Alþýðublaðið - 25.11.1961, Blaðsíða 15

„Vinur minn hri,ngir til
mín klukkan tíu. Svo við verð
um að vera komin þá“ sagði
Joe.
„ Verður þetta kvöldlegur
vigiburgur?*1 spui'ði Con
stance Eleanor.
„Hv:að?“
„Að Phil Tyler sæki þig?“
„Ekki ef ég fæ ráðið“, svar
aði Elean0r snöggt.
Hún hló þegar hún sá að
Joe og Constance störðu
bæði á hana.
„Ég ætlaðj ekki að vera
svonu stutt í sPuna“, sagði
fhún. „Þig vitið hvað ég hata
að láta gera eitthvað fyrir
mig. Ég ætla að athuga stræt
isvagnaferðir til Elwood“.
,,Til Elwood? Það er hrein
'heppni, ef það fer vagn
þangað annan hvern föstu
dag. Ég er viss um að ef ein
J/ver vagn gengur þessa leið
þarftu að fara fyrir níu héð
an“.
,.Það skiptir ekki svo miklu
miáli*1, sagði Eleanor.
„Ef til vill er ég alltof raun
sær“, sagði Joe, „en því skild
irðu ekki nota þér það að þeir
. vilja aka þér? Mér skilsf á
Conn;e að þeir rnegi prísa sig
sæla fyrir að fá þig“.
„Þetta er rétt hjá hér Joe.
En . . .“ s.agð Constance.
„En hvað elskan?“ spurði
J09.
,.Ég held cð m;ér sé ekki
vel við að hafa Phil Tyler
sem bílstjóra.
„Af hverju ekki? Er hann
tvíhöfða ófreskja?*
„Ég hef séð hann tvisv.gr
eða þrisvar", sagði Constance
ákveðin.
bregða við. Hvers vegna
'haldið þið að söfnunarnefnd
ir þjóðþrifafyrirtækja nái
sér í fræga formenn?'
zUm leið og Elea.nor "settist
inn í bíl F'hil Tylers sa hún
að hann var cCukkinn.
„Það er snemmt. Eigum við
ekki að lita við í Kránni?“
sagði hann og lagðí hendina
á handlsgg Eleanor.
. Nei“. sagði Eleanor og
hristi hönd hans af sér.
Phil bló“. Fenguð þér líka
fyrirskipanir frá Grgnt?”
„Við hvað eigið þér eigin
lega?“
..Hann skipaði mér að' aka
vður b?;nt til hússins. Sagði
hann yður að þér mættuð
ekki iheldur slæpast.1 Phil
hallaði sér að henni. , Erum
við mýs eða menn? Eigum
v;ð að lát-a ,,lJnd.r3drenginn“
skipa okkur fyrir verkum?”
„Það er orðið framorðið
herra Tvler”, mfnnti hún
hgnn q. Hann hafði r*kki sótt
fvrr en hálf ellefu.
fjölskyldunnar segði öðrum
fyrir verknm. Phil var þó son
ur Tlhomas G. Tyler.
Þegar þau komu að húsinu
vantaði klukkuna fáeinar
mínútur í ellefu og Eleanor
létti mikið.
Mamie hleypti þeim inn.
Þegar hún hafði tekið við
kápu Eleanor snéri hún sér
a, Phil. „Það er nýlagað kaffi
í eldhúsinu“, sagði hún. „Af
toverju færðu þér ekki í
bolla?“
Ptoil kleip í kinn Mamie.
„Ég veit hvar kaffið er elsk
an. Ég bíð í bókatoerberginu
eftir hjúkrunarkonunni1.
,JHann hefði aldrei drifst
að smakka dropa ef „Hús
bóndinn“ væri ekki rúmfast
ur“, sagði Mgmie 0g horfði
á eftir honum”. ,.Hann veit
hvaða áhrif það hefur á
hann“.
„Ég held að hann hafi
ekki drukkið mikið“, sagði
Eleanor og leit, líkg á eftir
Phil. Hann haltraði greini
lega.
Herra Tyler var svipaður
úilits 0g nóttina áður. Hann
leit mjög illa út og áttj erf
itt með andardrátt.
„Sagði frú Jennings þér
að frænda mínum mínum sló
niður?“
niður?‘ spurði Grant lágt rvo
að herra Tyler heyrði ekki
orð hans fyrir suðinu í súr
efnisgeymnum.
„Já. Hvað skeði?“
„Hann varð æstur‘, Gra.nt
strauk hendinni yfir dökkt
hárið“. „Ég tók það sérstak
lega fram við frú Parker að
ekkj mætti koma honum í
miií,nstu geðshæringu. Henri
fannst ekkert rangt við að
hleypa Jessie inn til hans“.
