Lögberg - 09.01.1936, Blaðsíða 7

✓
LÖGrBERG, FIMTUDAGINN 9. JANÚAR, 1936
7
“Vandamál” J. S. frá
Kaldbak
LaS var meS talsveSri undrun, aS
eg Ias hina kynlegu athugasemd J. S.
fiá Kaldbak, á fjórSu síSu í Hkr.,
ffá i. jan. þ. á.
Athugasemd sína nefnir hann
Vandamál.” Er hún gerS til aS
hnekkja einhverju í fréttagrein frá
Gimli snemma í des. s. 1., þar sent
skýrt er frá uppruna hinna merki-
legu hendinga:
“Römm er sú taug
er rekka dregur
föSurtúna til.”
Skýringin tekin upp i fréttabréfiS
^sökum þess, aS sumir, sem höfSu
veriS aS leita aS uppruna þessa ljóS.
brots voru farnir burtu frá Gimli,
en mundu hafa gaman af aS sjá um
t'Ppruna þess. Var og um ofurlítiS
alþýSlegan fróSIeik þarna aS ræSa,
er vel átti skiliS aS koma fyrir al-
menningssjónir.
Af tilviljun var þaS, aS þar var
getiS um aS Ágústus keisari hefSi
dáiS áriS 14. e. Krist. Var þess get-
' sambandi viS dánardægur
skáldsins fræga, Ovidíusar, höfund.
ar hinna frægu hendinga, er keisar-
inn hafSi dæmt í útlegS fyrir kvæSi
nokkurt er þótti ganga allnærri
mannorSi sumra ættmanna keisar-
ans.
Sízt af öllu hefSi manni nú dott-
iS í hug, aS deilt yrSi um burtfarar-
ar annars eins stórmennis í verald-
arsögunni sem Ágústus keisari var.
Veit eg ekki betur en aS allar heim.
ildir telji, aS hann hafi dáiS áriS
T4- e. Kr., og aS þá hafi Tíberíus
stjúpsonur hans tekiS viS völdum og
orSiS keisari eftir hann.
En nú kemur J. S. frá Kaldbak
'tieS þá makalausu röksemd aS ann.
aShvort sé hér fariS meS rangt mál,
e^a þá, aS þaS sé eitthvaS til muna
bogiS viS Lúkasar GuSspjall. Telst
honum svo til, aS þar komi fram
þrjátiu ára skekkja er sé óviSráS-
anleg.
OrS J. S. frá Kaldbak eru á þessa
leiS:
“Mér kom þaS nokkuS einkenni-
lega fyrir sjónir aS prestur gerir
skilagrein fyrir þessu máli á þennan
hátt, því aS i Lúkasar guSspjalli
stendur aS Kristur hafi hafiS kenn-
ingar sínar á 15. ríkisári Tíberíusar.
ÞaS eru því hvorki meira né minna
en rúm 30 áf, sem fréttaritara Lög-
bergs og Lúkasar guSspjalli ber á
milli.”
Raunar stendur þaS nú hvergi í
Lúkasar GuSspjalli, aS Kristur hafi
byrjaS aS kenna á fimtánda ríkisári
Tíberíusar keisara. Sú skekkja hjá
J. S. frá Kaldbak gerir þó minst til.
EitthvaS svipaS þvi, er hann nefnir,
er sagt um Jóhannes Sakaríasson,
sem byrjaSi nokkuru fyr aS kenna
en Kristur sjálfur. Þó ber þessi
skekkja vott um ónákvæmni og laus.
lega hugsun hjá höfundinum, sem
maSur hefSi tæplega búist viS.
Hitt er talsvert lakara, aS J. S. frá
Kaldbak virSist ekki kunna aS lesa
ártöl mannkynssögunnar. OrSatil-
tækin: f. Kr., og e. Kr., (nærri æf-
inlega þannig skammstöfuS) merkja,
sem kunnugt er, fyrir Krists burS og
eftir fæSingu Jesú Krists. Fylgdi
fréttaritarinn hinni gömlu og föstu
venju, er hann minnist á andlát
Ágústusar keisara, aS segja aS hann
hefSi dáiS áriS 14 e. Kr. Skilur J.
S. frá Kaldbak þetta þannig, aS hér
sé átt viS aS keisarinn hafi dáiS
fjórtán árum eftir dauSa Krists,
sem vitanlega nær engri átt, og fær
meS þessum öfuga lestri þessa þrjá-
tiu ára skekkju, sem hann svo ekkert
ræSur viS.
