Alþýðublaðið - 15.12.1961, Blaðsíða 7

á morgtin, laugardaginn 16. des., fullkomna ný-
tízku kjörbuð með allar tegundir, nýlenduvöru
— hreinlætisvöru — pakkavöru — kryddvöru -
niðursuðu — ávaxta og
kjötvöru og áteggs
grænmetis
HAALEITISHVERFI
BÚST AÐAHVERFI
SMAIBÚÐAHVERFI
KJÚRBÚÐ TÓMASAR
JOLAGÆSIR
JÓLAENDUR
JÓLAKALKÚNAR
HANGIKJÖT
GRENSÁSVEGI 48 SIIVII 37780
Herra ritstjóri!
Sjónvarpsandstæðlngar á ís-
iandi halda því fram að sjón-
varpið spilli íslenzkri menn-
ingu. Ég er þeirrar skoðunar
að íslenzk menning þurfi á sjón
varpinu að halda til þess 'að
dragast ekki- aftur úr menn-
ingu annarra þjóða. íslenzk
sveitamenning var góð á sín-
um tíma en hún er nú orðin úr
elt og á ekki lengur við á þeim
tímum sem við lifum á. Sjón-
varpsandstæðingar halda því
fram að sjónvarpið mun] spilla
unga fólkinu. En hvort er betra
frá menningarlegu sjónarmiði
að eyða tíma sínum á veitinga-
húsum eða heima hjá sér og
horfa þar á sjónvarp í ró og
næði? Hvort er þetra fyrir
unglinga að eyða tíma sínum
v.ð sjónvarp eða við lestur
giæparita og erelndra klám-
sagna sem þýddar hafa verið á
íslenzku Stundum er Bretum
álasað fyrir o£ mikla íhalds-
semi. Þeir eru þó búnir að
reka sjónvarp í 25 ár, ekki að-
eins eina stöð heldur margar
og er sjónvarp þeirra talið til
fyrirmyndar. Allan þann tíma
höfum við staðið uppi eins og
BURST
ÆSKULÝÐSHEIMILI F. U. J.
Opið í kvöld frá kl. 8.
STORHOLTI 1
<»f!|
i»'
tl

*ií í

BOKIN
■fl
IM
þvörur og ekkert hafst að á þvi
sviði. Ein lítil sjónvarpsstöð
hefur þó verið starfrækf af ’
varnarl.ðinu á Keflavíkurvelli"
Hennar hafa þó íslendingar
nieð engu móti mátt njóta
„Byrgið hana hún er of björt“
hefur verið viðhorfið til þeirra
mála. Nú virð'st þó loksins
eitthvað aetla að fara að birta
til í því miðaldamyrkri sem ráð
ið hefur ríkjum í öllu því, sem
viðkemur sjónvarpi á íslandi.
Ekki má horfa á hermannasjón
varp frá Keflavkurvelli ókeyp-
is segja sumir það á að vera fyr
ir neðan okkar virðingu. Fáir
hafa víst hugsað sér að horfa á
það til eilífðarnóns, heldur að-
eins þangað til búið er að reisa
íslenzka sjónvarpsstöð. Annars
er vert að minnast þess að við
höfum þegið margt og mikið
ffrá Bandaríkjamönnum. Mig
minnij. að Jónasj Jónssyni fyrr
verandi ráðherra teljist svo til
að hingað hafa runnið frá
stríðsbyrjun um fimm þúsund
milljón'r króna mestallt frá
Bandaríkjunum, svo á það að
vera fyrir neðan okkar virð-
ingu að geta skrúfað frá sjón-
varpstæki og séð í því dagsskrá
l'ítillar sjónvarpsstöðvar varn-
arliðsmanna. íslendingum þyk-
ir menning sín góð e'ns og eðli
legt er því hverjum þykir sinn
fugl fagur, en að halda því
fram að engu megi við hana
bæta er fráleitt, enda er það
svo að íslenzk menning hefur
tileinkað sér margt úr menn-
ingu annara þjóða. Má þar
tii dæmis nefna véla- og tækni-
menningu nútímans sem ís-
lendingar eru allt af að tileinka
sér i æ rfkari mæli. íslendingar
hafa þó ekki tekið'sjónvarps-
tæknina í sina þjónustu enn
sem komið er, en úr því fer nú
vonandi að rætast. Bandaríkja
menn hafa eflt okkur á margan
hátf til stóraukinna framfara
og velmegunar. Þetta ber að
þakka en ekki á að. vanþakka
það. Varnarliðið hefur nú feng
ið leyfi t'l að koma sér upp
nothæfr; sjónvarpsstöð á Kefífi
víkurvelli og er það vel. Þó ein
hverjir islendingar geti séð út
sendingar þeirra í tækjum sín-
um þá ætt; þeun ekki að vera
það of gott.
Grímur Þorkclsson
'þí
m
sem Ármann Kr. Einarsson hefur skrifaS fyrir
yngri kynslóðina. Bækur Ármanns hafa allar
náð miklum vinsældum. Nú kemnr framhald
af „Ævintýri í sveitinni“ og nefnist
ÆVINTÝRI í
BORGINNI
efíir Ármann
Kr. Eimarsson
Kr. 68.00

II* !
- *
»«*
„ * * It

II
k'ftl
»*
BÓKAFORLAG
ODDS BJÖRNSSONAR
íiffl . . ,
jBgSEgw»sa&5Bg

Fróðleg bók og margvís
HERMANN JÓNASSON
frá Þingeyrum.
Dramnar og dulrúnir
eftir Hérmann Jónasson.
Útgefandi : Híiðskjálf.
ÞEGAR ég var drengur,
kom þessi bók út og vakti
geysilega athygli. Eg man það
vel, að efni hennar, fyrirbær-
in, sem Hermann Jónasson
skrifaði um, voru um langan
tima aðalumræðuefni fólks,
og þá fyrst og fremst draum-
urinn um Njálu. Ég varð þess
var, þó áð ungur væri, að
menn skiptust í flokka um
það, hvort hægt værí að laka
drauminn trúanlegan, það er
að segja, hvort það, sem Her-
mann segir að sig hafi dreymt
um um það sem vantar í
Njálu, gæti staðist. Um þetta
ræddu menn fram og aftuL’ í
mörg ár — og ég man ekki
betur en að ég hafi meira'nð'
segja hlustað á fyrirlestur fim
Njálu-drauminn og sannleiks-
gildi hans í Ijósi sjálfrar sög-
unnar og að fyrirlesarinn h'afi
dregið fram mörg rök fyrir
því, að þannig hljóti sagan
raunverulega að hafa átt
verða, að það sé, með draumi
Hermanns, fullskýrt, sém.
mönnum hafi þótt erfitt að-
skilja í hinni frægu bók.
Ég kynntist Hermanni nokk
uð löngu seinna, að líkindum
síðasta áriðj sem hann lifði.
Hann var mikill persónuleiki,
fallegur öldungur, mjúklátur-
Frh. á 14. síðu.
... ........ .........................................................
... .................................••■■••■•■••...................••■■
Alþýðublaðið — Í5. des. 1961