Alþýðublaðið - 22.09.1960, Blaðsíða 8

I ■ ■■■•■■«■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■;>
Lótusblóm
og nellikkur
TÍZKAN er breyti
leg eins og vindurinn,
og það sem í dag er við
urkennt, verður ef til
vill afneitað á morgun.
Þetta eiga að vera sýn
ishorn af hattatízku
haustsins,
HATTAR með baðheítulag'i
eru síður en svo komnir úr
; VI® Iiöfum hlerað — ■
■ að í einu helzta :
; porpi Austurlands séu ■
■ göturnar skírðar ýms :
; um skringinöfnum — :
■ og þá oft kenndar við ■
■ eitthvert fyrirfólk á :
: staðnum — Þar ku ■
■ vera að finna SLEF- :
: BERASTRÆTI, :
: GRÁNLGÖTU og sitt :
; hvað fleira. :
: 0O0 :
■ ■
■ ■
■ ' ■
: Þetta hafa þeir nú :
: víst frétt í Kanada. [
; — og vildu endilega :
.: fara að skíra götu eft- ■
■ ir Ginu LoIIobrigidu, :
: sem flutt er þangað og ■
■ nýtur mikilla vin- :
; sælda í nýja föður- :
■ landinu. — En fyrr ;
; en Toronto-menn :
| höfðu komið sér að ■
[ því að finna nógu :
: góða götu, urðu Nevv j
[ Yorkbúar á undan :
: þeim, og hafa þeir nú [
; skírt eina af útborgar :
: götunum eftir hinni [
■ fögru Ginu. Strætið :
[ nefnist GINU BOU- [
ÞESSI þrjú lótusblóm frá
landi sólaruppkomunnar, -
Þ. e. a. s. Japan, heita svo
hljómfögrum nöfnum sem
Kazuko, Akjto og Tamato.
Þær hneigja sig á hinn
bljúgasta og fegursta hátt í
þakklætisskyni fyri'r þann
heiður, sem þeim var sýnd-
ur, er þær komu til að vera
viðstaddar evrópska kvik-
myndahátíð á dögunum.
Hinn kurteisi herramað
ur, sem tók á móti þeim,
var vissulega enginn herra
einhver, — því hér s.iáið
þið sjálfan Toni Sailer,
hjartakremjara og kvík-
myndahetju. — En ef ti'l viil
ættj hinn góði Toni, sem
dvalizt hefur í Japan, að
vita að það er langt frá því
viðkunnanlegt að bjóða lót-
usblóm velkomin með nell-
ikkum.
tízku. Hér getur að Iita einn
slíkan, með grófu ennis-
slöri og stórri hvítri rós
beinf framan á.
I LEVARD
! ýV
■ SKIPAKÓNGURINN Onassis og vinkona hans María
■ Callas mættu til Ólympíuveizlu, sem haldin var á dög-
; unum í Róm. •— María hélt um 'vangann, — en enginn
; þorði að spyrja, hvort það væri bara upp á grín og fín-
heit, — eða hvort hún væri með tannpínu.
ÞETTA er rauðb
hattur, í Gretu Ga
en undir hatth
stungið glæsilegr
fjöður.
4
HÉR er, hattur
smávöxnu, — 0]
eiga þær nóg í kis
anum til að kauf
skinn til að vefjí
uðið — í versta ti
þær sótt sér ref
HATTATIZKAN í haust er
á eina bókina lærð Þ. e. a
s. hjá flestum hattamökur-
um eru hattarnir látnir
trjóna hátt til lofts, en efn-
í'n eru ýmis konar allt frá
sléttu. svörtu leðri til
strompa með ýmis konar
krúsidúllum, slaufum og
böndum.
Þessir þrír hattar eru
teknir ti'l dæmis um, hvað
konurnar eiga að háfa á
höfðinu í ár, —. ef þær vilja
fylgja tízkunni.
„Eg er eins og jólatr
ég er í hreppsnefndin
AÐ vísu er aðeins komið
fram í september, — en
maður getur komi'zt í jóla-
skap af minnu en þessu.
Og þarna sátum við og
virtum fyrir okkur þessar
skrautlegu konur, — og
fyrr en okkur sjálf varði
vorum við fari'n að raula
fyrir munni okkar vísu-
kornið:
,,— Ég er eins og jólatré,
ég er í hreppsnefndinni' . . .“
Og þar með var hugmynd
ín fastmótuð í huga okkar,
— þ. e. a. s. við ákváðum
að stela henni úr erlendu
blaði.
★
Þið, húsmæður, ei'gið á-
reiðanlega smákassa ein-
hvers staðar með svolitlu
glitrandi skrani', sem þið
kallið jólaskraut. Kannski
geymið þið kassann uppi' á
lofti, — og nú er kominn
tími til að sækja hann. Ykk
ur finnst eflaust eins og okk
ur, synd að nota ekki alla
hluti, sem keyptir eru fyrir
dýra dóma, eins oft og mik-
i'ð og mögulegt er En hafið
þið staðið í þeirri trú, að
jólaskrautið sé aðeins brúk
legt á jólunum hafið þi'ð
vaðið í villu og svíma, sem
mál er til komið að þið lát-
ið af.
Sem sagt, — þið sækið
kassann upp á loft — og
verið því viðbúnar að
hleypa út úr honum nokkr
um smákvikindum (stytt-
ing á upptalningu á músum,
pöddum, flugum o. s. frv.)
og sjáið það bara til, hvort
þarna eru ekki þær gersem
ar, sem ýkkur hefur dreymt
um.
— Málalengingar þykja
ekki fínar á íslenzku, —
sem sagt, ■—- hengið dálítið
af draslinu utan á ykkur
næst þegar þið farið í fín
boð, — og áreiðanlega
halda einhverjir, að þið haf
ið komizt í gulnámu -—• eða
að maðurinn ykkar sé ægi-
lega fínn, stórþjófur og
svikari'.
Gylltar hríslur og gullnir
borðar í dökku hári gætu
verið stórkostlegar og hitt
og annað dinglum
farið vel hér o^
smekkur persónu;
uggur og sjálfstæ
Og hugsið ykk'
litlar jólabjöllur é
inu, sem klingdu,
gengjuð inn í ve
KIM NOVA!
ennþá gift k
stjórnandanu
ard Quine, <
er með“ og s
er hafa beði
Og — h\
hún þegar
bað hennar?
AÐU ÞIG ’
UM, ÁÐUR
GIFTIST MI
hann er ví
hugsa sig ui
að engar fi'
borizt um v
brúðkaup.
Myndin s;
þegar hún e
þekkt, — en
sem kallaði í
kvikmyndast
— og svo fó
mmmmmwuw
ss
*
g 22. sept. 1960 — Alþýðublaðið