Lögberg - 27.09.1917, Blaðsíða 6

Lögberg - 27.09.1917, Blaðsíða 6
6 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. SEPTEMBER 1917 Kvöldstund á íslandi. 1 fríSri hlííS und fjalli háu eg foröum sat um aftan stund, þar við mér brostu blómin smáu svo björt, en dreiíð um harða grund. Og þar var ofurlítill ladkur er liðaðist um bjarkar hlíö, hann var svo hraður, hreinn og sprækur og hjalaði við b'ómin frítS. A lágum bakka lindarinnar eg ljósan hnitti rósakrans. Eg fann hve Ijúft mér lék um kinnar hin létta snerting andvarans. Þar vildi’ eg fegin alla æfi mér una þar hjá laekjarnið, «r brýtur leið afS svöium sævi og sameinast við hafdjúpið. Þá vissi’ eg ei að vonir stranda og völt er mannleg ákvarðan, því eg var bara barn í anda með bikar lifsins ótæmdan. M. tslcifssoH. Sjálfstœðismálið. Framsöguræða Magnúsar péturs- sonar um skipun nefndar til að íhuga, hvemig vér bevt megum ná fullvcldi í öllum vorum málum: Það er næsta óþarft aö fjölyrða mikiS um þessa tillögu, því þaö mætti segja að orðalag hennar segði alt sem segja þarf, en það mun samt viðkunn- anlegra að láta henni fylgja nokkur orS. Eg býst viö þvi að hv. alþingis- menn flestir hafi látið á sér heyra og heyrt það annarsstaðar frá, að aðal- starfsvið þessa þings væri það, að sjá um að þjóðin hefði nóg að bíta og brenna og myndi því þar að mestu markaður bás, en iitt myndi hægt að hugsa um annað en yfirstandandi og yfirvofandi þjóðarvandræði. Þetta er auðvitað að mestu rétt. En þó teldi eg það ekki vansæmdarlaust þessu þingi ef það liti ekki nokkuð lengra og hefði ekki ofurlítið víðari sjón- deildarhring. Undanfarin ár höfum við verið að reyna það tvent að mér finst, að verfa londsréttindt vor og að ná undir oss þeim málum, sem Danir umboðslaust og þvi ranglega hafa farið með fyrir okkar hönd. Erfiðlega hefir þessi barátta gengið, og hefir það þá ekki sizt valdið árangursleysinu að vér höfum lítt getað orðið sammála um það hingað til hversu vér ætt- um að krefjast eða á hvern hátt vér ættum að fá kröfum okkar fram- gengt. Eg ætla samt að gera ráð fyrir því að fyrir öllum eða aliflestum úr öllum flokicum hafi blasað sama endatak- markið, fullkomin yfirráð yfir öllum okkar málum og algert fuUveldi. Að vísu virðist svo sem þetta endatak- mark hafi í sumra augum verið nokk- urskonar Utopia, eða eftirsóknarvert draumaland. Til hafa einnig verið þeir menn, sem álitið hafa þetta endatakmark skýjaborg eina, en óhugsandi er að þeir hafi verið margir. Nú verður að áiíta að rás viðburð- anna hafi sparkað oss miklu nær markinu, sem innanlandsreipdráttur og skilningleysi Dana hafa bægt oss frá, því ekki er hægt að neita því, að sem stendur höfum vér miklu meira sjálfstæði en verið hefir, eða ef það er ekki sjálfstæði þá er það þó að minsta kosti sjálfrœði. Sjálfstæði í orði hefir oss að vísu ekki aukist, en því meira á borði. En þessu sjálfstæði er þannig var- ið, að ef vér ekki erum vel vakandi og á varðbergi, þá ber það oss ekki að sjálfstœðinu, — heldur mun sækja aftur í sama horfið þegar núverandi ófriðarástand líður hjá. En samband vort við Dani, eins og það hefir ver- ið, er