daga
hjá presti í mesta yfirlæti og sagði
sögur. Þótti mikið til hans koma
vegna afls og atgervi, enda hafði
hann þangað aldrei fyr komið.
Áður hann fór suður baö séra
Þórarinn hann aö koma meö tvæ-
vetra kvígu fyrir sig frá Bæ í
Lóni, þá er hann kæmi til baka
austur. Hafði prestur fengið
kviguna upp i landskuld hjá ein-
hverjum þar í Lóninu.
Stefáni gekk feröin vel suður til
Homafjaröar, dvaldi þar í nokkrar
vikur og var hvarvetna vel tekiö
þar sem hann kom. En þaö var
siður hans aö gista aldrei nema á
efna heimilum og vora þau mörg
á þeim áram þar á Síöunni, því af-
komendur Jóns Helgasonar sýslu-
maiuis vora þá orönir nokkuö
fjölmennir og hafa jafnan þar
mestu ráöiö í síðast liðin 140 ár.
Þá Stefán fór austur tók hann
með sér kvíguna og var hún hon-
um ekki þægur ljár í þúfu. Þá
er kom á miöja Lónsheiði gafst hún
upp eöa vildi ekki ganga einu
feti framar. Stefán tók þá kvíg-
una á bak sér og bar til bygöa.
Skildi hann hana þar eftir og hélt
nú út að Hofi og sagöi presti aö
hann heföi skilið kvigu skömmina
eftir á næsta bæ viö heiðina.
Næsta dag sendi prestur tvo af
vinnumönnum sínum aö sækja
gripinn og var honum komið heim
á prestssetriö.
Stefán hvíldi sig i nokkra daga
eftir bagga buröinn og er sagt aö
prestur muni hafa horgað honum
i vel fyrir ferðina.
Þaö mun hafa veriö í þessari
sömu ferð að Stefán Ólafsson
glímdi eöa átti aö hafa glínit viö
Skála-Brand.
Skála-Brandur er sá mesti
draugur sem uppi hefir veriö á
Austurlandi. Hann var franskur
sjómaöur þá er hann var í lifanda
lifi og hét að réttu lagi Briand. En
Siguröur i Snæhvammi vakti hann
upp til þess að drepa mann, er hann
átti sökótt viö.
Eg hefi skrifaö upp söguna af
Skála-Brandi og gat þar um við-
ureign þeirra Brands og Stefáns,
Saga þessi er sú bezta draugasaga
er nokkra sinni hefir myndast á
Tslandi og er 20—30 blaösíöur, 6x9
þúmlunga aö stærö. Eg hefi skrif-
aö upp nokkur hundruð blaösíöur
af sögum af ýmsu tagi og kemur
fyrsta hteftiö af þeim fyrir almenn-
ings sjónir um næstu mánaða mót
og ef almenningur vill svo vel
gjöra og kaupa þetta hefti læt eg
annað koma strax á eftir.
Séra Þorsteinn sem prestur var
i Berufirði og eg var vinnumaður
hjá áður en eg fór til Ameríku,
var sonur séra Þórarins Erlendsson-
ar á Hofi 5 Álftafiröi; sagöi hann
mér aö þaö væri satt aö Stefán
heföi borið kvíguna, því honum
mætti maöur sem fór suður þá er
vStefán fór austur. Líka sagöi
prestur mér að Stefán heföi veriö
sá sterklegasti maður sem hann
hefði nokkum tima séö.
Antonius Eiríksson viö Riverton
í Nýja Islandi og er nú því sem
næst tíræöur, segir mér.hiö sama
og séra Þorsteinn aö Stefán hafi
veriö hár og digur og ramur aö
afli. Antonius var Vinnumaöur hjá
Stefáni Ólafssyni þá er hann flutti
i Víðirdal, sem enginn maðúr hafði
áöur bygt. En þeir höföu flutt
þaöan skömmu áöur en snjóflóöiö
drap fjölskyldtt þá er flutti þang-
aö þá er Stefán fór, alt nema eina
stúlku 16 ára. — Um snjóflóöiö í
Víöirdal má lesa í Sagnabálki mín-
i um, þá er hann kemur út.
