Alþýðublaðið - 19.01.1962, Síða 15

ui’ ekki dæmdur fyrir að
myrða /ana?”
nokkrar milljónir”
sagði Shayne rólega.
,,Þú laugst ekki þegar þú
sagðist geta sannað þetta”,
sagði Gentrý reiðilega.í' „Ég
veit hvenær þú segir satt. Þú
hafðir áhyggjur út af konu
þinni 0g sagðir það. Seinna
fórstu að hugsa um að það
gæti borgað sig að fela sann
anirnar og svei mér þá ef ég
iheld ekki að þú sért að hugsa
um að selja Phyl fyrir mill
jón dali“.
Miohael Shayne gíotti.'
„Það er Ijótt að segja
þetta“.
,Og mér finnst leitt að þú
skulir hafa neytt mig til að
segja það. En við hvað anr.að
átti [Renslow þegar hann
minr.tist á milljónina sem þú
værir að henda frá þér? Ég
gæti ælt?“
„Ældu þá“, sagði Shayne
kuldalega. Nú var hann ró
legur. Brosið sem lék um var
ir hans var hæðrislegt. „Það
er hægt að næla sér í fullt
af kvensum fyrir milljón
dali. Það lá við að ég lékj á
þig með Phyl“.
Will Gentry hörfaði frá
honum og hristi höfuðið“.
„Ég hef alltað staðið með þér
Mike. Ég hef allt'af sagt að
þú værir gull af marni und
ir hörðu skelinni. En núna
— rúna veit ég ekki . . “
„Átakanlegt!11 Rödd
Shayne var hæðnisleg. ,Af
hverju prédikarðu ekki fyrir
mér iheilagleika hjúskapsins
og skyldu eiginmannsins að
standa við hlið konu sinnar
jafrvel þó hún fremji morð?
Því það finnst bér víst rétt?“
„Þegiðu Mike. Þú talar
eins og heimskingi', hvæsti
Gentry.
„Ég segi það sem ég hugsa.
Farðu til fjandars“, Michael
Shayne gekk til dyra.
Gentry elti hann. ,Hvert
hefdurðu að þú sért að
fara?“
,.Út”, Shayne hélt áfram
til dyrarna.
•Það er handtökuskipun á
þíg'-
,,Og þeir sem leggja hana
fram eiga von á morði“,
Shayne hélt áfram leiðar
sinrrsT.
Gentrv nam staðar. Það
var búið að fjarlægja lík
Meldrum en nokkrir lögreglu
menn voru enn í herberginu.
Þeir gengu að Shayne.
Gentrv hristi höfuðið og
sagði „Nei“.
Shayne fór beint út að bíl
sírum og ók af stað- Hann
kveikti á útvarpinu og leit
aði eftir bylgjuleng|i lögregl
unnar. Eftir nokkar lýsingar
á stolrum bílum sagði lög
reglumaðurinm
„Frekúri upplýsingar við
lýsingu á konu þeirri sem
lýst var eftir klukkan þrjár
mírútur yfir tólf; kona þessi
er frú Michacl Shayne — frú
Michael Shayne —• eigin
kona leynilögreglumannsins.
sem einnig hefur verið lýst
eftir. Leitið á öllum stöðum
sem þessi hjón ssekja, leitið
•heima hjá Shayre og hjá
hverjum þeim vini þeirra eða
settingja sem gæti gefið ein
hvlerjar ;upiplýsingar. Hiand
takið Michael Shayne eða
konu hans. Þetta er allt“.
Svo þetta var svar Will
Gentry við viðræðum þeirra
heima hjá Monu Tahor. Hluti
innri manns Sihayr.e hafði
verið honum erfiður.
En langt inni fyrir brann
reiðin. Will Gentry hefði átt
að treysta honum. Var ekki
nóg að þeir voru vinir?
Hvenær hafði hann svikið
Will Gentry? Var það ekki
nóg?
Greinilega ekki. Hann
haf.ði sagt ýmislegt sem hann
meintj ekki í þessari íbúð.
Hvaða máli skipti það?
Það er svo oft sem maður
segir það sem maður meinar
ekki . . .“
Shayne var einmana í
fyrsta sinn á ævi sinni. Það
var ekki skemmtileg tilfinn
ing. Hann hafði staðið einn
fyrr en alltaf hafði hann vit
með sjálfum sér .að hann
átti einn vin, sem stóð vfð
hlið hans hvað sem á gekk.
Nú vissi hann hvar Gentry
stóð. Það var þó eitthv>ð.
