Lögberg - 18.01.1917, Blaðsíða 1

Peerless Bakeries
Heildsöluverzlun
Búa til beztu tegundir af sætabrauði. Ekkert sparað
til að hafa það sem ljúffengast. Giftingar kökur búnar
og prýddar sérataklega vel af manni sem er meistari íþeirri
ðn. Kringlur og tvíbökur einnig til sölu. Pantanir frá
verzlunarmönnum út um landið fljótt afgreiddar.
C. HJALMARSON, Eigandi,
1156-8 Insersoll 8t. - Tals. G. 4140
30. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 18. JANÚAR 1917
NÚMER 3
FRIÐARSKILMALAR BANDAMANNA
SENDIR TIL WILSONS FORSETA
Að Þjóðverjar skili aftur þeim pörtum af Belgíu, Serbíu, Monte-
negro, Frakklandi, Rússlandi og Rúmaníu sem þeir hafa
hertekið og borgi fullar skaðabætur. Skifting Evrópu eftir
þjóðerni undir áreiðanlegri miðstjórn- Að Tyrkir séu
með öllu gerðir útlœgir úr Evrópu.
(Sjá grein um friðarskilmála bandamanna á 4. bls.)
Vínbann 1920.
Eitt af því sem íhugunarVert var
við kosningar í Bandaríkjunum síð-
ast, var IþaS hvernig atkvæði féllu
um vínbannið í ýmsum rikjum.
Michigan, Montana, Suður Dakota
og Nebraska samþyktu vínbann
með afrmiklum meiri hluta. Michi-
gan með þremur miijónum íbúa
samþykti vinbann með 75,000
meiri hluta, og borgin Grand Rapids
með ihundrað tuttugu og fimm þús-
undum ílma samþykti það með
3,000 meiri hluta; Detroit með
800,000 íbúa hafði jöfn atkvæði
báðu megin.
Vinbannið virðist hafa mest
fylgi i miðrílkjunum og Vesturríkj-
unuim. Hvier einasta borg í Mon-
tana að undantiekinni Butte var
jneð vínbanni og voru 20,000 at-
kvæði í mejri hluta með banninu í
ödlu ríkinu.
f Suður DaJkota voru 25,000 í
meiri hluta, og þar var bannið sam-
þyikt í hverri einustu borg. Og
Nebraska. þar sean stórborgin
Qmaha er, lakoði 825 drykkju-
stofuni.
í Indiana biðu allir brennivins-
manna frambjóðendur ósigur í öld-
ungaráðskosningunutn, en þeir sem
banni fylgdu hlutu sigur. f Utah,
Florida og Indiana var reynt að
veikja vinbannslögin, len það mis-
epnaðist alstaðar.
AJlls var lokað 114 vingerðarstöð-
um og 6,528 drykkjustöðum 7. nóv.
i Bandarikjunum.
Vínbannsmenn unnu mesta sig-
ur sem hægt er að hugsa sér. Það
sem allra eftirtektaverðast er, er
það að almenningsálitið hefir ger-
samlega brleyst í öllum iðnaðarbæj-
um, þeir hafa állir snúist gegn á-
fenginu. Kansas Citv, Grand
Rapids, 'Seattle, Spokane og Ta-
conta greiddu allar eindregið at-
kvæði á móti vinimu.
19. nóvember í haust byrjaði
William JenningB Bryan í Indiano-
jx>lis á orustu gegn áfenginu, sem
hefir það fyrir markmið að Bandá-
ríkin skuli öll komast undir algert.
vínbann árið' 1920. Hann hefir
skorað sterklega á sérveldismenn
(democrats) að taka algert vínhann
upp á stefnuskrá sína 1920 og hafa
það aðalatriðið.
(Þýtt úr “Waitchman”).
Eimskipafélag Islands
Vestur-íslenzka hlutasölunéfndin
hélt fund hér í borg að kveldi 15.
þ.m. til þess að ræða utn undirbún-
ing til kjörfundar, setm haldast á
hér i Winnipeg í næsta mánuði til
jæss að útnefna nienn í stjórnar-
nefnd félagsins, og til þess að gera
ráðstafanir um lúkning á starfi
nefndarinnar í sambandi við þá
200,000 knina upphæð, sem hún
upphaflega tók aö sér að selja.
