Alþýðublaðið - 28.03.1962, Blaðsíða 4

ftWwnwiwvtym%ww%vtviiwwwrtwwstwiw iwwwnwwMiWtwwvwtwiwwÆiÆvwwwwvm
ERLEND TIÐINDI
Guðni Guðmundsson:
ENDANLEGUR friður í Algier
er algjörlega undir því kom-
inn hver afstaða franska hers-
ins raunverulega er til þess
friðar, sem de Gaullf forseti
hefur samið við algeirska upp-
reisnarmenn. Til skamms tíma
hefur verið mjög efazt um, að
herinn mundi óskiptur styðja
forsetann í þessu efni.
Átökin í borgum Algier um
helgina síðustu virðast þó benda
til þess ,að ekki þurfi að efast
iengur um það, að herinn muni
•fús til að reyna að koma á friði,
jafavel þó að það kosti að ganga
milli bols og höfuðs á fyrrver-
andi „kollegum“, sem nú mynda
yfirstjórn O.A.S. Herinn virðist
ékki hafa dregið af sér í þeim
átökum, enda virðist OAS held-
ur ekki vera neitt þess legt að
hlífa hermönnum stjórnarinnar.
I»að er talið, að einkum ein
: „taktisk“ vitleysa OAS liafi
styrkt franska herinn til and-
stöðu. Fyrir helgina gerði OAS
frönskum herflutningabíl fyrir-
sát og darp sex menn, unglinga,
sem eru að gegna herskyldu
sinni, og særði 12. Það kom í
Ijós strax daginn eftir, að þessi
atburður hafði haft mjög veru-
leg áhrif: franski herinn var
miklu ákveðnari í aðgerðum
sínum gegn OAS en hann hafði
verið áður.
Uöngum hefur verið álitið,
að verulegur hluti liðsforingja
í hernum hefði nokkra samúð
með OAS ©g mundi ólíklegur
til að beita sér verulega i á-
tökum gegn hreyfingunni. Hér
eftir igetur tæplega verið til sá
liðsforingi, að hann fordæmi
ekki aðgerðir OAS. Það hlýtur
að reynast erfitt að sýna linkind
mönnum, sem drepa óharðnaða
og lítt þjálfaða unglinga úr
launsátri, jafnvel þó að þeir séu
hermenn. Atvinnuhermenn geta
ekki litið á slíkar aðgerðir hýru
auga.
Almennt hafa menn verið
þeirrar skoðunar, að tilgangur
OAS með hermdarverkum sín-
um síðustu vikur hafi verið að
æ s a upp múhammeðstrúar-
menn, svo að þeir leiddust út i
einhverjar þær aðgerðir, er espa
mundu Frakka og sérstaklega
franska herinn upp á m ó t i
þeim. Það er því svo að sjá sem
OAS hafi fallið í sína eigin
gildru og látið sér verða á að-
gerðir, er einmitt æsa herinn
upp gegn hreyfingunni.
Fyrirmæli de Gaulle forseta
fyrir helgina urn nauðsyn þess,
að herða aðgerðir gegn OAS og
„hegna fyrir glæpaverk hermd-
arverkafiokka í Algier" benda
einnig til þess, að lokið sé því
millibilsástandi, er ýmsir töldu
ástæðu til að efast um liollustu
franska hersins í átökunum við
OAS.
OAS hefur haldið því óspart
fram undanfarið, að hreyfingin
væri hreyfing föðurlandsvina,
sem vildu, að Algier væri áfram
franskt, og fasismi væri ekki
til t hreyfingunni. Sem sagt:
glæpaverkin væru afsakanleg
vegna þess að þau væru unnin
af föðurlandsást. Það verður
erfitt fyrir OAS að sannfæra
menn um, að.morð úr launsátri
á lítt þjálfuðum löndum geti
verið föðuríandsást í fram-
kvæmd.
Af öllu þessu má ætla, að
hagur OAS muni mjög óvænk-
ast nú á næstunni og siðustu
fréttir af handtöku Jouhauds,
yfirmanns O AS í Algeirsborg og
nágrenni, eru frekari sönnun
þess, að halli undan fæti. Á
undanförnum vikum virðist
fjöldi blaðamanna og annarra
liafa getað gengið að æðstu
mönnum OAS, átt við þá við-
töl og jafnvel tekið af þeim
mylxdir (samanber mynd af Sal-
an, sem TiME birti ekki alls
fyrir löngu). Hins vegar hefur
hernum og lögreglunni reynzt
ókleift að liafa upp á þessum
mönnum.
