Lögberg - 12.05.1932, Blaðsíða 3

Lögberg - 12.05.1932, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIjVliGDAGINN 12. MAÍ 1932. BIs. 3. SOLSKIN Sérstök deild í blaðinu Fyrir börn og unglinga Dísa gamla Eftir Sig. Júl. Jóhannesson. • (Framh.) Nú fóru bömin að troSast, hvert í kápp viS annaS inn í mannþröngina. Drengirnir hrundu frá sér öllu, sem fyrir varS, eftir því sem þeir gátu; en Sigga fór ga>tilega og hægt aS öllu. Samt var& þaS þannig, aS hún komst fyrst inn; því allir hliSruSu til fvrir henni. “Lofi'S þiS litlu stúlkunni aS komast á- fram!” sögSu allir; “hún er svo stilt og kurteis; en hrindiS þiS strákavörgunum úr vegi; þeir ætla alt um koll aS keyra,” Svo kemst Sigga inn aS afgreiSsluborS- inu og spyr eftir bréfi til mín. Loksins kom jþaS. Sigga varS frá sér íiumin af gleSi; hún komst út meS þaS og f sýndi drengjunum: “Á, þaS var eg, sem hafSi þaS!” sagSi hún. “HvaS er aS marka þaS!” sagSi Gvend- ur; “þér sem var hjálpaS til þess. Þú hefSir aldrei náS því, ef rétt hefSi veriS haft viS. Þú sem varst langt úti í holti, þegar viS vorum komnir aS dyrunum. ÞaS var bara af því viS komust ekki inn.” “ÞaS var bara af því eg var stilt og kurt- eis,” svaraSi Sigga; “en ekki ruddaleg viS þá, sem í dyrunum voru. ViS skulum ann- ars hætta aS aS tala um þetta og flýta okkur meS bréfiS til hennar Dísu. ViS skulum öll fara meS þaS! ViS fáum öll í því kveSju frá lionum Badda, og svo skulum viS vera ró- leg.” “Já, viS skulum öll fara meS þaS!” sögSu allir drengirnir í einu, og svo fór allur hóp- urinn af staS í bróSemi. • HvaS eg varS glöS aS fá bréfiS. Eg opn- aSi þaS undir eins og þaS var á þessa leiS: “Reykjavík, 28. nóv. 18— Elsku hjartans mamma mín! Nú er eg búinn aS vera hátt á annan mán- uð í skólanum og mór líkar ágætlega vel. Þú baSst mig, þegar viS skildum, aS muna eftir aS koma mér vel viS kennarana og skólabræður mína. Eg held að eg hafi gert 'þaS hingaS til. Allir era ósköp góSir viS mig og mér er alveg hætt aS leiSast — mér leiddist býsna mikliS \ fyrsta kastiS. ÞaS er dæmalaust fjörugt hér og. skemtilegt. Drengjunum er reyndar sumúm hætt viS aS gera ýmislegt til þess aS stríða kennurun- um, en eg hefi aldrei tekiS þátt í því; mér þykir þaS svo ljótt. Eg mætti nýlega einum kandídat héma í bænum — hann er útskrifaður af latínpskól- anum og gengur nú í læknaskólann; hann var hálf-drukkinn. Hann spurði mig, hvort eg væri skólapiltur. Eg sagði: “Já.” ■. “Jæja, lagsi!” svaraði hann, “þú ert víst nýkominn í skólann; eg sé þaS á þér aS þú inunir vera ‘busi’. Eg skal gefa þér lieil- ræSi, karl minn: BrúkaSu bara kjaftinn við kennarana og hnefann við strákana, þá mun þér vegna vel í skólaum. Þetta gerði eg og hafði gott af.” Mér þótti þetta svo ljótt, að eg vil aldrei tala við þennan mann aftur; og þú mátt vera viss um þaS, mamma mín, aS eg fylgi aldrei þessum heiliTeSum, sem hann ætlaSi aS kenna mér. ÞaS á aS raSa lijá okkur