Féhirðir las upp lista af nöfnum
|>eirra manna, sem ritað höfðu sig
fyrir iilutum og borgað aðeins part
af þeim hluta upphæðum, sem á
þessunt lista voru taldar. Samþykti
udfndin að niæla nfeð því við eim-
skipafélags stjórnina á íslandi að
hlutaliréf verði gefin út til allra
þeirra sem Ixirgað hafa 1 eða fleiri
hluti að fullu. En að þær borganir
eða partar af lx>rgunum, sem að
upphæð 'ekki ná fullnaðar Ixtrgun
fyrir einn hlut falli til neftidarinn-
ar, og brúkist til þess aö borga
kostnað við útsending hlutabréfa,
eða innheimtu á hlutum, eða það
annað sem muiðsynlega þarf að
borgast i satnbandi við félagið hér.
í sambandi við útnefning tveggja
tnanna í stjórn Eimskipafélagsihs,
er samkvænit Eimskipafélagslögun-
um skal fram fara hér í Wintiipeg i
febrúamiánuöi, samþykti nefndin
að skora á hluthafa í hinum ýmsu
hygðum íslettdinga ('og gjörir það
liér meðj, að ef jieir þeídkja ein-
hverja menn sem þeir vilja tilniefna
í þetta emlxetti og sem fúsir eru til
l>esis að fara til íslands á sinn
kostnað, og mæta á fundum, og
auika fimdurn félagsins að svo miklu
leyti sem hægt er, þá gjöri þei r
menn svo vel og tilkynni skrifara
nefndarinnar í Winnipeg Mr. B. L.
Baldwinson 727 Sherbrooke St.
fyrir lok þessa mánaðar nöfn þeirra
manna, svo hægt verði að greiða at-
kvæði um þá á fundinum i febrúar.
B. L. Baldwinson.
Islendingar ákveða að
fá annað skip.
Nýtt hluta útboð.
Stjórn Einiskipafélagsins hefir
ákveðið að fá leigt skip eða keypt
í stað “Goðafoss” og sömuleiðis að
auika hlutaútboð ttm 590,000 kr.
Nielson félagsstjóri sigldi nýlega í
skipaútvegun.
Vestan hafs.
Hann er skrítinn manns hugur-
inn. Þáð er eins og hann bíti sig
blýfastan í eitthvert sérstakt efni á
vi's'sum tímum og taki menn þeim
tökum að þeir geti ekki um annað
talað en það eitt um langan tíma.
Þannig var það eftir að séra Björn
Jónsson skrifaði greinina “Hvert
stefnir". Þá liðu svo margar vikur
og mánuðir sem tæplega heyrðist á
annaö minst en “Hvert stefnir”.
Hvar sem menn mættust á gatna-
mótum, inni í verzlunarhúsum. við
vinnu sína eða í strætisvögnum —
jafnvel í kirkju — fóru þeir í háa
rifrildi út úr “Hvert Stefnir.”.
vSéra Björn hafði j>anng kveikt í
hugum Vestur-Islendinga og fundiö
þleim andlegt starfsefni, sem þeim
entist í langan tima — er jafnvel
ekki útdautt enn.
Þegar ómamir af “Hvert stefn-
ir" fóru að veikjast og voru aðeins
orönir að bergmáli, þá kom annað,
sem ckki olli minni hita; ]>að var
fyrirlestur séra Magnúsar Jónsson-
ar “Vestan hafs".
Utn hitt atriðið glímdu menn
innbyrðis; þar skiftust Vestur-ís-
Handingar i flokka hver á móti öðr-
um, og sá sem óeirðunum olli var
einn ]>eirra sjálfra; en hér var öðru
máli að gegna; nú urðu svo að segja
allir á sama máli, og í stað þess að
liggja mánuðum saman í liáa
rifriildi um það sem öllum hefði átt
að geta komiö saman um, eru nii
allir sammála — eða svo að segja
— í áfeMisdómum sinum um ]>að,
sletm í raun og veru er nægilegt efnl
til að deila um.
Já, hann er s'krítinn hugur mann-
anna.
En ihvemig stendur á þvi að
svona mikill hávaði varð út af hinni
stuttu grein “Hvert stefnir?” Og
'hvernig stendur á því að alt þetta
veður rís út af fyrirlestrinum
“Vestan hafs”? Einhver hlýtur á-
stæðan að vera. í fyrra tilfellinu
var snortið við rótum islenzks1 þjóð-
ernis; snortinn viðikvæmasti streng-
ur i sameiginlegu lijarta íslendinga
hér. Og þótt sundrungar- og ófrið-
arandinn yrði þar að láta til sín
heyra, sem annarsstaðar, þá voru
utidirtónar í svö að segja öllu sem
um það tnál var ritað og rætt, er
lýstu því greinilega að “Vér vilj-
itm allir vera ísllefndingar”. Þótt
urn það hafi sína hugmvndina hver
hvað til þess teljist og hvað til þess
útheimtist að vera sannur ísleml-
ingur.