„Það kemur ekkj til málg
að barnið hafi komið honUm
úr jafnvugi“.
,, Jú, Jessie er fur Um það‘.
Hann lét hendurnar falla nið
ur með síðunum. „Það er
ekkj beint Jessie að kenna.
Hún er gott barn. Betur upp
alin en flest börn á hennar
aldri. Það er aðeins það . . .“
Á$ T H. K RIINAR-
KO A Q Eftir || Isabel Cabot
Joe hallaði sér aftur á bak
og glotti. „Og að hvaða nið
usturstöðu komstu?“
„Hann er alltof ísmyegileg
ur. Ég þoli ekki fólk sem læt
ur sér fátt um móðganir og
skammir“, sagði Constance11.
„Ég var einu sinni viðstödd
þegar faðSr 1 hans llét
dæluna ganga. Phil brá ekki
ei.nu sisni“.
„Ef til vill ihefur fyrri
reynsla sannfært ha.nn um að
lbetra sé að þola reiði herra
Tylers þegjaudi“, sagði Joe“.
Minntist Fay ekki eitthvað á
herra Tyler í gærkveldi?*:
„Hún minntist á hann í
sambandi við söfnunaráætl
anir barnasjúkralhússins“,
sagði Constance.
„Já, alveg rétt . . .Hún
sagði að það væri honum að
kensa ef söfnunin næðj ekki
tilgangi sínum“.
„Ég held að fólk hafi of
mikið álit á því hve þýðingar
mikill maður iherra Tyler
sé“, sagði Constance. „Það
getur verið að hann sé þýð
ingarmikill en varla svo þýð
i,ngarmikill“.
„Ég veit ósköp fátt um
söfnunarnefndir“, sagði Joe,
„en ég skil vel að það skipti
miklu máli hver formaðui'inu
er. Jafnvel þó formaðurinn
leggi ekki annað af möi'kum
en náfn sitt. Fólk er stór
furðulegt. Sumir menn þurfa
annað en góð málefni til að
„Philip . . . eða það sem
enn betra e.’: Phil“.
„Ptoil, ég vil gjarnan fá
tækifæri til að hlusta á skýr
slu hinnar hjúkrunarkonUnn
ar“, sagði hún.
„Hún bíður, þú þarft ekk
ert að óttast. Grant sagði mér
að aka henni heim. Ég e'r að
hugsa um að setja skilti á„b'íl
inn 0g á því á að standa
..I eigubílastöð Phils“.
„Mér finnst þetta leitt, en
ég ætlaði ekki a5 valda. þér
neinum óþægindum. Ég hefði
gert einhverjar ráðstafanir ef
Grant hefði ekki sagt mér að
þú kæm; að sækja mig.‘
„Taktu mig ekki bckstaf
lega Ellie. Ég veit ekkert
bstra en að aka konum“.
Hann lvfti hendinnj ósjálf
rátt að silkibindi sínu. „Það
fer bara í taugarnar á mér
að Gr.aht skul halda að ég sé
ekki fær um að gara neitt ann
að.“
„Hvernig líður pahba þín
um?“
„Það veit ég ekki“. Þetta
sagði hann í bitrum róm.
„Gr.ant áhtur að ég eigj að
láta „Húsbóndann“ í friði
þangað til hann hefur jafn
að si.g . . . Sennilega lléfur
hann líka á réttu að standa“,
'bætti Jhann við.
Eleabpr þagði en undir
niðri sauð í-aiðin í 'henni. Hún
hafði mjög ákveðnar skoðan
ir á því þegar einn meðlimur
. . „Jafnvel eitt glas hefur sín
átorif á toann. Pabbi hans
eyddi stcrfé í lækna og það
angrar hann mjög mikið þeg
ar Philip haltrar“.
'Eleamor |brá við. Hún
hafði álitið að Mamie væri
illa við drykkju Phils en
ekki leit út fyrir að svo
væri. Eina aðfinnsla henuar
var viðvíkjandi því að P'bil
'haltraði meira þeggr hann
væri undir átorifum áfeugis.
-Eleanor kom í flasið á hinni
hjúkunarkonunn við svefn
toerbargisdyrnar.
,.Það gleður Mig að sjá yð
ur“, sagði frú Jennings.
„Hvernig hefur herra Tyler
það?“
„Betra núna en fyrjr þrem
tímum en samt hefur hann
það ekki gott. Ég toélt að hann
væri dauðans matur. Og ég
hýst við .að Grant ungi hafi
haldið það sama, nóg föln
aði hann. Han.n er enn hjá
honum“.