Það er að sjálfsögðu hugsan-
legt, að hrein tilviljun hafi ráð-
ið því, að Jouhaud náðist. Því
liefur meira að segja verið
lialdið fram í fréttum að svo
hafi verið, en það er allavega
heldur ósennilegt, að herinn
eða lögreglan skýri frá því op-
inberlega, að þeim hafi borizt
njósn úr fylkingum OAS um,
að Jouhaud mundi verða á á-
kveðnum stað á ákveðnum tíma.
Að öllu samanlögðu má gera ráð
fyrir því, að ekki Uði á mjpg
löngu, áður en starfsemi OAS
lamist að verulegu leytj og
vissidega má þakka það mjög
hinni „taktísku“ vitleysu að
gera títt nefnda fyrirsát.
WMMWMWWWWMMWWWWIMWWWWIIWIW^WMMMWWIUWMMWIMMIWWWIWWWMM
YVES SAINT-LAURENT var
eitt sinn hylltur sem undra-
barn tizkuheimsins, er hann
varð 18 ára gamall einn af teikn-
úrum tízkuhússins Dior í Par-
ís og síðar aðalteiknari þess. Nú
hefur liann alllengi staðiff í mála-
ferlum við sína fyrrverandi hús-
'bændur. í s. 1. viku vann hann
yfirstandandi lotu í þeirri bar-
áttu, er sáttadómstóii kvað upp
þann úrskurð, að Dior bæri að
greiða Saint-Laurent fyrir þann
hluta af þriggja ára samnings-
tíma, sem hafði verið óútrunninn,
er hann lét af störfum hjá tízku-
húsinu. Var Dior gert að greiða
honum til bráðabirgða um 120.000
krónur, þar tU álit sérfræðinga
lægi fyrir. Dior áfrýjaði.
Saint-Laurent var ráðinn hjá
Dior 10. marz 1955 og voru laun
hans þá sem svarar 1250 krónum
á viku. Þá var hann 18 ára gam-
all sem fyrr segir. Þegar Christi-
an Dior dó 1957, var yngsti teikn-
arinn valinn eftirmaður hans og
hækkuðu laun hans þá upp í sem
svarar um 12.500 krónur á viku.
Allt frá byrjun vöktu kjólar
hans óg kápur geysilega athygli,
og það svo mjög, að ekki leið á
löngu, áður en 5% af gróða Dior
var bætt við laun hins 21 árs
gamla teiknara.
f Erfiðieikarnir liófust 2. sept-
ember 1960, þegar Saint-Laurent
var kallaður í herþjónustu. Tveim
mánuðum síðar viðurkenndi her-
inn villu sína og sendi Saint-
Laurent heim, þar eð hann væri
vegna skapsmuna óhæfur til
þjónustu. En á meöan hafði Dior
valið Marc Bohan sem aðal-teikn-
ara í stað Saint-Laurents. Hann
hafði þó engar áhyggjur af þessu,
því að tveggja mánaða vera hans
í hernum hafði haft slík áhrif á
4 28. marz 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MITT Á iVilLLI
MANNS OG APA
^Tmn—m—rmnnTni—irm-'m —— nra—
í AFRÍKU hafa fundizt leyfar
veru, sem lifði fyrir 14.000.000
árum og virðist þróunarlega séð
vera mitt á milli apa og manns.
Frá þessu skýrði brezki mann-
fræðingurinn Dr. Louis S. B.
Leakey í Washington í fyrri viku.
Elzta vera, sem til þessa hefur
fundizt í þeim þróunarmeið, er
endaði í manninum, er Zjnjan-
thropus eða Austur-Afríkumað-
urinn.
Zinjanthropus lifði fyrir
1.750.000 árum og funduts leyfar
af honum fyrst í Olduvai-gilí í
Tanganyika árið 1959. Var það
frú Leakey, sem fann þær. Síðan
hafa fundizt um 400 steinrunnin
hauskúpubrot.
Þessi síðasti fundur gerðist
hjá Ternanvirki í Kenya, um 40
mílur frá austurenda Victoriu-
vstns. Jarðlag, sem ríkt var að
beinaleyfum, fannst þar á s. I.
ári og mun vera frá eldri Pliosent
tíma, en sá tími er snemma á
ferli tvífættra dýra.
Árið 1948 fundu Dr. og frú
Leakey í Kenya hauskúpu af frum
★ Krossinn merkir staðinn, þar
sem veran fannst.
taugar hans, að liann varð að
dveija sér til hressingar á Bale-
areyjum og Kanarícyjum í sex
mánuði.
