Lögberg-Heimskringla - 07.11.1963, Blaðsíða 5

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 7. NÓVEMBER 1963
5
Ella Wells
1879 — 1963
skólastjóri sunnudagsskólans
á annan áratug. Fyrir þessi og
önnur félagsstörf var hún
heiðruð með samsæti á fimm-
tíu ára giftingarafmæli sínu,
og um leið kjörin heiðurs-
félagi kvenfélagsins. Kristin-
dómurinn var henni hjart-
fólgið mál. Hún gekk aldrei
úr leið þegar klukkurnar
kölluðu til helgra tíða. Síð-
asta gönguför hennar utan
2. þingmaður ísfirðinga, 1881
—1885, og seinni kona hans,
Guðríður Hafliðadóttir, fædd
4. nóv. 1840, dáin 13. jan.
1902. Hún var dóttir Hafliða
Hafliðasonar að Borg í Skötu-
firði, og konu hans, Helgu
Jóhannesdóttur. Foreldrar
Þórðar voru Magnús Þórðar-
son, prestur að Rafnseyri, og
kona hans, Matthildur Ás-
geirsdóttir prests að Holti í
Önundarfirði, Jónssopar. Ás-
geir var móðurbróðir Jóns
Sigurðssonar forseta. Abigael
Mrs. Ella Wells
vænn og vinsæll maður, og
sambúð þeirra hjóna var talin
mjög ástúðleg. Þau fylgdust
að um langa ævi, og luku
jarðvist sinni með stuttu
millibili. Bæði höfðu þau ver-
ið vistmenn á Elliheimilinu
Slafholt í Blaine í nokkur ár,
og þar létust þau; hún 9. maí,
og hann 8. ágúst.
1 maíbyrjun var hún tilbúin
að takast ferð á hendur til ís-
lands, ásamt dóttur sinni. Var
ferð þeirra ráðin með hópnum
sem flaug beina leið frá Van-
couver. Lifði hún lengi í til-
hlökkun að sjá æskustöðvarn-
ar eftir sjötíu ár. Allt var þeg-
ar tilbúið. Ferðaskrifstofa ís-
lands hafði skrifað henni
bréf, og ráðstafað ferðum
hennar um ögurhrepp í ísa-
fjarðarsýslu. Var ráðgert að
koma við á Skarðseyri, en þar
hét áður að Þórðareyri, en þar
ólst hún upp fram um ferm-
ingaraldur. En staðurinn er nú
í eyði. Þessi fyrirhugaða ferð
hefði sennilega orðið næðings-
söm, eins og veðráttu var farið
á norður og vesturlandi, síð-
ast liðið sumar. Ekki hefði
það heldur orðið sársauka
laust fyrir hana að sjá æsku-
heimili sitt í auðn. En æðri
ráðstöfun forðaði henni bæði
frá kuldanum og vonbrigðun-
um. Hún var kvödd til ann-
arar farar, inn í hlýtt og sól-
ríkt land, þar sem þeir eiga
góða heimvon, sem eins og
hún, eru knúðir af guðstrú
og mannkærleika til góðra
verka.
Þau hjón hvíla nú hlið við
hlið í hinum fagra reit Blaine
bæjar. Þaðan er fagurt útsýni
yfir láð og lög. Það fennir ótt
í sporin, en þeir sem þekktu
þessa konu, og mann hennar,
þakka þeim samfylgdina, og
geyma minningu þeirra í
þakklátum hjörtum.
V. J. E

Leskaflor í íslenzku
handa byrjendum
Prof. Haraldur Bessason
Prof. Richard Beck, Ph.D.
XLVI
Next we shall consider the declension of the strong
masculine nouns sióll (chair) and himinn (heaven).
Sing.
Nom. stóll himinn
Acc. stól himin
Dat. stóli himni
Gen. stóls Plur. himins
Nom. stólar himnar
Acc.. stóla himna
Dat. stólum himnum
Gen. stóla himna
Translate into English:
Stóllinn er úti í einu horni stofunnar, en arinninn er
fyrir miðjum vegg. í arininn látum við oftast kol eða ein-
hvern annan eldivið.
