Lögberg - 11.10.1951, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 11. OKTÓBER, 1951
3
Fjórtán menn hlutu brunasár á fætur við Geysi
á sunnudaginn var
Mennirnir voru í skálinni eða á
skálarbarminum, er sjóðandi
valn ílæddi upp.
í fyrradag brenndust fjórtán
menn, sem voru að bíða eftir
gosi við Geysi, með þeim
hætti, að sjóðandi vatn úr
hvernum flæddi upp á
fætur þeim. Hlutu sumir
allmikil brunasár, en engin
lífshættuleg.
Raufin var dýpkuð.
Sigurður Greipsson skýrði
blaðinu svo frá, að nokkuð hefði
borið á því í sumar, að Geysir
hagaði sér öðruvísi fyrir gos en
hann hefir áður gert, væri örari
og gæti vatn flætt að óvöru upp
í skálina, þótt aldrei hafi það
gerzt eins hastarlega og nú.
Orsök þessa taldi hann vera
þá, að í sumar var raufin í skál-
ina dýpkuð um tíu sentimetra
og steypt yfir hana. Þarf því nú
meiri aðgæzlu en áður.
Hefir legið mánuð
í brunasárum.
Fyrir rúmum mánuði brennd-
ust tveir menn við ,Geysi með
svipuðum hætti og nú. Þá biðu
þar eftir gosi 20—30 manns og
sátu á skálarbarminum og jafn-
vel niðri í skálinni. Þegar mönn-
um fór að leiðast biðin, fóru
flestir að týnast brott, en í sama
bili fylltist skálin skyndilega og
tveir menn, sem síðastir höfðu
verið, brenndust nokkuð, eink-
um annar þeirra, og hefir hann
legið rúmfastur að mestu síðan.
Tveir Englendingar
brenndusi.
Það virðist þó, sem útlending-
um sé hættara við því að brenna
sig á hverasvæðinu. í fyrrasum-
ar brenndu tveir Englendingar
sig allmikið við Geysi, og fleki
dæmi eru um það, að útlending-
ar hafi ekki verið nægilega varir
um sig á hverasvæðinu.
—TÍMINN, 18. sept
Allmargt manna kom að Geysi
á sunnudaginn, og var meðal
þ e i r r a Bandaríkjamaður frá
Westínghouse rafmagnsfyrir-
tækinu, W. F. Gehle, í fylgd með
nokkrum íslenzkum mönnum.
Báðu þeir um gos, og voru um
sextíu kíló af sápu látin í hver-
inn um klukkan hálf-fimm síð-
degis.
Tjaldað til skjóls.
Sigurður Greipsson i Hauka-
dal var þarna sjálfur hjá gestun-
um, og þar eð allnapurt var,
tjaldaði hann segli til skjóls við
hverinn, meðan beðið var eftir
gosi. Liðu svo tvær klukku-
stundir.
Stóðu á skálarbarminum. •
Allmargir þeirra, sem eftir
gosinu biðu, stóðu á skálarbarm-
inum eða jafnvel neðan við
skálarþrúnina. Hefir það verið
svo, að dynkir heyrast í hvern-
um, er hann er að búa sig undir
gos, áður en vatnið tekur að
hækka í skálinni, og er þá næg-
ur tími til þess að forða sér frá.
Sjóðheitl vatnið flæddi upp.
Að þessu sinni kom Geýsir
gestum sínum á óvart. Skyndi-
lega flæddi brennheitt vatnið
upp, svo að skálin fylltist og út
úr rann, án nokkurrar viðvör-
unar. Vissu mennirnir, sem næst
ir voru hvernum, ekki fyrr til
en þeir stóðu í vatninu í ökla.
Hljóp hver sem betur gat brott,
en margir höfðu þegar hlotið
brunasár á fæturna.
Fjórtán brenndust.
Það munu hafa verið fjórtán,
sem hlutu brunasár, meiri eða
minni, og voru Sigurður Greips-
son í Haukadal og Bandaríkja-
maðurinn W. F. Gehle meðal
þeirra. Brenndist Sigurður eink-
um á öðrum fæti, en hinn banda-
ríksi rafmagnsfræðingur hlaut
brunasár á báða fætur, einkum
þó annan öklann.