En ]>að er víst að því neitar
enginn með sjálfum sér, ]>ótt liann
beri á móti þvi á mannfundum að
sú grein sem hér ræðir um og allar
)>ær deilur sem af hlenni risu vöktu
af svefni islenzka þjóðernismeð-
vitund og hrundu henni af stað út
í þá göngu, sem hlýtur að færa hana
alllangt á leið að réttu takmarki.
Já, gauragangutinn útaf “Hvert
stefnir” var óefað sprottinn af því
að snert var við sameiginlegu máli,
hlásið að sameiginlegum n'eista.
Um það hverjar hafi verið ástæð-
umar fyrir því að eklki urðu þar
allir sammála, skal ekki rætt hér
itarlega að þessu sinni. Þess mætti
þó geta að flest sem vaknar hér
meðal vor mætir etnhverri mót-
spymu einhversstaðr frá af ein-
hverjum ástæðum. Eðli landans er
þannig að inn í það hefir spunnist
það sem knúði fram setninguna
“Vér mótmælum allir”, en þess
hefir niiður verið gætt að mótmæla
aðeins þá þegar þörf gerðist eða
skynsemi mælti með. S'etningin
hefir látið íslendingum vel í eyrum
af því þeir eru að eðlisfari *mót-
mælagjamir”, eins og allar dugandi
og tápmiklar þjóðir. En vér þurf-
um að læra það et mögulegt væri
að láta ekki þessa setningu eða það
sem hún táknar verða ájrfirum vor-
úm og i huga vorum, JtTjis og þær
setningar sem páfjDaukar læra' og
láta flakaik við öllralfcifæri, hvern-
ig sem á stendúr. Ver eigum að
varðveita foma Kjarkinn og sjálf-
stæðið, sem einkendi þann sem setn-
inguna mótaði, og vera ávalt reiðu-
búnir að bera hana fram i orði og
Verki gegn öllum vorum sameigin-
legu óvinum; en vér þurfum ekki
síður að læra það að beita henni
ekki við öll tækifæri ihver gegn
öðrum í þeim velferðarmálum sem
oss eru sameiginíeg.
En hvemig sténdur á því að eins
og menn voru ósammála um “Hvert
stenfnir”, sem öllum ætti að koma
saman um, eins eru þeir sammála
urrri “Vestan hafs”, sem miklu
fremur virðist að ætti að Vera
ágreiningsefni ?
öm ]>etta rit hefir verið farið
svo mörgum orðunr, hæði hátt og i
sljóði, að eirgin )>ók sem út hefir
komið vor á nreðal um langatr tima
hefir h'lotið jafn rnikla eftirtekt.
Það virðist ]>vi vera óþarfi í fljótu
bragði að gera við hana fleiri at-
hugasemdir en gerðar hafa verið.
En bæði isökttm þess að vér vorum
byrjaðir að rita um bókina, en hætt-
um i bráðina sökutn sérstakra at-
vika, sem mönnum eru kunn, og
sömuleiöis vegna þess að vér litum
öðrum augum á nrálið en alnrenn-
ingur virðist gera, þá er oss það
skylt að veita því fnekara athygii.
Mállið er líka þannig varið að það
snertir ekki einungis lauslega við
allri þjóð vorri, heldúr er kömið í
það óefni út úr þessum fyrirlestri
að samvinun vorri og vináttu við
Austur-íslendinga er hætta búin
sökutn misskilnings og hártogana,
sem átt liafa sér stað út af ritinu.