Þessi hroSvirknislestur á ártölum
veraldarsögunnar er naumst afsak-
anlegur, nema ef óupplýstur og
grunnhygginn unglingur ætti hlut
aS máli. En aS fullorSinn maSur
skuli villast svo herfilega, er, aS eg
hygg, um þaS bil dæmalaust.
Vilji nú J. S. frá Kaldbak enn
INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man.....................B. G. Kjartanson
Akra, N. Dakota..................B. S. Thorvardson
Árborg, Man....................Tryggvi Ingjaldson
Árnes, Man........................SumarliSi Kárdal
Baldur, Man.......................... O. Anderson
Bantry, N. Dakota..............Einar J. BreiSfjörC
Bellingham, Wash...............Thorgeir Símonarson
Bl&ine, Wash...................Thorgeir Símonarson
Bredenbury, Sask........................S. Loptson
Brown, Man..............................J. S. Gillis
Cavalier, N. Dak«ta..............B. S. Thorvardson
Churchbridge, Sask......................S. Loptson
Cypress River, Man....................O. Anderson
Dafoe, Sask.......................J. G. Stephanson
Edinburg, N. Dakota.............Jónas S. Bergmann
Elfros, Sask..............Goodmundson, Mrs. J. Hk
Foam Lake, Sask.............i. J. J. Sveinbjörnsson
Garöar, N. Dakota..............Jónas S. Bergmann
Gerald, Sask........................... C. Paulson
Geysir, Man.....................Tryggvi Ingjaldsson
Gimli, Man...........................F. O. Lyngdal
Glenboro, Man.........................O. Anderson
Hallson, N. Dakota...............S. J. Hallgrímsson
layland, P.O., Man...........Magnús Jóhannesson
ec*a, Man.......................Gunnar Tómasson
Hensel, N. Dakota......................John Norman
nausa, Man........................B. Marteinsson
Minn.............................R. Jones
Kandahar, Sask................. J. G. Stephanson
Langruth, Man....................John Valdimarson
Leslie, Sask............................ján ölafson
Lundar, Man....................................Jón Halldórsson
Markerville, Alta.....................O. Sigurdson
Minneota, Minn............................B. Jones
Mountain, N. Dak................. S. J. Haílgrimson
Mozart, Sask...................j_ j Sveinbjömsson
Oak Point, Man......................A. J. Skagfeld
Oakview, Man........................Búi Thorlacius
Otto, Man......................................jón Halldórsson
embina, N. Dak.............................GuÖjón Bjarnason
Point Roberts, Wash...................S. J. Mýrdal
ed Deer, Alta.......................O. Sigurdson
Reykjavík, Man.......................Arni Paulson
iverton, Man................................Björn Hjörleifsson
SeattJe, Wash..........................J. J. Middal
Selkirk, Man............................ W. Nordal
'g unes, P.O., Man.........................Magnús Jóhannesson
SvnM ^an.....................Búi Thorlacius
Tant 11 .................B. S. Thorvardson
Unhí"°nG Sask...................... J- Kr. Johnson
MiÖir^M^ Dakota................Eiuar J. BreiðfjörC
Vogar Ma.......................Tryggvi Ingjaldsson
wJ-.k’ an......................Magnús Tóhannesson
Winninelne’ ^an................................Jon Valdimarsson
Wynyard." SaskMan............Finnbogi Hjálmarsson
SK....................J. G. Stephanson
^=< 1
einu sinni líta í Lúkasar GuÖspjall
(sem honum þykir svo vænt um, aÖ
hann segir), þá mun hann finna, í
þriöja kapítulanum, að Jesús var
þrítugur að aldri þegar hann byrj-
aði að kenna. Agústus keisari deyr
árið 14 e. Kr. Þá er Jesús fjórtán
ára, eða á fjórtánda ári. Tíberíus
verður þá keisari. Hann er búinn
að ríkja í fjórtán ár og er á fimt-
ánda ríkisári sínu þegar Jóhannes
Sakaríasson byrjar að kenna. Ár-
talið þá, eftir nútíma reikningi,
verður sem næst 29 e. Kr.—Stendur
það þá heima, að kenzlustarf Jesú
sjálfs hefst þegar hann er rétt um
þrítugt, því að hans opinbera starf
byrjaði nokkuru e.ftir að Jóhannes
fór að kenna og skíra, eins og Nýja
testamentið skýrir frá.
