Alþýðublaðið - 23.02.1961, Blaðsíða 12

S'QNNEN BLE OQ>Sk 5KUTT.
I Plexico hadde keiser Maximilian en
sönn msd en ung Senora Sedano, og |
bamet vsr bare et ár da fsren ble hen-'
rettet. Gutten ble sendt til Paris, men
flskikket seg dSrlig. Han opptrádte nese-
og skröt av herkomsten sm. I be-
S^^qgnneiten av förste verdenskrig lot
han seg betale fbrá spioneremot
GRANNAKNIK
— Ef ég fæ pening í bíó, þá skal
ég hætta við að bjóða Palla, Pétri,
Óla, Ingu, Lóu og öllum hinum
hingað heim.
— Það var nú meiri fjöltlinn, sem v'ar í þessu boði.
Sástu hvernig þau urðu að leggja frakkana ofan á
barnarúmið.
SONURINN VAR
EINNIG SKOTINN:
I Mexikó eignaðist
Maximilianr keisari
son með hinni ungu
„Senora Sedano“, og barn-
ið var aðeins eins árs gam-
alt, þegar faðirinn var tek-
inn af lífi. Strákurinn var
sendur til Parísar, en hann
hagaði sér illa. Hann var
fyrirferðarmikill og
hréykti sér af uppruna sín-
um. í byrjun fyrri heims-
styrjaldar þáði han greiðsl-
ur fyrir njósnir í Frakk-
landi. Það komst upp, og
10. október 1917 var sonar-
sonarsonarsonarsonur
Napoleons tekinn af lífi af
frönskum herflokki. Það
var ekki heldur bundið fyr-
ir augun á honum.
★
Eitt sinn í þurrkatíð á
Suðurlandi fóru sóknar-
prestsins og háðu hann
að biðja af stólnum um
regn. Presturinn lofaði því
og sagði:
— Vinir mínir, það get ég
gert, en ég fullvissa ykkur
um, að það kemur að eng-
um notum meðan liann er
á þessari átt.
SAftA LIDIVIAN
Framhald af 13. síðu..
ur-Afríku eru eins og fangar
og fangaverðir. Nokkrir
fanganna láta enn eins og
þeir séu frjálsir og fangaverð
irnir líta á það sem ógnun
við tilveru sína.
Hvítir menn eru engu
fremur en svartir óhultir fyr
ir húsleit leynilögreglunnar.
Lögreglan getur á nóttu sem
degi ruðzt inn í hvaða hús
sem er, án handtökutilskipun
ar eða leyfis, og kannað
hvort menn af ólíkum kyn-
þáttum séu saman.
’Siðferðislögin eru fyrst
og fremst vopn í hendi stjórn
'arvaldanna. Tilgangur
þeirra er að ógna og hræða.
Flestir þeirra, sem sakaðir
eru um að hafa brotið þau,
þola aldrei refsingu, heldur
er þeim sleppt eftir löng rétt
arhöld. Tilgangurinn er bara
að sýna að stjórnin fylgist
með hverri hreyfingu íbú-
anna.
Siðferðislögin eru ekki
hvað síst pólitískt vopn,
fundarhöld hvítra og svartra
eru bönnuð á þeim forsend-
um, að þau stefni öryggi rík-
isins í hættu. í þessu landi
ótía og andlegrar myrkvun-
ar verður allt hið eðlilega ó-
eðlilegt“.
Þetta segir Wástberg, og
að lokum nokkur orð, sem
Sara Lidman skrifaði stuttu
áður en hún fór til Suður-
Afríku. Þau varpa Ijósi vfir
tilgang fararinnar og afstöðu
skáldkonunnar til hinna kúg
uðu yfirleitt:
„Þegar við, dálítið utan
við okkur, ræðum kynþátta-
vandamál í öðrum löndum
og segjum, að slíkt gæti
aldrei gerzt hér, þá gleym-
um við eða þykjumst ekki
sjá þá „ljótu andarunga“,
sem við höfum alls staðar
mitt á meðal okkar; í skól-
unum, vinnustöðunum og
hermannaskálunum, —
þessa, sem eru „útundan“
eða smáðir og geta hvergi
borið upp kvartanir, því að
hér á land er allt svo skipu-
lagt — og svo margir kvarta
samt! Það er orðinn tals-
|_2 23. febr. 1961 — AlþýðublaðiS
háttuð að allir hafi það svo
gott, að óþarfi sé að horfa
kringum sig. Þessi forherð-
ing gerir okkur meðsek urn
það, sem gerist annars stað-
ar í heiminum“.
Sem sagt: Sara Lidman
veit, að kynþáttamálin í Suð
ur-Afríku er aðeins hluti
vandamálsins, hinir smáðu
og kúguðu eru alls staðar,
enda þótt til séu lög um að
allir séu jafnir — eða lög
um að allir séu ójafnir. Þess
végna ríður á, að einstakl-
ingarnir mæti hverir öðrum
á sem beztan hátt, virði hver
ir aðra án þess að horfa á
hörundslit, háralag eða önn-
ur tákn, sem notuð eru til
að aðskilja það, sem saman
á.
Ungverskir
karlmannaskór
úr leðri @ 216,85.
Laugaveg 63.
Þeir þýzku og
Framhald af 4. síðu.
skuldugt land, sem aðeins e.;gi
þessa sjö milljarða og um einn
milljarð festan erlendis til að
mæta skuldbindingum. Því sé
ekki mögulegt að auka út-
gjöld, nema með því að hækka
skatta.
Þessi afstað Þjóðverja verð-
ur skiljanlegri, er menn at-
huga, að kosningar standa fyr
ir dyrum í landinu, og því 6-
hægt um vik að hækka skatta.
En hins vegar væri óneitan-
lega stórmannlegra af þeim
að herða nokkuð mittisólina
til að aðstoða Bandaríkjamenn
í núverandi vanda þeirra. Það
getur varla talizt mikil úr-
lausn að bjóða aðstoð, sem í
raun og veru er ekki annað
en greiðsla sigraðs ríkis á
skuldum sínum. Það er líka
ólíklegt, að Þjóðverjar stæðu
svo vel efnahagslega í dag,
ef þeir hefðu ekki notið banda
rískrar aðstoðar við uppbygg
ingu landsins eftir stríð.
Skilningur virðist vera vax
andi hjá báðum aðilum á því,
að samningar verði að takast
um þetta mál, og er vonandi,
að ekki líði á löngu, áður en
svo verður.
Guðíðugur Einarsson
Málflutningsstofa
Aðalstræti 18.
Símar 19740 — 16573.
RJorgarSur
l*augaveg 59.
Alls konar karlmannafatnag-
ar. — Afgreiðnm föt eftlr
máll eða eítir númert mel
■tattum fyrirvara.
Hltima
Fatadeildin.