Lögberg-Heimskringla - 05.12.1963, Blaðsíða 3

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 5. ÐESEMBER 1963
■HQ
s
DR. KARL STRAND:
Lundúnanætur
Business and Professional Cards —
ÞJÓÐRÆKNISFÉLAG ÍSLENDINGA í VESTURHEIMI
Forseli: SÉRA PHILIP M. PÉTURSSON.
681 Bonning Street, Winnipeg 10, Manitoba.
SiyrkiS félagið með því að gerasl meðlimir.
Xrsgjald $2.00 — Tímarit félagsins frilt
Sendist til fjármálaritara:
MR. GUDMANN LEVY,
185 Lindsay Street, Winnipeg 9, Manitoba
Phone WHitehall 3-8072
Minnist
Sérhver stórborg er margir
heimar, sem blandast í tíma
og rúmi, sumir augljósir og
háværir, aðrir leyndir og
hljóðir. Þeir, sem búa á slík-
um stöðum þekkja jafnan einn
eða tvo, stundum fleiri ef sjón
þeirra er skörp að skilja sér-
stæður út úr samstæðunni,
heyrn þeirra næm að skynja
þagnir í háværum gný dags-
ins og hvísl í þögn næturinn-
ar. En ekktrt mannslíf endist
til þess að kynnast öllum
heimum stórborgar.
Þeir sem búa í Lundúna-
borg kynnast flestir tveimur
aðalþáttum í óendanlegri fjöl-
breyttni, þessarar risaborgar,
sem naumast gæti rúmast á
Mosfellsheiði og Hellisheiði
samanlögðum. Annarsvegar
miðborginni, Piccadilly, Tra-
falgar Square, Oxford Street,
Whitehall og öðrum nafn-
kendum stöðum. Hinsvegar
útborginni, þar sem þeir búa,
venjulegast hverfi með heild-
arsvip, gamalt þorp með við-
aukum, sem sameinast hefir
borginni, en heldur þó enn
nafni sínu, stundum ný hverfi
sviplíkra húsa og lítilla vel-
hirtra garða. I augum margra,
sem eyða allri æfi sinni í
borginni, er þetta sú Lund-
únaborg, sem máli skiptir,
starf við ys og þys miðborg-
arinnar á daginn, hvíld í til-
tölulega rólegri og hversdags-
legri útborg að nóttu og um
helgar, auk stöku kvölds í
glaðheimum miðborgarinnar,
þar sem sérhver stundastytt-
ing fæst fyrir gjald og aug-
lýsingarnar dansa í margvís-
legu litrófi.
Þetta er sá heimur, sem
flestum kemur í hug, þgear
minnst er á Lundúnanætur.
Ferðamaður, sem dvelur stutt,
sér kvöldglauminn fjara út
smátt og smátt, unz miðborg-
in tæmist undir lágnættið, að
undanteknum lögregluþjón-
um, fáeinum næturhröfnum
og fólks, sem er á heimleið úr
klúbb eða boði, sumt alvöru-
gefið í bifreiðum, annað dá-
lítið hávært jafnvel raulandi
lag, einkum ef erlent blóð er
í hópnum, gangandi heim
langar bergmálandi gangstétt-
ir. Og síðast verður allt kyrrt,
en aðeins skamma hríð þar til
fyrstu starfsmenn morguns-
ins koma á kreik.
En Lundúnanóttin er ekki
sérstæðust í miðborginni. Það
líf, sem hefir flúið skerandi
litbranda auglýsingaljósanna
heldur áfram að hvika í
breiðum hring utanum mið-
borgina. Sjálf borgin breytir
um svip, setur upp nýtt and-
lit, sem enginn sér að degi
til, fær nýjar víðáttur. Eins
og stórt dýr, sem legið hefir
undir fargi virðist hún lyftast
og draga andann léttara, reisa
höfuðið í tign, sem sérstæð er
fyrir nóttina.
Einni til tveimur stundum
eftir að rauðir hvalir gatn-
anna, strætisvagnarnir, hafa
horfið í risaskýli sín í Hollo-
way eða Hammersmith tekur
borgin að viðra sig fyrir al-
vöru, benzínstybban og rykið
hverfur, en ferskt loft streym-
ir um göturnar, ef um and-
vara er að ræða gerist loft-
ræstingin hraðar. í austan-
golu má jafnvel skynja þang-
lykt frá hafinu, sem borizt
hefir upp eftir árdalnum
stundum í tærum loftstraumi,
stundum siglandi á þoku-
nökkvum, sem skyldir eru ís-
lenzku dalalæðunni. Á vortíð
dreifist gróðurilmur um heil
hverfi frá stærri og smærri
görðum og grastorgum, svo
sem í Kensington og Hamp-
stead. Önnur svæði nálgast
ferskju ógróins hrauns, þar
sem grjót og svali eru alls-
ráðandi.