“Vandamál” J. S. frá Kaldbak
verður því að engu. Lúkasar Guð-
spjalli og mannkynssögunni ber ná-
kvæmlega saman. Engin þrjátiu
ára skekkja þar, né nokkur önnur
skekkja. Eina skekkjan sem um er
að ræða er í höfði J. S. frá Kald-
bak. Þá skekkju getur hann sjálfur
bezt lagað með því að læra að lesa
úr ártölum sögunnar svona eitthvað
svipað og aðrir menn venjulega
gera.—
Gimli, Manitoba, þ. 3. jan. 1936.
Jóhann Bjarnason.
Nýtt íslenzkt ljóðskáld
SEM YRKIR A DÖNSKU
Kaupm.höfn í nóv.
“Tag mig i Haanden” heitir ný-
útkomin ljóðabók eftir ungan stú-
dent, Finn Erlendsson. Nyt Nordisk
Forlag hefir séð um útgáfu bókar-
innar. Ljóðasafn þetta hefir hlotið
lofsamlega dóma í blöðunum og er
m. a. sagt í Berlingske Tidende, að
bókin beri vott um fullkomna lista-
gáfu og að “menn vænti sér mikils
af stúdentinum með hið eikennilega
nafn.”
Eg hefi heimsótt stúdentinn með
“einkennilega nafnið” og beðið hann
að skýra blaðinu nokkuð frá æfi-
ferli sínum. Herbergið hans ber
vott um það, að hann er bókhneigð-
ur og námfús. Margar bókahyllur
eru troðfullar af bókum, og á skrif-
borðinu liggur hauskúpa og önnur
bein úr mannsbeinagrind, innan um
danskar og íslenzkar ljóðabækur.
—Já, eg hefi verið við læknis-
fræðinám í þrjú ár, segir Finnur
Erlendsson, og býst við að ljúka
námi eftir þrjú og hálft ár. En sam.
tímis þessu skrifa eg. í fyrra gaf eg
út ljóðabók, sem heitir “God Morg-
en” og nú er önnur komin á m;irk-
aðinn. Eg ætla mér að halda áfram
að yrkja, þótt eg verði læknir og
annist sjúka — mér er ómögulegt að
standast freistinguna þegar þörfin
til að skrifa kemur yfir mig. Og
ekki skal læknisstarfið hafa skaðleg
áhrif á jithöfundarstarf mitt. Þvert
á móti álít eg nauðsynlegt, að rit-
höfundurinn kynni sér sem bezt
staðreyndir lifsins. Og slík þekking
skapast bezt við störf, sem ekkert
eiga skylt við bókmentirnar.
Næsta ár gef eg út sögubók og
því næst mun eg skrifa bók sent
gerist á íslandi.
—Þér eruð Islendingur?
—Að hálfu leyti. Faðir minn er
íslenzkur en móðir mín dönsk og eg
er fæddur í Danmörku fyrir 22 ár-
um. Faðir minn, Valdimar, sonur
Erlendar heitins alþingismanns Gott.
skálkssonar, fæddist í Kelduhverfi
og var á íslandi þar til hann, 22 ára
að aldri, fór til læknisfræðisnáms til
Kaupmannahafnar. Hann er nú
læknir í Frederikshavn.
—Þér munuð hafa erft skáld-
gáfu yðar af afa yðar, Erlendi Gott-
skálkssyni ?
—Vera má það, en margir aðrir
listheigðir menn eru í ætt minni. Og
hve margir tslendingar geta ekki
sagt hið sarna? — í sambandi við
þetta vil eg geta þess, að mér þykir
leiðinlegt að eg skuli ekki kunna ís-
lenzku svo vel að eg geti, án mikillar
fyrirhafnar, lesið “Vísur og kveðl-
ingar” eftir afa minn, og öll önnur
ljóð á íslezkri tungu. Vitanlega
kann eg dálitið í íslenzku, en ekki
nægilega mikið til þess, að eg hafi
fulla ánægju af að lesa íslenzka
ljóðagerð. En eg vil hafa þá ánægju
og þess vegna ætla eg að læra ís-
lenzku til fullnustu. Og maður get.
ur alt sem maður vill!
—Hafið þér komið til íslands?