Vér lýsum því yfir hiklaust að
vér skoðum fyrirlesturinn óheppi-
lcga skrifaðan að mörgu leyti; i
gegn um hann finst oss atida frent-
ur iköldum blæ til vor hér vestra j
og yfir höfuð einhliða sagt frá
flestu. auk þess sem iþeklkingar-
skortur er þar tilfinnanlegur í sum-
utn cfnum. En vér erum samt
ekki svo blindur þótt vér eigmn
sjálfir hlnt að máli að viðurkenna
ekki bæði það að fyrirlesturinn er
l>æði vel ritaður og flytur heilmitk-
inn santileika—er jafnvel þörf hug-
vekja til vor í sumum efnum. Vér
]>ekkjum séra Magnús ekkert og
sannarlega hefir hann enga átyllu
gefið i fyrirlestrinum til þess að
vér persónttlega bæruni á hann lof,
en ]>egar um alnienn mál er að ræða
er þaö skylda að vera sanngjarn í
dónntm, jafnvel um þá sem ósann-
gjarnir virðast sjálfir.
• fFrh.).
Þrír ráðherrar á íslandi
JÓN MAGNÚSSON (aðalráðherra)
BJÖRN KRISTJÁNSSON og
SIGURÐUR JóNSSON á Yztafelli.
pórður Sveinsson sendir Lögbergi skeyti frá Kaup-
mannahöfn; segir hann mælt með þessum, sem þýðir kosn-
ingu; Jóni Magnússyni og Sigurði Jónssyni á Yztafelli
(báðir heimastjórnarmenn) og Birni Kristánssyni banka-
stjóra (þversum).
Flokkarnir eru þannig:
Heimastjórnarmenn................15
Nýr flokkur (bændur).............12
Sjálfstjórnarmenn (þversum) .. . . 11
Stjórnarflokur (E. A.)........... 2
Hockey kappleikur
fslendiiigar þykja líklegir til þess
að vinna heimsýtunnensku
“Campionship”.
í byrjun |>essa mánaðar hófust
hinir árlegu “Amateur” hockev
kappleikar, sem þreyttir eru um
“Tilte AHan Cup”. sem heitinn er til
verðlauna heimsýturmensku þeirr-
ar íþróttar. Úr Manitobafvlki tóku
þessir ]>rir flobkar þátt í samkepn-
inni, “MonarChs” og “Victory”,
sem báðir eru úr Winnipeg, og sá
þriðji er frá 223. hérdeildinni, sem
nú Ihefir aðsetur srtt í Portage la
Prairie. Þessir kappleikarar frá
223. herdeildinni eru allir tslend-
ingar, svo ætía má að tslendinga
langi til að fylgja þeim til ikapp-
leiikanna í huganum, þótt fjarlægð
eða aðrar kringumstæður' hindri þá
frá persónulegri nálægð, og mun
því Lögberg framvegiis flytja smá-
greinar um þá. Nöfn þessara ts-
lendinga eru þessi:
Wally Byron
Bobbie Benson
C. Tohannesson
Frank Frederickson
Harrv Benson
Ole Björnson
Joe Olson.
Fyrsti kappleikurinn var 4. þ.m.
á milli • 223. deildar manna og
Victory ; báru landamir þá lægra
hlut, en voru þó af áhorfendum
dæmdir hinir snjallari samanber
hróp ]>eirra, enda var mismunur
aðeins eitt mark, sem sé 3 gegn 4.
— Aannar kappleikur var háður
þann 11., á milili Monarclis og
Victory, og unnu þeir fyrnefndu
með 7 gegn 4. Og hinn þriðji var
haldinn síðastliðinn mánudag, á
miilli 223. og Monarchs, og þá unnu
landamir með 5 gegn 4. Svo 'nú
standa allir flokkarnir jafnir, með
sinn vinninginn hvor.
Það er engum tvirfltelum bundið
að enn sem komið er hafa landam-
ir leikið mikil betúr en hinir, enda
hafa Iþéir haft ntikinn meiri hluta
áhorfenda með sér, því hvenær sem
þeir hlupu með hringluna eftir ísn-
um gullu við margföld húrra óp,
og ]>egar þeir gjörðu mark, ætlaði
fagnaðarlátunum nldrei að linna.
Þa?> mætti rit;.. .lattgt mál um<
framkomu þeirra og dugnaö hvers
urn sig. eu eigi verður það þó gjört
að ]>essu .sinni, því það er hvort-
túeggja, að það þarf mikla ná-
kvæmni og samvizkusemi til slíks,
<>g hitt. að það er tæplega rétt að
d’ætna upp á milli í slíilcum kappleik
sem þessum. þar sem alt er sameig-
inlegt g allir hjálpa hver öðrum.
Vitanlega leika þeir mismunandi
vel, en al'lir eiga þ'eir iþó í raun og
vem jafn miklar þakkir skildar,
þíví allir gjöra þeir eins vel og ]>eim
frekast er unt.