eftir mánuS; þá skal eg skrifa þér aftur, og láta þig vita hvar eg verð í röSinni. Eg vonast eftir aS fara heldur upp en niSur. Bezta mamma, skilaSu beztu kveSju minni til allra krakkanna og segSu þejm, að eg ætli að skrifa þeim öllum í jólafríinu. ÞaS væri gaman aS geta komiS lieim þá, en þaS er svo langt. Eg geng alt af upp á hæS, sem hér er fvr- ir ofan bæinn, á hverjum morgni; þaS er kölluS “SkólavörSuhæS ”; eg fer þangað til þess að sjá fjöllin heima; til þess aS sjá hlíSina, sem þú býrS undir, og þá dettur mér alt af í hug þessi gamla vísa, sem þú kendir mér: “Helgu og forau trygðatröll, traustu’ pg gömlu Islandsfjöll, hlýiS minni lilíSarrós, hún er minnar æfi ljós.” Já, þú hefir sannarlega veriS minnar æfi ljós, hingaS til, mamma mín, og eg vona aS eg geti orSiS þinnar æfi ljós þegar þú ert orðin gömul. Nú verS eg aS hætta; klukkan er orSin hálf átta; þegar liún er átta, fer eg í skól- ann. Eg verS aS gæta þess, aS koma nógu snemma til þess aS eg fái ekki ‘nótu’. Eg fór á fætur klukkan sex til þess aS hafa nóg- an tíma til aS skrifa þér. Eg biS guS aS vera meS þér og láta þér alt ' af líSa vel. Eg skal aldrei gleyma neinu, sem þú sagSir viS mig, þegar eg fór í skól- ann. Vertu blessuS og sæl, mamma mín. Þinn Baddi.” Þetta bréf var til mikillar ánægju, bæSi fyrir mig og börnin. ViS heyrSum þaS á því, aS Bjarni litli var enn þá sami góði drengurinn, sem hann ’ hafði alt af veriS. Næst þegar póstur fór suSur, skrifaði eg honum langt bréf; það er aS segja, eg baS póstinn aS skrifa fyrir mig, því ekki var nema. einstöku manni kent aS skrifa, þegar eg var ung — og mér hafði ekki veriS kent það. Hamingjunni sé lof, aS þið eigiS betra, sem eruS ung; nú er öllum lærnum kent aS skrifa. Veturinn leið; eg fékk bréf frá Bjaraa mínum meS hverjum einasta pósti. Svo kom vorið og svo kom sumárið með blessaða sól- ina og sæluna, lífiS og fjöriS, og loksins kom sá tími, þegar von var á Bjarna mínum heim. Það var 1. júlí, sem hann hafði skrif- að mér, að hann kæmi. Veðrið var yndis- lega fagurt; blæjalogn og sjór spegilslétt- ur. Þegar klukkan var fjögur, var von á skipinu, sem hann ætlaði að koma með. ÞaS var víst ekki komiS hádegi, þegar börain héldu, að klukkan væri orðin fjögur. Þau voru alt af úti og horfðu í sífellu út á sjó- inn, en komu inn í eldhús til skiftis til þess að líta á klukkuna. Þegar klukkan var um það léyti að verða þrjú, fór eg fram í eld- hús. Þegar eg kom inn, var þar svolítill drenghnokki aS klifra upp á kistu. Hann var átta ára gamall og var sonur hjónanna í næsta bæ; hann hét Vilhjálmur. “HvaS ertu að fara upp á kiestuna, Villi minn?” spurði eg. “Æ, vertu ekki vond viS mig. Eg ætla bara aS færa klukkuna. Krakkarnir segja, aS liann Baddi komi klukkan fjögur. Eg .kom inn fyrir löngu, og þá v^r klukkan rétt aS segja eins og hún er núna. Má eg ekki færa hana?” “ÞaS þýðir ekkert fyrir þig aS færa klukkuna, Villi