Öldin - 01.03.1896, Side 8

40
ÖLDIN.
Já, ýmsa ætti’ að flengja,
Sem cmbættis-laun liafa—
Eg þori’ ei þá að rengja,
Þvl það er ekki’ í vafa:
Að verðleik hver annars
Af viðkynning þcir sýna—
0g svo kvað Guð þekkja sína!
VIII. íslands-minni.
Það er lítil eyja úti
Undir jðkul-baug,
Hlýrri lönd þó henni’ ei lúti
Hjálpfús ver hún þaug.
Og með snjógvum hamra-höndum
Hrindir ís frá þeirra ströndum.
Svo stóð hún um alla æfi
Ein á verði’ I Norður-sævi.
Lítil þjóð á þeirri eyju,
Þolað hefur margt;
Keynt um aldir afl og seigju
Eðli lands við hart.—
Öllum þjóðum öðrum smærri,
Ýmsum meiri þjóðum stærri,
Ef menn virða vits og anda
Verkin allra þjóða’ og Ianda.
Oss úr hlíðum hennar stranda
Hingað æskan dróg—
Hcnnar til en hlýrri landa
Hlýrra oss er þó.—
Trúrra hnýtti hjarta-böndin
Hennar kalda móður-hfindin
Elestra grun, I eðli okkar—-
Enn úr fjarlægð hug vorn lokkar!
IX. Vor-blómstur.
Það er blómkr.appur smár frá hans grænk-
. andi gröf,
Sem að greri þar vor-dögum á ;
Það er myndin hans sjálfs, hans og sólskins-
ins gjöf!
Komin svipheimi minninga frá.
Þetta mjallhvíta lauf er sem cnnið hans bjart,
Þegar andláts-ró grúfði sig þar ;
Og I Ijósgulnm hadd, sé ég hár-lokksins
skart,
Sem af hel-svita gljáandi -s ar.
Þetta blámilda blik, sem úr bikarnum skín—-
Djúpt sem bros yfir auðsénum harm—
Það er viðlitið hans, þegar liorfði’ hann til
mín
í ið hinsta sinn brestandi hvarm.
“En þú horflr I gröf, viltei himininn sjá!
Því er hug þínum missirinn sár.”—
Er það bótalaust böl, að ég barasta á
Þessi blóm —þessi Ijóð—þessi tár ?
X. Grobbarmn.
Til komu-manns kankvís sig dróg hann,
Og kom hor.um með sér á ról;
Um sjálfan sig samtalið hóf hann,
Að sjálfsögðu—logandi hól.
Því meira en vitringar vita
Hann vissi, og fullyrt það gat;
Hver íþrótt og alt sem menn rita
I almáttka búknum hans sat.
Og alt sem var unnið til frama
Af alþýðu’ I landinu þar,
Það stöðugt var sagan in sama:
Hann sjáJfur þess höfundur var.
Um trúfræði og heimspeki hélt hann
Svo hróks-ræðu’-—og eftir það suð
Því ávarpi’ I endirinn skelti’ hann:
Ilvað ímyndar þú þér um Guð ?
“Ja, vert’ ekki’ að ympra’ á því arna !
Þvf engu ég trúa’ um það þarf;
Á frásögn ég þinni sá þarna
Að þú hefur unnið hans starf!”
XI. Flokks-pólitík-
Pólitíska ekru yr
Embættanna-plógur;
Honum gefa bykkjur byr
Báðar: Slrjall og Ih'xjnr.