Mest brenndist þó fimmtán
ára piltur, Bjarni Ásgeirsson,
Sólvalla götu 32A, er var þarna
með foreldrum sínum, Ásgeiri
Bjarnasyni, forstjóra Vinnu-
fatagerðarinnar, og konu hans,
Rósu J. Finnbogadóttur. Hlaut
hann braunasár á fæturna upp
fyrir kálfa.
Aðrir íslendingar, sem brennd
ust, voru Jakob Guðjohnsen raf-
magnsverkfræðingur og Ingólf-
ur Ágústsson verkfræðingur.
Loks hlutu fjórir bandarískir
hermenn mikil brunasár á fæt-
ur, en fimm aðrir Bandaríkja-
menn minni háttar skeinur.
Tveir Bandaríkjamenn duttu, er
þeir ætluðu að forða sér frá
hvernum ,og mun annar þeirra
hafa laskazt í úlnlið við fallið.
Geri að brunasárunum.
Knútur Kristinsson, héraðs-
læknir í Laugarási, kom á vett-
vang og gerði hann að bruna-
sárum þeirra, er mest höfðu
brennzt. Skýrði hann Tímanum
svo frá, að brunasárin hefðu
aðallega verið á ristum og um
ö^kla og upp á mjóalegginn á
sumum. Er hann hafði búið að
sárum manna, voru þeir fluttir
til Reykjavíkur.
Drengurinn, sem mest brennd-
ist, liggur nú í Landsþítalanum,
en sumir hermannanna eru í
sjúkrahúsi á Keflavíkurflug-
velli.
FYRIR 90 ÁRUM:
Enskur prestur hittir íslenzkan prest
„THE OXONIAN in Iceland“
heitir ferðabók eftir enska prest-
inn Frederick Metcalfe, sem
ferðaðist hér um land sumarið
1860. Þar minntist hann á
drykkjuskap íslenzkra presta og
segir þessa sögu frá því er hann
var að ferðast í Eyjafirði:
— Það var áliðið dags og ég
átti enn langa leið á næturstað.
Ég fór heim að afskektum bæ
að spyrja til vegar. Þar var mið-
aldra maður að drekka brenni-
vín. Hann var í ferðakápu og
hafði reyrt hana að sér um mitt-
ið, og svo var hann í rosabull-
um er náðu upp í klof. Þetta var
sóknarpresturinn þarna og var
að koma frá því að skíra barn.
Og þetta var einmitt maðurinn,
sem ég hafði ætlað mér að gista
hjá um nóttina.
„Ó, þér eruð Englendingur,
verið velkominn", og með herkj-
um gat ég varist því að hann
faðmaði mig að sér og kysti. „Is-
lenzku hestarnir eru góðir. Þér
ætlið að gista hjá mér. Ágætt
En yður liggur ekkert á. Þér
ratið ekki, ha ha. Þér verðið að
bíða. Ég rata þótt dimmt sé“.
„En prestur minn, klukkan er
nú sjö og það er langt heim til
yðar, sjálfsagt tveggja eða
þriggja tíma reið, svo að það er
bezt fyrir okkur að komast á
stað“.
„Það er alveg satt. íslenzku
hestarnir eru góðir. Og þér eruð
Englendingur, en ég er Islend-
ingur. Ég er prestur og þér eruð
prestur. Við erum báðir vígðir
prestar. Prestur — præst —
præstus sumpsimus ambodus.
Ég hefi gleymt latínunni. Præsti
sumus ambodus consecratus.
Mikið rétt, báðir vígðir prestar.
Ég get talað dönsku dálítið en
latínu hefi ég gleymt. Ég get
samt talað latínu dálítið“.
Til þess að losna við hann
steig ég á bak og reið á stað
Það var hvast og vegurinn lá
sums staðar á bjargbrún en
sums staðar var mýri og ótræði.
Þess vegna urðum við að fara
hægt. Skömmu seinna heyri ég
hróp og köll á eftir mér, og þar
kemur prestur þeysandi eins og
hesturinn komst. Kápulöfin
flögruðu í vindinum eins og
tveir stórir vængir og með ann-
ari hendi hélt hann fast í hatt-
barðið. Hann reið beint á mig,
eins og hann ætlaði að fella mig
af baki, og hló tröllahlátur. Mér
tókst með snarræði að komast
hjá því að hann hrynti mér fram
af klettunum. En hann hleypti
inn á milli hinna hestanna og
tvístraði þeim í allar áttir eins
og sprenging hefði orðið í hópn-
um. Lá við slysi bæði á þeim og
farangri mínum.