—Já, eg ferðaðist þvert yfir land-
ið í fyrra. Mér líkaði bezt við
bændurna á íslandi e. t. v. vegna
þess að eg er sjálfur bændaættar.
íslenzku bændurnir eru heilbrigðir,
þróttmiklir og standa hátt í menn-
ingu. En eg kunni lika vel við fólk-
ið i bæjunum.
—Hafið þér ekkert fleira að segja
um yður sjálfan?
—Það er ekki frá miklu að segja.
Eg hefi ekki náð þeim aldri, að eg
geti litið til baka og minst margra
glæsilegra verka. En til þess að
svala forvitni yðar má geta þess, að
eg hefi verið formaður fimleikafé-
lags Fredrikshafnar og ritstjóri leik-
fimiblaðs bæjarins.
Og hið 'unga skáld sýnir mér
nokkra árganga af leikfimisblaðinu.
Það hefir miklu meira bókmenta-
gildi en venja er um slík blöð. Og
það er enn athyglisverðara að þar
er fjöldi greia úm Island, m. a. eftir
Finn Jónsson prófessor, og einnig
föður hins unga ritstjóra.
—Findur Jónsson prófessor var
skirnarvottur minn og eg var nefnd-
ur eftir honum, segir Finnur Er-
lendsson. En það var þó ekki þess
vegna að greinar eftir hann birtust
í leikfimisblaðinu. Nei, mér fanst
það vera forsmán hve litið var talað
um Island í dönskum skólabókum
og blöðum. Þess vegna greip eg
tækifærið til að birta sem flestar og
| beztar greinar um ísland. Og eg
trúi ekki öðru en að eg fái í fram-
tíðinni tækifæri til að vinna íslandi
gagn!
Þetta unga skáld er aðeins íslend-
| ingur að hálfu leyti, en alt virðist
j þó benda til þess að hann muni ekki
J slaka á taumunum þegar tækifæri
gefst til að auka áhróður þess lands,
j sem ól föður hans.—B. S.
N. Dagbl. 8. des.
Fréttabréf
/
Jnnisfail, Alta.,
30. des., 1935.
Herra ritstjóri Lögbergs:
Ekki dettur mér í hug að senda
þér áramóta skýrslu um veðráttufar
héðan, því hún yrði hin sama og frá
Edmonton fréttaritara blaðsins til
byrjun desember. Á jólaföstu var
stilt vétrarveður pg tiltölulega milt;
dimmviðri þrjá daga um jólin og
hrímföl úr þokunni.
Jóla hátíðahragur á öllum skól-
um og jóla-dans i Markerville þann
27. des., en engin messa. Alstaðar
á öllum samkomum troðfull hús og
jólatrén hlaðin verðmætum gjöfum.
Ágúst-frostin eyðilögðu verðmæti
uppskerunnar; flokkun sú lægsta á
kornhlöðum um mörg ár, og prísar
eftir því. Aðrar tegudir landbún-
aðarins með bezta móti hvað verð-
lag snertir, svo sem svín, alifuglar,
nautgripir, egg og smjörfita. Fóður-
birgðir miklar, þar sein einn þriðji
af byggi og höfrum var ekki þreskj.
andi, og því notað til fóðurs.
Um stjórnmálin höfum við bænd-
ur og alþýðumenn ekkert að segja;
þar hafa ritstjórar flokksblaðanna
tögl og hagldir—reglulegt einveldi,
—enda lítið hægt að fullyrða um
efndir kosningaloforða fyr en eftir
næsta þing. “Social Credit” flokk-
urinn hér i Alberta hefir ekkert gert
ennþá, segir Edmonton fréttaritar-
inn, en þess hefði hann mátt minn-
ast, að kolanámu verkalýður fær nú
kaup sitt fyrir kolamylsnu þá, sem
fcr í gegnum sigtin og seld er frá
2 upp í 4 dollara tonnið. Áður fengu
þeir ekki neitt.
Hér eru nöfn þeirra, er gengið
hafa úr lestaferð lífsins á árunum
1934 og 1935, sem eg hefi ekki séð
minst í Lögbergi eða Heimskringlu.
Húsfrú Guðbjörg Sveinbjörnsson,
um miðjan september 1934; útlærð
ljósmóðir að heiman, mjög vel látin
af öllum, er kyntust henni; háöldr-
uð; ættuð úr Þingvallasveit.
