Kirkjublaðið - 01.02.1894, Blaðsíða 11
97
eru mjög eptirtektaverð. Hann tekur býflugurnar til
fvrirmyndar, sem að eins sjúga þau blóm, sem koma
þeim að gagni, eins ætti að vera um allan lestur bóka,
hann á að hafa ákveðið mark oc mið fyrir lífsstarf manns
oc sanna velferð. I Aþenu var hann saman við landa
sinn, Gregor frá Nazíanz, oc urðu þeir hinir kærstu fóst-
bræðnr, oc hjelzt sú vinátta til dauðadacs. Varð Gregor
sá siðar biskup i Litlu-Asíu og harla merkur fvrir rit sín,
oc í heiðursskyni nefndur »cuðfræðincurinn«. Sact er,
að þeir fóstbræður hafl eici þessi ár þekkt önnur stræti
i hinni stóru oc claummiklu borc, en þau sem lágu til
kirkjunnar oc skóians. Sömu árin var þar oc mjöc efni-
le^ur oc námfús stúdent, það var Júlíanus keisarafrændi,
hann lacði mjöc lac sitt við hina gáfuðu sveina úr Kappa-
dosíu, oc er vísast, að hann hafi síðar, sinn stutta keis-
araveldistíma, látið Basilíus njóta þessa kunnincsskapar,
er Basilíus. þá kominn í prestsstöðu, varði söfnuð sinn
Cecn áreitni hans við kristindóminn; að minnsta kosti
hjelzt Basilíusi það uppi.
Basilíus hefir verið kominn fast að þrítucsaldri, er
hann sleit sic frá Mímisbrunni Aþenubor.car, vitjaði hann
þá átthaya sinna, oc kepptust borcirnar þar austur frá
hver við aðra, að festa hjá sjer slíkan mann. Mesti orðs-
tír fór þecar af honum sem ræðumanni oc heimspekinci.
Menn dáðust að honum bæði á dómþinyum oc i kennslu-
stofunum. Heimurinn dróc hann að sjer og hjelt honum
fast, en ekki nema skamma stund. Hann talar sjálfur
seinna meir um þetta upphefðarlíf sitt sem vondan draum,
er systir hans Makrína hafi vakið hann af. Hún hafði
þá þegar með nokkrum yngismeyjum gengið í einskon-
ar klausturlíf undir forsjá Emmelíu, móður þeirra systkina.
Ættarinnar sterka trú með píslarvættis-endurminningun-
um kippti Basilíusi út úr heimssollinum.
En hann var metnaðarmaður, Basilíus, að hverju sem
hann gaf sig, fremstur og fvrstur þurftf hann að vera í
■hverri grein. Þegar honum skildist, að þessi nýbyrjaða
starfsemi og þetta glæsilega lif sitt væri hjegómi, þá var
ekkiannað fyrir en aðhverfatil hinna öfganna, til algjörðrar
heimsafneitunar hinna ströngustu einsetumanna. Munkalifn-