Alþýðublaðið - 26.10.1960, Blaðsíða 8
HM
■»
^§í?v:
lgp«
•- ' '
■míÞm
■ '■ ■ ■■ ■
Bs
• ■■
WMMíBm
V-'-V//Í/7 ••'.•. inh
■ ■■ ■ .■■.■■■..■.■.■..■.■.■■.■■■■■■...■■■■■■■■■.■.: :. ■ ■ ..■■■•: ■'.■■,• :•■ ■■■.■..'■■■■■.. ■■■■•■ ■■..■'■■■
hHHB
'■'''■■■.'.■.■ ■:'■■■
■ ■ ■.■■:■■■■..■■■
: '■'■■.■:'■■'■-
8lf
nmmm,
'ÆWwMj.
Wmm
Wffim
■■■'.■■'..■■
.
m fSm
wwmsm
wSwmm
isiii
aBm
Fötin í Londor
sagt þröng, óst<
drengjaleg. Liti
mildari en verið }
er einfaldara og
Rósóttu vestin, ra
inbláu og knallg
arnir eru farin a
veraldar. Nú á al
í samraemdum lit,
sokkar,; skór.
Frakkar hafa
breytzt' nokkuð
frakkarnir eru þ:
langir, vetrarf:
víðari, en rennile
með brennivínsflösku und-
ir hendinni eins er (að
þeirra áliti) óviðeigandi að
koma í fína vezlu eða á mik
ilsverðan fund í verk-
smiðjusaumuðum fötum.
Nei, kl^eðskerinn skal hafa
mælt og nælt, minnkað og
stoppað upp — eftir því,
hvar þarf að minnka eða
auka við til að hylja smá-
galla á glæsileikanum.
Nú er það svo, -— að
herratízkan hefur staðið
næstum því í stað svo ára-
tugum skiptir. Klæðskerar
eru því orðnir á eitt sáttir
um að nú verði eitthvað að
gerast. Og um alla Evrópu
sitja klæðskerar um þessar
mundir niðursokknir í
bréfaskriftir. Þeir eru að
tilkynna tízkublöðum og
starfsbræðrum, hvaða á-
kvarðanir hafi verið teknar
um karlmannafatatízkuna
á klæðskeraþinginu, sem
haldið var fyrir skömmu í
Brussel.
í Brussel voru saman-
komnir 300 klæðskerar í
— sparifötunum sínum —
og á nokkrum dögum, eftir
nokkur ræðuhöld, nokkrar
veizlur og nokkrar tillög-
ur, — ákváðu þeir, hvern-
ig herratízkan skyldi vera
í Evrópu árið 1960.------
En nú er aðeins eftir að
vita, — hvort karlmenn-
irnir hlýða.
KLÆÐSKERAR um alla
Evrópu eru á einu máli —
kannski um aðeins eitt —
en sannarlega um eitt at“
riði. — Þ. e., að þeir eigi
að ráða herrafízkunni, og
engir nema klæðskerar
eigi að sauma föt á áhrifa-
menn.
Eins og ekki er sæmandi
að koma á kvenfélagsfund
EFNIN eru helmingi létt
ari en þau voru og axla-
stoppið er nær því horfið.
Lundúnaklæðskerar hafa
þrengt fötin upp úr öllu
valdi og karlmennirnir
eiga að minna á þveng-
mjóa veðhlaupahunda. —
Fötin falla þétt að líkaman-
um, buxurnar eru þröngar
og drengjalegar og axlirnar
eru mjóar og signar. Upp-
stoppið er horfið, og allt
það, sem notað hefur verið
til að undirstrika hið karl-
mannlega.
En samhliða þessari nýju
tízku er margt annað horf-
ið, uppbrot á buxum,
hnappar á jakkaermum og
annað slíkt óþarfa dót er
að hverfa úr sögunni. —
Jakkaermarnar eru einnig
Buxurnar eru það þröng-
ar, að erfitt er að koma
nokkru niður í vasana,
enda á kannski ekkert að
hafa þar. Skálmarnar eru
svo þröngar að í mörgum
tilfellum verður að fara í
þær áður en farið er í sokk-
ana. Og menn verða að fara
að öllu með gát, ef þeir
þurfa að beygja sig.
orðnar mjög þr
langar og kostar :
iðleika að komas'
og í.
KJÓLLÖFIN styttast, plíseruð skyrtubrjóst tíðkast, f rakkarnir þrengjast. Fötin skulu falla þétt að líkamanum.
g 26. okt. 1960 — AlþýðublaÖið
mss'
■ <aaa