Allmargir íslendingar voru við-
staddir þessa kappleiki, en þó i raun
og vertt sára fáir, sé tillit tekið til
þess, að eiún flokkurinn er alis-
lenzkur og að þessi skemtan tekur
nær því öllum öðrum fram.
Næsti kappleikur verður i kveld
(fimtudag), og þá keppa landarnir
á móti Victory í annað sinn.
fslendingar ! Fjölmennið á þessa
kíappleiki og sýnið með því að þið
metið að veröleikum hreysti ]>eSs-
ara ungu íslendinga og viðleitni
þeirra til að vinna sjálfum sér og
þjóð sinni frægð.
G. Sigurjónsson.
Guðm. Sigurjónsson hefir góð-
fúslega lofast til að skrifa framveg-
is um Hockey leikina í Lögbergi.
Ritstj.
„Jón Sigurðsson“ félagið
Það þakkar fvrir ]>essar gjafir:
i'r. S. J. Austmann 247 Lipton St.
i fangasjóð $3.00. Erá “Baldurs-
brá" kvenfélaginu á Baldur 15
skurðlæknaskvrtur og 15 “hospitai
suits". Erá “Dorkas” félaginu að
Baldur 6 skurðlækna skyrtur og 8
“hospital suits” og 12 pör vetlinga.
Félagið biður alla að muna eftir
því að ákveða sig hvergi annars-
staðar 14. febrúar en á spila- og
dlanssannkomu, sem félagið heldur
þá i Columbus Hall á horninu á
Smith og Gralham. Aðgangur 35
centis.
BISKUP ÍSLANDS ER DÁINN
*
Arsfundur
Fyrita lút. safnaðar.
Ársfundur Fyrsta lúterska safn-
aðar í Winnipeg var haldinn í
kirkju safnaðarins áiðasta þriðju-
dags-ikveld 16. jan. Var fundur-
inn fjölmennur og séflega ánægju-
legur. Fundinimi stýrði formað-
ur safnaðar-ráðsins Dr. B. J.
Brandson.
í byrjun fundar var tilkynt frá-
fall Þór'halls bis'kups Bjamarson,
og hafði fregn sú borist til bæjar-
ins þá um kveldið. Skipaði forseti
þegar nefnd þriggja mánna til þess
að semja fyrir hönd fundarins við-
eigandi yfiriýsingu i tilefni af frá-
falli biskupsins. í nefndinni voru
séra B'. B. Jónsson, Jón J. Bíldfeli
og Magnús Paulson. Eftir tillögu
þeirra samþykt fundurinn i einu
hljóði yfirlýsingtt þá, sem hér fer
á eftir:
“I tilefni af sorsarfregn þeirri,
sem oss l>arst f.vrst í dag mn.
að biskup fslands, lir. pórhallur
lljarnarson. sé dAinn (15. des.
1916) , vil.jum vér, meðliniir
Fyrsta lúterska safnaðar í
VVinni|>es. samankomnir á árs.
fundi lfi. jan t917 votta vinnm
<>K vandamönnum ok allri hinni
íslenzkn þjóS samúS vora ost
samliygð við fráfall þessa góða
oa' aáfaða manns oa merka
pjóðhöfði naja."
Embættismenn safnaðarins gerðu
j grein fyrir starfi sínu á liðnu ári.
j Skýrsla féhirðis bar tneð sér, að
I teikjur safnaðarins höfðu verið
nokkru meiri en árið næst á
undan og fjárhagur safnaðarins
því miklu b'atri en búist var við.
Forseti tók Iþað frani, að fulltrú-
arnir hefðu ekki notaþ sér þá heim-
ild, er landslög nú veit um undan-
þágu á afborgun á höfuðstól fast-
eignaveða meðan stríðið stendur,
heldur hafi söfnuðurinn borgað
bæði vexti lánsins og 500 dollara
afborgun á höfuðstól á láni þv'i,
sem á kirkjunni hvilir. Sá fagri
siðtir hefir lengi tíðkast, að gefa
kirlkjunni jólagjafir, og höfðu þær
gjafir verið utt níeiri nú en noikkru
sinni áður. 'þar á meðl 200 dollara
jólagjöf frá manni, sem ekki lét
nafns síns getið. Alls höfðu 68
sálir bæst rið söfnuðinn á liðnu ári.
