Kirkjublaðið - 01.01.1896, Blaðsíða 8

alsæll kemst, sem ósk er mín,
amen ! þar mín sæld ei dvín.
Sje það þá tungu vorri tamt nú og jafnan: Drottinn
er minn hirðir, mig mun ekker bresta. Sje það bænar-
orð vort nú og alla daga:
Hirðir kær,
halt mjer nær
vegum þín og vilja;
eg er þinn,
þú ert minn;
ekkert oss mun skilja.
Heim svo lát mig halda
til himintjalda;
þar faSma eg þig
og þú eins mig
um aldir alda.
Amen.
* * *
Karl Gerok er fæddur 1815 í smábæ einum í konungsríkinu
Wúrtemberg og var lengst æfi sinnar prestur í Stuttgart og and-
aöist þar hálfáttræöur í miklum veg sem «yfirhirðprestur» kon-
ungs. Gerok er alkunnur hjer á landi sem skáld af þýðingum, og
eru 6 einkar fögur kvæði eptir hann í «Svanhvít», þ/dd af sjera
Matthíasi, og önnur 5 þýdd í «Ljóðmælunum». Öll þessi
kvæði að einu undanskildu eru tekin úr Ijóðasafni Geroks «Palm-
blatter», (pálmablöð), sem kom út 1857, og er slík uppáhaldsbók
með Þjóðverjum, að komnar voru fyrir nokkru síðan 80 útgáfur
af henni. Önnur frægst biflíuljóð hans eru «Pfingstrosen» (hvíta-
sunnurósir), sem kveðin eru út af postulasögunni, og komu út
1864, úr því safni er þytt kvæðið «Páll postuli í storminum» í
Ljóðmælum sjera Matthíasar. Kæðusöfn hans munu og sumum
prestum kunn, eptir hann liggja 5—6 postillur yfir guðspjöll og
pistla. Alstaðar er hann innilega hjartnæmur og einfaldur. Loks
mætti af hinum mörgu ritum hans í bundnum og óbundnum st/1
geta skyringa hans yfir Postulasöguna og Sálmana, það eru upp-
byggilegar hugvekjur, sem hann las söfnuði sínum í «biflíustund-
um» á sunnudagakvöldum. Postulasagan er í 2 bindum, en Sálm-
arnir í 3, og er hjer að framan synishorn af þeim.
Þ/ðing versanna er aðfengin.