Hafði Renslow komið til í
búðarinnar eftir að morðið
var framið- Það hafði aðeins
verið sko'iið einu sinri úr
byssunni. Hann gat ekki
samað það en þessi byssa
var nákvæmlega eins og byss
an sem Dora hafði komið
með til ,að drepa hann með.
Dóra hafði skotið einu
sinri úr þeirri ’byssu. Ef þeir
gætu rakið slóðina til henn
ar.
Hann lagði bíl sírum á bíla
stæði og gekk að 'hóteli
nokkru. .Afgreiðslumaðurinn
áleit mögulegt ib^ útvega
honum eira koníaksflösku
fvrir góða borgun ocr Shayne
fór upp í herbercd á annarri
hæð.
Hanr hrinPdí tjl Róte'Mns,
sem hann bjó á. Afgreiðslu-
maðurinn var ekki á vnkt eft
ir miðrætti o? nætnrvörður
inn svaraiði. Þerr=r Shavne
savði: „Þetta er Míke Shay
ne“ heyrðist undarlegt hljóð
í símanum.
Næturvörðurinn sagði
tau,paóstvrkur: Augnablik.
ég skal athuffa bað“.
Shavne beið o® oupnahliki
síðar heyrðist rödd mannsins
aftnr:
„Herra Shayne ég þorði
ekki að tala við yður þarna
frammi. Það er allt fullt af
lögregluþjónum og —“
„Ég veit það. Þeir eru að
leita mín. En frú Shayne hef
ur hún komið?“
„Já. Ég ætlaði að segja yð
ur það. Þeir voru .að hand
taka hana. SUmir þeirra bíða
eftir yður“.
Shayne sagði: ,,Þeir fá að
bíða lengi. Þakka þér fyrir
og gleymdu að ég hafi
hrjngt“. Hann lagði á.
Það var barið að dyrum og
bam opnaði þær varlega.
Drengur stóð fyrir utan með
pakka til hans. Shaype tók
við honum lokaði dyrunum
og dró tappann úr koníaks
flöskunni með tönnunum.
Hann hélt stútnum lengi að
vörum sínum svo gekk hann
að rúminu og settist þyngsla
lega.
Þá vissi hann hvar Phyllis
var- Og þrátt fyrir allt það
sem hann hafði sagt við Will
Gentry í reiði sinni vissi hann
einnig að vel myrdi farið
með hana í fangelsinu.
Hann hallaði flöskunni aft
ur. Nú var honum ekki kalt
lengur. Heili hans var far
inn að starfa á r.ý. Hann var
ekki búinn að vera — enn
'átti hann fáein tromp eftir.
Ef hann setti rótt út gæti
verið að hann fengi nokkra
slagi.
Ar.nar sopi myndi auðvelda
honUm nð finna lausn máls
jns. Hann fékk sér a'nnan
sopa og þetta rsyndist rétt.
17.
ShriVne bað um liím og
fékk það að vörmu spori.
Hann hóf að líma rifið bréfið
saman á örk a bréfapappír.
Það gekk vel í þetta skipti
því nú vissi hann að hvað orð
um og orðasamböndum
hann átti að gá.
Har.n fékk sér einn sopann
enn 0g virti árangurinn fyr
ir sér. Hann las:
Ég sá þig mvrða frú Thrip.
Eg ér fús til að ræða málið
um miðnætti ef þú vilt hitta
mig í Terraco íbúðunum nr.
306. Annars ætla ég til lög
reglunnar.
Carl Meldrum.
Þarna var bað komið. Boð
ið upp á morð. Meldrum
hlaut að vera annað hvort
heimskur eða undir áhrifum
eiturlyfja þegar hann sendi
þetta bréf. Hann hafði hrap
lega vanmetið manninn sem
hann ætlaði að kúga fé af.
Honum var óhætt að treysta
því að sá, sem hefur einu
sinni myrt getur myrt aftur-
Shayne hristi höfuðið.
Aldröi hefði honum komið
til hugar að Meldrum væri
svona fífldjarfur.
Af hverju hafði Meldrum
ekki óttast að Dorothy grUn
aði hann um morðið? Senni
lega var honum sama hvað«
hún héldi. Hann vissi að hún
hataði stj'úpmóður sína.
Joe hafði verið svo óhepp
inn að herra Thrip skildi ein
mitt koma inn í svefnherberg
ið um líkt leyti og hann. Það
var eðlilegt að Joe skildi
garga fast upp að konunni
til að ganga úr skugga um
að augu hans hefðu ekki svik
ið hann — hún væri látin.
Og það var eðlilegt að Thrip
skyti har.n niður eins og
hund án þess að spyrja fyrst.
