Lögberg-Heimskringla - 11.04.1963, Blaðsíða 2

3
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 11. APRÍL 1963
Vináf'f'a milli dýra
Á fuglasafni einu í Gauta-
borg fyrirfundust meðal ann-
íura fugla tveir rauðbrysting-
ar, karldýr. Eitt sinn var ann-
ar þeirra eitthvað lasinn og
sat í hnipri á priki sínu. Hinn
var aftur á móti hinn hress-
asti, og það var mjög merki-
legt að sjá, hversu umhugs-
unarsamur hann var við f élaga
sinn. Ef maður kom og gaf
honum flugur, borðaði hann
að vísu eina þeirra, en með
hinar fór hann til félaga síns,
sem tók þakklátur við þeim.
Sá hraustasti auðsýndi mikla
kænsku í því að forðast stærri
fuglana, sem vildu ræna flug-
unum frá þeim félögunum, og
að setja þennan mat sinn á
öruggan gejmislustað. Sama
var, hversu mikill eða lítill
matur var gefinn honum, þá
hugsaði hann alltaf um að láta
félaga sinn fá þann skerf, sem
honum bar.
Tveir páfagaukar voru í
stóru, ferhyrndu búri, og á
miðjum botni þess stóð matar-
skrínan þeirra. Karlinn sat
næstum alltaf við hlið kerlu
sinnar á sömu stönginni; þau
héldu hvoru öðru félagsskap
og horfðu með mikilli ástúð
og hluttekningu hvort á ann-
að. Ef þau hvikuðu hvort frá
öðru, var það aðeins skamma
stund; svo settust þau aftur
saman. Þau mötuðust í sam-
einingu og flugu síðan aftur
upp á prikið sitt. Stundum
var eins og þau ættu í hljóð-
látum samræðum; annað slag-
ið var engu líkara en þau
væru hissa, þau áttu það jafn-
vel til að skammast svolítið,
en það var aldrei nema stutta
stund; þá voru þau aftur orðin
sömu vinimir og áður, já jafn-
1 Suður- og Austur-Asíu
em mjög alvarleg matvæla-
vandamál. Flestir íbúar land-
anna á þessu svæði lifa við
ófullnægjandi mataræði, eink-
um að því er snertir afurðir af
skepnum, svo sem kjöt, egg og
mjólk, þ.e.a.s. þau matvæli
sem auðugust em að næring-
arefnum. Það eð sjaldan er
um réttláta niðurjöfnun að
ræða, má auk þess gera ráð
fyrir að yfirgnæfandi meiri-
hluti fólksins lifi á fæðu sem
hefur enn minna næringar-
gildi en meðaltölur í hag-
skýrslum sýna. Að bæta lífs-
kjörin á þessu svæði, þannig
að hin ört vaxandi íbúatala
fái nokkurn veginn viðunandi
viðurgerning, er gífurlegt
verkefni sem aðeins verður
leyst af hendi á löngum tíma.
Milljónir á milljónir ofan af
íbúum heimsins eiga þess
engan kost að eta sig sadda.
Eriftt er að gera sér grein
fyrir víðtæki þeirrar þjáninga
sem af þessu leiðir. Þetta er
tvímælalaust eitt brýnasta
vel betri vinir en nokkm sinni
fyrr.
Þannig bjuggu þessi ham-
ingjusömu fuglahjón saman í
fjögur ár; en eftir því sem ár-
in liðu, tóku fætur kerlingar-
innar að bólgna, og loks varð
hún svo lasburða, að hún gat
ekki borið sig eftir matnum.
Þá var það karlinn, sem tók
til að mata hana með goggin-
um, og þannig færði hann
henni ætið um fjögurra mán-
aða skeið. Veikleiki kerlu
ágerðist með hverjum degin-
um sem leið, svo að lokum gat
hún alls ekki flogið upp á
prikið, heldur varð að gera
sér að góðu að sitja á gólfinu.
Aðeins stöku sinnum gerði
hún tilraun til að fljúga upp,
en árangurslaust. Karlinn var
henni hjálplegur eftir því sem
hann frekast gat; stundum
beit hann nefinu í vængbrodda
hennar og beitti öllum kröft-
um til að hjálpa henni. Hreyf-
ingar hans og atlot allt sýndi,
svo að ekki varð um villzt, að
hann langaði til að verða
henni að öllu því liði, sem
hann gat í veikindum hennar.
En aldrei kom það betur í Ijós
en þegar að því dró, að hún
skyldi deyja. Hinn ógæfusami
eiginmaður hljóp óaflátanlega
kringum konu sína og reyndi
að opna gogg hennar til að
gefa henni æti. Ótti hans jókst
með hverri stundu, sem leið.
Hann vappaði fram og aftur,
og eirðarleysi hans og van-
máttur var takmarkalaus.
Stundum gaf hann frá sér
einskonar örvæntingarskræk,
stóð kyrr og horfði á hana.
