Alþýðublaðið - 15.02.1961, Side 12

sendte keiserinnen
poleon om hjelp (imidlertld forgjeves),
oq dro selv; med 6-7000 soldater oq
INNESLUTTET MED HÆREN.
Pá 35 ár hadde Mexico hatt 55 regje-
rinqer og 250 revolusjoner. Keiserdöm-r
met ble fra beggnnelsen av motarbeidet^
(med stötte fra U5W av en tidligere
president Duarer som et ár tidligere,
i 1867, erobret hov/edstaden. Keiser
Maximilian nektet S forlate landet,

et par trofaste generaler (Miramon
og Mejia) til pro\Jinsbyen (Querétaro)
som snart ble omrinqet au Juarez.'
hær.
- (Neste: Katte-kaker til keiseren)
GRANNARNIR
•— Ég mundi skyndilega eftir því,
að ég á að sitja hjá krökkumun
hans Jóns í kvöld.
INNILOKAÐUR
MEÐ HERINN:
Á 35 árum hafði
Mexikó 55 ríkis-
stjórnir og 250 upp-
reisnir. Frá 'byrjun var bar
izt á móti keisarastjórninni,
(með hjálp frá Bandaríkj-
unum) en þar var að verki
Juarez, fyrrverandi forseti,
sem árið áður lagði undir
sig höfuðstaðinn með valdi.
Maxrrnlian keisari neitaði
að yfirgefa landið, sendi
keisaraynjuna heim til að
biðja Napoleon um hjálp
(án árangurs) og fór sjálf-
ur með 6—7000 hermenn
og nokkra trygga hershöfð
ingja (Miramon og Mejia)
til smábæjar (Querétaro),
sem fljótlega var umkringd
ur af her Juarez.
TT
Þetta er fyrirbæn:
,-Skundaðu, Klritsur, og
hjálpaðu þeim, henni Kol-
finnu í Jötu og henni Katr-
ínu á bænum, ,en Guddu
vorri sleppum vér!
☆
Trúboði gekk inn í bóka-
búð og bað um eitt eintak
af biblíunni. Afgreiðslu-
stúlkan hugsaði sig um
stundarkorn, og spurði því
naest: Eftir hvern er hún?
^Suður-Afríka
Framhald af 4. síðu.
hvort það sé leiðin til að lifa
af.
Og ef möguleikinn kemur
bráðlega, verður Apattheid
sennilega að víkja fyrir hinum
mjög svo hvítu Afríkaans-mæl
andi mönnum, sem Þjóðern-
issinnaflokkurinn er aðalmál-
pípa fyrir, að mestu leyti af-
komendum Hollendinga.
Umræður um stefnuna í
kynþáttamálunum fara fram
hás-.öfum innan hollenzku siða
bótarkirknanna. Þær eru kirkj
ur Búanna og áhrif þeirra á
stjórnina er mikil.
A ráðstefnu, sem nýlega var
haldin á vegum Alkirkjuráðs-
ins, tóku fulltrúar tveggja
stærstu hollenzku kirknanna
höndum saman við kirkjur
ensku-mælandi Suður-Afríku-
manna um að fordæma vissar
hliðar Apartheid, svo sem tak
mörkun atvinnuleyfa og svift
ingu stjórnmálaréttinda
svartra manna á ,,hvítum“
svæðum.
Ellefu prestar og prófesser-
ar hollenzku kirknanna hafa
skrifað bók, þar sem ráðízt
er á Apartheid á trúarlegum
grundvelli. í hinni áköfu deilu
sem þessu hefur fylgt, heldur
Verwoerd fast við Apartheid.
Ráðstafanir, sem nýlega hefur
verið tilkynnt um, munu nú
ná jafnt til einnar og hálfrar
milljónar kynblendinga sem
[Bantumanna (hinna inn-
fæddu). Sú ákvörðun er einn-
ig mjög umdeild innan Þjóð-
ernisflokksins.
í nýársboðskap sínum til
landsmanna skoraði Verwoerd
á þá, sem réðust á Apartheid
á siðferðilegum grundvelli, að
finna- sjálfir siðferðilegan
grundvöll fyrir stefnu, sem
leiddi til glundroða í Kongó
og „á endanum sviftir hvíta
manninn rétti sínum og eign-
um í því landi, sem hann hef-
ur byggt upp“.
„ ... hin einfalda staðreynd
er sú, að hvaða tegund pólit-
ískrar samvinnu kynþátta sem
er mundi á endanum ræna
hvíta manninn réttmætum
menningararfi sínum“.
Andstæð skoðun kom fram
hjá prófessor E. H. Brooks,
fráfarandi fors|<ta '^uður-iaf,-
rísku stofnunarinnar um sám
skipti kynþátta. Hann réðist
á Apartheid og hvatti til þess,
að Bantumönnum yrði leyfð
þátttaka í stjórnmálum.
Hann gaf þá viðvörun, að ef
ekki yrði þegar byrjað að
veita svertingjunum stjórn-
málaréttindi, mundi af hljót-
ast bylting og blóðbað. Hann
varaði einnig við því, að ef
stjórnin semdi ekki við bina
hófsamari foringja svertingja,
mundu hinir róttækari ná
völdum. Hann sagði ennfrem-
ur, að áframhaldandi ,,niður-
bæling“ Afríkumanna mundi
enda með svörtu einræði í Suð
ur-Afríku og óhæfuverkum,
eins og nú gerðust í Kongó.
Og ef halda ætti nokkrum
verðmætum vestrænnar menn
ingar, yrði að veita Afríku-
mönnum sín réttindi.
Hann kvaðst á liðnum ár-
um hafa kvatt til hófsemi,
en gæti ekki lengur gert það,
er hann stæði augliti til aug-
litis við „áframhaldandi og
freklegt óréttlæti".
„Nú megum við ekki lengur
vera hræddir“, sagði hann,
„og stjórnin og Suður-Afríku
menn almennt verða að gera
sér Ijóst, að mikill og vaxandi
fjöldi heiðvirðra og þekkrra
hvítra manna er fús til að
þola útlegð, bann og fangelsi
fremur en láta þagga niður
kröfur sínar um einfalt raun-
sæi, heiðarleika og réttlæti í
lífi Suður-Afríku“.
„Það er mjög áliðið“, sagði
hann, „en ennþá er það ekki
of seint. Við getum enn bjarg
að landi okkar“.
iwmaiiiiimmiiiinMiiiiiiiiiiiaTOffliiiiMBiiiiiBiiiiMgiM^
„HERCULES“ Kristján Ú. Skagf jörð h.f.
Nælon þorskanet margar gerðir Tryggvagötu 6
fyrirfiggjandi Sími 24120
mmmmBmaamammmmmmmammmmmammmmmmmmmm
12 1B- febr- 1961 — AlþýðublaðiS