Alþýðublaðið - 26.10.1960, Page 2

kfeáUuidU ii.tMi iiibii iU-iM aJikil ...«JL -*JkUi. —Ui ._.t, —tíkii --Jtll -itiíi. ^ÚUi «ituA -l.fci 4>JuiU .-uiiU JiIalU —l_iíJí.o-úUiíi Ljttn tUuli.uLMuL-at j—u ^....nmmhiL-iiýii— i-niiLi.j.Jí±.-í<j
f BMJónr: Gisll J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrtiar rit-
1 MJómar: SigvaldX HjállEarsson og Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjórl:
■jörgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasím.
-M 906. — ASsetur: AijjýðuhúsiS. — PrentsmiSja AlþýðublaSsins. Hverfis-
tjata 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 ó mánuSi. í lausasölu kr. 3,00 eint
Iftgefandl: AiþýSuflokkurinn. — Framkvæmdastjórl: Sverrir Kjartansson
NIÐURRIFSMENN
| FYRSTU útvarpsumræðum haustsins er lokið,
| og almenningur hefur fengið tækifæri til að hlýða
| á boðskap stjórnar og stjórnarandstöðu um kjarna
landsmálanna: fjárlögin.
Stjórnarsinnar, fjármálaráðherra Gunnar Thor
oddsen og Birgir Finnsson alþingismaður, gerðu
grein fyrír ástandi fjármálanna: þrátt fyrir afla
leysi og verðhrun afurða miðar viðreisnin í rétta
átt, fjárlög hækka í heild mjög lítið en margvís
legur sparnaður hefur verið framkvæmdur og 10
af 14 útgjaldagreinum fjárlaga lækka. Gjaldeyris
Iiorfur eru bátnandi, sparifé er vaxandi.
Stj órnarandstæðingar, Lúðvík Jósefsson og
Eysteinn Jónsson, höfðu aðra sögu að segja. Pað
er allt að hrynja, útgerðin tapar en bankar, olíu
iiringar og tryggingaíélög græða. Þetta er sam-
særi til að festa ísland í vestrænt efnahagsnet. Og
svo er stjórnin að svíkja í landhelgismálinu. Ey-
steinn þolir ekki, að aðrir stjórni kassanum og trú
ir ekki á neinn sparnað. Hann kvartar um, að
-menn skuli ekki fá atvinnutæki, þótt þeir leggi
-ekkert til þeirra sjálfir,
Hitt tókst þeim félögum Luðvík og Eysteina að
forðast eins og eldinn að nefna nökkur úrræði
^jálfir. Þeir hafa stjórnað landinu áður, og þá
jafnan fordæmt það, ef stjómarandstséðingar rifu
miður án þess að benda sjálfir á nokkrar leiðir.
Nú rífa þeir niður án þess að benda sjálfir á
mokkrar leiðir. Nú rífa þeir niður af áfergju og
Jbera á stjórnina föðurlandssvik og óta! afglöp —
en þeir segja ekki orð um sín eigin úrræði. Hvað
mundu þeir félagar gera, ef þeir tækju við stjórn
aríaumunum á morgun? Ef þeir vita það sjáifir,
þá halda þeir því vandlega leyndu.
Sannleikurinn er sá, að stjórnarandstaðan er
algerlega stefnulaus. Þær tillögur, sem hún hefur
gert um að rífa niður einstök atriði viðreisnarinn
ar, eru engin stefna. Þeir bjarga ekki þjóðinni á
þann hátt úr þeim vanda, sem þeir telja hana
vera í.
1
3

Umræðurnar sýndu, að íslendingar eru að
sökkva dýpra en nokkru sinni í fen ábyrgðarlausr
ar stjórnarandstöðu. Það er gott og blessað að
skammast og svívirða þá, sem ábyrgðina bera. En
-það er ekkí lýðræðisleg eða þjóðholl stjórnarand
staða, sem ekki gefur þjóðinni einhverja hugmynd
vim, hvernig hún myndi sjálf stjórna.