minn,” svaraði eg. “Ef þú gerir þaS, þá yerður hún ekki rétt, en Báddi kemur, þegar rétt klukka er fjögur.” “ Já, en það er svo langt þangað til,” sagSi Villi. “Það er ómögulegt að bíða svo lengi.” Svo fór hann til hinna bamanna. Loksins komu öll börnin inn til mín og sögðu mér að skip væri á ferðinni. “ÞaS*er ugglaust skipið hans Badda,” sögðu þau. Grvendur á Tóftum hafði meS sér kíki (sjón- auka) og stökk niður aS sjó. Skipið færSist óðum nær, en ekki var enn þá hægt að sjá þaS meS yissu, hvort Baddi væri þar eða ekki. — “Þarna er hann!” sagði Gvendur loksins; og þau vildu öll fá aS horfa í sjónaukann, til þess að geta séð hann. Svo kom skipið að landi og varð þá heldur en ekki fagnaðarfundur, þegar Baddi steig á land. “Komdu sæll! komdu sæll” hrópuðu böra- in hvert í kapp við annaS. Þau ruddust fram að sjónum og vildu öll vera fremst, til þess að Baddi heilsaði þeim fyrst. Hann ætlaði tæpast aö komast í gegn um hópinn með töskuna sín á handleggnum til þess að heilsa mer. Á leiðinni heim hoppuðu bömin og léku í kring um hann og réðu sér ekki fyrir gleði. “Er ekki dæmalaust gaman og gott að vera í Revkjavík?” spurðu þau hvert í kapp við annað; er ekki fjarska fallegt í Reykjavík? Eru allir þar í svona fínum fötum eins og þú?” o. s.frv. Baddi var í nýjum fötum ljómandi falleg- um, sem honum höfðu verið gefin. Þó hann hefði haft tuttugu munna, þá hefðu þeir ekki dugað til þess að svara öllum spurningum eða segja frá öllu, sem bömin vildu fá að vita. Svo fóru þau að segja honum, hvað gerst liefði heima um veturinn — og það var býsna margt. Þau sögðu lionum margar sögur af því, hvernig ýmislegt hefði farið, )>egar þau voni að leika sér: “Eg var t. d. svo góður að fela mig,” sagði Jón, “að neginn gat fundið mig. ” “ Já, en eg var svo fljótur að hlaupa í stór- fiskaleiknum, að enginn náði mér,” sagði Gvendur. “Og óg, og ég,” sagði Árni; “þegar við fóram í bændaglímu, þá var eg svo sterkur og lipur að eg feldi alla liina strákana.” ‘ ‘ En eg var duglegust að lesa í vetur, þeg- ar presturinn húsvitjaði,” sagði Sigga. (Framh.) Bætir Matarlystina og Gefur Meiri Svefnfrið. FÓIk, sem hefir slæma matarlyst og getur illa sofitS á nóttunni ætti a5 reyna Nuga-Tone f nokkra daga og finna mis- muninn sem það gerir. pessi heilsu- gjafi veitir betri matarlyst, hjálpar meltingunni, styrkir taugarnar og vöðvana, læknar hægðaleysi og veitir endurnærandi svefn. Nuga-Tone eyðir óhollum efnum úr líkamanum, læknar nýrnaveiki og blöðrusjúkdóma og styrkir krafta þeirra sem veiklaðir eru. Nuga-Tone er ágætt meðal fyrir þá, sem lasnir eru og veikburða, og ef þér líður ekki vel, ættir þú ekki að láta bregðast að reyna Nuga-Tone. pú getur keypt Nuga- Tone alstaðar þar sem meðul eru seld. Hafi lyfsalinn það ekki við hendina, þá láttu hann útvega það frá heildsölu- húsinu. Bertha S. Phillpotts Bertha S. Phillpotts var, eins tíg mörgum mentamönnum ís- lenzkum er kunnugt, mikill vin- ur íslands og íslenzkra bókmenta. Hafa íslendingar mist góðan vin og nýtan, þar sem hún var, því þessi ágætlega mentaða enska kona andaðist skömmu eftir nýár s. 1. 