auðvitað alveg óviðunandi og getur ekki komið til mála að nokkur íslendingur láti sér detta í hug að búa við það framvegis, og megum við því ekki láta undir höfuð leggjast að ráða þegar ráðum okkar í þessu efni hvað gera skuli, svo ekkert tæk.færi gangi úr greipum vorum. Eg býst við því, og það gera einnig margir menn fróðari mér og getspak- ari um slíka hluti, að þegar friður verður saminn, þá muni þjóðirnar koma sér saman um einhverja þá skipttn Ianda og ríkja t Norðurálfunni sem ætluð ■ erði til frambúðar, og muni erfiðara, ef ekki ómögulegt síð- armeir að fá komið til leiðar nokk- urri breytingu á þeirri skipun. Við vænanlega friðarsamninga getur því orðið tcekifœri til þess að fö 'óllum kröfum okkar framgngt, bara ef við stöndum aUir saman og höfum lag á að koma ár okkar fyrir borð. Að þá sé tœkifœrið er margt sem bendir til, og þá ekki sízt það, að nú virðist vera los á öllum landa og ríkja- samböndum og stóru ófriðarþjóðirn- ar, sem mestu hljóta að ráða um slíkt hafa hvað eftir annað lýst yfir þvi að smáþjóðirnar eigi sjálfar að ráða samböndum sínum og stjórn og að hvert þjóðerni hafi þar jafnan rétt til þess að segja til hvernig það vilji að því sé stjórnað. •Það Viðist því liggja í augum uppi að þar með sé viðurkent, að vér höf- um sjálfir rétt til að kveða á hvort vér viljum vera i sambandi við önn- ur ríki eða standa einir, og þá einnig rétt til að ákveða í hverskonar sam- bandi, ef um samband yrði samkomu- lag. Það getur varla verið nokkrum vafa undirorpið að Danir viðurkenni þetta einnig nú orðið, því hvorir- tveRgja. Danir og íslendingar, munu nú orðið nokkru fróðari um nauðsyn og nytsemi saml>ands landanna, held- ur en var fyrir ófriðinn. íslendingar munu nú allir hafa sannfærst um, að vér höfum bæði getu og gáfur til þess að fara með öll okk- ar mál, án íhlutunar annara, og augu Ðana ættu einnig að hafa opnast fyrir því, að það eitt að þeir að fullu við- urkenni þetta getur haldið við sam- bandi milli ríkjanna Islands og Dan- merkur. Það hefir verið gert ráð fyrir því, að þetta þing gerði verulega gang- skör að því að fá íslenzkan siglinga- fána, og er það auðvitað svo sjálf- sagt, að naumast ætti að þurfa mikið um það að ræða. — Að sjálfsögðu erum vér einhuga um það. Mirista kosti bendir tillagan einmitt til þess. En fáninn er ekki nema eitt sþor í áttina, og þvi alls ekki takandi i mál, að þingið ekki ráði ráðum sínum um hin önnur fullveldismálin. Vér tillögumenn teljum auðvitað sjálfsagt að þessi tillaga verði sam- þykt i einu hljóði, því fyrsta og helzta skilyrðið til þess að koma fram vilja okkar er, að vér stöndum óskiftir. Enda déttur víst engum annað i hug, þar sem tillaga þessi er í fullu sam- ræmi við yfirlýsingu ráðaneytisins þegar það tók við stjórn landsins, þar sem hæstv. forsætisráðherra þá lýsti því yfir, að stjórnin vildi vinna að því af fremsta megni, að þjóðin næði fullum yfirráðum yfir öllum sín- um rnálurn. Nú vona eg að verði tækifæri fyrir hæstvirta stjórn að sýna að henni hafi verið full alvara. Ef eg hefði getað við það ráðið þá hefði eg kosið helzt að samhljóða tillaga hefði jafnsnemma komið