Frú Jennins gaf henni ná
kvæma skýrslu vrci allt sem
skeð hafði um daginn og
sagði henni allt ssm gera
'áhti.
Grant þ.agnaði og leit beint í
augu Eleanor og Eleanor
fann á gér að ha.nn var að
brjóta heilanUm um þvort
ihann ætti að gera hana að
trúnaðarmanni sínum eð,a
ekki. En hann hefur víst kom
ist að þeirri niðurstöðu að
Jessie skipti ekki alltof
miklu máli því nú hóf hann
að segja henni frá fyrirmæl
um How.grd læknis.
„Iioward læknir hefur auk
ið deyfilyfjaskammt „Hús
fc/rd8ns“ næstu þrjátíu og
sex tímana. Gættu þess samt
að súrefnistækið sé stillt á
sextán“.
„Grant gekk til dyra.
„Ég sagði Mamie að láta
rafmagnskaffikönnu inn til
þín. Ég bjóst við að þér þætti
gott að fá kaffisopa á nótt
unni“.
,,Þakka þér fyrir“.
Grant leit yfir til frænda
síns. „Hann ætti að sofa
næstu tvo tíma. Það Mtur
ekki út fyrir að ég geti fengið
hálfsmánaðar frí sem stend
ur en ég hef fengið leyfi til að
búa heima nema þá daga sem
ég á kvöldvakt. Ég fer að
hátta. Ef einhver breyting
verður áttu að kalla á mig“.
Nóttin leið seint. Herr.a Tyl
er var órólegur. Nokkrum
rinnum tautaði hann ei,n
hver óskiljanleg orð og hún
áleit sig heyra nafnið „Jess
ie“ en heyrði ekki annað.
Rétt fyrir dögun féll hann í
vær.an svefn. Tíu mínútum
fyrir sex opnuðust dyrnar og
Jessie stóð í gættinni.
„Ætlar þú að vera vond
eins og frú Jennings“, spurði
litla stúlkan. Varir hen.nar
tiruðu og tárin stóðu í aug
um hennar.
„Var hún vond?“ hvíslaði
Eleanor.
„Hún vildi ekki segja mér
orð um afa og ég mátti ekki
einu sinni kíkja á hann“.
Barnið var mjöf indæl þar
sem hún stáð á öðrum fæti og
starði á Eleanor stórum blá
um augunum. Eleanor bnáðn
aði.
,17'f þú vilt hafa afskaþlega
'hljótt Ufn þig skal ég leyfa
þér .gð kíkja á afa þinn í litla
glerhúsinu hans“, sagði hún.
• Ég loia því„ sagði telpan
.alvarleg og krossaði sig.
Þær gengu hönd í hönd að
rúmctokknum Jessie tyllti
?ó,- ó t-6 0f leit alvarlega á
svip á afa sinn.
..Hann virðist vera ægilega
veikur“, hvíslaði litla stúlk
an, ,.á ég að biðja guð um
að U-t'-a '’onum batna?“
J'á. er sannfærð um að
bpð deddi afr. þinn“.
•T°P' i '5 ballaSi sér augna
ui:v viP„0r 0g }jana
sro hljóðlega út ú.r heiperg
inu.
]\/rér líst vel á þig“, sagði
Jercia
„Mér líst líka vel á þig“,
..Mamie kom með héitt
súkku'a^i h.gnda mér. Ég skal
rækia bo« handa þér“, sagði
bamið ákaft.
• Nei, bað skaltu ekki gera
rnrr.g kona“, sagðj Mamie
sem kom upp stigann. „Ég
konumeð kaffi handa ungfrú
Johnson. Jessie þú skalt ekki
láta Grant frænda þinn sja
þig hér. Farðu nú“.
■ sagði Jessie bros
andi. , Ég sé hig á morgUn“.
„Rétf er b.gð“ sagði Eleanor
og endurgalt bros hennar.
Mpmmie beið þangað til
Je-'rie vgr horfin‘, Grant vill
ekki að Jessie fari inn til
„'Húsbóndans", sagði hún.
„H'inn er búinn að segja
mér það“.
„Ég lagg til að þér hlýðn
ist r.kipunum hans‘ rödd
Mamie var ekki jaf.n hlýleg
og venjulega.
Verziiiraira SNÓT
auglýsir: Úrval af kjólaefn-
um og kjólafóðrb — Enn
fremuv blússusfnum.
Versiasniii SNÓT
Vesturgö u 17.
ÓDÝR NÆRFÖT
fyrir fcörn og fullorðna.
Miklatorgi við hliðina á ísborg.
Alþý8ubla«</ð — 25. nóv. 1961 15