WiiAipeg, 20. marz 1915.
S. J. Austmann.
F réttabréf.
Blaine, Wash., 15. Marz 1915.
Tíðarfarið hefir verið hiö unaös-
legasta allan þennan vetur, tiltölu-
lega litlar rigningar og kuldar nær
því engir og naumast hægt aö segja,
að viö höfum séö snjókorn falla úr
lofti þennan vetur. Það var dálítill
frostkafli seinni partinn af síðast-
liðnum Desember og Janúar. en
síðan stundum frost á nóttum en
þýtt á daginn. Er þessi vetur sá
allra bezti, siöan eg kom hér á
ströndina 1907.
Um heilsufar fólks er mér ekki vel
kunnugt, því eg er enginn læknir, og
er því ekki hlaupið til min þó ein-
hver verði sjúkur. En utan að mér
hefi eg heyrt, að töluverður krank-
leiki hafi átt sér staö, einkum af
slæmu kvefi og La Grippe. Samt
heflr enginn dáiö af þ<eim sjúkdóm-
um, aö því er mér er kunnugt.
Þann 20. Febr. s.l. andaöist hér í
bænum að heimili sínu Kristján
Friðriksson, eftir nokkurra mánaöa
heilsuleysi, afleiöingar af slagi.
Hann mun hafa verið fæddur 1.
Janúarmán. 1851, aö Húsabakka í
Suður Þingeyjarsýslu. Fluttist til
Ameríku 1883 og dvaldi í Selkirk.
Giftist ekkjunni Unu Jóhann-
esdóttur 1.901 og fluttu þau
vestur ári síðar. Þ.au voru
harnlaus, en ólu ttpp fósturbarn. —
Ilan nvar jarösunginn 22. Febrúar
af séra Sigurði Ólafssyni.
Þann 6. þ.m. uröu þau hjón, Mr.
og Mrs. Chris. Davie, fyrir þeirri
sorg, aö missa elza son sinn; hét
hann Richard Howard Davie, fædd-
ur 23. Sept. 1909. Hann var veik-
ur í 10 vikur og var orsökin slag,
að því er 5 læknum bar saman um.
Alt var reynt, sem mögulegt var, en
hinn kaldhjartaði dauöi slepti eigi
herfangi sínu. Hann var jarðsung-
inn 8. þ.m. af séra Sigurði Ólafs-
syni.
Eg ætla að leiða það hjá mér, aö !
segja nokkuö um afkomu landa ]
minna hér, fjárhagslega, því það er
mála sannast, aö inn í þær sakir ]
hefi eg ekki hnýst. En hitt veit eg,
að atvinnudeyfð er hér mikil, svo aö
meiri hlutirin hafa ekkert aö starfa
sem gefi þeim eiginlega nokkurn arö
í aöra hönd. Eru þó flestir þeir j
landar, sem hér búa, þeim lífsskil-
yrðum háöir, að þurfa að Jeita hér |
atvinnu annarsstaðar en hjá sjálfum j
sér, ti! að eignast peninga; en allir
þurfa meira og minna á þeim að
halda, eins og öllum er kunnugt.
Samt sem áöur hefir nú í seinni
tíð, þrátt fyrir atvinnudeyföina, ver-
iö töluvert mikiö um samkomur.
Þann 6. Febr. hélt söngfélagið
“Minerva” konsert . Var þaö góð
og hressandi skemtun, enda eru það
einar þær beztu skemtanir, sem
haldnar eru hér af íslendingum, þeg- i
ar söngfélagiö býður upp á skemtun.
Einnig var leikinn í sambandi v'iö
söngsamkomu, stuttur leikur í tveim
þátum, sem heitir: “Happiö.” Það
er óhætt aö segja, aö rétt allir leik-
endurnir leystu sitt hlutverk snild-
arlega af hendi. Sérstaklega var
auðséð að hreppstjórinn var vel
leikinn, einnig dóttir hans.
Ef aö landar hér gætu oftar sýnt
héf leiki, mundi þaö verða vinsælt,
því auðséð er, aö leikhæfileikar eru
hér til, ef aö blessað fólkiö æföi þá.