fram í hæstvirtri efri deild, en þó eg hafi borið mál á það við einstaka menn úr efri deild, þá hefir enn ekki orðið úr því, en eg er þess fullviss, að þess verði ekki langt að bíða frá jafn- völdu liði eins og þar er samankomið. Sú deild mun aldrei verða eftirbátur í því að sýna að vér viljum standa einhuga og samtaka í þvl að ná öllum vorum málum í eigin hendur og fá viðurkenningu fullveldis vors. Engum getur heldur komið á óvart þó þessi tillaga kæmi fram og öllum ætti að vera það gleðiefni. Samþykt- ir á héraðsfundum í Strandasýslu og reyndar víðar, bentu ótvírætt í þá átt, að þessu yrði hreyft. Og eg vildi að endingu óska þess, að allir hv. alþing- ismenn gætu orðið jafn einhuga og óskiftir í þessu eins og kjósendur minir eru. Þá verður góður árang- ur af þessari nefndarskipun og drengi- legur afspurnar utanlands og innan. —ísafold Gjalir í jólasjóð 223. kerdeildar Frá Iestrarfélaginu “Morgun- stjarnan”, Mikley........ $15.00 Afhent af Br. Josephson, Skálholt.................. 26.25 Árborg....................... 5.00 IJsti yfir gefendur frá Skálholt. Tryggvi Olafsson.............$1.00 Mrs. Berglaug Olafsson .. .. 1.00 Abegail C. Olafsson........ 1.00 Gunnar Olafsson.............. 1.00 Halldóra Lilja Anderson.........25 Ingólfur Árnason................50 Mrs. María Árnason..............50 Mr. og Mrs. B. Heiðman .. .. 2.00 Mr. og Mrs. G. Heiðman .. .. 1.00 Mr. og Mrs. Ben. Heiðman .. 1.00 Mr. og Mrs Árni Paulson .. .50 Mrs. Sigurveig Oleson...........25 Árni Paulson....................25 J. S. Heiðmann............... 1.00 Mr. og Mrs. S. A. Sigurðsson.. 2.00 Mrs. Kristín Swanson............50 Ingibjörg Swanson...............50 Sveinn Swanson..................10 Guðm. Johnson...................50 Mr. og Mrs. S. Björnson .. .. 2.00 Björg Bjömsson............... 1.00 Guðrún Björnsson............. 1.00 Björn Björnsson.............. 1.00 Jón Olafsson.................. .50 Steigrímur Ólafsson.............50 Reimar Olafsson.................50 Mr. og Mrs. Br. Josephson .. 3.00 Anna Thordarson.............. 1.00 C. A. Oleson....................50 Chris. Swanson............... 1.00 Alls $26.25 Listi yfir gefendur frá Arborg. Mrs. Th. Sigurdson, Framnes $1.00 Mrs. M. Gíslason, Framnes .. .50 G. Vigfússon, Framnes...............50 Mrs. G. Stefánsson, Árborg .. 1.00 Th. Gíslason, Árborg............. 1.00 B. Hjörleifsson, Riverton .. 1.00 Samtals $5.00 Listi yfir gefendur frá Riverton. Kvennfélagið Djörfung .. .. $10.00 Mrs. H. Hallson............... 1.00 Mrs. B. Hjörleifsson.......... 1.00 Mrs. H. Sigmundsson........... 1.00 Mrs. S. Thorvaldsson.......... 5.00 Mrs. W. Rockett............... 1.00 Mrs. V. Hálfdánsson .. .. .. 1.00 Hálfdán Sigmundsson .. .. 1.00 Lauga Austman................. .50 Mrs. S. Olson................ .50 Mrs. Björg Björnsson.............25 Mrs. Björg Halladóttir...........25 Mrs. Th. Thorarinsson............50 Miss Steinunn Thotarinsson.. .25 Mrs. P. Vídalín............. 1.00 Mrs. H. Anderson ................50 Petur Arnason................. 1.00 H. Hallsson,.............. .. 