Alþýðublaðið - 13.01.1963, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 13.01.1963, Blaðsíða 2
Eltstjóvar: Gisli J. Ástþórs'ion (áb) og Benedikt Gröndal,—ASstoðarritstjóri njorgvin Guðmundsson. -- Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — i.4 903 Auglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiöja Aiþýðubial'S.'ns, Hverfisgötu 8-10 — Askriftargjald kr. 65.00 C mánuöi. 1 lausasöiu kr. 4.00 eint. tJtgefandi: Alþýðuflokkurinn Frelsi fil að velja TJM ÁRAMÓTIN var enn bætt vörum á svo- nefndan frílista. sem þýðir, að flytja megi þær til ilandsins ótakmarikað frá hvaða landi sem er. Þessi fregn vakti ekki rneiri athygli en svo, að hún fór íramhjá öllum blöðum nema Lögbirtingi í hálfan mánuð. Svo sjálfsagt þykir verzlunarfrelsið nú 1 vera. Þó mega íslendingar muna tvenna tímana í þeim efnum. Áður en viðreisnin kom til sögunnar hafði í 2—3 áratugi ríkt margvíslegt haftafyrir- Ikomulag á innflutningi til landsins, þótt stundum væri meira og stundum minna. Allan þennan tíma f sátu ýmis konar nefndir eða ráð og kváðu upp úr- skurði um það, hvað flytja mætti inn og hivaðan. ! Þarf ekki að lýsa þeim óþægindum, sem þetta kerfi ! olli, eða þeirri margvís'legu spillingu, sem fygldi ! ’því. Þegar lagt er mat á núVerandi ríkisstjóm og ! viðreisnarstefnu hennar, hlýtur hið stórbætta á- stand verzlunarmála að ivega þungt á metunum. ! Það er ærið afrek að afnema tæplega 30 ára verzl l unarhoft, þótt ein stjórn gerði ekkert annað. Og ! vert er að minnast þess, að þetta var aðeins hugs 1 anlegc af því að ríkisstjómin lét-safna gjaldeyris- ! forða, en forðinn gat aðeins orðið til af því að spari f Æé fór vaxandi og hluti þess var frystur í Seðlabank I anum. Sparifjáraukningin hefði aldrei orðið eins f mikil, ef stjómin hefði ekki' fylgt þeirri umdeildu K vaxtapólitík, sem hún hefur framkivæmt. Þannig 1 hangir margt saman. Þetta kerfi var þegar farið að sýna ahrif sín 1960 og fram á 1961, þrátt fyrir afla 1 leysi' og léleg viðskiptakjör. Góðfærið síðan hefur 1 eflt kerfið og aukið vemlega. Álgengt er, að menn telji ríkisafskipti og höft 1 vera eítt og hið sama. Sivo þarf þó ekki að vera. [ Jafnaðarmenn vilja jákvæð ríkisafskipti, þannig að ! sú stjórn, sem fólkið kýs yfir sig, hafi úrslitavald [ 'ýfh einahagsþróuninni og geti tryggt fulla atvinnu ' og batnandi kjör. Höftin þurfa ekki að vera hluti af 1Slíkri stefnu, eins og núverandi ríkisstjórn hefur ' glöggiega sýnt. Hún hefur afnumið mikið af höft- um, en hún hefur stóraukið ríkisafskipti af efna- nafsmálum með þvi að beita sterkum seðlabanka, nota vaxta-, útlána- og skattapólitík og undirbúa liramkvæmdaáætlun. Munurinn á núverandi ástandi og því sem áður var er þessi: Nú geta íslenzk yfirvöld valið um stefnur og aðgerðir og fólkið valið um vörur. Áður vom stjómirnar alitaf rígbundnar og gátu lítið gert nema bjarga eilífum vandræðum, en fólkið -laföi lítið vöruival. Getur nokkmm blandazt hugur um, hvort betra er? 2 13. ian. 1963 - ALÞÝÐUBLADIÐ Eggert Stefáns- son songv ÞAÐ var táknræn 'tilviljun, að ísland varð fullvalda ríki á afmæl- isdegi Eggerts Stefánssonar. Þessi víðförli heimsborgari hélt því sameiginlega upp á eigið afmæli sitt og fullveldisafmælið. Þetta var táknrænt vegna þsas, eð vart var táknrænn vegna þess að vart einlægari ættjarðarvin en einmitt Eggert Stefánsson, enda þótt hann hefði hlotið það hlutskipti að dvelja langtímum á erlendri grund. Eggert heitinn fæddist í Reykjavík hinn 1. degember 1890. Hæfileikar hans á sviði tónlistar- innar komu snemma í ljós. Þessa hæfileika vildi hann efla. Leitaði hann sér því þekkingar í þessum efnum í Musikkonservatorium í Kaupmannahöfn á árunum 1911- ’14. Við svo búið lét