Alþýðublaðið - 03.01.1962, Page 15

Það var barið að dyrum-
Shayne þerraði hendur sfnar
og svaraði. Símsendill var
með símskeyti til Carls Meldr
um.
Shayne skrifaði hiklaust
Carl Meldrum á punktalín
una, lokaði hurðinni og
læsti henni og settist svo á
rúmið með símskeytið.
Það var áritað með blekj.
Heimilisfang og nafn send
andans var pósthclf á Little
River stöðinni og nafnið
var M. Tabor. Það 'hafði ver
ið sent fyrir minna en
klukkutíma.
Shayne opnaði það með
gætni til að skemma ekki
fingraförin á því. Hann las:
„Ég er rétt búin að lesa
„'Herald" og ég væri heimsk
ef ég kynni ekki að leggja
saman tvo og tvo. Þeir verða
fjórir og erfiðleikar fyTrir þig.
Þú hefðir átt að játa allt í
gær í stað þess að ljúga að
mér. Ég hef séð svo um að
þú getur sagst hafa verið hér
féá klukkan eitt og framm
úr. Reyydu ekki að hafa minn
hlut af mér þegar Thrip
stelpan fær sinn hlut.
Mona“.
Shayne las skeytið tvisvár,
stakk því svo í vasa sinn-
Hann leit enn einu sinni
inn á baðið og sá að Meldr
um sat enn í baðinu. Hann
hristi höfuðið, tók æðaslátt
mannsins til að ganga úr
skugga um að allt væri í lagi
með hann og hagræddi hon
um svo í baðinu-
Þegar hann kom heim að
hótelinu fór hann að gömlu
ibuðinni sinni sem
hann hafði nú sem skrifstofu.
Grannvaxinn blaðasnápur
fgá „Herald“ beið hans fyrir
utan dyrnar. Shayne hrinti
honum frá, opnaði og skellti
dyrunum á eftir sér. Hann
gekk beinf að símnnum og
'hringdi í Phyllis, sem var í
.nýju íbúðinni á næstu hæð
fyrir ofan.
Þegar Phyllis svaraði,
sagði hann: ,,Sæl elskan. Ég
hef haft mikið að gera. Ég
kem bráðum heim“.
„Guði sé lof að þú ert enn
á lífi“, sagði hún-
„Þú hefur þó ekki haft á
hyggjur?“
„Nei — auðvitað ekki. En
flýttu þér heim, morgunverð
urinn bíður“.
Shayne glotti 0g sagði:. „Ég
geri það“. Svo lagði hann á.
Hann leit á armbandsúr sitt.
Klukkan var níu. Hann lyfti
s'imatólinu aftur og spurði af
greiðs’/imanninh hvort ein
hver skilaboð væru til sfn.
Afgreiðslumaðurinn sagði:
„Það kom símskeyti fyrir
fimm mínútum. Ég ætlaði
einmitt gð senda það up'p“.
Shayne sagði: „Sendu það
upp á þriðju hæð. Ég bíð eft
ir því. Sendu alls ENGIN
skilaboð upp á nýju íbúðiná
Afgre i ðs'lum aðurinn s var
aði. „Já herra Shayne og
tveim mínúlum, síðar kom
sendill með skeytið.
Shayne virti gult umslagið
fyrir sér um stund svo opn
aði hann það.
Það var símskeyti frá
Sorenson, fulltrúa í trygging-
arfélaginu se.m í þrj.ú ár
hafði greitt honum knup fyr
ir að gæta hagsmuna þeirra
í suðurríkjunum. Þeif bentu
honum á að hann teldist
ekkj lengur starfsmaður fyr
irtækisins.
7.
Kaffiilminn lagði út úr
eldhúsinu og Phyllis kom til
móts vjð hann með útbreidd
ar. faðminn og bros á vör.
Hún sagði ekki orð, þrýsti
sér aðeins að honum. Hann
leit yfir höfuð hennar_og sá
„Herald“ liggja samankripl
að í eiru horninu, hún vii’t
ist hafa hent þvf þangað.
Brunailm lagði frá ellhús-
inu. Phyllis sleppti honúm
og þaut inn í eldhúsið. Hann
virti hana fyrir sér unz hún
hvarf inn um dyrr.ar, gekk
svo að barskápnum og fékk
sór tvöfaldan sjúss. Há'nn
skolaði honum niður níeð
éherryglasi og gekk fram í
eld-hús.
Phyll’s hafði lagt hreinan
disk með hrærðum eggjum.
Hún hallaði sér áhyggjuftill
yfir vöflujárnið þegar hann
settist niður.
„Fari þetta vöflujárn til
fjand'ans“ blótaði húr.“. nú
hitnar það of mikið aftur-
Vöflurnar festast alls staðar
við það. „Rödd Ihennar yar
þrUngin grát.