1.00 Bergrós Hallsson............... .50 Anna Hallsson................. .50 Solveig Hallsson............... .50 Mrs. W. J. Gíslason........... 1.00 J. T. Jónasson................ 1.00 Lárus Th. Bjömsson............. .50 Tomas Jónasson................. .50 Mrs. J. S Pálsson............. 2.00 B. Hjörleifsson .. ........... 1.00 Mrs. G. Sigurdson........... 1.00 Mrs. Siðtr. Briem............. 1.00 Mrs. G. Johnson............... 1.00 Mrs. Th. Johnson............... .50 Miss Júlíana Johnson........... .25 Magnús Eyjólfsson............. ..50 Guðjón Thorkelsson........... 1.00 Miss Sigríður Pálsson.......... .50 Miss Christianson.............. .50 Marinó Briem................... .50 Mrs. J. Briem.................. .50 Mrs. Helga Jónasson........... 1.00 Mrs. Chris Olafsson........... 1.00 Mrs. G. Guttormsson........... 1.00 Victor Eyjólfsson............. 1.00 Olafur Olafsson................ .50 Rina Eastman................... .50 Mrs. S. Isfeld................. .25 Mrs. B. K. Benson............. 1.00 Mrs. H. Yo"tie................ 1.00 Mrs. Jonas Magnússon.......... 1.00 Mrs. S. Sigurðsson............ 2.00 Mrs. Sopher................... 1.00 Samtals $52.75 Viljugir að semja frið. Eins og lesendur “Lögbergs” muna sendi páfinn í Róm friðaruppástungu til allra þjóða fyrir skömmu; bæði stríðs þjóðanna og hinna hlutlausu. Þar á meðal voru þær tillögur að allar þjóðir legðu niður herbúnað og allar deilur sem upp kæmu milli þjóða skyldu dæmdar af alþjóða dómstóli. Fyrsti stjórnandi til þess að svara þessari uppástungu, án þess þó að spyrja þjóð sína ráða, var forseti Bandaríkjanna og þvemeitaði hann með öllu að taka þessum skilyrðum; kvað þá skilmála eina hugsanlega að bandamenn ynnu og réðu sættum. Englendingar voru næstir að sv'ara og svo komu allir bandamenn á eftir, en Þjóöve-jar og Austurríkismenn hafa svarað játandi; kveðast þeir fúsir til að leggja öll mál í gerðardóm, fram- vegis og leggja niður herútbúnað ef hinar þjóðirnar gerðu það sama. Þýzkaland og Austurríki hafa svarað hvort í sínu iagi og eru bæði svörin ákveðin að því leyti að þessar þjóðir kveðast albúnar til friðarsamninga, en taka það fram að ef hinir vilji halda áfram þá verði þeir að taka því. í svarinu frá Þýzkalandi er langur kafli til þess að sýna fram á að keisarinn hafi viljað forðast þetta stríð, en verið neyddur út í það. Um það er hætt við að margir verði ósam- dóma. Sv'örin eru birt í “Free Press” og “Tribune” á laugardaginn. “Edinburg Tribune”. 21. september birtist í því blaði rit- stjórnargrein um stjórriarfarið í Bandaríkjunuin. Er þar vel og drengi- lega tekið svari bænda og sýnt fram á það nversu illa og óhöndulega stjórninni hefir farist að því er það snertir að hafa himil á vöruverði. eina varan sem fa'.t verð hefir verið sett á og bannað að hækka, er hveiti, og tekur blaðið það fram að þetta sé ranglátt. Bændur hafi að undanförnu haft mjög litla og lélega uppskeru og lágt verð; en nú þegar þeir fyrst hafi haft tækifæri til þess að fá hátt verð, þá taki stjórnin t taumana og fyrir- bjóði verðhækkun á vöru þeirra. Þetta segir blaðið að væri réttlátt, gott og blessað ef sama væri ge t við aðra