54 ára að aldri. Var hún fyr- ir eigi löngu síðan gift manni að nafni Newall, háskólakennara í stjörnueðlisfræði. Bertha S. Phillpotts mun hafa fengið áhuba fyrir íslandi og ís- lenzkum bókmentum fyrir áhrif Elder Edda and Scandinavianj1 Drama” og “Edda and Saga.” | Þykir sérstök ástæða til - að vekja athygli á þeirri bókinni, sem síðast var nefnd, því hún er fyr-1 ir stuttum tíma útkomin. Hún var gefin út árið sem leið í hinu al- kunna og vinsæla “Home Univer- sity Library of Modern Know- ledlge.” Þessi bók Berthu S. Phillpotts, “Edda and Saga”, er eins og nafn- ið bendir til, samin til að kynna' mönnum og skýra Eddurnar báð- ar og sagnagerð íslendinga að fornu. Ber bókin höfundinum vitni um mikla elju og þekkingu, en auk þess er bókin svo vel rit- uð, að efni hennar er ljóst og að- gengilegt hverjum meðalgreindum enskulesanda. Með fölskvalausri vináttu sinni í Igarð íslendinga og fyrir þær miklu mætur, sem Bertha S. Phill- potts hafði á bókmentum vorum. landi voru og sögu þess, og sein- ast en ekki sízt fyrir það, hvernig hún sýndi oss þetta í verki í bók- um sinum, ber oss að halda minn- ingu þessarar ágætu konu 1 heiðri —Vísir. SMÆLKI. Móðirin (að koma heim klukkan Rafkæliskápur sparar peninga með því að fyrirbyggja úrgang. Hann verndar jafnframt hellsu fjölskyldu yðar gagnvart skemdri fæðu. KomiO í ai/ningarstofur hjá Hydro og skoOið þessa kœliskápa, eOa símiO 848 134, og mun ugi- boOsmaOur vor þd heimsæk'ja yOur. VÆGIR BORQTTNARSKILMAT.AR frá Eiríki Magnússyni og brezka skáldinu og Islandsvininum Willi- am Morris. LaSgði hún eftir það stund á að kynna sér sem bezt nor- nær fræði og þrisvar sinnum kom hún til íslands og einnig mun hún hafa ferðast um Danmörku, Noreg og Svíþjóð. Bertha S. Phillpotts var fyrir- lesari við háskólann í Cambridge. Og hún var víðkunnur rithöfund- ur. Liggja eftir hana þessar bæk- ur: “Kindred and Clan”, “The 2.30 um nóttinah: “Þú þurftir ekki að vaka eftir mér. Eg hafði lykil- inn með mér.” Dóttirin: “Eg vissi það, en ein- hver þurfti að Jjúka upp fyrir ömmu.” Kaupandi: “Þú hefir ekki lengi verið búðarþjónn.” Búðarþjónninn: “Hvernig veizt þú það?” Kaupandi: “Þú roðnar enn þá, er þú nefnir verðið.” Myndln að ofan sýnir hinn nýja GENERAL ELECTRIC KÆLISKAP GftuöTWiratoíg HudroIlectrfcSijstein, “Er faðir þinn Meþodisti?” “Nei, mamma segir að hann sé S j ö-D aga-Fj arverandi.” • PR0FE8SI0NÁL CARDS • DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medlcal Arts Bldg Cor. Graham og Kennedy sta. Phone: 21 834 Offlce tlmar: 2—1 HeimiU 776 VICTOR ST. Phone: 27 122 Winnipeg, Manitoba Dr. L. A. Sigurdson 216-220 Medical Arta Bldg. Phon« 21 834. Office tímar 2—4 Heimili: 104 Home St. Phone: 72 409 H. A. BERGMAN, K.C. tsUnnleur