Frá þessu er aðeins ein undantekning, í utan
rjkisxnálum. Stjórn kommúnista og framsóknar
-xnundi, að því er bezt verður séð, losa ísland úr
samtökum vestrænna þjóða og draga það yfir
þúsund mílna sjó í fang kommúnistaríkjanna. Á
því sviði hefur stjórnarandstaðan skýra stefnu.
f2 |p. 109 Aíþýt^ia$i&cfiji.
H a n n es
■fc Tveir alþingismenn
segja frá.
ýV Hreinn spíritus eða
eitraður á áttavitum.
ýV Sjómaður tekur til
máls.
W Prestar á þveitingi.
FRÁSAGNIR Stefáns Jóns-
sonar hreppstjóra í HXíð og
Björns Jóhannssonar frá Vetr-
arhúsum á fyrstu kvöldvöku
vetrarins eru ein sönnunin fyr-
ir því, að víða er að leita fræða,
góðs máls og viðkunnaijlegs
flutnings en hjá hinum svoköll
uðu heru mönnum. Værj æski-
legt að dagskrárstjórn útvarps
ins vildi gera meira af því en
gert hefur verið, að leita eftir
efni hjá slíku fólki.
SJÓMAÐUR skrifar mér: Ný
lega birtist grein í einu af dag
blöðum bæjarins þar sem ]y£-
sali ræðir um eitraðan spíritus
á kompásum. Telur lyfsalinn
að það sé vítavert að ihafa spíri-
tusinn eitraðan og ræðst á Vil-
mund Jónsson fyrrverandi land
læknj fyrir það, að hafa fyrir-
skipað þetta.
ÉG BJÓST sannarlega við því
að einhver myndi taka opinber
lega til máls af þessu tilefni, en
þar sem nokkuð er nú umliðið
síðan greinin birtist langar mig
til að biðja þig að birta þessar
jínur.
ÉG HEF verið á sjó áratug-
um saman á nær öUum skipa-
gerðum og allskonar veiðum.
Ég þekki bæði' tímann þegar
breinn spíritus var á kompásum
og ei'ns síðar. þó að það hafi
ef til vill komið fyrir að ein-
hver hafi glapst á því að bera
sér að vörum eitraðan spíritus
úr kompás— og við það látið
lífið, en til þess munu þó
sárafá dæmi. Þá fullyrði ég að
breytingin frá hreinum spíritus
í eitraðan spíritus, hefur bjarg
að fjölda mannslífa.
ÉG SEGI þetta ekki af fét-
gróinni andúð á víni yfirleitt,
heldur af því að oft var komið
að landi — jafnvel varla kom-
ist alla leið á miðin, með komp
ásinn virkan; vegna þess að
drukkið hafði verið af honum,
og stunclum munu skip hafa
farist af þessum sökum. Ég
þekki ekki einu sinni fyrrver-
andi landlækni í sjón. Ég get
blátt áfram ekki þagað þegar'
svona asnaspörkum er beint að
mönnum fyrir það að gera rétt.
MÝRAMAÐUR skrifar mér
fyrir nokkr.u: „Þú sagðir frá
því í dálkum þínum að íjórir
h o r n i n u
þjónandi prestar utan af landi
munu nú eiga búsetu í Reykja-
vík og fást hér við kennslu
störf. — Bágt er að heyra
þetta. Hætt er við að sálgæzlan
í viðkomandi sóknum verði af
skornum skammti hjá einhverj
um þeirra.
ÞÚ SEGIR að presturinn á
Borg á Mýrum hafi ekki getað
fengið leigt í Borgarnes^ eftir
að brann á Borg. Ljótt er að
heyra þetta, að Borgnesingar
skuli ekki hafa getað hýst prest
inn sinn þegar ýmsi'r aðrir ó-
prestlærðir hafa fengið leigt hús
næði á ,sama tíma. Staðarhrauns
prestur á Mýr.um hefur vantað
húsnæði. Það prestakall var á-
kveði'ð sem kennsluprestakall.
í DAG er Guðmundur Þor-
keli Magnússon, kaupmaður i
Hafnarfirði, sextíu ára.