Það er helzt var hægt aö setja út á
þennan leik, voru tjöldin, sem sjálf-
sagt v'oru fremur óeölileg til aö sýna
hreppstjóra heimili á íslandi. En
til þ'ess munu alls ekki hafa verið
kringumstæöur, aö geta sýnt þess-
! konar tjöld. Söngflokkurinn “Min-
j erva” á verulegar þakkir skiliö fyr-
j ir alla sína framkomu hér, og þó
einkum söngstjórinn og kona hans,
j sem. vissulega hafa mikið á sig lagt
fyrir þá hugsjón sína, aö sjá um aö
Blaine-lslendingar þyrftu ekki aö
j vera sönglausir viö öll tækifæri.
Söngstjórinn er hr. Jón Mgnússon,
drengur hinn bezti og lipurmenni í
hvívetna. Er hiö sama aö segja um
konu hans, aö hún er ágætiskona og
manni sínum mjög samhení að hjálpa
meö hiö fagra og göfuga áform
| hans, aö efla og glæöa söngment hjá
löndum hér, sem til þess haf» nokkra
hæfiletka; enda er hún ágæt söng-
kona
Þann 6. Febr. hélt kvenfélagið
“Framsókn” sína aöra miðsvetrar-
samkomu. Var það hin gerðarleg-
asta samkoma. sem eg hefi verið á
hér í Blaine; haföi auösjáanlega
verið vandað til hennar meö góðum
undirbúningi, og á sama tima auö-
séö, að þar hafði verið að unnið
með skörungsskap og góöri þekk-
ingu á hvaö bezt væri aö bjóöa fólk-
inu.
Samkoman byrjaði meö því, að
forsetinn. sem var Mrs. Ólafía
Johnson, bað gesti aö setjast til
borðs og taka til snæöings, því eftir
endilöngum salnum, sem er sá stærsti
hér í bæ, voru þrjár boröaraöir,
hlaðin svo vel alíslenzkunt réttum,
að vel mátti segja, aö þau svignuöu
undir þeim. Þegar allir voru búnir
aö raða sér v'iö borðin. gekk forset-
inn fram og aftur á milli boröanna
og flutti vel og skörulega boröræðu
eða borðbæn, og er enginn efi á þvi
að það minkaði ekki lyst fólksins eöa
ánægjtma, með aö taka hressilega til
matar síns, eftir aö vera þjxið meö
gautngæfni að hlýöa á (þvi á tneðan
dirfðist enginn aö hreyfa hníf eöa
gaffalj jafn góöa og skörulega fram
flutta borðbæn. Ferst Mrs. Johnson
einstaklega vel að stjóma samkomu.
Eftir að allir v'oru búnir aö seöja
líkama sinn af hinum margvislegu
réttum, sem eins og áður er sagt,
voru allir íslenzkir, byrjaöi aðal
skemtiskráin, sem aðallega laut i þá
átt að hressa og lifga andann og
endurnæra sálina. Eg ætla aö leyfa
mér aö taka þaö fram, aö ræöa hr.
Magnúsar Jónssonar: Minni Blaine,
sem var i ritgerðar formi, var vel
samin og lýsti því, aö þar er maö-
ur, sem, af leikmanni til, er ágætlega
vel pennafær, og auösjáanlega eft-
tektarsamur maður á alt sem er og
gerist i kringum hann.
Þá var veruleg nautn aö því, fyrir
okkur gamla fólkið, að sjá hvað
kvöldvakan í islenzkri baöstofu var
vel leikin. Húsfreyjan, sem var
Mrs. Sigríður Líndal, lék sitt hlut-
skifti vel, enda er hún görnul hús-
freyja af íslandi og hefir getaö æft
vel fólkiö, sem meö henni var. Þar
var ull táin, kembd og spunnin, þráö-
urinn hespaður og hespan uppgerö;
einnig var prjónaö, þæft og rímur
kveðriar, og heimasætan vann aö
hannyrðum. Þetta alt minti mann á
kv'öldvökur í sveit á íslandi, og veit
eg, að það hefir vakið margar hlýj-
ar endurminningar hjá fullorðna
fólkinu, einktim þar öll vinnubrögð*
in voru vel sýnd. Aö eins virtist, aö
kvæðamaðurinn, sem var húsbónd-
inn sjálfur fSigurður ÞóröarsonJ,
kvæði ekki nógu skörulcga; bætti þó
upp, þegar heimasætan fór aö kveöa
með honum.
