Lögberg - 05.08.1915, Blaðsíða 1

FENINGAR FYRIR BÆKUR.—Hæstu prísar og
skærustu sklldingar borga'Sir fyrir 11. útg. Encyclo-
pedia Britannica, Book of Knowledge, Stoddard’s
Lectures, nýjar skáldsögur og skólabækur I bandi.—
Bækur, frímerki, fáséSir gripir og myndir keyptar,
seldar eSa teknar i skiftum. púsundir útvaldra
bóka, nýrra og gamalla, fyrir hálfvirSi eSa minna.
Stærsta úrval fornra og fágætra bóka vestanlands.
Sérstök kjörkaup og kaupbætir um stundarsakir. —
Allir velkomnir aS skoSa. “Ye Olde Book Shop”, 253
Notre Dame Ave. gegnt Grace Church. Ph. G. 3118.
Két með
stjórnareftirliti.
Búnaðar stjórnardeild Canada lætur stimpla két af öllum
skepnum, sem slátrað er 1 þeim stofnunum, sem hún hefir
eftirlit með: „Canada approved." Vor aðferð er að selja
aðeins két af heilbrigðum skepnum. GætiB að stimplinum.
FORT GARRY MARKET C0M Limited
330-336 Garry 3t. Phone M. 9200
<28. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 5. ÁGÚST 1915
NÚMER 32
MENNIRNIR SEM BJARGA HEIDRI06 NIG MANITOBA FVLKIS
Neistar af stjórnmála-
steðjanum.
Fullerton og fiórtán fornir Rob-
lins þingmenn eru nú dæmdir sekir
um róg og tilraun til að spilla mann-
orði góðra borgara. Slíkir óprúttn-
ir hávaðamenn þurftu að fá ráðn-
ingu.
The New-independent-progressive-
liberal-conservtive-party er það eðla
nafn “nýja” flokksins.
Forseti ísl. conservative klúbbsins
gekst fyrir, að flokksfundur yrði
haldinn á fimtudagskveldið var og
auglýsti hann með gleiðletri á fremstu
siðu í síðustu Heimskriuglu. Sama
kvöldið héldu conservatívar fundi
viðsvegar í borginni. Það var ekki
seinna vænna. Daginn eftir var sak-
aráburður Fullertons og hinna 14 út-
völdu dæmdur dauður og ómerkur.
Eftir það dugði ekki að bjóða fólki
upp á dylgjur og lygi. „
Hin konunglega rannsóknarnefnd,
’sem kend er við Perdue, hefir dæmt
ákærur hinna 14 útvöldu ástæöulaus-
ar—með öðrurn orðum, hinir út-
völdu höfðu farið með staðlausa
lygi. Þegar niáttarviðirnir bila,
hvers má þá vænta af sprekunum?
Hvað kemur næst?
Hjá hinum fornu Rómverjum var
það siður, að brennimerkja þá menn,
sem bárti unp lognar sakargiftir á
aðra og gátu ekki sannað áburð
sinn. Þeir voru brennimerktir á
enni með stafnum “K”, upphafsstafn-
um í orðinu kalumniator, og voru
þannig gerðir ófærir um i að taka
þátt í opinberum málum þar á eftir.
Cicero segir, aö'fölskum ákærendum
standi slíkur stuggur af þessu, að
þeir hati jafnvel1 bókstafinn sjálfan
og vildu fegnir að hann væri ekki
til i stafrófinu. Sá, sem ber sakar-
giftir á aðra og fær þær dæmdar
markleysur, og ber svo eiðsvörnum
dómurum á brýn, að þeir hafi hallað
réttu máli, ætti skilið að sæta þess-
ari refsingu, að vera brennimerktir
líkamlega eins og ]>eir eru það í
augum allra réttsýnna manna.
Mrs. Nellie McClung ætlar að
halda ræðu í Winnipeg á fimtudags-
kveld. Hún kom frá Edmonton til
þess að taka þátt í því þarfa verki,
að steypa RoWinismus fyrir ættern-
isstapa. Hún hjálpaði til í fyrra
með snild og prýði.
Hinir gömht forsprakkar con-
servatíva flokksins bera ábyrgð á
HON. EDW. BROWN, FJARMALARAÐIIERRA.
STYDJID NORRIS
OG BINDINDI
Greiðið atkvæði með œrlegri og ötulli
framfara stjórn. Standið í móti
samtökum auðvalds og vínvaldsvið
pólitíska stigamenn.