Hann er einn þekktasti og
vinsælasti borgari þessa byggð
arlags, enda borinn og barn
fæddur Hafnfirðingur og hef
ur alið allan ,aldur sinn í Hafn
arfirði_
Guðmundur fæddist bann
26. október 1900 að Hjaltarkoti
á Hvanneyri, Foreldrar hans
voru Guðbjörg Þor.kelsdóttir
og Magnús Benjamínsson. Þau
eignuðust fimm sonu og vav
Guðmundur þeirra yngstur. —
Oftast var þröngt í búi fjöl-
skyldunnar í Hajltarkoti og
einkum á fyrstu árum þessarar
aldar En dugnaður húsbænd-
anna var annálaður og með
hörkuvinnu, vökum og ósér-
hlífni, 'barðist aliur hópurinn
gegn allsleysi og örbirgð til
bjargálna og manndóms og
urðu þrír bræður Guðmundar
kunnir skipstjórar í Hafnar-
firði. Hinn fjórði er B. M. Sæ-
berg bifreiðaeigandi í Hafnar
firði.
Innan fermingar fór Guð-
mundur þrjú sumur í sveit en
að loknu námi við barnasköl-
ann í Hafnarfirði fór hann ti;
sjós og réðist á sk-psrúm tii
elzta bróður síns, er þá var
skipstjóri á m.b. Sólveigu.
Guðmundur sótti sjóinn í sjö
ár, en féll eigi' sem bezt
sjómennskan, sökum sjóveiki
er hann œtíð kennái.
Árið 1920 hóf hann bifreiða
akstur ,og héf.ur meira og
minna ekið farbcgabifreiðum
í fjörutíu ár að undanförnu
enda þótt hann haú samhliða
Nú í sumar hefur verið auglýsS
eftir kennara við barnaskólann
í Varmalandi (Mýrasýsluskóla-
hverfi).
ÞAÐ virðist því vel hafa mátí
henta séra Óskari' að sækja um
þetta starf og þá hefði hann þó
verið í sömu sýslu og sóknar-
börnin. — Nú þegar þetta e?
ritað mun ákveðið að prófast-
urinn í Mýrasýslu flytji til
Reykjavíkur til kennslustarfa,
Verður þá prófastuv Mýrapró-
fastsdæmis búsettur í Reykja-
vik ásamt ölium prestum próf
astsdæmisins — en Stafholt —•
prófastsetrið lagt í eyði“.
EF PRESTAR hætta að sitja
í brauðum sínum, en þjóta þang
að úr öðrum störfum sínum í
Reykjavík, þá er hlutverki
þeirra gjörbreytt og þjóðfélag'ð
hlýtur að endurskoða afstöðu
sína til kirkjunnar. Kannski
dugar einn prestur að lokum
fyrir allt landið? Hann gæti þá
búið í Skálholti og flutt þaðan
útvarpsmessur sínar.
Hannes á horninu.
haft önnur störf með höndum,
sem síðar verður frá sagt. 013
þessi ár hefur Guðmundur Ver
ið ákaflega happasæll bifreiða
stjóri'. Hann hefur aldrei verið
viðriðinn hið minnsta slys. —
Enda er Guðmundur þaulvan-
ur bfreiðastjóri, glöggur og at-
hugull, aðgætinn og stjórnsam
urv
Á-ri'ð 1930 hóf Guðmundur
verzlunarrekstur i kjallara
hins gamla íbúðarhúss, er
hann átti við Kirkjuveg í Hafn
arfirði. Til Þingvalla brá hann
sér með úti'bú og verzlaði dag
og nótt í sjö daga þegar Al«
þingishátíðin stóð yfir.
Við verzlunarstörfin sýndi
Guðmundur sama dugnaðinn
og hyggi'ndin sem einkennt
hafa hans langa og giftudrjúga
starfsdag. Vinnan hefur ávalit
Framhald á 14. síðu
Sextugur í dag
Guðmundur Þ. Magnússon,
kaupmaður, Hafnarfirði