Himnafaðirinn lætur rigna á fjöll og í dali, á hóla og
hæðir. Jón Ögmundsson sat fyrstur á biskupsstóli á Hólum
í Hjaltadal. Ég lánaði Þórarni lykil að útidyrahurðinni. í
Heilagri ritningu er sagt, að himnarnir séu bústaðir réttlátra
og að skapárinn eigi heima á himnum. Langt er þó til himins.
Bílar eru nú mjög algengir á Islandi, og eigendum bíla
fjölgar með ári hverju.
Henni verður ekki reistur
minnisvarði á alfaraleið, og
líklega syngur henni enginn
lof í ljóðum. Hvors tveggja
var hún þó makleg að dómi
þeirra sem þekktu hana. Hún
fetaði trúlega í fótspor kyn-
systur sinnar sem varð fræg
forðum fyrir að bera lampa
með logandi ljósi, og líkna
þjáðum og deyjandi mönnum.
En að baki hennar stóðu engar
nefndir, eða skipulögð sam-
tök. Hún veitti kærleiks-
þjónustu, og vann líknarstörf,
eingöngu af innri 'hvöt, og án
þess að hugsa til lofs eða
launa. Vettvangur hennar var
takmarkaður við lítinn hóp
útfluttra íslendinga sem
komu til Vesturheims til
þess að tína gullepli af lífsins
tré, en fundu hvergi, þegar til
kom frjósöm tré eða fagra
lauka, en féllu oft örmagna
við veginn er á daginn leið,
særðir og hrjáðir. Um hana
má segja, eins og sagt var um
Dorkas forðum, að „hún var
auðug af góðum verkum og
ölmusugjörðum sem hún
veitti. “ Hún gekk langan og
gifturíkan æviveg og bar ljós
trúar, vonar og kærleika þar
sem leið hennar lá.
Ég, sem rita þessar línur,
átti samleið með henni um
nokkur ár, fyrir aldarfjórðungi
síðan. Ég sé hana enn glöggt
í hugarsýn. Hún er oft á gangi
um götur bæjarins þar sem
hún átti heima, og jafnvel úti
um holt og hæðir þar sem lítil
hús voru falin í rjóðum skóg-
arins. Hún er ávalt vel klædd,
tíguleg í útliti og virðuleg í
allri framkomu. Hún rekur
alltaf .sama erindið: að gleðja
bágstadda. Ég'sé hana þar sem
hún gengur hljóðum skrefum
um híbýli veikra og snauðra.
Hún kemur ævinlega færandi
hendi, fátæk kona, sem miðlar
af auðlegð hjarta síns. Ef til
vill er það aðeins vingjarn-
legt bros og hvatningarorð,
sem hún flytur; ef til vill eru
það smágjafir, flýkur sem hún
hafði saumað fyrir veiku kon-
una eða litla barnið, eða
ávextir, eða blóm úr eigin
garði. Hún fæddi aldrei börn,
en hún var að eðli sönn móðir
og mikill barnavinur. Hún
tók sér kjördóttur, og unni
henni hugástum. Hún heitir
Marian Kristín,1 íslenzk í
móðurætt, dóttir Sigrúnar og
Norman Plummer. Kristín,
móðir Sigrúnar, var seinni
kona hins vel þekkta athafna-
manns, ófeigs Sigurðssonar í
Calgary, Alberta. Hún taldi
tökubarnið mestu guðs-gjöf
ævi sinnar. Litla stúlkan óx
upp, reyndist gáfuð og fjöl-
hæf, og varð merk kennslu-
kona og leiðtogi í félagsmál-
um. Hún endurgalt ást fóstru
sinnar í ríkum mæli, og
reyndist henni ástrík og um-
hyggjusöm svo að af bar. Hún
var um mörg ár forseti kven-
félagsins í kirkju sinni, og
húss var kirkjuganga, sunnu-
daginn áður en hún lézt. Síð-
asta offrið var peningagjöf
sem hún sendi til að hjálpa til
að skreyta kirkju sína. Hún
annaðist einnig gamalmenni
á heimili sínu, árum Saman,
fyrir lítið eða ekkert gjald.
Þá var enginn ellistyrkur
veittur, sjúkratryggingar eða
barnavernd. Gamalmenni og
börn voru sett á Guð og gadd-
inn. Nú er mikil breyting orð-
in á skipulagning þeirra mála,
mildi og mannúð ríkja, eng-
inn þarf að líða skort þó efnin
séu smá, eða fátt til vina.
