Alþýðublaðið - 16.06.1962, Blaðsíða 12

/u rkht! de sn'al fa oms
FCRKMR1N6 - MEV OAD OS
Fféssr SE AT-KCMMS VÆK
hzrfsa! X
,,,t STBOBT FOR PFRES
KOSF8ARB BRIUANT-
0KCUPS - FOR OBTAN-
DET HVORFOR SIMUJ-
CUPSENE BEFANDT Stó
I MIN LOMME,,,06 FoR
DET TREDIE,,, .
[cÓpr.HAGfH

útskrifast
Framhald af 5. síðu.
— Ef þú stúderar lífefnafræði,
Iivar heldurðu, að það yrði?.
— Sennilega í Englandi. Ann-
ars var ég eitt sumar í Englandi
og líkaði ekki maturinn alls kost-
ar. Mér óar eiginlega við að fara
þangað aftur.
— Til hamingju.
Stúdínurnar þrjár á mynd-
inni á 5. síðu voru með
þeim fyrstu, sem gengu niður
skólabrúna með hvítan koll í
gær. Björk Timmermann (lengst
til hægri) segist vera þýzk í aðra
ættina. Hún var í máladeild í
vctur og ætlar til Þýzkalands í
haust.
Anna Haraldsdóttir er í mið-
ið. Hún var líka í máladeild og
veit ckkert, hvað hún ætlar að
gera í framtíðinni. En hún býst
við, að liún sakni menntaskólans
dálítið, — þótt hún hugsaði ekki
um neitt annað en gleði lífsins i
gær.
Auður Þórðardóttir er lengst
til vinstri. Kún var einnig í mála-
deild í vetur og ætlar til Skot-
lands næsta ár til að nema latínu
og'grísku.
— Til hamingju.
Ofe loks er ungt nýlofað
par, Jóhanna Líndal og Tómas
Zoega, sem var inspector skolae
í vetur.
— Varst þú í slærðfræðideild,
Tómas?
— Nei, máladeild.
— Hvað ætlar þú að gera i
framtíðinni?
— Ég fer í viðskiptafræði.
— En livað verður gert næstu
daga?
— Það eru böll, veizlur og
heimasamkvæmi, — sem sagt
nóg að gera.
— Og þið hafið verið fljót að
ákveða ykkur með Iífið og fram-
tíðina. Hvenær settuð þið upp
liringana?
— Um jólin í vetur.
— Iivað ætlar þii að læra, Jó-
hanna?
— Ég er að hugsa um að fara
í frönsku.
— Þú hefur kosið svarta dragt?
- Já.
— Stóð einhver styrr um það,
hvort þið ættuð að vera í livítum
eða svörtum drögtum?
— Já, talsverður.
— Hvers vegna kaust þfl
svarta?
— Af því mér finnst hátíðlegra
að vera í svartri dragt.
— Þessi dragt cr líka eins og
nokkurs konar kjóll, segir Tóm-
as og það var orð að sönnu, því
að dragt Jóhönnu var mjög fín-
leg í sniðinu.
— Við ákváðum svo, að hver
skyldi fá sér dragt eftir eigin
höfði og útkoman er sú, að fleiri
hafa fengið sér svartar.
- Ilaldið þið, að þið sjáið eftir
skólanum?
- í og með.
— Og hvað verður svo að árl,
þegar þið eruð komin með svart-
ar húfur?
— Þá er maður orðinn gamalL
Jóhanna og Tómas stóðu þarna
liönd í höud, bjartsýn á lífið og
allt það, sem framtíöin á eftir að
færa þeim.
— Til hamingju.
Danni og asninn
dásamlegi
og gretti sig í framan. „Hann hefur aldrei séð svona
kettling fyrr. Það eru ekki til svona kettlingar í
Connemara“.
„Það er til margt annað þar“, sagði Danni ákveð
inn.
„Eins og hvað?“
„Það segi ég ekki“.
„Þú veizt það ekki“, sagði Albert hæðnislega.
Það var nú reyndar satt, og Danni reyndi að
koma sér undan að svara, unz hann væri búinn að
afla sér betri upplýsinga. „Ég skal segja þér það
á morgun“, sagði hann.
„Það gerir þú ekki“, sagði Alhert.
„Jú, víst“.
„Nei, það gerir þú ekki“, sagði Albert sigrihrós-
andi, „því að það er ekki til neinn staður, sem h*it
ir Connyonny-mara“.
Krakkarnir æptu af hlátri, yfir því hvað Albert
var fyndinn.
Frú Dalla kom til dyra til þess að sjá hvað gengi
á. Hún var nýja kennslukonan í skólanum, ung og
myndarleg og börnunum þótti mjög mikið til henn
v!y ZÓ74

Fyllið hana.
ar koma. Hún klappaði saman lófunum til að vekja
athygli barnanna á sér.
„Hvað gengur á börn, hvað er þetta?“ kallaði
hún. „Hvað ertu með Maja?“
„Þetta er chinchilla kettlingurin minn, ungfrú.
Hann pahbi gaf mér hann um dgginn“.
„Lof mér að sjá hann, Maja. Ó, hve hann er in-
dæll. Ég er nú samt hrædd um, að þú geíir ekki
haft hann með þér inn í skólastofuna“.
8ARE EN 30-40 SMATIN6
- FOR DET F0RSTE, HVOR-
FOR DE ERVLFREDS MED
ATFÁ ET SIMILISMYKKE,,
HVAD ERŒT, DE
SÍ OPSAT FA AT
VIDE
KRULLi

^2 16- Íí»ní 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIO