Alþýðublaðið - 18.09.1962, Qupperneq 2

ÆEemöHKStO)
Ritstjórar: Gísli J Ástþórsron (áb) og Benedikt Gröndal,—Aðstoðarritstjóri
Björgvin Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. — Símar:
14 900 — 14 902 -- 14 903. Auglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: AlþýðuhúsiS.
— Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Áskriftargjald kr. 55.00
é mánuði. í lausósölu kr. 3 00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Fram-
kvæmdastjóri: Ásgeir Jóhannesson.
Dagsbrún bíður svars
FYRIR NOKKRUM DÖGUM lögðum við fyrir
íkommúnista allmargar spurningar varðandi af-
<stöðu þeirra til málefna verkalýðssamtakanna. Svo
virðist sem Þjóðviljinn eigi erfitt með að svara, því
enn hefur aðeins birzt í því blaði útúrsnúningur úr
einni spurningunni. Hinum hefur blaðið ekki
treyst sér til að svara einu orði.
Kommúnistar telja sig hafa háð „sigursæla varn
arbaráttu“ fyrir iverkalýðinn. Við spurðum, hvort
að það teldist vera sigursæl varnarbarátta, að Dags
brúnarmenn skuli hafa fengið mun minni hækkun
en aðrar stéttir á sama tíma, sem ríkisstjórnin hef
ur lýst þeirri skoðun sinni, að hinir lægst launuðu
eigi að fá meira en aðrir.
Þessu fást kommúnistar ekki til að svara afdrátt
arlaust, og er því rétt að krefja þá svars. Alþýðu-
blaðið hefur ekki skrifað gegn neinum þeim hækk
unum, sem önnur félög hafa fengið, og er gagn-
spurning kommúnista því út í hött. Hins vegar tel
•ur blaðið, að ríkisstjómin hafi haft fullkomlega
rétt fyrir sér um það, að hinir lægst launuðu ættu,
eins og nú standa sakir, að fá mestar hækkanir. Eru
(kommúnistar sammála því eða ekki?
Það er athyglisvert fyrir Dagsbrúnarmenn,
hvaða hlutverk kommúnistar hafa ætlað félagi
þeirra. Þeir eru allaf látnir ríða á vaðið, þegar taka
þarf upp baráttu fyrir hækkunum. Oft verða þeir
að leggja hart að sér í löngum verkföllum, en svo
(koma launahærri stéttirnar á eftir og fá án fórna
sömu hækkanir — og oftast meiri.
Þetta kerfi þjónar sannarlega ekki hagsmunum
verkamanna, en það virðist þjóna pólitískum hags-
amunum kommúnista- Með stjórn sinni á Dagsbrún
nota þeir aðstöðu sína, þegar þeim þóknast og eins
og þeim þóknast. Væri æskilegt, að einhverjir aðr-
ir en Dagsbrúnarmenn beri í framtíðinni þungann
af baráttu, sem allir njóta góðs af síðar.
Ósigur kommúnista
FYRIR FÁUM ÁRUM réðu kommúnistar lögum
og lofum í Iðju, félagi verksmiðjufólks í Reykja-
tvík. Virtist það vera eitt sterkasta vígi þeirra í
verkalýðshreyfingunni og fóru þeir með fjármuni
og eignir félagsins eftir eigin höfði, sýnilega í
trausti þess, að þar mundu ekki aðrir fjalla um.
Eftir að lýðræðissinnum tókst að vinna félagið af
kommúnistum, er allt þetta breytt. Félagsstarfið er
annað og frjálsara, og kjarabaráttan hefur borið
meiri árangur en undir stjórn kommúnista. Smárn
saman hefur verksmiðjufólkið skilið, hversu illa
kommúnistar héldu á málum þess. Nú er fylgi
kommúnista í félaginu orðið svo lítið, áð þeir
treysta sér ekki til að bjóða fram til Alþýðusam-
bandsþings. Þetta er einn mesti ósigur þeirra í
yerkalýðshreyfingunni. '
BEN GURION, vitmaðurinn og
göfugmennið, leiðtogi ísraels-
nianna, hefur dvalið á íslandi og
kvatt. Ég vil endurtaka þau orð
mín fyrir nokkru, að þetta er
merkasta gestkoma okkar íslend-
inga. Mér er kunnugt um það, að
lieimsóknin tókst með miklum á-
gætum. Það er ekki sízt að þakka
glæsilegri og hlýrri en léttri fram
komu forsætisráðherra, enda mun
hann fljótt hafa fundið að gestur
inn og kona hans urðu snertin af
þeirri glaðværð og hlýju, sem ein
kennir Ólaf Thors þegar hann er
ekki í herklæðum og stendur ekki
í vígaferlum.