Shayne vissi ,að nú þurfti
hann aðeir.s að hringja í
Will Gentry og afhenda hon
um bréfið- Það yrði auðvelt
að hafa hendur í hári þjóns
ins sem afhenti það í Tally
Ho og ef til voru til einhver
vitni sem höfðu veitt æsing
og geðshrærir.gu Renslow
athygli.
Hefnd hans á Peler Painter
yrði sæt eftir að sá heimski
asni hefði malað og malað
fyrir framan almenning um
sekt Darnells.
En hefndin greiðir ekki
arð hve sæt sem hún er og
Michael Shayne var orðinn
fjölskyldufaðir. Hvað fékk
hann úr málinu? Skattgreið
erdurnir greiddu honum ekki
kaup fyrir að sitja á aftur
enadnum og láta annan
manrii leysq málin eins og
Peter Painter.
Allt í einu reis hann á fæt
ur og augu hans ljómuðu-
Svo harn var búinn að
vera? Kannske. Hann trúði
því ekki. Ekki enn.
Harn fór niðu„ í forsalínn.
Hann vakti sofandi nætur-
vörðinn of sacrði borum að
harm bvrft; pð vél'-ita áríð
andi bréf. Næturvörðurinn
kinkaði s'ríiuleg^ kolli og
benb á rítvél í 'h«„berginu
inn af afgreiðsluborðinu.
Shayne crekk inn og settist
við borðið, setti bréfsefni í
ritvélina og vétaði:
Elskan: Ég þori ekki að
koma heim eða hringja til
þín því mig grunar að Paint
er bíði eftir mér. Ef þú færð
þetta bréf reyndu þá að kom
ast til mín. HjeimiJisfanjn^
sérðu á bréfsefnu og ég er
skráður undir nafninu Hor
atio Hamsey. Láttu þá ekki
elta þig. Elska þig. Mike.
Harn setti blaðið í umslag
o<? skrifaði utan á það til
Ifnú Midhael ÍShayne. Ha?m
leit um öxl og sá að nætUr
vörðurinn var sofnaður aft
ur, náði sér í bréfsefni með
eneum haus Off setti það í rit
vélina. Á þessa örk vélritaði
hanr:
s'Þesrí böjvaðuir einkalöig
reo-lumaður hefur komist að
allt of miklu. Ég verð að fara
*á'n þess að ná í peningana
hj'á stelpunni. Þú færð það
allt saman oc nú verðnr þú
að opna pyngjuna. Ef þú læt-
ur mig ekki fá peninga til
að écr komist héðan osr lofar
að skipta hiru jafnt skal ég
sverja að þú hafir ráðið mig
til að kyrkja hana. Og vertu
ekki að revna neitt góði því
ég læt eftir mig bréf sem
verður opnað ef écr finnst :
danður. Os þar sepi éihv-r«;n
ig þú ráðgerir allt og neydd
ir mig til að framkvæma
það. Hittu miíj í Terrace
fbúðunum nr. 306 um mið
nætti.
Sahyne tók bréfið úr rit
vélinri o.g stakk því í vasa
sinn. Hann fór fram með um
slagið til Phyllis í hendinni
og næturvörðúrinn kallaði í
sofandi sendil. Shayne lét
hann fá bréfið,, dalseðil og
þau fyr|irmæ|!i að afhenda
frú Shayne bréfið og engum
öðrum. ■
Svo hraðaði hann sér til1
herbergis síns og tók tiL
starfa. Hann hafði ern vasa ,
bók Meldrum og gat þar séð
hvernig látni maðurinn skrif .
aði. Hann falsaði undirskrift
Meldrums á bréfið. sem hann
hafði skrifað, reif það sv0 í ;
smásnepla og límdi það sam
an á bréfséfni hótelsins eir>s ,
og hann háfði gert við hitt
bréfið.
Þegar hann hafði lokið því •
str.akk hann bréfinu í vasa
sinn. Harn tók upp dýnuna í .
rúminu, skar smá rifu á botn
hennar og stakk rétta bréf -
iru þar inn. Svo slétti hann
úr ábreiðunni og settist við
gluggann.
Hann þurfti ekki lengi að
bíða. Hann glotti þegar hann
heyrði þungt fótatak í gang
inUm.
Hann tók kom'aksflöskur a
og fékk sér góðan teig með
an mennirnir ræddu saman
fyrir framan iherbergisdyr
hans. Sv0 var barið að dyr
um og Shayne kveikti sér í
sígarettu.
Það var barið aftur og há
vær skipun heyrðist: „Opnið
dyrnar!“
Hann reis á fætur og gekk
til dyra. Hann sneri lyklin
um, opnaði dyrnar og starði
í forundran a Will Gentry
Alþýðublaðið — 19. jan 1962 J5