Þá get eg eigi stilt mig urn aö
minnast á, hve töfrandi þaö var, aö
sjá Fjallkonuna. Mrs. Matthildur
Sveinsson kom frám i gerfi
hennar. Er það tiguleg kona og v'el
til þess fallin, aö leysa slíkt
hlutverk af hendi, enda geröi hún
CflNAOfl.
FINES!
THEflms
ALLA pESSA V’IKXJ i WAI.KKK
Mats. daclega kl. S
WILXiIAMSON SUBMARINK
KXPKDITION
Julea Verne’a órar færClr I verulelka
búning. Myndlr teknar I djúpl hafs-
ins. Margra mflna ferSalag og botni
hafsins. Fyrstu og elnu neðansjávar
hreyfimyndir.
Kveld og Laugard. Mats.... 25c
Gallery ................... lOc
Matinees önnur kvöld...... 15c
Börn .................... lOc
Gallery ................. lOc
AIjI.A NÆSTU V IKU
Mat. á Miðvd. og Daugd.
Verður leikin hinn áhrifamikli og
fagri leikur A. H. Woods
— “THE YELLOW TICKET’' —
Lelkur meö afar mlklum og sorgleg-
um atburðum, sem sýndir eru yíir-
hylmingarlaust og náttúrlega.
Sá leikur er til þess falllnn að horfa
4 hann, heyra hann, njóta hans og
tala um hann og muna hann.
Sætasala byrjar 4 föstudags morgun
26. Marz kl. 10, 1 lelkhúsi. VerCiC er
Kvcld $1.50 til 25c. Mats. $1 til 25c.
Sórstakt matince á föstudaginn langa
um næsta hllfa
mánuð
Sérstök sala á lokkum
Hárlokkar sem áður kostuðu $3 og QC
$4, kosta nú.......................I/OC
Skriflegum pöntunum sérstakur gaumur gefinn. Send eftir verörská
Manitoba Hair Coods Co.
M Person
ráðsm.
M •• 1 • Ap* timbur, fjalviður af öllum
Nyjar VOrubirgðir tegundum, geirettur ogals
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar með margvís-
legri tilbreytni. Komið og sjáið vörur vorar. Ætíð glaðir
aðsýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
það mæta vel, bæöi aö búningi og í
framkomu. Var hún í blágrænum
kyrtli, með skrautlegum silfurlegg- í
ingum og silfurbelti um mitti, meö j
skautafald á höföi og silfurspöng um I
enni. T hægri hendi hélt hún á ís- j
lenzka fálka-flagginu, en haföi j
sprota í vinstri hendi. Avarpaöi!
Fjallkonan börnin sín, sem þarna;
voru samankomin, og flutti þeim
langt og fagurt kvæöi, sem einn af
skáldjöfrum hennar haföi eitt sinn
ort. Hafi hún heiður og þökk, hin
tigna fjalladrotning af eyjunni sögu-
frægu, fyrir aö heimsækja okkur á
þessu móti.
Eftir að öll skemtiskráin var bú-
in, voru borð upp tekin og salurinn
hreinsaöur, svo að unga fólkið gæti
dansaö. En þeir, sem ekki gátu tek-
ið þritt í því, fóru að spila, tefla og
ræða saman, en sumir fóru aö hafa
sig heim. Var fólk aö skemta sér
þarna til kl. 3 um nóttina.