Húsin sjálf virðast stíga
fram og kynna sig sem óþekkt
höggmyndalið, tízkur aldanna
skjóta upp kollinum hver á
fætur öðrum, göturnar fá
svip, séreinkenni og aldurs-
ákvörðun. Að degi til líta
fæstir á hús í mannþröng
götunnar. í morgunskímunni
eftir lágnættið birtast Nor-
mönsku kirkjurnar í styrkri
reisn og smágervri listnatni,
sem aðeins nýtur sín í einveru
og kyrrð. Hús eftir hús fær
séreinkenni, flúraða syllu,
sveigju á þak, útskotinn
glugga á oddsyllu. Jafnvel
rauðu Viktoriutímabils múr-
steinsfjöllin lifna við og
heimta viðurkenningu á þeirri
ytri sundurgerð, sem aðeins
leyfðist í hálfduldu formi.
Niður á Chelsea-bakkanum
norðanmegin Thamesár sér
niður eftir endilöngu fljótinu,
sem í stað mórauðrar flatn-
eskju dagsins glampar nú
eins og skuggsjá með við-
kvæmum litbrigðum. Hér er
hús málarans Whistlers, hér
klifraði hann upp á þak og
beið dagrenningarinnar yfir
fljótsósunum og festi liti
hennar á léreft. Spottakorn
neðar er gamli Lyfjagarður-
inn, þar sem lyfjaplöntur hafa
verið ræktaðar svo öldum
skiptir. Angan hans er sterk
í næturloftinu. Rétt hjá garð-
inum er Svanastígurinn, þar
er aldrað hús, sem nætur-
kyrrðin og rökkrið undir
trjánum í Lyfjagarðinum gefa
í sameiningu dálítið angur-
væran ytri svip. Ef til vill er
það aðeins minningin um
hljóðnaða glaðværð og horfin
skáldmenni, sem gefa húsinu
þennan svip. Hér bjuggu Sit-
well skáldin þrjú í byrjun
aldarinnar, og uppeftir þess-
um fljótsbakka, alla leið neð-
an frá Svartmunkabrúnni
komu löngum tveir gestir í
heimsókn, W. H. Davies, ein-
fætta flækingsskáldið, sem
ekki er víðþekktur, en ó-
gleymanlegur þeim er kynnt-
ust, og íslendingur, sem nú
er látinn, skáld, sem aldrei
birti neitt að beztu vitund
þess er þetta ritar, en gekk
með handrit sín í vasanum um
margra ára skeið í Lundúna-
borg, ræddi við skáld og spek-
inga, vann vináttu þeirra og
skilning, og fleygði krystals-
staupum þeirra yfir þveran
sal jafnóðum og þau tæmdust,
eins og norrænir víkingar
hornum sínum. En öll sú saga
er of löng til að segja hér. —
Eftir þessum sáma árbakka
kom Oscar Wilde heim til
sín í síðasta sinn — hús hans
stendur enn í lítilli hliðar-
götu — áður en hann hvarf
bak við fangelsismúrana í
Reading.
Framhald í næsia blaði.
Kerlingin í ánni
Fátæk kerling lagði eitt sinn
af stað til að hnupla sér ull-
arögn á næsta bæ, þar sem
ullin var þvegin fjarri bæ, og
grunaði hana, að ekki væri
varzla um ullina. Þetta gekk
líka að óskum að öðru en því,
að yfir á var að fara og þegar
hún var á heimleið með poka
skjattann, ætlaði áin oð verða
henni ofjarl. Stríddi hún við
strauminn, en sá sitt óvænta,
og kom til hugar, að hún yrði
að heita nokkru góðu fyrir
sér, svo að hún mætti bjarg-
ast. Mælti hún þá: „Æ, —
aldrei skal ég stela“ — en í
sama bili fann hún, að var að
grynnast og bætti við: „Vænti
ég, vænti ég —
ASGEIRSON
Points & Wallpopert Ltd.
696 SARGENT AVE.
Builders' Hardware, Paints,
Varnishes, Wollpapers
SU 3-5967—Phones—SU 3-4322
Building Mechanic’s Ltd.
Polntlng - Decoroting - Construction
Renovoting - Reol Estote
K. W. (BILL) JOHANNSON
Manager
384 McDermot Ave., Winnipeg 2
A. S. BARDAL LTD.
FUNERAL HOME
843 Sherbrook Street
Selur líkkistur og annast um
útfarir. Allur útbúnaður
sá bezti.
Stofnað 1894 SPruce 4-7474
Goodman And Kojima Electric
ELECTRICAL CONTRACTORS
384 McDermot Ave., Winnipeg 2
WH 2-7759
ARTHUR GOODMAN M. KOJIMA
SP 2-5561 LE 3-4633
Evenings ond Holidoys
BETEL
í erfðaskrám yðar