Á þessum árum heyrði ég
talað um líknarstörf hennar
inflúenzu árið mikla. Læknar
voru þá fáir, og hjúkrunar-
konur engar, Þá gekk þessi
hægláta kona að heiman og
stundaði líknarstörf í annarra
manna húsum. Hún hjúkraði
sjúkum eftir mætti, þvoði
þvotta, ræsti húsin, veitti
framliðnum nábjargir, og
matreiddi tíðum fyrir þá sem
voru á bakaleið til lífsins.
Margir blessuðu skuggann
hennar þá, en nú eru þeir
flestir horfnir sömu leiðina
og hún sjálf.
* * *
Hún hét fullu nafni Abigael
Þórðardóttir. Hún var fædd í
Hattardal í Álftafirði, Norður
ísafjarðarsýslu, 4. sept. 1879.
Foreldrar hennar voru Þórður
Magnússon, f. 26. sept. 1829,
dáinn 7. apríl 1896, bóndi og
fluttist vestur um haf með
foreldrum sínum, árið 1894.
Settist fjölskyldan fyrst að í
Baldur, Manitoba, og þar
gafst henni tækifæri til að
sækja gagnfræðaskóla um
hríð. Um langskólanám var
ekki að ræða. Engu að síður
varð hún vel menntuð kona;
hún var sílesandi, mjög eftir-
tektarsöm og stálminnug. Hún
las mikið af klassiskum bók-
menntum, bæði á ensku og
íslenzku, og hafði gott vald á
báðum málunum. Hún var
einnig áskrifandi að ýmsum
góðum tímaritum, fylgdist vel
með og gat rætt áhugamál
líðandi stundar. Hún skrifaði
allmargar blaðagreinar, bæði
á ensku og íslenzku, fyrir blöð
vestanhafs. Skömmu eftir
aldamótin fluttist hún vestur
til Blaine, Washington, ásamt
systkinum sínum, þ e i m
Magnúsi Þórðarsyni, sem
lengi var kaupmaður í Blaine,
og Matthildi, sem varð seinni
kona séra Halldórs E. John-
son. Átti hún heima í Blaine
lengst af síðan, en dvaldist
þó um skeið bæði í Everett,
Washington og Cloverdale,
B.C., 24. des. 1902 giftist hún
Charles Wesley Wells, en
hann var ættaður frá Green
County, Kentucky, og fæddur
þar 20. maí 1877. Hann stund-
aði timburverzlun lengst æv-
innar, hafði einnig rekið sæl-
gætisverzlun um tíma, og
stundað önnur störf. Hann var
Vocabulary:
algengir, adj., common, nom.
plur. masc. of algengur
arinn, masc., fireplace, hearth
biskupssióli, masc., bishopric,
dat. sing. of biskupssióll
bílar, masc., cars, nom. plur.
of bíll
búsiaðir, masc. dwelling place,
nom. plur. of búsiaður
dali, masc., valleys, acc. plur.
of dalur
eigendum, masc., owners, dat.
plur. of eigandi
eldivið, masc., fuel, acc. sing.
of eldiviður
fjölgar. increase in number,
pres. ind. of fjölga
fjöU, neuter, mountains, acc.
plur. of fjall
Heilagri riiningu, fem., The
Holy Writ, dat. sing. of
Heillög riining
himnafaðirinn, the heavenly
father
horni, neuter, corner, dat.
sing. of horn
hóla, masc., hills, acc. plur. of
hóll
hæðir, fem., hills, elevations,
acc. plur. of hæð
kol, neuter plur., coal
langt, adv., far
lánaði, lent, pret. ind. of lána
lykil, masc., key, acc. sing. of
lykill
læiur, lets, pres. ind. of láta
með ári hverju, every year
miðjum, adj. (dat. sing. in the
masc. gender), mid —, in
the middle of, the nom.
sing. masc. is miður
réiilátra, adj., righteous, gen.
plur. of réiilátur
rigna, rain
skaparinn, the creator
siofunnar, fem., room, gen.
sing. of siofa
úiidyrahurðinni, fem., front
door, dat. sing. of útidyra-
hurð
Þórarni, dat. (see himni)