24. sept. 1934, lézt Stefán Eiður
Christjánsson, fæddur 26. febrúar
1871, að Böðvarsnesi í Fnjóskadal í
Mrs. Margrét Sigurðardóttir Guðmundsson
á Einarsslöðum i Arnesbygð.
Aðfaranótt þess 20. des., andaðist að heimili sínu, Einars-
stöðum í Árnesbygð, Margrét Sigurðardóttir, eiginkona Einars
Guðmundssonar bónda þar. Um 11 daga bil hafði hún legið
rúmföst áður en dauða hennar bar að.
Margrét var fædd 7. júní 1866, að Leiðarhöfn i Hofssókn
í Vopnafirði. Foreldrar hennar voru Sigurður Sigurðsson og
Guðríður Benediktsdóttir. Hún ólst upp á æskustöðvunl sínum
unz hún fór til Ameríku árið 1893. Árið 1896 giftist hún
Eínari bónda Guðmundssyni á Einarsstöðum í Árnesbygð. Er
Einar fæddur á Kelduholti í Mýrum í Hornafirði í Austur-
Skaftafellssýslu 1. sept. 1843; voru foreldrar hans Guðmund-
ur Pálsson og Guðrún Magnúsdóttir. Einar flutti frá
Hvammsgerði í Vopnafirði, til Ameríku árið 1887. Fyrri kcna
hans var Guðriður Benediktsdóttir, ættuð úr Vopnafirði. Misti
Einar hapa eftir 12 ára sambúð, var hjónaband þeirra barn-
laust. Nýkominn íra íslandi, svo að segja, reisti Einar bú á
landnámi sinu Einarsstöðum, og hefir nú búið þar í full 49 ár.
Þeim Margréti og Einari farnaðist vel, o*g blómgaðist bú
þeirra. Studdi Margrét mann sinn af ráði og dáð. Voru þau
framsækin og samhent í lífsbaráttunni og unnu sameiginlegan
sigur og hann ekki lítinn. Nutu þau og ágætrar aðstoðar barna
sinna, sem eins fljótt og þeim var auðið studdu foreldra sína og
voru þeim hjálpleg, eftir því sem i valdi þeirra stóð.
Börnin eru:
Einar bóndi á Flugustöðum, kvæntur Soffiu Jónsdóttur
Snæfeld.
Magnús, bóndi í Árnesbygð, kvæntur Jóninu Jónsdóttur
Kárdal.
Guðríður, gift Eiríki Sigfússyni Einarssonar, búsett i
Hnausabygð.
Guðrún, gift Stefáni útvegsmanni Sigurðssyni í Riverton,
Man.
Guðmundur, dó árs gamall.
Friðrik, heima, ógiftur.
Þórunn Elísabet, gift ísleiíi Isleifssyni Helgasonar, búsett
í Brautarholti í Árnesbygð.
Guðný Ingibjörg, kona Jóhanns Þorfinnssonar Helgason-
ar, búandi í Árnesbygð.
Margrét heitin misti heilsu um hríð, fyrir 11 árum síðan,
og gat ekki unnið framar, en heilsa hennar fór smám saman
batnandi. Margrét var kona dul að skapgerð, er lét lítið á sér
bera, vann verk sitt i kyrþey og yfirlætisleysi, varð hún kær
þeim, er lærðu að þekkja hana, og ógleymanlega góð móðir.
Útför hennar fór fram frá heimilinu á Einarsstöðum, að við-
stöddum börnum hennar og tengdabörnum, vinum og nágrönn-
um, er söfnuðust saman á heimilinu, og/þótt kveðjustundin færi
fram á aðfangadag jóla, var bjart yfir henni, þrátt fyrir sökn-
uðinn, því jólaljósið nær einnig til syrgjandi hjartna,—og ljúf
er lausnin þeim er sjúkleiki og þreyta þjáir—og.sælt að ganga
inn í eilífa jólagleði.—
Auk aldraðs eiginmanns og sex sona og dætra og tengda-
fólks, syrgja hina látnu konu 9 barnabörn og hópur nágranna
og vina.
Blessuð sé minning látinnar móður og eiginkonu, er vann
verk sitt, erfitt starf landnemakonu, með trú og dygð, og hefir
nú öðlast verðlaun trúrra þjóna.
Sigurður ólafsson.
Suður-Þingeyjarsýslu fluttist með
foreldrum sínum til Garðar, N. Dak.
1883. Þar var hann bóndi um tíma,
einnig að Wynyard, Sask., ágætur
karl og mesti geðprýðismaður.