Shayre klappaði á axlir
her.nar og sagði: „Hentu því
út Um gluggann, ég skal gef
þér nýtt“.
Hún skóf burt leifarnar' af
vöf'lurum og setti nýtt deig
inn í járnið- Svo hellti hún
þegjandi kaffi 1 bolla og setti
han'n fyr.ir fram.an har.n.
Þögnin milli þeirra varð sí
fellt meira og meira þving
andi. Loks stóðst Phyllis ekki
lengur mátið. Hún sagði: *’
,.Herra Gaston hringdi ,rétt
áður en þú komst. Hann
sagði að bú þyrftir ekki að
'hitta sig í dag“
Shaýne sagði: „U-m-m“.
Harn kveikti sér í sígarettu-
PhvHis setti Ijósbf-una
Vöfflu siarihrÓF.andi á , disk
hans. „Hann var — var það
ekki hánn sem hafði svo þýð
ingarmikið starf fyrir þig?“
,.U-m-m“. Harn setti smjör
á 'heit.n vöfluna bg virti. fyr
ir sér hvernig það bráðnaði.
Svo sagði hann: „Ég er bú-
inn að borða morgverð 'hjart
að mitt, en ég ster.dst ekki
þessa vöfflu. Hún gæti ekki
verið girnilegri. Það er dá
samlegt að vera maðurinn
þinn“.
Tár rann niður kinna henn
ar. 'Hún snéri sér að vaskjii
um og þerraði það ákaft af
með diskþurrku- Næsta
vaffla eyðilagðist meðan hún
var að þerra^jurt tárin Hún
bölvaði hátt.
Shayne skellti upp úr og
dró Ihana að sér.
„Hvernig geturðu hlegið
Michael? Veiztu ekki hvað
þeir segja um þig í morgun
blöðúnum?“
„Eg geri ráð fyrir að þeir
brytji mig og hendi mér
fyrir úlfana. Skiptij- það þig
nokkru máli Phylll.“
„Mike! Þú veizt ,að það
skiptir engu máli.“ Hún hellti
kaffi á hvítan dúkinn
„Skammast’U þín ekki fyr-
ir að vera gift manni sem er
sama sem morðingi?“
„Ekki þetta Midhael“ Tár
in glitruðu í stórum dökkum
augum hennar en lhún leit
beint í augu ’hans- „Ég
hringdi á skrifstofu „Her
alds“y og isagði þeim lívíað
mér findist um svívirðilegar
ósanngjarnar og andstyggileg
ar lygar þeirra“.
Shayne hló og s^gði svo
vjð hana: „Ef ég verð rekinn
úr borginr.i getum við farið
í bjálkakofann lí Colorado“.
,i,Við gerum það ekki“, kall
aði hún áköf“, þú verður hér
og hreinsar þig af þesEum á
burði“.
„Það lítur illa út. Ég
:sendi Joe Damell þangað“.
,Þá ihefur harn ekki vitað
ihvað hann átti að gera —
ekki ef hann hefur myrt frú
Thrjp“.
,,Af hverju ertu svo viss
um það.“
„Auðv'itað ekkj elskan
mfn. Ég veit að hann gerði
það ekki og ég veit af sömu
ástæðum og þú veizt að ég
hefði aldrei s-ent morðingja
þangað“. Hann tæmdi kaffi
bollann og sagði henni svo
•frá Dóru og Joe Darnell.
„Joe vildi vera heiðarlegur
maður”, sagði Ihann alvar
legur. „Hann var að vísu ó-
heiðarlegur einu sinni en ég
treysti honum hetur en mörg
um manninum, sem felst að
baki lagabókstafsir.s í stað
þsss að nota byssu til að fá
það sem þeir vilja fá. Sá mað
ur sem ætlaði sér að gifast
Dóru fór ekki út með byssu
til að ráðast lá miðaldra
konu“.
,jÉg vissi það“, Gleði Ijóm
aði á andliti Phyllis. — „Nú
þarftu hara að sanna að Joe
hafi ekki gert það“.
„Já bara það“, samsinnti
Shayne. „Erfiðast verður að
útskýra hvað Joe var að gera
með gúímu fyrir andlitinu í
svefnlherbergi.hennar á svo ó
siðlegum tfma sólarhrings
ins“.
»Ég var einmitt að hugsa
Um það“.
,„Ég veit hvað har n var að
gera þar“, sagði Shayne. ,Jn
það er aðeins einn mað Tr
annar sem veit það og ég geri
ráð fyrir að unnt verði að fá
Arnold Trip til að bera vitni
um sannleiksgildi sögu mi»"
ar með iþví að viðurkenn að
hann hafi ætlað sér að hsfa
peninga af tryggingarfélag;“.
Þegar Phyllis fitjaði ur» -
nefið í fomndran útskýrði
Shayne orð sín með því að
segja henni frá viðtali sínu
við fasteignamiðlarann.