Xú eru bornir út um bæinn sneplar íaeð þeim lygum, að stjórnin sé í samtökum við
vínsalana, til að afla sér kosninga fylgis. Þetta er ósvífinn rógur, upp spunninn eins og
aðrar sakargiftir conservatíva, til að vinna stjórninni mein. Vínveitingaleyfi eru ekki veitt
af stjórninni, heldur af nefnd, sem á að vera óháð og er nú óháð stjórninni, þó að í tíð Robl-
ins væri hún látin vinna pólitísk skítverk, eins og allir, sem sú stjórn gat náð tökum á. Dóms-
málastjórinn, sem nú er, Hon. A. B. Hudson, kann sig svo vel, að Iiann gengur ekki inn á
verksvið annara stjórnarvalda. Meðlimir vínleyfanefndarinnar eru allir alþektir conserva-
tívar, í nefndina settir af Roblin — einn þeirra er McMeans, sem býður sig fram til þings í
liði con servatíva, — og þeir bera fnlla ábyrgð gjörða sinna viðvíkjandi veitingaleyfum, en
stjórnin ekki. Hún hefir ekki komið þar nærri, heldur er liér að eins um lygar ópnxttinna
kosningaþjarka að gera.
Hver sem greiðir atkvæði móti Norris-stjórninni, veitir fyrirgefning þeim syndum,
sem drýgðar voru af Roblin-stjórninni gegn velsæmi og gegn liag fylkisins, sýnir vánþókn-'
un sína á því; að svikum og þjófnaði á fylkisfé var komið upp, er því fylgjandi, að vinir og
samverkamenn hinna ranglátu ráðsmanna haldi áfram að stjórna fylkinu. Hver sem styður
Norris-stjórnina, veitir að hagsæld, framförum, velsæmi og heill allra góðra málefna í þessu
fylki.
Ef Norris-stjórnin kemst að, er þar með afþveginn að nokkru sá blettur, sem fallið
liefir á fylki vort í augum allra landsmanna. Ef atkvæði ganga henni í mót, þýðir það, að
fylkisbúar vilja að hin svívirðilegasta póliþisk spillng, lialdist framvegis.
Vér viljum biðja alla landa vora að Ahuga, að þetta eru alvarlegir tímar. Nú ern
strauma- og stefnumót í stjórnmálasögu fylkisins. Hver kjósandi þarf að hafa hugfast,
livort hann vill fvlgja lagsbræðrum þeirra, seni orðið hafa uppvísir að dæmafáum ósóma,
ellegar þeim, sem barist hafa djarflega og prúðlega fyrir að koma upp um svikarana, og
með því bjargað heiðri og heill fylkisns. Höfum allir liugfasta hina gullnu reglu vors forna
fyrirmyndar lýðveldis: með lögum skal land byggja, en með ólögum eyða. Hver, sem þeirri
reglu er samþykkur, gengnr í lið með Norris-stjórninni og greiðir hennar mönnum atk\Tæði
sitt.
þjófnaði fylkispeninga, í sambandi
við þinghússbygginguna. Hinir nýju
forsprakkar byrja sinn pólitiska feril
með þvi að hnupla stefnuskrá liber-
al flokksins.
Eiga forsprakkar liberala skilið
þökk, heiður og fylgi fylkisbúa fyrir
að stöðva óheyrilegan þjófnað á fylk-
isfé, eða á að fella þá frá völdum
fyrir það <j>g veita lagsbræðrum og
stuðningsmönnum hinnar spiltustu
stjórnar völd á ný? Allir kjósend-
ur ráðfæri sig við sína eigin sam-
vizku um þetta.
Thos. H. Johnson og A. B. Hud-
son hættu til þess sinni pólitisku
framtíð, að ganga í berliögg við hið
grimmasta, óprúttnasta og illvígasta
vald, sem sögur fara af i landi þessu.
Þeir, ásamt öðrum forsprökkum lib-
erala, munu ná aftur miljón dölum
að minsta kosti af hinni stolnu fúlgu,
og þeir koma i veg fyrir að annari
miljón til væri stolið úr fylkissjóði í
sambandi við þinghúsið. Eiga þeir
skilið traust og fylgi fylkisbúa fyrir
þetta ?
Það er eftir að refsa sökudólgunum
og sækja fé i hendur ranglátra ráðs-
manna. Hvorum er betur trúandi til
þess, Norris stjórninni, eða fornum
vinum þeirra ranglátu? Kjósendur
íhugi og svari.
Þinghússhneykslið er kannað, en
það er eftir að rannsaka Búnaðar-
skóla-hn^ykslið, fletta ofan af Dóm-
hús-farganinu, Vitfirringahælis-fjár-
drættinum í Brandon, Talsímakaup-
unum og mörgu öðru, sem áþekt er
þinghússhneykslinu. Látið Norris
og stjórn hans halda áfram því
þarfa verki.
Margir af þeiin þingmönnum, seni
greiddu atkvæði gegn rannsókn þing-
hússhneykslisins, eftir að almenning-
ur var orðinn sannfærður um, að
svik vöru í tafli, bjóða sig fram til
þings með Aikins. Kjósendum er
trúandi til að kyrrsetja þá óprúttnu
og ófeimnu herra. Sómi fylkisins
liggur við.