vöru; en þvi sé ekki að fagna. Auðfélögin leiki þar lausum hala og hækki alla vöru dagsdaglega. Bænd- urnir segir blaðið að séu einu fram- leiðendurnir, sem ekki hafi myndað samvinnufélög í því skyni að halda vöru sinni í hærra verði. Þetta segir blaðið að stjórnin hafi notað sér og ráðist á bændurna — ráðist á garðinn þar sem hann sé lægstur. Annað atriði athugar blaðið rétti- lega. Það eru stríðslánin. Því var lýst yfir þegar Bandaríkin fóru í stríð- ið að alt yrði borgað jafnótt, en reyndin hefir orðið önnur. Stjó-nin hefir tekið lán, ekki í miljónatali held- ur þúsundir miljóna og kastað þann- ig þungri byrði á komandi kynslóðir í stað þess að herskylda auð jafn- framt því sem hún herskyldaði menn, eins og hún átti að sjálfsögðu að gera og borga alt jafnótt. Afturhaldinu nóg boðið. Joseph Flavelle heitir maður; í fyrra var hann ge-ður “Sir” fyrir framúrskarandi mikil störf í þjóð- ræknisskyni. Þessi maður varð þó uppvís að því um líkt leyti að hann hefði þjakað svo kjörum þjóðarinnar með járntengum auðsins í skjóli stríðs og þjóðrækni að slíks eru tæplega dæmi. Hafði hann þannig samkvæmt úrskurði dóma-a tetóð margar miljón- ir dala á þann hátt að setja okurverð á egg og svínakjöt, sem hann geymdi til þess að skortur yrði á þvl í land- inu og eftirsókn svo mikil að borgað yrði fyrir það hvað sem upp væri sett Þetta er eitt með ljótustu landráðum sem hér hafa verið framin og þó hafa þau verið bæði mö-g og ófögur. Þessi Flavelle var formaður skotfæra- nefndanna og í stað þess að Borden léti taka hann fastan þegar þetta komst upp, rannsaka iriál hans og Auglýsið í Lögbergi það sem selja þarf. IT/* .. 1 • Ya tímbur, fialviður af öllum Nyjar vorubirgðir tegundum, 8eirettur og ai.- konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar tíl vetrarins. Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir að sýna þó ekkert sé keypt. The Empire Sash & Door Co. Limit.d HENRY AYE. EAST WINNIPEG OVANALEG Loðfata-Sala með 25-35% afslætti frá vanalegu söluverði Hudson Seal yfirhöfn— vanalega $200, fyrir .. $150 Hudson Seal yfirhöfn— vanal. $300, fyrir......$200 Svört tóuskinna “sets”— vanal. $125, fyrir......$75 Cross Fox Sets— vanal. $150, fyrir........$95 Taupe Wolf Sets— vanal. $75, fyrir ....... $50 Beaver Muffs sem vanal. seljast á $40. fyrir .... $25 Red Fox Sets—vanalega seld á $90, fyrir ....... $70 $40 til $50 “Black Wolf Sets”, falleg, löng, silki áferð, vel loðin. 50 klæðis yfirhafnir — sýnis- hom umboðsmanna, fyrir $12.50 Lftil niðurborgun á einhverjum hlut fnst geymdur þar'til þér eruð til- búin að taka hann. Orðtœki vort: „Minni ágóði, meiri verzlun“. Abyrgð vor fylgir vörunni DOUGLAS ,& CO. Sem búa til beztu loðföt 372 PORTAGE AVE. WINNIPEG dæma hann í tukthús lét hann sem ekkert væri og hafði hann áfram í þessari trúnaðarstöðu. Á föstudaginn héldu afturhaldsmenn í Riverdale í Ontario fund og skor- uðu á Robert Borden að reka Flavelle frá stöðunin og skipa annan mann, sem engar slíkar glæpakærur hafi gegn sér. Sami fundur skoraði einn- ig á Borden að reka Hanna umsjón- armann vista hér í Canada og taka svo undir stjórnarumráð