Ég bað hann að ríða á undan
og sýna okkur leiðina. Og svo
þeysti hann eftir klettabrúninni
og hrópaði: „Þessa leið! Þessa
leið!“ Alt í einu stöðvaði hann
hestinn og drógst aftur úr. Ég
notaði þessa friðarstund til að
fara á undan. Hvo varð mér litið
við og þá sé ég hvar hestur hans
kemur mannlaus hlaupandi á
eftir okkur.
„Jón“, kallaði ég til fylgdar-
mannsins, „snúðu við í guðs
nafni, hann hefir hrapað fram
af klettunum".
En svo var ekki. Þarna kom
hann skjögrandi i stóru stígvél-
unum sínum. Hatturinn hafði
fokið af honum og hann haf-ði
farið af baki til þess að ná í
hann. Ég náði í hest hans og fór
á móti honum.
„Viljið þér gista hjá mér í
nótt?“ segir hann.
„Já“.
„Gerið þá svo vel að sleppa
hestinum og lofa mér að vera
einráðum“.
Eftir margar árangurslausar
tilraunir komst hann að lokum
á bak aftur.
„Fylgdarmaður yðar er stupid
fellow. Stupidus — hom — hum
— hom stupidus hominibus qui
nequit seéui viam debqit —
debet — hominus quibus nequit
directus ire vapulabator, Jahá“.
„Vapulabator“, endurtók hann
og skók svipuna framan í fylgd-
armanninn, sem virtist verða
skömmustulegur og fara hjá sér.
„Vapulabator!"
Aftur náði ölæðið yfirhönd-
inni hjá honum og hann þeysti
niður snarbratta brekku og
grenjaði: „Come along, enski
prestur. Þetta er leiðin. Follow
me, I say! Ha, þorið þér ekki?“
Og svo bar vindurinn til mín:
„Hominus — vapulatus — ha,
ha! Præstus sumpsimus ambo-
bus!“
Þá varð Jóni að orði: „Þetta
er hræðilegt. Hann er verri en
séra B. á A., sem nú er dauður,
en var drykkfelldur“.
„Þarna sérðu Jón“, sagði ég,
„hvernig menn verða drukknir“.
„Já, ég sé það og ég skal al-
drei drekka framar.* En þegar
prestarnir drekka og sýslu-
mennirnir drekka, þá drekka
allir. En nú verðum við að ná
honum“.
Við héldum gætilega á eftir
honum. Neðan við brekkuna var
á, og þar sá ég í tunglsljósinu
hvar hann baðaði út öllum öng-
um og komst svo eins og köttur
upp á bakkann hinum megin.
Hesturinn hans var listaskepna,
sem vissi hvað prestinum leið
og mundi hafa rölt heim með
hann hefði hann mátt vera sjálf-
ráður.
V •
,jCome along, enski prestur.
Þetta er satans longa via. Skratt-
inn sjálfur. Citatis equis advol-
nnt Roman. lía, ha! ég hefi ekki
gleýmt latínunni, you see. Þú
getur ekki talað latínu eins og
ég. Reyndu að muna einhverjar
setningar“.
„Eftir hvaða höfund?“ spurði
ég-
„Virgilius, nei, ég meina
Erasmus — Desiderus Erasmus.
Þar kom ég þér í klípu, ha ha!“
„Munið þér þá, prestur minn,
hvað Erasmus sagði við munk-
ana, er þeir hæddu hann?“
„Nei“.
„Þá skal ég segja yður það:
O monachi quortum stomachi
amphora Bacchi.
Vos estia Deus est testis teter-
rima pestis“.
„Skrattinn sjálfur", sagði
prestur og tók viðbragð eins og
að hann hefði verið stunginn.
Og nú hleypti hann á sprett út í
ótræðismýri.
„Citatis equis“, heyrði ég hann
Business and Professional Cards
segja, og svo heyrðist hlunkur
og svo varð þögn.
„Hann hefir dottið af baki“,
sagði Jón. „Hann er verri en
séra B. á A., sem settur var af
fyrir drykkjuskap. Ekki skal ég
drekka framar. Hann hefir drep-
ið sig“.