FORSÆTISRÁÐHERRARNIR
voru ekki aðeiris gestur og gest-
gjafi. Þeir urðu vinir. Það er þýð
ingarmikið fyrir þjóðirnar báðar,
ekki sízt okkur íslendinga. Það er
óvíst að Ben-Gurion hefði komið
hingað til lands, hefði hann ekki
áður verið búinn að fá nákvæmar
fregnir af íslendingum og orðið
var við einlæga hrifningu utanrík
isráðherra síns Goldu Meir, en hún
dvaldi hér í lieimsókn og átti, eftir
heimkomuna, ekki orð yfir hinar
ágætu móttökur, sem hún hafði
fengið hér. Þetta mun Ben-Gurion
beinlínis hafa sagt meðan hann
"var hér.
og hugsjónamaður. Hann fer ekki
í öllum atriðum troðna slóð dipló-
mata. Þess vegna getur maður ráð.
ið nokkuð skoðanir hans á þjóð-
inni af nokkrum ummælum hans
meðan hann dvaldi hér.
IIANN MÆTTI á fundi nokkurra
Alþýðuflokksmanna. Hann ræddi
þar mjög um þann hugsjónaeld,
sem logar svo skært í hjörtum
ísraelsmanna. Hann lagði megin-
áherzlu á hugsjónirnar, hugsjónir
heilla þjóða og stefna, meðal ann
ars jafnaðarstefnunnar, sem hann
fylgir. Hann lék á als oddi, hafði
þau orð um, að í sál hvers axanus
væri rík þörf fyrir samhjálp og
fórnfýsi.
EINN AF RITSTJÓRUM Morg-
I unblaðsins ræddi við hann. í lok
viðtalsins segir ritstjórinn að hann
hafi sagt, að íslendingar hefðu
heitt hjarta, en höfuðið væri fullt
af ís .. . Ég vil ekki bera brigður
á að ummælin séu rétt eftir höfð.
Meginefnið mun vera rétt. Ben
Gurion hefur fundist, að hin ís-
köldu efnahagsmál væru ofarlega
í hugum íslendinga, að velgengnin
í efnahagsmálunum stigi okkur um
of iil höíuðfe.
HANN HEFUR SÉÐ RÉTT, en
vert er líka að leggja sér það á
minnið, að ekki er ólíklegt að sum
um ísraelsmönnum þyki spámaður
þeirra og leiðtogi stundum um of
lítið raunsær í cfnahagsmálunum.
Það er líka skiljanlegt. En það er
um þetta eins og annað: Sjáendurn
ir, hugsjónamennirnir, finna leiðir,
vekja til framtaks og dáða, en aðr
ir þurfa oft að reikna út sporin.
Hannes á horninu.
Berlitz-skólinn tilkynnir
EN HVERNIG líta erlend stór-
menni á þjóð okkar eftir heim-
sókn og náin, og þó stutt, kynni?
Það er aðalatriðið. Gestir ræða
ekki mikið um slíkt, meðan þeir
njóta gistivináttu og almenn um-
mæli í blöðum eða útvarpi, skála-
ræður og tækifæris, eru fyrst og
fremst kurteisi og sjálfsagðir lilut-
ir. Menn taka slík ummæli eins og
þau eru töluð á hátíðlegri stund.
Ben-Gurion er opinskár maður —
Tungumálanámskeiðin hefjast í lok mánaðarins og innritun
er hafin,
.Enska, þýzka, ítalska, franska.
8 manna flokkar og einkaflokkar.
Innritun daglega frá kl. 2—7.
BERLITZ-SKÓLINN
Brautarholti 22. — Sími 1-29-46.
SÝNING
á Taylorix-bókhaldsvélum og vör-
um tilheyrandi bókhaldi verður
haldin í Sýningarskálanum,
Kirkjustræti 10, daga-na 18. — 23.
þ. m.
Sýningin er opin daglega frá kl.
10 — 12 og 13.30 — 19.
2 18. sept. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