Alþýðublaðið - 29.01.1963, Side 2

Qtinjorar: (• 'Jx J. Astþórsson (áb) og Benedikt Gröndal,— Aðstoðarritstjóri
CJfrgvln G 'ðmundbson. -- Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmansson. — Símar:
E j900 — 14 Í02 — 14 903 Auglýslngasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsiö.
— Prents" iíja AlþýðublaöFms, Hverfisgötu 8-10 — Askrlftargjald kr. 65.00
C zuánuði. >. iausasóiu kr. 4 00 eint. Otgefandl: Alþýðuflokkurinn
t
b
l
Háöung / Hafnarfirði
í
3 KH4FA ALÞÝÐUFLOKKSINS í Hafnarfirði
um nvjar kosningar til að greiða úr flækju bæjar-
t nálaitna hefur sýnilega haft snögg áhrif.-Hinir ó-
samlyndu herrar í Framsóknar og Sjálfstæðisflokk
'a^tuna eru augljóslega hræddir við dóm kjósenda
ym orf sín. Þeir brjóta fyrr odd af offlæti sínu en
að 'láta fram fara nýjar kosningar. Þess vegna hafa
jþeír skriðið saman enn einu sinni, í þriðja sinn á
fátirn mánuðum, og standa nú saman um að forða
sé;. : rá dómi bæjarbúa.
Þetta er háðuleg saga, sem er að gerast í Hafn-
arírrði, og sýnir harla einkennilegt pólitískt ástand
$Hnan Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar. Þarf
PfcUiiar ekki að efast um, að öll áhrif framsóknar-
P EUaiina á bæjarmálum í Hafnarfirði hafa orðið til
f vdxidræða í seinni tíð.
f J '7onandi verður þetta órólega ástand stjórn-
f Budanna ekki bænum til tjóns, þótt mikil hætta sé
| { <o svo reynist.
; Tæknimennfun
í
GYLFI Þ. GÍSLASON menntamálaráðherra
€i«kiur í grein hér í blaðinu rætt um nauðsyn þess,
aö tæknikennsla verði efld. Hefur hann þar hreyft
feinu alvarlegasta hagsmunamáli, því án tækninn-
oi' mun þjóðin aldrei geta lyft Jífskjörum sínum
c-ins og hún hefur hug til. Þýðir ekki að treysta á
■ úskara og gerfimenn, eins og gert hefur verið í allf
of ríkum mæli, enda hefur það valdið tjóni, sem
i kynt verður fullmetið.
i Hér er ekki aðeins nauðsyn verkfræðinga,
fúeldur er skortur á tæknifræðingum mun meiri og
i yvður að leggja mikla áherzlu á fjölgun þeirra,
l h&ði með aukninni menntun innan lands og utan.
Þtt þarf að gefa verkafólki í hinum ýmsu greinum
þjóðlífsins kost á að afla sér sérþekkingar, sem
krafizt er í vaxandi mæli til hinna ólíkustu starfa.
tvfaður án einhverrar sérþekkingar hefur mjög
• •4<markað vinnuval. Til þess að gera slíkt val
Junhæft, sérstaklega fyrir ungt fólk, er nauðsyn
Uii halda sem flestum leiðum opnum til tækni-
ynntunar.
' Auk þessarar almennu þarfar er skortur hinna
iginlegu tæknifræðinga brýnasta vandamálið á
■ssu sviði — vandamál sem finna verður á skjóta
Vanrækt börn -
og almenning
íusn.
■ C.
ÉG ÓTTAST að við séum of tóm
íát um þau mál, sem snerta aðbún-
að að börnum, að það fari fram hjá
okkur ef fólk verður uppvíst að
misþyrmingum eða/og vanrækslu á
börnum. Þetta er mjög hættulegt,
því að þó að lög ákveði hegningar,
þá er það þýðingarmikill þáttur í
uppeldi þjóðarinnar, að misfellur
og vanræksla sé rætt um opinber-
lega, dregnir af ví lærdómar, en
síðan taki dómararnir við og dæmi
samkvæmt landslögum.
ÉG GEBI ÞETTA að umtalsefni
í dag vegna tveggja mála, sem
bæði eru í fersku minni: Lögregl-
an fann dreng seint um kvöld með
kisu sína í poka. Faðir hans liafði
skipað honum að fara með liana,
setja stein í pokann hjá henni og
henda síðan í sjóinn. Kona vakn-
aði við barnsgrát um nótt og leit
út um glugga sinn, sá hún þá um
tveggja ára barn á götunni, sem
grét og kallaði á mömmu sína. ,
FÁTT HEFUB VEEIÐ sagt um
þessi mál. Engin skýring hefur ver
ið gefin á því seinna önnur en sú,
að móðirin hafði farið frá barninu
sofandi um miðnætti, beðið mann
í kjallaranum að „hlusta“ eftir
barninu, og síðan verið burtu í
fjóra tíma. í raun og veru hefði
þurft að rannsaka þessi mál ná-
kvæmlega, skýra opinberlega frá
aðstæðum öllum og atburðum,
draga ekkert undan og birta máls
Dætur alveg eins og sök, ef um
málsbætur hefur verið að ræða.