Loks dó hún. Eftir það fylltist
hann lífsleiða og lifði ekki
nema örfáa mánuði . . .
vandamál samtímans. Ekkert
einstakt land getur á eigin
spýtur leyst þennan vanda.
Hér þarf til alþjóðlegt átak.
Herferð S.Þ. og FAO gegn
hungrinu í heiminum er því
verkefni, sem snertir hvern
einasta lifandi mann.
Siaðreyndir um
maivæli og hungur
Af þeim 3000 milljónum
manna, sem nú búa á jörð-
inni, má gera ráð fyrir að
300—500 milljónir séu van-
nærðar og u.þ.b. helmingur-
inn — kannski enn fleiri —
svelti eða fái mjög einhæft
fæði. Búizt er við að íbúatala
heimsins muni hafa tvöfaldazt
kringum árið 2000, og verður
hún þá 6000 milljónir. Eigi
allt þetta fólk að fá nóg að
borða, verður matvælafram-
leiðslan að þrefaldast.
Hitaeiningamagn í Evrópu,
Norður-Ameríku og á Kyrra-
hafssvæðinu er 20 af hundraði
umfram þarfir. í nálægum
Austurlöndum, Afríku og Suð-
ur-Ameríku svarar það til
þarfa. 1 Suður- og Austur-
Asíu vantar 11 af hundraði á
tilskilið magn.
Aðeins tíundi hluti af þurr-
lendi jarðarinnar er ræktað-
ur. 18 af hundraði eru engjar
og beitilönd, 29 af hundraði
skógar, og næstum helmingur
eða 43 af hundraði ófrjótt land
eða byggt húsum. Til er land-
rými, sem taka mætti til rækt-
unar, ef kostur væri á nauð-
synlegum tæknilegum og
efnahagslegum bjargráðum.
Ef t.d. væri tekinn til rækt-
unar þó ekki væri nema
fimmtungur þess lands, sem
nú er óræktaður í hitabeltinu,
mundi það nema yfir 8 mill-
jónum vallardagslátta. Einnig
mætti fá 400 milljónir vallar-
dagsláttur ræktarlands á
svæðum sunnan við norður-
heimskautsbaug, ef þ ö r f
kr^fði.
Rúmlega 70 hundraðshlutar
af yfirborði jarðar eru þaktir
vatni. En fiskur, sem er ein-
hver jurtahvítuefna-ríkasta
fæða í heimi, nemur aðeins
einum af hundraði þeirrar
fæðu sem mannkynið neytir.
Sérfræðingar telja, að hafið
muni geta fært mannkyninu
jafnmikið magnf æðu og jörð-
in.
Rannsókn á eynni Java í
Indónesíu hefur leitt í ljós, að
stór hluti þeirra barna, sem
létust á sjúkrahúsum á fjög-
urra ára tímabili, hafi látizt
af vannæringu: 9 af hundraði
kornabarna, 36 af hundraði
eins ára barna, 40 af hundraði
tveggja ára barna og 9 af
hundraði barna á aldrinum
4—6 ára.
ísrael er gott dæmi um það,
hvað gera má á stuttum tíma
til að auka mjólkurframleiðsl-
una. Með nautgripum af kyn-
stofni, sem fyrir var í landinu,
gaf hver kýr af sér um 600
kíló af mjólk árlega. Með því
að flytja inn nautgripi af
frísneskum stofni og með því
að bæta undaneldi, fóðrun og
eftirlit með nautgripunum
hefur ísrael nú hæstu fram-
leiðslutölu heims í mjólkur-
iðnaði — um 4000 kíló á kú
árlega.
Vargurinn
vanþakkláti
Úlfur nokkur át eitt sinn
lamb af slíkri græðgi, að bein
stóð fast í hálsi hans. Þar sem
hann fann mikið til og óttað-
ist að deyja, hét hann þeim
stórum launum og mikilli veg-
semd, sem gæti bjargað hon-
um. Þá kom trana, rak langan
háls sinn niður í gin úlfsins
og dró út beinið gætilega með
nefi sínu. En þegar hún ætlaði
að fara að krefjast launanna,
mælti úlfurinn hneykslaður:
„Ætlarðu svo í þokkabót að
krefjast launa? Þakkaðu þín-
um sæla, að ég skyldi ekki
bíta af þér hausinn á meðan
ég hafði þig á milli tannanna.
Þú ættir miklu heldur að gefa
mér stórar gjafir, úr því þú
slappst heilu og höldnu!“
Bréf frá Vancouver
Frá bls. 1.
Scheving frá Seattle, og Mr.
Peter Howe frá Saskatchewan.
26. marz — White Rock, B.C.