alla vista- geymslu. Þetta sýnir það að jafnvel afturhaldsmenn sjálfir eru svo óá- nægðir með þann afskaplega fjár- drátt og öll þau svik er Borden lætur viðgangast að þeir geta ekki staðist lengur. Þetta var ærlega gert og Borden makleg málagjöld, þvi aldrei hefir maður haldið verndarhendi yfir eins mö gum og ófyrirleitnum skálkum og hann. .. Jón Hallgrímsson látinn. Föstudaginn 14. sept. andaðist að heimili sínu í Vatna-bygð Jón Hall- grímsson, einn af frutnbyggjum Wyn- yards-héraðs. Hann var merkur mað- ur maður og vel látinn. Jón var fæddur 1. maí 1848 á íslandi, en flutt- ist vestur 1873; var hann fyrstu 5 árin í Ontario, en að þeim tíma liðn- um fékk hann sér land og reisti bú í Norður Dakota. Þar bjó hann um tuttugu ára skeið. Þar næst flutti hann v'estur að Kyrrahafi og var þar í nokkur ár. En 1905 flutti hann í hina nýju Islendinga bygð í Senbat- dölum, tók þar land og bjó þar til dauðadags. 1882 kvæntist Jón ungfrú Sigríði Bergmann systir Sigfúsar Bergtnann bæjarstjóra í Wynyard, áttu þau saman 10 börn; þrjú dóu i æsku en sjö eru á lífi. Er Valgeir kaupmaður í Wynvard sonur þeirra, en Líndal Hallgrímsson hér í bænum er bróðursonur Jóns sál. I IðLIIIK 8 ó t, 8 K I N * og geðþótta, eins og kristalsglerið, sem endur- speglar og breytir sólarljósinu í marga mismun- andi liti. Við erum nokkurs konar kristallar, við breytum því góða og guðlega sem streymir til okkar í mismunandi liti á mismunandi hátt. Stundum segja menn einn lit ljótan og annan fallegan. En við gömlu Sólskinsbömin vitum að allir litimir, hvort sem þeir em bláir, rauðir, gulir eða grænir hafa sama uppruna og era allir fagrir. Af því erum við kölluð Sólskinsböm að við trúum og treystum að eins á það góða. Sama má segja um ykkur ungu Sólskinsbörnin, þið elskið aðeins það góða og gðfuga í breytni manna. Nú skal eg segja þér af hvaða ástæðu þið eruð hingað komin og hvemig stendur á þessari gleðistund hjá okkur. Fyrlr tveimur árum var sólskinshús þetta miklu minna en það er nú, þá var ekki búið að stækka það. pá voru mörg Sólskinrböm hingað og þang- að úti um bygðir íslendinga, sem vildu koma hing- að en gátu ekki. petta. þótti mörgum leiðinlegt, en ekkert var gert. pá- var það að þið ungu Sól- skinsbömin byrjuðuð að safna peningum til þess að stækka þetta "Himnaríki á jörðu”. Peningam- ir komu inn úr öllum :ttum og sjóðurinn stækkaði svo fljótt að hægt var að fara að byggja eftir tólf mánuði; og nú er alt búið og mörg Sólskinsböm hafa fengið inngöngu og lofa Guð sinn fyrir þetta Himnaríki á jörðu. — Nú í dag erum við ungu og gömlu Sólskinsbömin að minnast sameiginlega tveggja ára afmælis þess dags er byrjað var að safna”. — Gamla konan hætti að taia. Mér leið svo vel að eg hoppaði af gleði og klappaði saman lóf- unum. En þá datt mér nokkuð í hug, sem breytti gleði minni í sorg, það var eins og þegar ský dregst fyrir sól. Mér fanst eg ætla að hníga niður á gólfið og tár komu í augun á mér. ó mamma mín, mér fanst eg ekki eiga skilið að gleðjast mcð hinum bömunum, það var svo lítið sem eg gaf. pá tók gamla konan mig upp í fang sér og kysti mig þangað til mér