I desember 1934 lézt Kristín
Magnúsdóttir Olson, ættuð frá
Efrahrepp í Skorradal í Borgar-
fjarðarsýslu, 74 ára.
Á nýliðnu ári hafa látist tveir
bændaöldungar af elztu landnáms-
mönnum bygðarinnar, þeir Siggeir
Jóhansson, fæddur í febrúar 1850,
dáinn 23. júli 1935; hann fluttist í
bygðina 1889; mætur rnaður og vel
látinn, ættaður úr Reykjadal í S.-
Þingeyjarsýslu; og Guðmundur
Þorláksson kom með fyrsta hóp
landnámsmanna árið 1888, og bjó
í ástsæld og virðing bygðarmanna til
hinstu stundar. Hann andaðist 1.
nóvember á afmælisdag sinn 76 ára,
ættaður frá Steingrímsfirði við
Húnaflóa.
/. Björnsson.
GJ4FIR[TIL betel
Mrs. Sigríður Johnson, Winnipeg.
f minningu uffl systur hennar, Mrs.
Guðrúnu Jóhannsson, $5.00; Mrs.
J. Stefánsson, Elfros, Sask., $1.00;
Th. Björnson, Hensel, N. D., $5.00;
St. I^aul’s I^adies’ Aid, Minneota,
Minn., $25.00; Kvefélag Frelsis-
safnaðar, Baldur, Man., i minningu
um Guðbjörgu Goodman, $10,00;
Thor Gudmundson, Elfros, Sask.,
interest from Svein Maxson’s
Estate, to be divided eqpally amongst
all the inmates. $50.00: Mrs. Guðný
Josephson, Melfort, Sask., i minn-
ingu um drengina hennar, Helga og
Vilhjálm, $10.00 ; Mrs. Helga Aust-
man, Silver Bay, Man., Beadspread ;
tsafold Ladies’ Aid, Minneota,
Minn., $10.00; Kristján Kjernested,
Gimli, Man. “Hlín” (1 copy) ; Miss
Jennie Johnson, Winnipeg, Novelty
Lamp; Dr. B. J. Brandson, Winni-
peg, 100 lbs. Turkeys 1 box Apples;
Anderson’s Meat Market, Gimli, 50
lbs. Hangikjöt, H. P. Tergesen,
Gimli, 1 box Apples; Lakeside
Trading Co., Gimli, 1 box Apples,
2 boxes Jap. Oranges; Lyngdal and
Bjarnason, Gimli, 200 lbs. Flour;
Kristinn Lárusson, Gimli, Christmas
Tree; H. Robert Tergesen, Gimli,
3 gal. Ice Cream; Mrs. C. O. L.
Chiswell, Gimli, 1 case Oranges;
Mr. og Mrs. J. G. Johnson, Winni-
peg, ]4 doz. Flannelette Night
Gowns, Bbx Candies, Box Cigars;
The Jón Sigurðsson Chapter, I.O.
D.E., Winnipeg, Calendar; Vinur,
Gimli, $20.00; Vinur, Gimli $5.00;
Mrs. Ingibjörg Walter, Gardar,
N. D., i minningu um mann sinn,
Joseph Walter, $15.00; L. H. J.
Laxdal, Milwaukee, Oregon, 6
religious books; H. L. KacKinnon
Co., Winnipeg, 25 lbs. peanuts.
Nefndin þakkar innilega fvrir all_
ar þessar gjafir og óskar gefendun-
'im og öllum vinum Betels gleðilegs
og farsæls nýjárs.
/. /. Szvanson.
féhirði f,
601 Paris Bldg., Wpg.
RÓSABROÐUR
Til skamms tíma hefir æfagamall
siður verið tíðkaður i sumum bygð.
arlögum Frakklands. Það er hin
svonefnda “rósahátíð.”
Hátíð þessi er nefnd í rjtum frá
17. öld og er sagt að Medardus helgi
hafi verið upphafsmaður hennar,
enda er hún haldin 8 júní, en sá
dagur er honutn helgaður. Aðal-
þáttur hátíðarinnr var fólginn í því
að siðprúðasta og heiðvirðasta
stúlka héraðsins var krýnd rósasveig
og hlaut nafnið “rósabrúður.” Nú
mun þessi siður víðast dottinn úr
sögunni. Líklega hefir stúlkunum
þótt heiðurinn dýrkeyptur.