Við stukkum báðir af baki.
Þarna lá prestur á jörðinni og
var fastur með annan fótinn í
ístaðinu. Hesturinn var svo vit-
ur, að hann hafði ekki hreyft
sig og þar með bjargað lífi hans.
Við losuðum hann og ekkert var
að honum. Það var eins og runn-
ið hefði af honum við fallið. Nú
reið maður fram á okkur og
sagði okkur að ekki væri nema
svo sem hálftíma ferð heim að
prestssetrinu, og vegurinn væri
góður.
„Er hann oft svona?“ spurði
ég lágt.
„Ójá, hann skvettir í sig stund
um“, sagði bóndinn, „en þetta er
ágætismaður“.
Nú reið prestur allgreitt á
undan, og eltum við skuggann
af flaxandi burunni. Innan
skamms heyrðum við hundgá og
þá vissum við að við nálguðumst
áfangastaðinn.
Gegn um löng göng komum
við inn í skrifstofu prestsins. Á
bókahillu þar sá ég Virgil, Cicer-
onis de Officiis, handbók í Myt-
hologi, gríska orðabók og nokkr-
ar hugvekjur. Undir borðinu og
á borðinu hingað og þangað um
herbergið voru flöskur, flestar
tómar.
Hér er bezt að slá botninn í
söguna. Hannah More sagði um
prestastéttina í Welsh á öldinni
sem leið, að þeir hefðu drukkið
mikið þegar þeir komust í það.
Þess vegna skyldi maður ekki
dæma hart þá menn, og eiga við
jafn bág kjör að búa og íslenzku
prestarnir, eða ímynda sér að
þeir séu allir eins og þessi
prestur".
----☆-----
Það eru nú 90 ár síðan þetta
var, og* nú er alt breytt. Útlend-
ingar, sem ferðast nú um landið,
munu ekki geta sagt sögur af
því að þeir hafi rekist á drukna
pi;esta.
—Lesb. Mbl.
*Séra Metcalfe hafði þótt Jón
ærið drykkfelldur í upphafi
ferðarinnar.
SPAKMÆLI.
Göfugmennið skilur skyldu
sína, en hinn ógöfugi ábatann
Þar sem göfugmennið á heima
getur ruddaskapurinn ekki þrif-
ist.
☆
Sannarlegt stórmenni sýnir
dugnað sinn á svipaðan hátt og
vatnið. En það er til gagns öllu
sem lifir. Það skilur kjör sín á
þann hátt að laga sig sífellt eftir
umhverfinu. Rennur sífellt í hin
um eðlilegasta farvegi, og velur
sér leið í hinu djúpa og hulda,
þar sem annað forðast að vera.
☆
Sterkur er sá, sem yfirvinnur
aðra, voldugur sá, sem sigrar
sjálfan sig, en ríkur sá, sem veit,
að hann á nóg.
☆
Hinn sanni spekingur safnar
ekki í hrúgur. Því meira sem
hann gerir fyrir aðra, þeim mun
ríkari verður hann, því meira
sem hann gefur, því meira hlotn-
ast honum.
Laotse
PHONE 724 944
Dr. S. J. Jóhannesson
SUITE 6—652 HOME ST.
Vi»ta.Iatími 3—5 eftir hádegi
J. J. SWANSON & CO.
LIMITED
308 AVENUE BLDG. WINNIPEG
Fasteignasalar. Leigja hús. Ct.
vega peningal&n og eldsábyrgö,
bifrei6aábyrg8 o. s. frv.
Phone 927 538
SARGENT TAXI
PHONE 204 845
PHONE 722 401
FOR QUICK, RELIABLE
SERVICE
DR. E. JOHNSON
3« EVELINE STREET
Selkirk, Man.
Offlce Hours 2.30 - 6 p.m.
Phones: Office 26 —Res. 230
Andrews, Andrews,
Thorvaldson and
Eggertson
Lögfrœ&imgar
209 BANK OF NOVA SCOTIA BG.
Portage og Garry St.
Phone 928 291
CANADiAN FISH
PRODUCERS, LTD.
J. H. PAGE, Managing Director
Wholesale Distributors of Fresh and
Frozen Fish.