Nú er nokkuð liðið síðan að
ég skrifaði um Þorrablótið, og
langar mig til að bæta nokkr-
,um línum þar við. En ég hef
verið á f erðalagi síðan í
byrjun marz, og er nú stödd
hér hjá syni mínum George í
White Rock. — 4. marz fór ég
með bus og skipi til Van-
(couver Island, og fór þá fyrst
,til Comax, þar sem deild flug-
hersins hefur aðsetur, og þar
búa þau Fl’t. Lieut. Harold
Helgason bróður sonur minn,
og kona hans Þóra (Gíslason)
og þeirra börn fjögur. Ég var
hjá þeim í viku og skemmti
jnér mjög vel. Útsýnið í
Comax er dásamlegt, fjalla-
hringur í fjarlægðinni, þar
sem Comax jökullinn gnæfir
yfir, snjó hvítur, öld eftir öld.
Harold og Thora keyrðu með
paig til Courtney og Campbell
River til að sýna mér lands-
lagið, og allstaðar voru góðir
vegir og falleg heimili.
Frá Comax fór ég svo til
Victoria og var þar í nokkra
daga hjá mínum góðu vinum
JVTr. og Mrs. Albert Sveinson
og Mrs. Rúnu Thorsteinson. Á
meðan ég var þar þá héldu
íslenzku konurnar í Victoria
fund, eins og þær gera 1
hverjum mánuði. Minntist ég
þess þá, að séra Eiríkur sál.
Brynjólfsson hafði eitt sinn
pagt við mig. — „Þú mátt til
að skrifa eitthvað um ísl.
kvennfélagið í Victoria, því
það er stórmerkilegur félag-
skapur.“ En ég treysti mér
ekki til þess, þar sem ég var
pllu ókunnug. En nú var mér
boðið að sitja þennan fund,
sem haldin var á heimili Mrs.
Völu Miller, og hún er féhirð-
ir þessa félagskapar. Forseti
er Mrs. Haraldur Bjarnason
(áður frá Gimli), en hún tók
við stjórn félagsins er Mrs.
Sigrún Thorkelsson andaðist
á síðastliðnum vetri. Frú Sig-
rún hafði verið forseti í mörg
ár, og sérlega vinsæl, og er
hennar sárt saknað. Skrifari
félagsins er Mrs. Anna Svein-
son. Fundur var settur með
því að konur risu úr sætum,
Og lásu sameiginlega „Faðir
Vor“ á íslenzku. Einnig sungu
þær „Eldgamla ísafold", á ís-
lenzku og í fundarlok „O
Canada“. Tilgangur þessa fé-
lags er að gleðja og styrkja
veika og þurfandi — og þá
um leið elliheimilið Höfn í
Vancouver. Eftir fundinn
voru frambornar beztu kaffi-
veitingar af Mrs. Miller og
dóttur hennar. Ég þakka inni-
lega fyrir skemmtilega stund
með ísl. félags konunum í
Victoria.
Nú er kominn 4. apríl, og
ég komin í nýja heimilið mitt,
sem er prívat (eins manns)
herbergi í nýju „Höfn“ — að
2020 Harrison Drive, Van-
couver, B.C. Mér líður vel, og
ég kann vel' við mig. Ég ætla
ekki að hafa þetta bréf lengra,
þar sem það er að verða æði
gamalt, en ég skal segja ykk-
ur meira um þetta ágæta
heimili1, og fólkið sem hér
býr, og stjórnar, seinna meir.
Guðlaug Johannesson.
THE TESTIMONY OF MY LIFE
Now seventy-five of time’s cycles — the years —
Have o’er me rolled since the day I was bom.
Our life is a mixture of happiness and tears;
But God’s grace does never leave us forlorn.
It’s always sufficient in trials and labor
To comfort, strengthen and guide us aright.
Thought all things do change, and uor years away tapor,
Yet changeless remain God’s goodness and might.
As Jesus’ disciple one’s life-work performing,
Holding His words in the highest esteem,
And ever in all things to God’s will conforming,
Gives to this earthly life value supreme.
* * *
All praise to Thee, Jesus, my dear loving Savior,
Who gavest Thy life, from sign to save me;
May that Thy blest life-gift my whole being savor,
So all af my life may glorify Thee.
(Þessar afmælis-hugleiðingar íklæddust fyrst íslenzka
búningnum. En þá fékk ég löngun til að láta alla í fjölskyldu
minni njóta þeirra með mér. Og sem afleiðing af þeirri löng-
un varð enska þýðingin til. Mér fanst máske að sumir af
lesendum L.-H. mundu hafa ánægju af að sjá hana líka.
(Kvæðið á íslenzku í síðasta blaði). Kolbeinn Simundson.
Subscription Blank
NORTH AMERICAN PUBLISHING CO. LTD.
303 Kennedy Sí., Winnipeg 2.
I enclose $6.00 for 1 year □ $12 for 2 years □ subscrip- ;
tion to the Icelandic Weekly, Lögberg-Heimskringla
NAME ................ ;
ADDRESS ..................
Húngrið
Niðurlag.