Kvennablaðið - 23.01.1907, Page 2
2
K VENNABLAÐIÐ.
vaMsensélíigsins, sem stofnað var við afhjúp-
un minnisvarða Thorvaldsens hér í hænum
1874, og hefur veitt, því forstöðu frá hyrjun.
Aðalverk þess fyrstu árin, var að halda sauma
skóla um þriggja mánaða tíma á vorin, fyr
ir fátæk stúlkubörn. Auk þess kom það upp
þvottahúsi við Laugarnar; gaf um 100 manns
miðdegisverð í tvo mánuði um harðasta tím-
ann í tvo vetur o. fl. En þrátt fyrir það, að
þessar matgjaflr kostuðu mörg hundruð krón-
ur, tókst þó frú Jónassen að halda fjárhag
fjelagsins í svo góðu lagi, að það hefur st.öð-
ugt getað tekið sér fleiri verkefni fyrir hend-
ur. Þannig tók það nú fyrir 6 árum upp út-
sölu á íslenzkri handavinnu, sem „Hið ís
lenzka kvenfélag hafði byrjað á, en ekki get-
að haldið áfram. Útsalan hefur, eins og les-
endum Kvbl. mun kunnugt, genglð ágætlega,
enda hefir frú Jónassen varið til þess mikl-
um tíma og fyrirhöfn, og ekkeit til sparað,
að útsalan mætti verða landinu bæði til gagns
og sóma. Nú í fyrra vetur tókst fél. það stórvirki
á hendur, að byrja á að safna fé í sjóð til upp
eldisstofnunar handa börnum. Og þótt frú Jónas-
sen muni þar ekki hafa verið hvatamaður-
inn, þá er enginn efi á, að hún beitir bæði
kröftum sínum, þekkingu og vitsmunum til
þess að koma þessu nytsemdarfyrirtæki í fram-
kvæmd, því hún er ekki ein af þeim, sem
hlaupa til að byrja á mörgu, en hætta í miðju
kafi. —
Frú Jónassen er enn þá á bezta aldri og
líklegt. að fjelagið megi enn þá lengi njóta
góðs af reynslu hennar og hyggindum. Vér
viljum óska, að hún endist til að koma þessu
siðasta nytsemdarfyrirtæki félagsins í fram-
kvæmd, því heppilegri konu til að stjórna
slikri stofnun en hana, höfum vér varla á
hverju strái.
Kosningarréttarfélag.
Eins og menn vita, stendur til að stjórn-
arskránni verði breytt á næstu árum. Það
tækifæri ættu ísl. konur að nota sér til að
láta í ljósi álit sitt og óskir um fullkomið
jafnrétti við karlmenn í öllum efnum. —
Kvennablaðið hefir síðastl. ár brýnt þetta
iðulega fyrir konum, og sér í lagi mint
»Hið íslenzka kvenfélg« á, að það væri
eftir lögum sínum sjálfsagt til að ganga í
fararbroddi með slíkar kröfur. En »Kven-
félagið« hefir á síðari árum vikið frá sínu
upphaflega markmiði, og tekið sér ýms
önnur verkefni, en ætlað var í fyrstu, svo
nú er því ekki unt að geta orðið verulegt
kosningaréttarfélag. Þó ætlar það nú að
gangast fyrir að listar verði sendir út um
land, sem konur skrifi nöfn sín undir, og
leggi svo fyrir þingið í sumar. Framsögu-
maður er fenginn að málinu til að flytja
það, og þar sem báðir þingflokkar hafa
s^rnt sig hlynta jafnrétti kvenna við karla,
þá má vænta, að það verði tekið til greina
við næstu stjórnarskrárbreytingu, ef kon-
urnar sjálfar sýna almennan áhuga á að
fá þessi réttindi.
Meira en hálfrar aldar reynsla hefir
sýnt og sannað konum annarstaðar í heim-
inum, að til þess að koma kvenréttinda-
málinu í rétt horf, og útvega konum full
borgaraleg og pólitísk réttindi, þá þurfi þær
eingöngu að snúa sér að einu atriði, sem
sé hyrningarsteinninn undir öllum öðrum
kvenréttindum; það eru pólitísku réttindin:
pólitiskur kosningaréttur þeirra og kjörgengi.
Þetta verður að vera vor fyrsta og sjálf-
sagðasta krafa. Öll hin réttindin geta kom-
ið á eftir.
Það er mjög gott að kvenfélagið vill
halda fast við, að stuðla að því að kven-
réttindamálið þokist áfram. Það getur hjálp-
að mikið tii, Öll kvenfelög ættu aðfylgj-
ast að einu máli með það, hvaða stefnu-
skrá sem þau annars kunna að hafa.
En það nægir þó ekki. Hálfrar aldar
reynsla hefir sýnt og sannað öllum helztu
framfarakonum heimsins, að hvert það fé-
lag sem fyrir alvöru vill beita sér fyrir
kvenréttindamálinu, má ekkert annað verk-
efni hafa. Konur eru enn ekki alment svo
þroskaðar, að þær sjái hvað oss liggur mikið
við, að ná þessum fyrstu og helztu rétt-
indum; pólitísku réttindunum. Þvíferjafn-