Skírðir h^hu verið 25, fermdir 27,
hjónavigSIur 25. greftranir 27,
altarisgöngur 415. Sunnudaga-
skóla-skýrsla bar með sér gott á-
stand skólans. Svo og skýrslur
kvetifélagsins. Dorkasfélags uttgra
kvcnna, Randalagsins (sem nú
starfar aðallega að velferð her-
ntanna safnaðarit\s, setn eru 60 að
töluj, félags ungra nianna, og
drengja og stúlkna flokkanna.
Embeettismenn fyrir komandi ár
eru kosnir sent hér segir:
Fulltrúar:
Dr. B. J. Brandson
Jónas Jóhannesson
Guttormur Finnbogason
Jón J. Bildfell
Hinrik Hinriksson.
Pjáknar:
A'. S. Bardal
Guðjón Ingimundarson
Jónina Július
Theodora Hermann
Mrs. Pálson.
Síkjald'borg lieldur merkilega
söngsamkonut 24. þ.m. Verður
hún tneð alveg nýju sniði og á ann-
an veg en hér befir þekst áðttr.
S'kemt verður þar með söngvum,
s'em allir eru þannig valdir að i
|>eim er nokkttrs kotiar saga og ertt
skuggamvndir sýndar með hverjtun
söng á nteðan hann fer fram, til
]>ess' að skýra hann. Eólkið sem
þátt tekitr í skemtuninni er svo vel
j>ekt að það ]>arf engra meðmæla,
og ]>að teljum vér víst að kirkjan
v'erði troðfull þegar ']>essi nýja og
einkennilega aðferð er höfð í fyrsta
skifti meðal vor.
Manitobaþingið kom
saman á föstudaginn.
Renedikt kaupm. Rafnkelson var
hér á ferð á miðviikudaginn. Hann
sagði engar sérlegar fréttir, en tal-
aði vmislegt um landsmál og er
frjálslyndur í þeim út í yzttt æsar.
Vill burt nteð alla flokka og öll
bönd.
Verið er að æfa Bóndann á
Hrauni, leik Jólianns Sigurjóns-
sonar. Hann verður leikinn undir
umsjón stúkunnar Skuld 15. og 16.
febrúar. Þéssi leikur hefir aldrei
verið sýndur hér fvr og ætti að
verða vel sóttur.
Það er gleðiefni fyrir oss íslettd-
inga hversu mikils álits hinn ts-
lenzki fulltrúi nýtur í bæjaVráðinu.
í verka- og eignanefndina eru þeir
einir kjömir, sem mest er álit á,
og það er stórkostlcg virðingar-
staöa að vera formaður hennar.
Vopni byrjar vej þetta starf, og má
vænta þess að hann haldi áfram á
sama hátt.
pórhallur biskup Bjarnarson
Sú frétt barst hingað vestur i
gærkveldi að Þórhallur bsi'kup
Bjarnarson hefði látist 15. desem-
ber. Er þar fallinn að velli einn
hinna allra merícustu manna þjóðar
vorrar fyrir margra hluta sakir.
Séra Þórhallur var fæddur 2.
desember 1855. Var hann sonur
Björns pósts Halldórssonar í Lauf-
ási við Éyjafjörð og Sigríðar Ein-
arsdóttur. Hann útskrifaðist af
lærðaskólanum i Reykjavík 1877
með I. einkunn og í guöfræði af
háskólanum i KaupmannahÖfn
1883, leinnig með I. einkunn. Var
hann vígður til prests að Reykholti
í Borgarfirði 1884; þar var hann
aðeins eitt ár, en bafði þá brattða-
skifti við séra Guðntund Helgason
prest á Akureyri. Þar var hann
ekki nema einn sumartíma, því árið
1885 var hann s>kipaður kennari við
prestaskólann í Reykjavík. Árið
1894 varð hann forstöðumaður þess
skóla og hélt því embætti Iþangað
til hann var skipuður biskup eftir
Hallgrim sál. Sóeinsson.
Séra Þórhallur var einn hintta
einkennilegus'tu manna þjóðar vorr
ar. Enginn maður hefir ritað niál
lí'kt þvi sem hann ritaði. Hvar sent
grein sést á prenti eftir hann ligg-
Fundur
í islenzka Liberalklúbbnum í kveld
kl. 8 stundvíslega. Mr. Amgrim-
ur Johnson innleiðir umræðu um
framlengingarmál sambandsþings-
ins, og ttm það hvort ráðlegt muni
að stofnað yrði. “National Govem-
ment". Frjálsar umræður á eftir.