Nokkrir af elztu kunningjum Mr.
og Mrs. Magnúsar Friörikssonar
tóku sig sarnan og geröu þeim heim-
sókn á heiðursdegi þeirra 2. þ.m., er
þau höföu lifað saman í hjónabandi
í 25 ár. Voru þar sarnan komnir um
20 aökomandi. Haföi hr. Andrés
Dantelsson orö fyrir gestum og á-
varpaði hann silfurbrúöhjónin meö
v'el orðaðri og skörulegri ræöu, aö
því er mér er sagt. Var þeim af
þessum vinum þeirra gefiö fallegt
og vandað silfur-íe/t.
j Þann 26. þ.m. var þeim Mr. og j
| Mrs. Sigurði Bárðarson homöopata i
j gerð skyndi heimsókn. Var þar j
j fjölmenni, sjálfsagt um 95 manns, |
hæði úr bænum og úr bygðinni hér í j
j kring. Þarf eg ekki að lýsa því, að j
húsráð voru alveg tekin af þeim
[ hjónum. Stefán Guðmundsson hafði j
j orð fyrir gestunum og þakkaði Mr.
Bárðarson, í nafni viðstaddra og
allra, sem til hans þekkja, fyrir vel
unnið æfistarf, og ávarpaði húsfrú
Bárðarson einnig mæta vel. Af-
henti hann svo þeim hjónum, í nafni
tslendinga í Blaine og nágrenninu:
honum vandaða meðalatösku, og v'ar
á henni silfurskjöldur og á hann
grafið með gotnesku letri: “Til Sig-
urðar Bárðarsonar. Frá íslendingum
í Blaine. 1915.”; en húsfrú Bárðar-
son afhenti hann mikinn og vandað-
an ruggustól. Þökkuðu þau hjón svo j
hvort í sínu lagi, meö hlýjum og
heppilegum oröum heimsókn-
ina bg hlýhug þann, sem þeim væri
sýndur. Kváðust þau mundu fyrir-
gefa heimsóknina, þó fjölmenn væri,
enda heföi þeim margt annað veriö
meira á móti skapi í lífinu, heldur en
það aö gesti heföi aö garöi borið.
Enda er þaö mála sannast, því þau
hjón hafa ætíö verið mjög gestrisin
og svarið sig þar með eins og í svo
mörgu ööru, að vera sannir íslend-
ingar. Voru sv'o þ<ar á eftir margar
/•æöur fluttar, allar í heiðurs og
þakklætisskyni við þau hjón.
Viö þetta tækifæri voru fluttar aö
j minsta kosti 8 ræður, bæöi af körl- j
j um og konum, og frumort kvæöi i
fltitti Mrs. M. T. Benedictson.
Ætla eg svo ekki aö fjölyrða meira
rim þessa heimsókn, aö eins geta
Jtess, að þarna var fólk að skemta '
sér upp á margvíslegan máta til kl.
3 um nóttina. Þ.ó vil eg ekki hlaupa
fram hjá því, að þar voru rímur j
kveðnar af hr. Guðjóni M,. Johnson.
Er það ein sú allra bezta kvæðarödd
frá karlntanni, sem eg hefi heyrt,
sem hr. Guðjóni er gefin. Enda var
gerður góður rómur aö þeirri
Skemtun. F.g þarf auövitaö ekki aö
taka það fram, aö þarna v'ora rausn-
arlegar veitingar fram reiddar, er
gestir færðu með sér.
Nokkrum dögum eftir að séra Sig- !
urður Ólafsson kom heim frá því að
sækja vígslu sina til forseta kirkju-
félagsins, séra Bjöms B. Jónssonar,
hélt söfnuðurinn honutn fjölment
samsæti i kirkjunni. Voru allir
þangað velkomnir, hvort sem þeir
tilheyröu söfnuðinum eða ekki.
Ræður fluttu þeir: forseti safnaöar-
ins, Freeman K. Sigfússon; Þorgils
Ásmundsson. Andrés Daníelsson,
Kristján Casper og Magnús Jónsson,
og svo að sjálfsögðu presturinn
sjálfur. Söngflokkur safnaðarins
söng þrisvar og einsöng söng Miss
Theodora Thordarson. Rausnar-
legar veitingar voru frant bornar í
næsta húsi við kirkjuna. Séra Sig-
urður Ólasson, er þegar orðinn vin-
sæll maður hér, fyrir framúrskar-
andi lipurð í hviv'etna.