hann ekki standa, því að áfram hélt hann tónlistarnáminu í Stokkhólmi, í London og í Milano. Árið 1920 kvæntist Eggert eftir- lifandi konu sinni, Lelíu Gazzola- Crespé frá bænum Schio á Ítalíu, en þar var faðir hennar iðju- höldur. Fullyrða má, að söngur einskis íslendings hafi hljómað jafnvíða og söngur Eggerts. Hann hélt söngskemmtanir á öllum Norður- löndum, í London, Berlín, París, Ítalíu, Hollandi, Póllandi, Banda- ríkjunum og í Kanada. Með söng sínum í þessum stórborgum kynnti hann land sitt og list þess. Spor Eggerts lágu víða, og voru þau íslandi góð landkynning. En þrátt fyrir góðar viðtökur í hinum erlendu hljómlistarhöllum, mun hann hvergi betur hafa kunn- að við sig, en á ferðalögum um íslenzkar byggðir, þar sem hann töfraði samlanda sína með söng- snilli sinni. Vegna hinna tíðu og löngu ferðalaga erlendis kunni hann betur en aðrir að meta ætt- land sitt, enda fannst honum sem landið og þjóðin opna faðminn á móti sér, meðan hann naut sam- veru landa sinria. Margt af elda fólki minnist enn með mikilli ánægju þeirra stunda, þegar þeir bræðurnir, Eggert Stefánsson og Sigvaldi Kaldalóns, ferðuðust um landið og héldu söngskemmtanir. Tón- fróðir menn telja mjög vafasamt, að íslenzka þjóðin hefði eins fljótt og eins vel lært að meta hinar ljúfu og stórfenglegu tón- smíðar Kaldalóns, ef Eggerts hefði eigi notið til túlkunar á lögum bróður síns. Eggert Stefánsson var ekki ein- ungis listamaður á sviði tónlistar- innar. Hann var afburðarithöfund- ur. Andríki hans kemur mjög greinilega fram í ævisögu hans, sem út hefur verið gefin í fjórum bindum. Verður sú ævisaga jafnan talin í fremstu röð slíkra bók- mennta. Óðurinn til ársins 1944 er einnig sérstætt og athyglisvert verk. Þá ritaði hann mikinn fjölda greina í blöð og tímarit hérlendis og erlendis. Þróttmikil útvarpser- indi flutti hann um ýmis menn- ingarmál, þar sem bæði efnismeð- ferð og flutningur var til sóma. Listamaðurinn og rithöfundur- inn Eggert Stefánsson mun lifa í minningu þjóðarinnar á ókomnum tímum. Ekki síður mun minning- in um manninn Eggert Stefáns- son geymast meðal þeirra, er þess áttu kost að kynnast honum. — Hann var mikill að vallarsýn, svip mikill og sviphreinn. Framgang- an mótaðist af háttprýði, sem í senn var höfðingleg og lítillát. Viðmótið var hlýtt og einkenndist af barnslegri einlægni. Skapein- kenni Eggerts voru með þeim hætti, að hann hlaut að eignast marga vini, en óvini enga. Sá, sem þessar línur ritar, mun ekki gleyma einni mynd af Eggert Stefánssyni. Sú mynd var tekin að Lögbergi hinn 17. júní 1944. Al- þingi var að ganga frá síðustu formsatriðum í sambandi við lýð- veldisstofnunina. Þótt veður væri nokkuð þungbúið, ríkti heiðríkja í hugum manna. Margra alda draumur var að rætast. Mikill mannfjöldi var þar saman kominn á þessum fornfræga stað í þeim tilgangi að sjá og heyra söguna móta kaflaskipti. Þegar alþingis- forseti hafði með áhrifaríkri en látlausri yfirlýsingu formlega kunngjört stofnun lýðveldis á ís- landi, söng mannfjöldinn þjóð- Eggert Stefánsson sönginn af djúpri tilfinningu, eri | hinar gömlu hamrahallir tókuj | undir. Mitt í þessu mannhafi stóð Eggert Stefánsson, hár og karl- mannlegur, og beitti hljómfagri rödd sinni. Hið tignarlega yfir- Framh. á 12. síðu Útsalan heldur áfram Mikið af nýjum vörum kemur fram á morgun. ULLARKAPUR VETRARKÁPUR með loðskinnskrögum POPLINKÁPUR DRAGTIR KJÓLAR PEYSUR ÚLPUR PILS TELPNAPEYSUR TELPNASÍÐBUXUR Fyrir karlmenn og drengi: vetrarfrakkar BLÚSSUR PEYSUSKYRTUR Alls konar meíravara í síröngum og bútum með miklum afslætti. afsláttur Aldrei b@tri kaup aS 70% ASdrei meira úrval ★ EYGLÓ Laugaveg 116

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.