Alþýðublaðið - 12.12.1961, Page 15

,,Því ekki það?”
„Blaðamaður frá I.N-.S. hef
ur veril að flækjast hérna.
Hann er að reyna að ger.a
þetta að stórfrétt því Phil er
sonur Thomas G. Tyler. Ég
veit að Grant gerir sitt bezta
til að koma í veg fyrir að
nafn þitt blandist í málið”.
,,Ég verð að hitta hann”.
Everett leit á 'hana. „Ég skil
það”.
Eleanor fór úr lyftunni á
skurðlæknadeildinni. Hún sá
Grant standa fyrir utan her
bergi númer fjörutíu og
fimm. Hjá honum stcð ung
Ur maður í tvídfötum
„Þér hljótið að geta sagt
mér eitthvað annað”, sagði
maðurinn.
Grant hristi höfuðið
„Er einhver fótur fyrir þeim
orðrómi að kona hafi verið
með frænda yðar skömmu áð-
ur en stysið varð?1’
„Harrison leynilögreglú-
maður lét yður í té allar upp
lvsin.gar vjiðvíkjandi slys
inu”, sagði Grant. „Það
verður ekki annað séð en það
sé slys”.
Maðurinn leit við og sá
Eleanor standa rétt hjá. Hún
þekkti hann óg sá að þetta
var blaðamaður I. N. S. á Pelle
ville! Hún hafði séð hann
fyrr meðan hún var á slysa
varðstofunni.
„EJlie Johnson!” sagði
fréttaritarinn og sló með ann
arri hendinni á enni sér.
„Joihnson? Johnson? Ekki er
uð þér sú ungfrú Joímson
sem var með Phil Tyler sama
kvöldið og han varð fyrir
„slysi?“
Grant fölnaði. Hann gekk til
Eleanor.
„Ungfrú Johnson er ein af
fjölskjddunni“, sagði hann
og brosti. ,,Phil fór oft með
hana á kinnina. Um leið og
frænda hennar“.
14.
Eleanor skammaðist sín
meðan Ginny og Frank ósk
uðu henni til hamingju. Þau
dáðust bæði að hringnum sem
hafði heimtað að hún bæri.
Móðir hennar sagði fátt en
hún hrukkaði ennið og beið
með að tala þangað til þær
voru tvær einar.
„Hvað er að yndið mitt?“
„Ekkert".
„Ég er móðir þín. Það geng
ur eitthvað að þér. þú hagar
þér ekki eins og nýtrúlofuð
stúlka. Þú ferð hjá þér í
hvert einasta skipti sem þér
er óskað til hamingju“.
,.Heldurðu ekki að það sé
nýja brurnið?" spurði Elean
or en hún leit ekki til móður
sinnar.
„Það er annað og meira en
það Ellie. Iáttu á mig”.
„Ó, mamma!“ Eleanor varp
aði sér í faðm móður sinnar
og sagði henni .alla sólarsög
una. Þetta var aðeins syndar
trúlofun til að forðast
hneyksli viðvíkjanli .slysi
Pfhils.
..Ég skil þetta ekki' 'vin.a
mín“, sa«ði frú Johnson.
..Tj'ler fólkið er fréttamat
ur mamma. Sérsaklega Phil
Tylcr . . . því hann hefur
lent í ýmsu fyrr. Grant óttað
ist að dapþlöðin gerðu þetta
að ro-afrétt. Þeir fengu'hafn
mit. Hann bjóst við að. þeir
myndu hika við ,að minnast á
stúlku sem væri urfitusta
hans“.
„Þetta gengur allt ein
hvernveginn vina mín“.
„Ég vona það. Még fijmst
voðalegt að Gr.ant skuli.halda
að ég hafi gert Phil þeftá“.
„Heldur hann það?‘ spurði
móðir hennar undrandi.