311 CHAMBERS STREET
Offlce Ph. 26 328 Res. Ph. 73 917
&
HAGBORG RJEl/Vy
PMOME 2ISSI -4—
Offlce Phone
924 762
Rea. Phone
726 11S
Dr. L. A. Sigurdson
528 MEDICAL ARTS BLDG.
Offlce Houra: 4 pjn. - 6 pjn.
and by appointment.
A. S. BARDAL
843 SHERBROOK STREET
Selur líkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnatiur sá bezti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina.
Skrifstofu talslmi 27 324
Heimilis talsimi 26 444
Pbone 23 996 761 Notre Dune Ave.
Juat Weat oí New Matemlty Hoapltal
Nell’s Flower Shop
Weddlng Bouqueta. Cut Flowera,
Funeral Deaigna, Coraages,
Beddlng Plants
Nell Johnaon
27 482
Ruth Rowland
88 790
Oföce 933 587 Res. 444 389
THORARINSON &
APPLEBY
BARRISTERS and SOLICITORS
4th Floor — Crown Trust Bldf.
364 Maln Street
WINNIPEG CANADA
SELKIRK METAL PR0DUCTS
•
Reykháfar, öruggasta eldsvörn,
og ávalt hreinlr. Hitaeiningar-
rör, ný uppfynding. Sparar eldi-
viC, heldur hita frá aB rjúka út
með reyknum.—Skriflð, stmlð tll
KELLY SVEINSSON
625 Wall Street Winnlpeg
Just North of Portage Ave.
Símar: 33 744 — 34 431
DR. H. W. TWEED
T annUrknir
508 TORONTO GENERAL TRUSTS
BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smlth St.
Phone 926 953 WINNIFEG
S. O. BJERRING
Canadian Stamp Co.
RUBBER & METAL STAMPS
NOTARY & CORPORATE SEALS
CELLULOID BUTTONS
324 Smilh Sl. Winnipeg
PHONE 924 624
Phone 21101
ESTIMATES
FREE
J. M. INGIMUNDSON
Aaphalt Roofs and Insnlated
Siding — Repairs
Country Orders Attended To
\
632 Simcoe St.
Wlnnlpeg, Man.
/ GIMLI FUNERAL HOME
51 Firsl Avenue
Ný útfararstofa með þeim full-
komnasta útbúnaði, sem völ er
á, annast virðulega um útfarir,
selur líkkistur, minnisvarða og
legsteina.
Alan Couch, Funeral Director
Phone—Business 32
Residence 59
DR. A. V. JOHNSON
Dentist
506 SOMERSET BUILDING
Telephone 97 932
Home Telephonpe 2G2 398
I
DR. ROBERT BLACK
Sérfrceöingur í augna, eyma, nef
og hálssjúkdómum.
401 MEDICAL ARTS BLDG.
Graham and Kennedy St.
Skrifstofusími 923 815
Heimaslmi 403 794
N
447 Portage Ave.
Branch
Store at
123
TENTH ST.
BRANDON
Ph. 926 885
GUNDRY PYMORE
Limited
British Quality Fish Nettino
58 VICTORIA ST. WINNIPEG
Phone 928 211
Manager T. R. THORVALDSON
\
Your patronage wtll be appredated
Minnist
CETEL
í erfðaskrám yðar.
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
St. Mary'a and Vaughan, Wlnnlpeg
PHONE 928 441
PHONE 927 025
H. J. H. Palmason, C.A.
H. J. PALMASON A CO.
Chartered Acconntants
505 Confederatlon Life BMg.
WINNIPEG MANTTOBA
PARKER, PARKER &
KRISTJANSSON
Barrisiers • Soliciiors
Ben C. Parker, K.C.
B. Stuart Parker, A. F. Kristjanaeoo
500 Canadlmn Bank of fnmnini
Chambers
Winnlpeg, Man. Phone Kl 96<
Rovatzos Flower Shop
253 Notre Dame Ave.
WINNIPEG MANITOBA
Bus. Phone 27 989—Res. Phone 36 151
Our Specialtles:
WEDDING CORSAGES
COLONIAL BOUQUETS
FUNHRAL DESIGNS
Mlas l. Christle, Proprtetrees
Formerly with Robinson & Co.
G. F. Jonasson, Prea. & Man. Dir.
Keystone Fisheries
Limited
Wholesale Distributors of
FRESH AND FROZEN FISH
404 SCOTT BLK, Síml 925 227