lögfrædingvr Skrifstofa: Room 811 McArthur Buildlng, Portage Are. P.O. Box 1656 PHONBS: 26 849 og 26 840 DR. 0. BJORNSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sta. , Phone: 21 834 Offlce tlmar: 2—3 Helmili: 764 VICTOR ST. Phone: 27 686 Wlnnlpeg, Manltoba Drs. H. R. & H. W. Tweed Tannlœknar 406 TORONTO GENERAL TBUST BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE: 26 646 WINNIPEG W. J. LlNDAL o| BJÖRN STEFaNSSON islenzkir lögfrœOingar á öðru gölfi 325 MAIN STREET Talsími: 24 963 Hafa einnfg skrlfstofur að Lundar og GlmU og eru þar að hitta fyrsta mið- vikudag I hverjum mánuðL DR. B. H. OLSON 216-220 Medlcal Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Offlce tlmar: 3—6 HeimiU: 6 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba Dr. A. B. INGIMUNDSON Tannlœknir 602 MEDICAL ARTS BLDG. Sími 22 296 Heimilis 46 054 J. T. THORSON, K.C. fslenzkur iBgfrœOingvr Skrtfst.: 411 PARIS BLDG. Phone: 24 471 DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Stundar augna, eyrna, nef og kverka ejúkdöma.—Er að hitta kl. 10—12 f. h. og 2—6 e. h. Heimill: 373 RIVER AVE. Talalmi: 42 691 DR. A. V, JOHNSON íslenzkur Tannlæknir 212 CURRY BLDG., WINNIPEG Gegnt pösthúsinu Simi: 23 742 Heimills: 33 328 J. Ragnar Johnson B.A., LL.B, LL.M. (Harv.) islenzkur lögmaOur 606 Electric Railway Chambers Winnipeg, Canada Slml 23 082 Helma: 71 718 i Dr. P. H. T. Thorlakson 206 Medical Arts Bldg. Cor. Graham and Kennedy Phone: 21213—21144 HeimiH: 403 676 Winnipeg, Man. A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE 8T. Selur llkkistur og annast um út- farlr. Allur útbúnaður sá besti Ennfremur selur hann allskonar nalnnlsvarða og legstelna. Skrifstofu talrrlml: 86 607 HeimiUs talslmi: 58 302 1 G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. IjögfrœOingur Skrlfstofa: 702 CONFEDERATON LIFB BUILDING Maln SL gegnt City Hall Phone 24 687 DR. A. BLONDAL 602 Medical Arts Building Stundar sérstaklega kvenna og barna sjúkdöma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. og 3—6 e. h. Offlce Phone: 22 296 Heimili: 806 VICTOR ST. Slml: 28 180 A. C. JOHNSON 907 Confederation Life Bldg. winnipeg Annast um fasteignir manna. Tekur að sér að ávaxta sparlft íölks. Selur eldsábyrgð og bif- relða ábyrgðlr. Skrlflegum fyr- lrspurnum svarað samstundls. Skrifstofus.: 24 263—Heimas.: 33 328 t E. G. Baldwinson, LL.B. tslenzkur tögfræOingur 808 PARIS BLDG., WINNIPEG Residence Office Phone 24 206 Phone 89 991 Dr. S. J. JOHANNESSON stundar lækningar og yfirsetur Tll viðtala kL 11 f. h. U1 4 e. h. og frá kl. 6—8 að kveldinu 532 8HERBURN ST. SÍMI: 30 877 G. W. MAGNUSSON \ • Nuddlæknir 41 FURBY ST. Phone: 36 137 Slmið og semjið um samtalstlma J. J. SWANSON & CO. LIMITl'D 601 PARIS BLDG, WINNIPBO Fasteignasalar. Letgja hús. Ot- vega penlngalán og eldsábyrgð af öllu tagi. Phone: 26 349

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.