Þegar þingmenn Roblins voru
búnir að verja öllu afli til að standa
i móti rannsókn þinghússhneykslis'-
ins, settu þeir saman klögun yfir
þeim mönnum, sem komð höfðu upp
svikunum. Sú kæra er nú dæmd til
dauða sem óhróður og tilraun til að
spilla mannorði ærlegra manna.
Hinn enski byggingameistari, val-
inkunnur sómamaður, var svo gram-
ur yfir aðförum Roblin-stjómarinn-
ar í þinghússbyggingunni, að hann
vildi ekki vinna með henni og fór
sína leið. Hann skrifaði Sir James
Aikins um aðfarirnar, sagðist aldrei
hafa gert sér í hugarlund, að nokkrir
menn í ábyrgðarstöðu mundu beita
slíkum brögðum sem Roblin-stjórnin,
og kvað sér hafa yerið tjáö af W. V.
Horwood, að aukaverka fúlgan færi
í kosningasjóð. Þetta vissi Aikins
þannig alla tíð, meðan liberalar vorti
að berjast við að koma upp svikun-
um. Kjósendur svari, hvort slikum
ntanni er trúandi fyrir að taka við
stjórn að svo stöddu.
Sómi fylkisins liggur við, að lags-
bræðrum fjárdráttar og ræningja-
höfðingjanna sé bægt frá þeirri virð-
ingu, sem löggjafar starfinu er sam-
fara. Heill og hagur fylkisins ligg-
tir við, að þeim sé bægt frá féhirzlu
fylkisins.
Manitoba er blettuð af óráð-
ven<lni þeirrar stjórnar, sem almenn-
RON. VALENTINE WINKLER
(búnaðarmálaráðgjafi.)
HON. DR. R. S. TIIORNTON,
( mentainálaráðgja fi.)
HON. DR. ARMSTRONG
(fylkisritari.)
HON. T. H. JOHNSON, VERKAMADARAÐGJAFI.
ingur þoldi hér í rnörg mörg ár.
Eina ráðið til að halda virðingu fylk-
isins í augttm landsmanna, er að
varpa félögum og fylgismönnum
þeirrar spillingar á sorphauginn.
Sir James Aikins , hefir alla tíð
verið þarfur þjónn auðs og ofureflis
félaga. Hann er oröinn of gamall til
að skifta hömum og vinna í þarfir
fólksins. Látið Norris og hans röska
lið leiða fylkið á braut framfara og
ærlegrar stjórnar.
Bob Rogers, einn aðalstólpi óald-
arinnar og spillingarinnar í ]>essu
fylki, er nú að berjast fyrir sínu
pólitíska lifi. Hann er orðinn á eft-
ir tímanum. Pólitiskir bragðakarlar
kunn að vera til eftirleiðis, en að
hafa menn í háum stjórnarstöðöm,
er ekki hafa annað til brunns að bera
en krókaráð i kosningum—það tjáir
ekki.
' Thos. H. Johnson
hefir fjórum sinnum gengið á
hólm í Winnipeg, við allar vondar
vættir spiltrar stjómar og orðið
þeim yfirsterkari. Hann hefir átt
mikinn, ef ekki mestan þátt i því,
að hrinda af stalli því fargi spill-
ingar, lagaleysis og óstjómar, sem
lá einsog mara á þessu fylki. Eitt
höfuð þeirrar óvættar er af sniðiö,
en hún er lífseig, og annað er að
vaxa fram úr strjúpanum, tilbú-
ið að spenna vort fagra fylki í
sínu eitraða gini. Hin skæðustu
samtök eru enn við lýði til að
halda við þeirri stórþófnaðar og
spillingar öld, sem staðið hefir hér
að undanfömu. Þeir sem sogið
hafa blóð og merg úr framkvæmd-
um í fylkisins þarfir, með óheyri-
legum fjárdráttar-samtökum, eru
ennþá ólmir í völdin, til að halda
áfram að ganga í opinberum eign-
um og skifta þeim á milli stn.
Þeir hinir sömu ganga nú ber-
serksgang móti þeim, sem hata
komið upp svikunum, og vilja alt
til vinna, að bola þá frá. Sá sem
harðast verður sótt á, er vafa-
laust Hon. Thos. H. Johnson.
Hann hefir verið afturháldinu ó-
þægastur ljár i þúfu, snarpastur,
sóknharðastur og ömggastur.
Landar hafa oftlega veitt honum
dygga fylgd; þeir gera það vafa-
laust nú. Hann heldur fánanum
á lofti í broddi fylkingar, svo hátt
á loft, að gerla sér um alt fylkið.
Nú er að skipa sér kringum hann.
Foringinn er svo ömggur að ekki
getur annan betri. Með slikum
forsprakka er sigurinn vís, ef ekki
bilar fylgdina.
HON, A. B. IIUDSON. DÓMSMALARADGJAFI.