Man eg svo ekki fleira til að tína,
og bið lesendur blaösins velvirðingar
á, hvað þetta er orðiö langt mál.
/. P. fsdal.
Til Athugunar fyrir Bændur
RECORD RJÓMASKILVINDAN ER HIN BEZTA OO ÓDÝRASTA 27-
OALLONA HAND-SKILVINDA, SEM TIL ER I HEIMI.
Kecord skllvinðan skllur 27
gallónur á klukkustund. Hún
er hæfllega stór fyrir bðnda,
sem hefir eina til fimm kýr.
Record er nákvæmlega af
sömu gerC og allra dýrustu
skilvindur og skilvindur af
þeirrl gerC eru notaCar á fyrir-
myndarbúum bæCI I Canada og
Bandarlkjunum.
En auk þess er Record skil-
vlndan búin til úr hinu allra
vandaCsta efni 1 hlnum beztu
verksmiCJum I SvIÞJóC.
í SvIþjóC eru beztu skilvlndu
verksmiCJur helmsins og flest-
ar dýrustu skllvlndur, sem eru
seldar 1 Canada og Bandartkj-
um, eru búnar til þar.
Ef þér vtlJlC fá góCa rjöma-
skilvindu, og haflC fimm kýr'
eCa færri, þá jafnast engin
skilvinda á viC Record skil-
vinduna—hún þrtborgar sig 4
fyrsta ári.
Hún sparar yCur ait þaC 6-
mak og umstang, sem þvl fylg-
ir aC kæla mjölkina. eins og
áCur tiCkaClst.
A örfáum minútum getlC þér
skiliC rjömann úr mjólkinni og
gert þaC miklu betur og auk
þess haft volga undanrennlngu
handa kálfum og svínum.
Vér erum einkasalar fyrir þessa miklu svensku RECORD CREAM
SEPARATORS verksmiCju. MeC þvl aC skifta við oss fáið þér skil-
vindurnar lægsta verSi. fvf )>á er aC eins einn milliliCur milli yðar og
verksmiCjunnar.
Oss vantar ötula umboCsmenn I íslenzku nýlendunum.
Vorir auðvcldu borgunarskilmálar:
VerCiC er $30.00 og 5% afsláttur gegn borgun út I hönd. Auk þess
geta kaupendur borgaC þær smátt og smátt, ef þeim kemur þaC betur.
Ef þér getiC sent verCiC alt I einu, þa munum vér senda yður skti-
vinduna samstundis.
Vér borgum flutningsgjald fyrir fram innan takmarka Canada.
Vorir auCveldu borgunarskilmálar gera yCur þaC mögulegt, aC fá
skilvinduna samstundis og láta hana borga fyrir sig sjálfa.
Minnlst þess, að vér kærum oss ekki um aC selja yCur skilvindu,
nema þér þurfið á henni aC halda.
Vér erum þess fullvísir, aC þér ver'ðiS algerlega ánægðir með
RKCORD skilvinduna.
Hún er af beztu gerð, búin til úr vandaCasta efni. VerksmiCjan þar
sem hún er búin til, fær almanna lof og vélin er seld svo að segja meC
verksmiCjuverCi—óllkt þvl, sem tlCkast um flestar aðrar skllvindur á
markaCi Canada.
BorgiC ekki þrefalt verC, heldur kaupiC beint frá oss.
YCar meC yirCingu,
;The Swedish Canadian Sales Límited
P. O. Box 724 WINNIPEG Tais. Garry 117
Snjóflóð.
Sextán meun fórust, 24 meidd- j
ust og 34 era ófundnir, er snjóflóö
hljóp á námumanna bóöir viö
Howe Sound í British Columbia.
Náman er uppi í miöju fjalli. um
5000 fet yfir sjávarmál, þaöan ligg-
ur jámbraut til strandar og fór
hún líka í flóöið. Þaö branaði úr
hömram fjallsins snemma á mánu-
dags morgun, er mennirnir sváfu
í búðum sinum og tók flesta með
sér niður fjallið, til strandar.