„Nú ætlar hann án efa að
nota hótunarbréfin til að
sanna hversvegna Joe hafi
verið í húsinu“, laUk Shayne
máli sínu. ,,Jafnvel þótt kona
hans hafi álitið að maðurinn
kæmi aðeins þeirra vegna.
Honum hefur sennilega kom
ið þetta í hug þegar hún var
alltaf að hamra á að fá einka
lögreglumann. Nú fór sem
fór og hann sleppur auðveld
lega.
„Heldurðu að HANN hafi
drepið Joe?“
„Ég efast alls ekki um það.
Hann Vefur sennilega trúað
því að hann væri að gera rétt.
Ég er ,fús til að viðurkenna
sögu hans þangað til öðru
vísi hefur sannast en ég ef
ast um ályktu-nina sem hann
dró þegar hann sá konu sína
liggja myrta í rúminu og Joe
standa yfir henni“.
„Heldur þú að einhver ann
ar hafi drepið hana?“
..Það hlýtur að vera. Ég
veit af hverju Joe klifraði inn
um glupgann Ihennar og
læddist inn með grímu fyrir
andlitinu. Hann hlýtur að
hafa heyrt eitthvað innan úr
svefnherberginu — við fáum
aldrei að vita hvað það var.
Kannske stuna hinnar deyj
ardi konu, ef til vill þrUsk.‘
Joe fór að minnsta kosti inn
tiJ að rannsaka Ihvað væri að
ske — og eiginmaðurinn, sepa
S'á konu sína myrta í rúm
inu skaut hann“.
„Þetta er hræðilegt” það
fcr hrollur um Hhyllis.
..Fyrst f.Uir halda að Joe
hafi rert það verður málið
ekki ranrsakað meira. Og ef
hThrip segir engum til
hve"c Joe fór upp á loft trú
ir enginn að hann hafi ekki
brotist inr til þess eins að
mv*a frú Thrip“.
Vjð get'u.m gengið út frá
því sam vísu að herra Thrip
regiv ekki sannleikann. Þeg
ar fvrjrætlanir hans mistók
ust faldi h.arn jafnvel skart
arinaskmið og þúsund dala
seðilinn á botni þesg. Og við
veti’m ekki ásakað hann fyr
I - bað“. hélt (hann rólega
áfrom. ..Því skildi hann segj-a
sannleikann núna. — Þá þarf
h«nn ekki -ð fremja falskan
þjófnað, Hann fær auðæfi
koru sinnar og verður fjíár
’'ag=]?o'3 velstæður í bráð. \
F'Hin hans tvö geta hætt,
að hata stj'’pmóður sír.a og
fæ’ið að eyða pen'ýgum Ihenn
ar“.
„En hvað með Carl Meld-
ri'h?“ rpurði Phvllis hvasst.
, H”sr var Ihsnn { gærveldi?” *
. ro»onhy Thrip seair hann-
haf- fa-ið rúmum hálftíma
á*.’- c.n mo-ðið var framið“.
,Hvo-t h-'’irra?“ spurði
riN„nic picvpðjn. „Ef saga þín
p- "p+t vef-’r frú Thrip hafa
verið myrt hvenær sem er
á;*ur °n Jo? Darnell sást Og
v-r skotirir“.
. Cot.t h'iá hér engillinn
minn. Þar roeð bendir þú á
h"ð úavhlö^in eru vön-'
að neína hvðinfframikið s&nn
11—ir»iirri um eitt eða arnað.
t1-. -i^g aip er núna hef ■
„hwilegar
viðræður"
Framhald af 3. síðu.
ið niðri síðan bardagarnir
blossuðu upp í Elizabethville
snemma í desember. Rhodesíu
þing hefur verið kvatt saman
til þess að ræða áskorun U
Thants aða’ritara um eftirlit
á landamærunum með ferðum. •
máialiða og vopnasendingum.
Erlendir fréttaritarar í Kat-
anga segja, að framtíð Katan
ga verði ráðin á í'undi löggjaf
arþings Katanga. Samkvæmt
I lögum Katanga eiga 60 þing-
menn sæti á löggiafarþinginu,
en 8 hafa ekki verið valdir,
og eru bví þingmennifnir 52
talsins. Fyigisme.nn Tshombes
á þing' munu vera 27, en stjórn .
arandstæðingar 25. Fáir eru
mættir tíl þingsins og munu
stjórnarandstæðingar lýsa yfir
j andúð sihni með því að mæta
ekki, og í dag leit ekki út fyr
ir að þ?ir mundu mæta til
þings. Andstæðingar Tshom-
bes vilja. að þingið komi sa\h
an í Kam'na þar sem þeir
gætu notið verndar 3Þ.
Alþýðublaðið — 3. janúar 1962 15