Á meðan Saint-Laurent var
í hernum og aö heilsubótum,
greiddi Dior áfrám laun hans. En
þegar Saint-Laurent var búinn
aff ná sér og vildi taka aftur til
starfa sem aðalteiknari Diors og
listrænn forstjóri, kvaðst tízku-
húslð heldur vilja hafa Bohan á-
fram í þeirri stöðu. Mðlaferli hóf-
ust.
Nokkru seinna hafði Saint-
Laurent afiff nægilegs fjár til
þess að geta stofnað nýtt tízku-
hús undir eigin nafni, og sýndi
hann verk sín í fyrsta sinn nú
í vor.
Dior lýsti yfir, eftir úrskurð
dómstólsins, að greiðslur til Saint
Laurent hefffu verlð svo háar á
'umræddu timabili, að jafnvel
þótt farið væri eftir niðurstöðu
dómsins skuldaði það teiknaran-
um ekkert. Saint-Laurent lýsti
hins vegar yfir ánægju sinni yf-
ir því, að dómstóllinn hefði við-
urkennt rétt hans.
stæðum apa, sem lifði fyrir
25 til 40.000.000 árum, á tímabili
því,- sem nefnist eldri Miocene-
tími. Dr. Leakey nefndi þann apa
„Proconsul” og telur hann vera
þá rót, sem ærði verur, þ. á. m.
maðurinn, séu komnar af.
Þar eð þessi nýi fundur ligg-
lr um það bil miðja vega milli
,,Proconsúlsins“ og elztu þekktu
mannvera, þá er litið á þennan
fund sem sérlega veigamikinn.
Hefur New York Times það eftir
Dr. George G. Simpson, prófess-
or við Harvard, að fundur þessi
fylli „geysilegt skarð“ í sögunni.
Simpson var viðstaddur s. 1. sum-
ar, er fyrstu brot hinnar æva-
fornu hauskúpu fundust, en það
var hluti af afturgómi. Síðar
fannst hinn hluti gómsins, ásamt
tönn úr neðri kjálka. Bendir
Simpson á, að gröftur sé tæplega
hafinn enn á þessum stað og frek
ari fundur þar geti orðið til þess
að gera megi sér nánari grein
fyrir þessum enn ónefnda manni.
Dr. Leakey telur, að á þessum
stað megi finna fyrstu merki þess
hvers konar hryggdýr lifðu í
Afríku, sunnan Sahara, á Plío-
cenetíma. Meðal þess, sem hann
hefur fundið, er gíraffi á stærð
við asna, fíll, sem er engu stærri
en kýr, fimm tegundir af antil-
ópum og útdauðar tegundir af
vatnahesti, svíni og nashyrningi.
Leakey er brezkur, fæddur í
Afríku, og skýrði hann frá því á
blaðamannafundi hjá National
Geographic Society í Washington
j s. 1. viku, að hann liefði grunað,
að plicene-jarðlög væri að finna
á þessu svæði. Bað hann bændur
á staðnum að hafa auga með
beinum og árið 1959 fekk liann
poka af beinum frá appelsínu-
ræktanda að nafni Fred Wieker.
Á tveim mánuðum grófu þau
þau hjón upp úr búgarði Wickers
á s. 1. ári 1200 stykki af leyfum.
Uppgröftur þeirra hjóna hefur
veriö styrktur af National Geo-
graphic Society, sem nú hefur
veit.t þeim Hubbard heiðursmerk-
ið í virðingarskyni fyrir störf
þcirra-
Tímasetning þeirra leyfa, sem
Leakey-hjónin hafa fundið, hef-
ur verið gerð af doktorunum Ev-
ernden og Curtis við Kaliforniu-
háskóla í Berkley. Gerðu þeir
það með því að ákvarða aldur
steina i sambandi við leyfarnar.
Það var gert með því að ákvarða
að hve miklu leyti geislavirkt kal-
,íum í steinum befur breytzt í ar-
gon. Eftir fjórar „analýaur" iiöfðu
þeir komizt að þeirri niðurstöðu,
að aldurinn væri 14.000.000 ár
svo að ekki skeiltaði nema nokk-
ur hundruð þúsund árum.
Dr. Leakey benti á, að augn-
tenníir verunnar stæðu aðeins
lítið niður fyrir aðrar tennur,
þar sem þær sköguðu hins vegar
miklu lengra niður í öpum. —
Sömuleiðis væri dæld í kinn-
beininu, sem er að finna í mönn
um en aldrei í öpum. ,— Hann
lagði samt áherzlu á, að hér værl
ekki um tegund af manni sem
slíkum að ræða. Hann mundi t. d.
ekki búast við að komast að raun
um, að veran hefði notað verk-
færi, eins og virtist að Zinjan-
thropus hefði gert.
ÍIS'!
OíGAidUUYdJA