Nokkur íbúðarhús stóðu nálægt
námunni. þau lentu í flóöinu og
fórust þar konur og börn. Skip
er sent frá Vancouver meö læknum
og hjúkrunarfóiki, aö líkua þetm
sem meiddir era.
+♦+♦+♦+♦+♦+♦ +♦+++♦+♦+♦ ♦+
♦
| LiCllMIUdlil t
t t
!• 4-I* ♦■•I'♦•!•♦+•♦• 4* ♦+♦4'♦4'
Leikhúsin
DOMINION.
“TI19 Squaw Man” verður leik-
inn næstu viku í Dominion leikhús-
inu. Mr. Wm. Faversham vann
mest álit Jiegar hann lék aöalhlut-
verkiö i þessum leik. Dustin Farn
nm festaöi aö flestu leyti i fótspor
hans. læk bann aðalhlutverkið í
leik jiessum er var fyrst sýnd-
ur í Wlnnipeg, Þessi leikur hefir
verið valinn nú til ]>ess að gefú.
Winnipeg búunt færi á að sjá
Frank Camp, hinn ágæta leikara.
er leikur aðalhlutverkið. — Leik-
urinn er saga af ensku göfug-'
menni. sem- flýr larid sitt meö
smánarorð á baki til ]>ess aö koma
bróöur sínum úr . klípti er liaföi
unnið ást þeirrar konu er hinn fyr-
nefndi hafði unnað Imgástum.
Hann flýr vestur um haf og
sköminti seinna keimir sonur
Sqttaw mannsins til sögtmnar.
Mjög áhrifamikill leikur. — Leik-
urinn verður sýnlttr alla næstu
viku með “matinees” einsog venju-
lega á þriðjttdag, föstudag og laug-
ardag.
PANTAGES.
1
WALKER.
Ef þér eigið ekki barn sjálf þá
fáið J>að lánað hjá kunningjal yðar,
eða stelið þvi, ef ekki Vrll betur,
til þess að sýna þvx neöansjávar
myndimar sem sýndar eru á Walk-
er þessa viku. Á engu læra böm
tneira né betur en því, aö fá aö
sjá þá hluti sem þau etga aö kynn-
ast. Á engan h(átt geta þau betur
kynst hafinu og undrum þess, en
meö því aö sjá þessar myndir.
Tvær sýningar daglega, kl. 3 og
kl. 8J4 og auk þess kl. 11 f. m. á
laugardaginn fyrir skólabörn.
“The Yellow Tickct” veröur sýnt
alla næstu viku. “Matinees” á
miðv.dag og Iaugardag. “The
Yellow Ticket” var sýnt heilt ár i
sama leikhúsinu í New York.
Nafn sitt dregur hann af meöferö
þeirra sem taldir eru afhrak ver-
aldar í Rússlandi.
Byrjaö aö selja sæti á föstudags-
morguninn i þessari viku.
Þér hafiö oft heyrt talaö um og
jafnvel séö menn, sem hafa gert
sig aö öputn, en þér hafið sjaldan,
eða aldrei, séð apa, sem hefir orbiö
aö manni. Þetta hefir J>ó Ricrard
the Great gert; hann leikttr alla
næstu vikn í Pantages leikhúsinu.
Hann ber mjallahvíta skyrtu og
fer á hjólum. Hann rnatast meö
miljónamæringum og lítur út sem
ibvgginn öldungur. Eini gallinn á
honum er aö hann gehvr ekki takað,
látbragðið skilst. — Miss Win-
ona Winters er önnur persóna sem
vekur mikla athygli í leik sem heit-
ir “Cónscience’’. Kannast borgar-
búar vel viö hana. t öörum ágaet-
um sýningum leika þau Florence
Raufield. Bames og Robinson. —
“Mistress Nell” er álitin einn af
áhrifamestu smáleikjum sem sýnd-
ir hafa verið á þessum vetri. Mary
1 Pickford leikur aöal hlutverkið1 og
tekur öllum fram í fjöri og yndi
og ástúö og gleði.