fór að líða betur, þá fanst mér þetta vera hún amma mín, þó mundi eg að hún var dáin. pessi hugsun kom mér til að líta upp og þá sá eg að gamla konan var brosandi og var að byrja að tala. “Elsku bamið mitt”, sagði hún, um leið og hún kysti seinasta tárið af kinn minni. “Eg veit hvað hryggir þig. Vertu glöð og láttu svona hugsanir aldrei hryggja þig aftur. Við gömlu Sólskinsbörnin dæmum ekki gefendur eftir stærð gjafa þeirra, heldur eftir sólargeisl- unum sem fylgja gjöfunum, því sólargeislamir eru molar af sálunum sjálfum sem gefa. Við elskum sólskinið umfram alt annað. Með þínum tíu cent- um komu svo margir sólskinsgeislar til okkar að okkur varð bjart fyrir augum og við lofuðum guð fyrir blessuð litlu sólskinsbömin”. Eg gat ekki stjómað sjálfri mér lengur, mamma, eg stökk upp um hálsinn á henni og kysti hana hundrað kossa í einu, en samt fanst mér eg sjá tár í augum hennar — þá fanst mér alt í einu að það vera þú, mamma mín, og rétt í því kallaðir þú á mig.” Anna litla stundi þungan, horfði beint framan í móður sína, greip um háls hennar og sagði: “ó mamma, hvað það væri gaman ef þessi draumur fengi að rætast. Heldur þú að það sé mögulegt, mamma mín?” Eg veit ekki, Anna mín. sagði mamma henn- ar um leð og hún tók kaffibollann og það sem eftir var af sykurmolunum. “þcgar þú ert búin að klæða þig skulum við ganga norður til hans Dr. Brandsonar og biðja hann að hjálpa okkur til að láta þennan draum þinn rætast. O. Eggertsson. VEIKUR HESTUR LEITAR SÉR LÆKNIS. Pýtt. Eg hefi þekt fáein skynsöm hross og hefi heyrt og lesið um fleiri. Eg las nýlega sögu af hesti sem braut hesthúshurðina í mola til þess að geta kom- ist út, og fór svo nærri mílu til hestalæknis til þess að fá aðhjúkrun. Læknir nokkur sem heitir Dr. R. C. Lew og er dýralæknir á heima nálægt Mascantah, 111. segir sögu af hesti nokkmm sem maður að nafni F. Kissell átti; hann átti líka heima nálægt þessum bæ. Heimili Kissels er hér um bil þrjá fjórðu parta úr mílu frá heimili Dr. Lews. Segir hann að eitt sinn sem oftar þegar búið var að vinna hesti þessum mikið allan daginn. þá lét Kissell hann inn í hesthús og lokaði dyrunum, eins og vant var. petta var miðvikudagskveld, en klukk- an þrjú um nóttina vaknaði Dr. Lew við hávaða úti í kring um húsið og fór því strax út; fann hann þá hest Kissels og sá að hann var mikið veikur. Hann rannsakaði strax veiki skepnunnar og var þess brátt var að það var iðrakveisa, sem að hestinum gekk og veitti honum aðhjúkrun. Ef vesalings skepnan hefði ekki haft vit á því að leita sér læknishjálpar, hefði hann verið dauð- ur fyrir morgun. þegar Dr. Lew hafði komið hestinum úr lífshættu, mundi hann fyrst eftir því að komið hafði verið með hann til sín fyrir mánuði síðan með sömu veiki. Á fimtudagsmorguninn sá Kissell að hesturinn hefði brotið hesthúshurðina og einnig sterka girð- ingu, til þess að geta komist sem fyrst til dýra- læknisins. Álit Kissells og Dr. Lew var það að hesturinn hefði munað eftir því þegar farið var með hann áður til læknisins og að hann hefði haft vit á að það mundi vera eirimitt staðurinn sem hann þyrfti að komast til sem