VITANLEGA LÝSIB það tak-
markalausu ábyrgðarleysi að yfir-
gefa tveggja ára sofandi barn og
biðja mann í kjallara að „hlusta“
eftir því, en dvelja svo af lieimili
sínu um nftðja nótt tímum saman.
Hvar var íbúð konunnar í húsinu?
Hvernig var læsingin að íbúðinni?
Hvar var konan? Svaf kjallarabú-
inn og sofnaði hann út frá „hlust-
uninni?“ — Það er nauðsynlegt að
fá að vitæ þetta, ekki til þess að
seðja forvitni fólks, heldur til þess
að kenna okkur öllum hvernig við
eigum að lifa.
ÉG HEF á liðnum áratugum les-
ið fjölda greina í erlendum blöðum
einmitt um svona mál. Ég vil til
dæmis geta þess, að dönsk blöð
skilja ekki við neitt slikt mál fyrr
en þau eru að fullu og öl)u upp-
lýst. Það er til dæmis hugsanlegt,
að barn fari úr íbúð sinni og frá
foreldrum sínum um nætui' án þess
að nokkur verði var yið. Það rangl
ar út, jafnvel sofandi — og þó að
segja mégi að það eigi að ganga
frá iæsingum þannig, að börn geti
ekki, jafnvel sofandi, komist út, þá
tel ég töluverðar málsbætur fyrir
hendi, ef atvik eru þannig.
EN UM ALGEBA SOK er að
ræða, ef foreldrar yfirgefa börn
sín kornung um miðjar nætur og
dvelja lengi burtu, jafnvel þó að
þau biðji einhvern í kjallaranum
að „hlusta“. — Ég veit ekki ná-
kvæmlega hvernig lagaákvæði eru
í slíkum málum, en þung viðurlög
eru fyrir misþyrmingar eða van-
rækslu. Mig furðar á því, að blöð
skuli ekki fylgja betur eftir rann-
sókn þessara mála. Það er nauðsyn-
legt að þau geri það — vegna al-
mennings.
Hanncs á horninu.
ÖVEDURSKÝ YFIR
NORDUR-AFRlKU
Sambúð Túnis og Alsírs er, stirð
um þessar mundir og hefur Hassan
II. Marokkókonungur ákveðið að
bæta samskipti ríkjanna.Samskipt
in hafa versnað vegna þeirrar stað
hæfingar Habib Bourguiba, for-
seta Túnis, að Serkir hafi verið við
riðnir samsæri þáð, sem honum var
sýnt nýlega.
Það er utanríkisráðherra Hass-
ans Marokkókonungs, Ahmed
Belafrej, sem á að reyna að kema á
sáttum, en það var honum faiið
að gera eftir að Hassan konungur
hafði komizt að þeirri niðurstöðu,
að fara yrði þessa leið vegna
innar spennu í sambúð Alsir og
Tújnis. í stjórn;arskrá Marokkó
sem nýlega var lýst yfir, hefur
konungurinn heitið að vinna að
sameiningu Norður-Afríku („Magh
reb“)
Istiqial-flokkurinn í Marokkó,
sem er íhaldssamur, hvatti konuug
nýlega til að stíga þetta skref til
þess að bjarga hugsjón um ein-
ingu Norður-Afríku úr þeim alvar
legu ógöngum, sem hún er nú kom
in í. _ Nýlega var f ulltrúum flokks
ins vikið úr ráðuneyti konungsias,
Blað Istiqial-flokksins heldur því
fram, að ekki miði áfram í rétta
átt til einingar Maghreb og leið-
togar þjóðarinnar breyti ekki i
samræmi við óskir þjóðarinnar og
sameiginlega hagsmuni hennar í
framtíðinni.
Ýmis önnur óveðurský eru.yfir
Norður-Afríku um þessar mundir.
M.a. styður Túnis sjálfstæði Mári-
taníu en það land gera Marokkó
menn kröfu til. Serkir neita að við
urkenna „eðlileg og söguleg landa
mæri Marokkó." Þá ríkir enn ólga
vegna árásar alsírskra hermanna
á Marokkómenn í hinni umdeildu
miðstöð Tindouf í Sahara í sumar.
Loks hafa Serkir nýlega tekið
fjandmönnum Túnisstjórnar opn-
um örmum.
Það veldur stjórninin í Rabat
miklum áhyggjum, að samskipti
stjórnar Alsír og vinstri sinna
í stjórnarandtöðu í Marokkó gerast
æ nánari, og til þessa vandamáls
verður hún að taka afstöðu áður
en langt um líður. Nýlega fór
sendinefnd foringja lir stjóinar-
andstöðu, þar á meðal kommúnista
til Algeirsbofgar að taka þátt í
námskeiði um „iðnvæðingu Magh-
reb.“
Alsírska stúdentasambandið efn
ir til námskeiðsins, og í marokko-
önsku sendinefndinni var enginn
háttsettur fulltrúi stjórnarinnar.
ÁNGLIA
Á næstunni verður stofnaður
bridgeklúbbur innan félagsins
Anglia. Þeir meðlimir félagsins,
sem áhuga haía á þátttöku, eru
beðnir að' hafa samband við frú
Doris Briem á morgun milli kl. 1
og 2 éftir liádegi í síma 38226.
z , 29. janúar 1963 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