„Ég er hrædd um að það
, ABE
sokkarnir
eru nú komnir með lága verðinu
Aldrei hefir
verð á Isohella
sokkum verið
eins lágt
og nú
Ísabella-Grace, saumlausir
Ísabella-María, með saum
Þórður Sveinsson & Co. h.f.
Sími 18700

AST HJUKRUNAR-
Pfnui |l||l|ID W"
EvUNI ílllllABi Isabel Caböt
hafði mikið að gera“. Grant
tók utan um han.a og kyssti
hana á kinnina. Um leð og
hann gerði það hvíslaði hann
í eyra hennar: „Br0stu!“
Eleanor brosti og græðgis-
legu augnatil^'ti fréttaritar
ans. Hún viSsi að hann v.ar
að ákveða stórkostlegar fy1*
irsagnir.
„Hvernig líður Phil “
sPurði hún Grant.
„Hann tórir enn. Hann
kom af skurðstofunni fyrir
hálftíma síðan. yilduð þér
hafa okkur afsökuð“, sagði
hann við fréttaritarann. „Ég
'þa rf að fara m'eð ungfrú
Johnson inn til tilvonandi
hafi rekið hann til að segja
fréttaritaranum að við vær
um trúlofuð- Sjáðu nú til . .“
Og Eleanor sagði móður sinni
frá fyrstu kynnum þeirra
Grants.
„Þú hefur alltaf verið fljót
fær Ellie“.
„En getur Grant ekki skil
ið .það að ég heði aldrei skil
ið Phi'l eftir einan eí ég
hefði hrint honum niður
þrepin?“
„Skiptir miklu má-li 'hvað
Grant heldur?”
Eleanor leit beint í augu
móður ginnar. „Ég er hrædd
um að svo sé“.
„Elskarðu hann?”
Eleanor faldi andlit sút í
kjöltu móður sinn.ar.
„Ég vildi að ég hefði aldr
ei heyrt nafnið Tyler“, sagði
hún æst. „Ég ætla að far héð
an þegar þessu er lokið. Ég
gæti ekki unnið í þessari borg
þar sem ég rekst á Grant á
hverju horni“.
„Þerraðu tárin. Við skul
um tala um þetta þegar þú
ert búin að vera heima fáeina
daga. Þú átt að hvíla þig.
„Trúðu á framtíðina“ er orð
tæki sem faðir þinn notaði
mikið“.
En þrátt fyrir uppörvanir
móðir sinnar leið Eleanor illa
þessa viku. Hún hlakkaði til
að komast aftur til Belleville.
Hún var ekki fyrr komin
þangað en Grant hringdi til
hennar og toauð henni í mat.
„Blekkingarinnar vegna
verðum við að sjást saman“,
sagði hann þegar þau voru
sezt við borðið.
„Hvernig líður Phil?“
„Mun betur. Hann fékk að
fara á fætur í dag. Kulmer
læknir segir að hann kom
ist heim eftir viku.“
„Hefur hann minnst á það
sem skeði?“
Grant leit niðUr um leið
og hann svaraði.
„Nei, Kulmer læknir veit
ekki hvort Phil þjáist af
minnisleysi eða hvort hann
vll ekki tala um það. Mig
grunar að hann sé að ger.a
sér minnisleysið upp. Ef þú
ert hrædd um að trúlofun
okkar eyðileggi eitthvað
milíi ykkar Phil þá þarftu
ekki að óttast það. Ég er bú
27
Barnadýnur
BÓLSTURIÐJAN,
Freyjugötu 14.
Sími 12292.
Drýgið lág laun. —
Kaupið góða vöru ódýrt.
Berið saman verð n.
Miklatorgi við hliðina á ísborg.
Verzlunin S N Ó T
auglýsir:
Kjólaefni — Kjólafóður —
Crépesokka þykka og þunna
verð frá kr. 70,00. Nælon-
sokka, lága verðið. Dún- og
fiðurhslt léreft. Sængur—
veradamask. Lakaléreft ofl.
Verzlunin S N Ó T
Vesturgötu 17.
Alþýðublaðið — 12. des. 1961