fyrst til þess að fá bót meina sinna. Eg heyrði einu sinni sagt frá hesti sem var ilt í fæti, sem jámsmiður læknaði og jámaði hann síðan. En ári seinna gekk hesturinn sjálfur inn í smiðjuna og lagði fótinn upp á steðjann fyrir framan jámsmiðinn. Skoðaði hann fótinn og sá þá að skeifan var týnd og fótur orðinn sár, og hafði hesturinn því auðsjáanlega komið til baka til þess að fá gert við fótinn. Kæm böm! það er fallegt að elska hrossin og hugsa vel til þeirra, þau eiga svo oft bágt og mega draga svo margan þunga. Ef þið hugsið oft hlýtt til þeirra, þá má vera að sú hugsun verði til þess að vekja meðaumkvun hjá einhverjum óvorkun- sömum húsbónda þeirra og komi honum til þess að reiða svipuna ekki eins hátt, þegar hann ætlar að berja einhvem þeirra. Eg er dýravinur og elska öll böm sem eg sé að em góð við dýrin og kvikindi líka. Ykkar einlæg Indó. V ------------------ Sólskins -s j óðurinn „Margt smátt gerir eitt stórt.” Frá Winnipegosis, Man.: Ólafur Thorleifsson......... Sigríður Thorleifson........ GuSrún Svava Thorleifson .. Ólína Margrét Thorleifson .. Thorleifur Ingvar Thorleifson Frá Churchbridge, Sask.: Vilborg Magnússon............. Ágúst M. Magnússon.......... Wellenberg Magnússon........ Jórunn Hinriksson........... GuSrún Hinriksson........... G. Jónína Hinriksson........ Albert Hinriksson........... Guðmundur Hinriksson .. .. Valdimar Hinriksson .. .. .. Dýrfinna Hinriksson......... Magnús Thorlaksson.......... Sveinbjörn Gunnarsson .. .. Gunnar Gunnarsson........... Ingunn Gunnarsson........... Eyjólfur Gunaarsson......... Sveinbjörn Finnsson......... Sólveig Finnsson............ Anna Thorgeirsson .. .... . Jónína Thorgeirsson.......... Skarphéðinn Hannesson .. .. Thorbergur Thorbergson .. .. Helga S. Thorbergson........ Guð rún J. Thorbergson .. .. Stefania SigurÍSsson......... Jónína Gunnarsson........... Bjarni Bjarnason............. Ei íkur Bjarnason........1. Oddný Bjarnason............. Kristín Bjarnason .. .... .. Kristbjörg Halldórsson .. .. Ingibjörg Anderson.......... Ragnar G. Guttormsson .. .. Fjóla M. Guttormsson........ Jón L. Guttormsson.......... Helga G. Guttormsson........ Anna Hjálmarsson............ GutSrún Árnason .. ......... Árni Árnason ............... Baldur ólson................ Margrét Ólson............... Árni Árnason................ Ingibjörg Árnason .. ... .., .. Guðrún Finnsson .. ....... .. .......$ .25 }........ .25 ...........25 ...........25 ., .. ... .25 .. .. ..$1.00 ........1.00 .......1.00 ...........25 .......... 25 ...........10 ....... T0 .......... A0 ....... TO ...........10 ...........25 ......... .25 ...........15 ...........15 ...........15 ...........25 ......... .25 ....... .50 ...........25 .. .. .. 1.00 .. .. .. 1.00 ......... .50 ...... .. .50 ........1.00 ...........25 ...........25 ...........25 ...........25 ......... .25 ....... 1.00 ...........10 ...........10 í....... .10 ...........10 ...........10 ...........25 ...........50 ...........50 ...........50 ...........50 ........ .25 ...........25 ....... .25

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.