Alkunnir ræðuntenn talka til tnáls.
— Stjóniamefnd klúbbsns skorar
á menn og konur að .sækja fundinn.
Vopni formaður
Er kosinn formaður verka- og
eignanefndarinnar eftir
Davidson.
ur það í augum uppi, þótt ekkert
nafn væri við, að hún hlýtur að vera
eftir liann og engan annan.
Hann hefir gefið sig við svo að
slegja öllum málum lands og þjóðar,
bæði andlegunt og veraldlegum.
Hann gaf út Kirkjuiblaðið i 7 ár
1891—1897 og “Nýtt Kirkjublað”
frá Aldamótunum til daúðadags.
Hann sat á þingi fyrir Borgfirðinga
um fjöldantörg ár og var um tíma
forseti neðri deildar. Hann var al-
drei ílokksfastpr og fékk margt
ámæli fyrir, en það var skoðun hans
að Iþjóðin en ekki flokkarnir ætti
að vera fyrir öllu. Séra Þórhallur
var einhver mesti búhöldur og bú-
fræðingur landsins og tók mikltt
meiri ]>átt i daglegum störfum en
aiulliegrar stéttar menn gera al-
níent. Hann stofnaði jarðræktar-
félag Reykjavilkur árið 1891, og var
tneð í að stofna Búnaðarfélag ís-
land's 18</> og varð fortnaður þess
]>egar II. 1\. Friðrikssan lézt. Hann
var 18 ár í bæjarstjóm Reykjavík-
ttr og vann þar með óþreytandi elju
bæði að tnentaniálum og öðru.
í trúarbrögðum var séra Þór-
Itallur biskup frjálslyndur með af-
brigöum. Síðar verður hans cf tii
vill mijist hér tiánar,
J. J. Vopni bæjarráðsmaður í 4.
kjördeild var í gsér kjörinn for-
maður verka- og eignanefndarinn-
ar í bæjarstjórninni af nefndar-
mönnum.
Fomtaðttr ]>es'sarar nefndar er
venjulega kosinn á fyrsta fttndi
bæjarstjórnarinnar. F. H. David-
sn bæjarstjóri, sem var á fyrsta
fttndinum eldri bæjarráðsmaður
fyrir 4. deikl, var kosinn fomtaðttr
þessarar nefndar. En þegar hann
varð bæjarstjóri og hætti að verða
bæjarráðsmaður fyrir 4. kjördeild
varð forustusætið autt, Tvisvar
voru greidd atkvæði og var Vopni
kosinn tneð miklum meiri hluta í
síðara skiftið.
Nefndin tók á tnóti nefnd sem
mótmælti þvi að skurður yrði sett-
ur í Centennial stræti á mitli Kings-
way og Academy Road, en mót-
mælin höfðu ékki fullnægjandi
undirskriftir.
Nefnd var kosin til þess að rann-
saka og gefa skýrslu um ný tnerki
til þess að stjóma umferð á fjöl-
fömustu götttnt bæjarins. í ]>eirri
néfnd eru þeir: J. J. Vopni, Simp-
son, Gray og Pulford.
Bjiirn Pctursson.
Hann er fæddttr 2. október 181
á Sléttu í F'ljótutH'í Skagafjarðs
sýslu. Foreldrar hans voru þ;
Petur J<>nsson bóndi á Slétttt <
kona hans R>jörg Stlefánsdótt
OjTifTfí11 ]>au þar yfir 30 ár.
Rjörn kont vestur árið i<y>.
settist að í Winnipeg og hefir v<
ið hér síðati; hefir hann mest un
ið við byggingavinnu. Hat
kvæntiist 6. október 1892 Dóroti
Joelsdóttur ættaðri úr Þingeyja
sýslu ; hún er systir Sigfúsar Jóel
sonar sniiðs hér í Itænum. Þ:
hjiín eiga 7 börn á lifi og eru tv*<
sjTiir þeirra i hemum, annar fan
a Þýakalándi en hinn í 197. reil
inni hér. Rjörn innritaðist í ig
<Ieildina 11. apríl 1916, og er 1
á föntm með henni austur til Eo
lands i dag ffimtudag). Björn
skynsantur maður og ágætlega ljó
hagur, eins og sést á kvæði <ef1
l'ann annarsstaðar t blaðinu

\